W listopadzie będziemy uroczyście świętować setną rocznicę odzyskania niepodległości. Warto przypomnieć jak Europa, czyli ówczesny świat, przyjęła rozbiory Rzeczypospolitej i dążenia Polaków do odbudowania własnego państwa.
Upadek Rzeczypospolitej był wydarzeniem bez precedensu w historii nowożytnej Europy. Owszem zdarzało się wcześniej, że jakieś prowincje czy ziemie przechodziły od jednego państwa dynastycznego do innego, ale zawsze jako pewna ukształtowana historycznie całość. Klasyczny przykład to zmiana przynależności państwowej przez Alzację i Lotaryngię. W wypadku Rzeczypospolitej stało się inaczej.
Podział nastąpił według linii nakreślonych przez państwa rozbiorcze bez zwracania uwagi na spoistość zagarnianych ziem. Po wtóre, nowożytna Europa nie znała przypadku anihilacji państwa, które do niedawna było mocarstwem.
Od XV wieku pozycja Polski w Europie stale rosła osiągając status mocarstwa w XVI i XVII wieku. Na początku XVII wieku Rzeczpospolita miała szansę umocnić swoje wpływy w Moskwie i zabezpieczyć granicę wschodnią, ale wówczas bić się nie chciała. Rosja mogła się wzmacniać.
Cały artykuł Stanisława M. Królaka znajdą Państwo tutaj:
http://tygodnik.tvp.pl/36589028/mocarstwa-zachodnie-a-sprawa-polska
