Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wręczył Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” profesorowi i mistrzowi: Michałowi Aniołowi Bogusławskiemu.
Michał Bogusławski jest wybitnym polskim dokumentalistą, scenarzystą, reżyserem filmowym i teatralnym, mistrzem twórców młodszego pokolenia reżyserów i dziennikarzy. Jeden z pierwszych pracowników Telewizji Polskiej (leg. nr 7) uczestniczył w pierwszej emisji programu telewizyjnego z eksperymentalnego studia przy ul. Ratuszowej w Warszawie (również wykładowca PWSFTViT w Łodzi, Wydziału Dziennikarstwa UW, kierownik Zakładu Reżyserii na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego, dyrektor Ośrodka Szkolenia i Doskonalenia Zawodowego TVP, rektor Wyższej Szkoły Dziennikarskiej im. M. Wańkowicza w Warszawie, Członek Rady Etyki Mediów w latach 1998 – 2011).
Znamy go jako człowieka bez reszty oddanego działalności społecznej na rzecz kultury, promowania idei małych ojczyzn i podnoszenia standardów etyki zawodu dziennikarskiego. W czasie swojej pracy artystycznej wspólnie z żoną, ś.p. Krystyną Bogusławską, poszukiwał pięknego i jednocześnie atrakcyjnego dla widza klucza realizacyjnego dla popularyzowania literatury, poezji i muzyki. Jest autorem wielu widowisk telewizyjnych i filmów artystycznych, w których propagowane były teksty autorów i postawy objęte zapisami cenzury PRL (m.in.: „Pięć pestek pomarańczy" wg Conan Doyla, „Szatan z siódmej klasy" wg K. Makuszyńkiego, „Piotr i Łucja" wg R. Rollanda, „Opowieść wigilijna" wg K. Dickensa, „Płomienie" wg S. Brzozowskiego, „Meksykanin" wg J. Londona, „Serenite" wg J. Iwaszkiewicza, „Lombard złudzeń" wg M.Hłaski, „Jest czy się śni", Wyspiański, Leśmian, Apollinaire, „Czas bez imienia", „Tam księżyc lewym okiem mruga", cykl „Zdarzenie-zmyślenia", cykl „Poeci okupacji", „Psalmus" – film muzyczno-baletowy nagrodzony Złotą Nimfą na Festival de Télévision w Monte Carlo w 1983 r.).
Jego ukochanym „dzieckiem” jest cykl filmowy „Małe Ojczyzny”, którego był twórcą i kierownikiem artystycznym. Powstało w nim ok. dwustu filmów dokumentalnych, oddających głos ludziom zaangażowanym w życie swoich lokalnych środowisk. „Małe Ojczyzny” były, szczególnie dla młodych twórców, szkołą etyki zawodowej i warsztatu najwyższej próby – szkołą rzetelnej dokumentacji, pisania porządnych scenariuszy, szacunku dla bohatera, dokonywania uczciwych wyborów montażowych.
Michał Bogusławski otrzymał za ten cykl szereg prestiżowych nagród, wśród nich m.in.: nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Prezesa TVP, Fundacji Kultury, „Wielki Aplauz”, współudział w nagrodzie Niptel, nominację do nagrody Dariusza Fikusa i nagrodę Rady Programowej TVP dla „programu najlepiej realizującego misję telewizji publicznej”. Autorzy poszczególnych filmów z tego cyklu zdobyli ponad trzydzieści indywidualnych, głównych nagród festiwalowych.
Michał Bogusławski jest także niestrudzonym animatorem życia społecznego i kulturalnego w Podkowie Leśnej. W swojej „małej ojczyźnie” stworzył i prowadzi Zespół Podkowiańskiej Wideokroniki. Dzięki jego pracy powstał niespotykany nigdzie indziej, bogaty zbiór dokumentacji filmowej poświęconej miastu i jego mieszkańcom.
