Książka stanowi premierowe wydanie pisanych „do szuflady” w latach 80. XX w. dzienników byłej kierowniczki Muzeum Poczty Polskiej w Gdańsku, która w ciekawy i niezwykle sugestywny sposób opisała społeczne nadzieje Polaków rozbudzone powstaniem Solidarności, ponure lata stanu wojennego oraz siermiężną prozę życia w schyłkowym okresie PRL.

„Zapiski Ewy Gierszewskiej-Vogels dają świetny opis życia codziennego gdańszczanki, nieakceptującej polityczno-ideologicznej fasady PRL, momentami bezsilnej i sfrustrowanej, a także przygniecionej problemami codzienności (robienie zakupów!). Jest to perspektywa zdecydowanie antykomunistyczna, choć niekoniecznie w jednoznacznie politycznym znaczeniu. Doświadczenia różnych dramatycznych sytuacji stanu wojennego są bodaj najmocniejszymi fragmentami zapisków. Pokazują one bowiem jeszcze jeden nieoczywisty skutek działania opresyjnego państwa: strach i niepokój (m.in. o zdrowie i życie męża), będące swoistym ucieleśnieniem opresji: natrętnych wyobrażeń oraz poczucia fizycznej niemocy”.

dr hab. Daniel Wicenty

„Książka stanowi całość. Przy lekturze zapisków Ewy Gierszewskiej-Vogels nie należy pominąć początkowego materiału dr. Piotra Brzezińskiego ani tym bardziej przypisów jego autorstwa. W efekcie zapiski autorki dopełnione zostają informacjami o niej samej, jej rodzinie i drodze zawodowej oraz skorygowane przez znanego badacza dziejów najnowszych. To interesujący zabieg redakcyjny, podnoszący z pewnością wartość tomu Zapiski ze zbuntowanego miasta. Raz jeszcze należy podkreślić, że nawiązanie w tytule książki do poetyckiego dorobku Zbigniewa Herberta, to nie tylko bardzo dobry pomysł, ale i dość uprawniony”.

dr hab. Lech Mażewski