TVP Kultura Piątek, 01.02.2019 08:15 STUDIO KULTURA - ROZMOWY - GRZEGORZ GÓRNY Dysk./wywiad/debata, 9 min, Polska, 2018 Wykonawcy: Wojciech Engelking (prowadzący) Książka Grzegorza Górnego "Węgry. Tysiąc lat samotności" przybliża polskiemu czytelnikowi Węgry i Węgrów. Wojciech Engelking rozmawia z autorem książki o tym, jak narracja na temat tego kraju i jego mieszkańców konstruowana jest w Polsce. 08:35 PIES Komedia obyczajowama, 32 min, Polska, 1973 Reżyseria: Janusz Kondratiuk Scenariusz: Iga Cembrzyńska, Janusz Kondratiuk Zdjęcia: Wiesław Pyda Aktorzy: Ewa Szykulska, Jerzy Bogajewicz, Jan Himilsbach, Jerzy Block, Zbigniew Buczkowski, Zdzisław Maklakiewicz, Aleksander Jackiewicz Znakomita satyra na lokatorów wielopiętrowego bloku mieszkalnego, skupiającego cały przekrój polskiego społeczeństwa. Mieszkańcy wieżowca reprezentujący różne środowiska, warstwy społecznie, różne postawy i charaktery popadają w konflikt, którego zarzewie stanowi mały łaciaty piesek, należący do pewnego skądinąd bardzo spokojnego i kulturalnego małżeństwa. Główni bohaterowie wywodzą się z inteligencji pracującej. On jest pracownikiem Polskiej Akademii Nauk, ona nauczycielką w szkole podstawowej. Przykładne małżeństwo Mazurków wiedzie normalne życie w jednym z wieżowców w dużym mieście. W domu trzymają ukochanego pupilka, który osładza im szarą codzienność. Do czasu. Blok, w którym mieszkają owi małżonkowie bierze właśnie udział w konkursie gospodarności. Rada lokatorów wraz z jej przewodniczącym zastanawia się nad ulepszeniem wizerunku wieżowca i jego mieszkańców. Wspólnie dochodzą do konstruktywnego wniosku, że należy zacząć od poprawy dyscypliny. Ofiarą nowych porządków rady lokatorów niespodziewanie pada Bogu ducha winien łaciaty kundel. Do akcji dbaj o czystość i kulturę włączają się lokatorzy oraz sprzątaczki i dozorcy, którzy nieustannie pouczają Mazurków, że psa należy wyprowadzać na smyczy, sprzątać po nim itp. , itd. Zadziorni "stróże porządku" zrobią wszystko, by zatruć życie coraz bardziej znienawidzonym właścicielom równie znienawidzonego czworonoga. W końcu Mazurkowie zwracają się o pomoc do prezesa, co tylko pogarsza ich sytuację. Za "donos" do władz spółdzielni mieszkaniowej zostają surowo ukarani. Członkowie rady lokatorów i reszta "obrońców prawa" fundują im istne małe polskie piekiełko. Konflikt eskaluje, dopóki małżonkowie nie skapitulują. 09:20 SPOKÓJ Dramat obyczajowy, 82 min, Polska 1976 Scenariusz i reżyseria: Krzysztof Kieślowski Zdjęcia: Jacek Petrycki Muzyka: Piotr Figiel Aktorzy: Jerzy Stuhr, Danuta Ruksza, Jerzy Trela, Michał Sulkiewicz, Izabela Olszewska, Stanisław Gronkowski, Jerzy Fedorowicz, Jan Adamski, Janusz Sykutera, Marian Cebulski, Elżbiet Karkoszka, Ryszard Dreger i inni "Spokój" czekał na premierę cztery lata. Krzysztof Kieślowski zrealizował go w "gorącym" 1976 roku. Wymowa filmu wzbudziła wówczas niepokój cenzury, która skazała utwór na "odpoczynek" na półce. Gdy nadszedł jeszcze "gorętszy" rok 1980, "Spokój" powrócił do łask. Jego telewizyjna premiera odbyła się 19 września, w niespełna trzy tygodnie po podpisaniu Porozumień Sierpniowych. Krytyka uznała dzieło Kieślowskiego za prekursorskie i wyprzedzające tzw. kino moralnego niepokoju. Film uhonorowano Nagrodą Jury na Festiwalu w Gdańsku w 1981 roku oraz Złotym Ekranem przyznawanym przez pismo "Ekran". Głównym bohaterem "Spokoju" jest Antoni Gralak - robotnik z kryminalną przeszłością, rewelacyjnie grany przez Jerzego Stuhra. Po wyjściu z więzienia Gralak przekonuje się, że nie ma już dlań miejsca w rodzinie. Nie jest też nim zainteresowana dawna narzeczona. Próbując odnaleźć się na nowo w życiu, zatrudnia się na budowie. Nawiązuje też kontakt z dziewczyną, która okazała mu serce, gdy był jeszcze więźniem. Znajomość z nią niebawem przerodzi się w uczucie. Jego ukoronowaniem będzie małżeństwo i dziecko. Wydaje się, że życie Antoniego wreszcie się poukładało i nabrało sensu. "Robotę mam. Spać, jeść. Dobrze mam, co? Teraz popatrz: kobieta, dzieci, własny kąt, obiad zawsze w domu" - zwierza się przyjacielowi. I właśnie wtedy nad jego głową zaczynają gromadzić się czarne chmury. Na budowie nagle ginie cement i cegła. Kierownik, który bynajmniej nie ma w tej sprawie "czystych rąk", zaczyna go podejrzewać. Szykanuje też innych robotników. Wybucha strajk. Koledzy patrzą na Antoniego nieufnie. Przypuszczają, że donosi na nich kierownikowi. 11:00 DOM - ODC. 23/25 - KOLEJKA DO ŻYCIA Serial obyczajowy, 89 min, Polska 2000 Reżyseria: Jan Łomnicki, Marcin Łomnicki Scenariusz: Jerzy Janicki, Andrzej Mularczyk Muzyka: Piotr Hertel Aktorzy: Tomasz Borkowy, Halina Rowicka, Adam Wojtyszko, Bożena Dykiel, Monika Kwiatkowska, Anna Romantowska, Waldemar Barwiński, Jan Englert, Magdalena Stużyńska, Marek Bukowski, Magdalena Stużyńska, Zbigniew Buczkowski, Piotr Fronczewski, Jerzy Bończak W szpitalu Majka czeka na transplantację nerki. Kajtek próbuje dzięki protekcji przyspieszyć operację. Henio Lermaszewski skupuje złoto i ukrywa je w lodówce. Nieświadoma niczego Danusia daje lodówkę Prokopowi do naprawy. Gospodarz domu znajduje szlachetny kruszec i zabiera go. Kiedy odkrywa to Henio, wpada w szał. Dopada Prokopa i torturami wymusza zwrot części złota. Halina zostawia u Wrotka Anusię, sierotę, którą przygarnęła. Po kilku dniach Rajmund na tyle przywiązuje się do dziecka, że postanawia wrócić do żony. Tymczasem dzięki protekcji Majka otrzymuje nową nerkę. Teraz uszczęśliwieni młodzi mogą już wyznaczyć datę ślubu. Do Katowic, z delegacją radzieckich inżynierów przyjeżdża Klara, siostra Martyny. Martyna namawia ją, by została w Polsce. Nadchodzi październik 1978 roku. Lokatorzy kamienicy na Złotej z wielką radością przyjmują wieść o wyborze kardynała Karola Wojtyły na papieża. 12:40 WARSZAWSKIE GOŁĘBIE Dramat obyczajowy, 69 min, Polska, 1988 Reżyseria: Henryk Bielski Scenariusz: Jerzy Grzymkowski Zdjęcia: Jacek Stachlewski Muzyka: Waldemar Kazanecki Scenografia: Andrzej Borecki Występują: Józef Nalberczak, Wanda Łuczycka, Krystyna Królówna, Ewa Szykulska, Janusz Bukowski, Maciej Góraj, Marzenna Manteska i Witold Krasucki Właściwie film ten miał reżyserować Jan Rybkowski. To on znalazł opowiadanie Jerzego Grzymkowskiego, na podstawie którego powstał scenariusz. Przedwczesna śmierć uniemożliwiła jednak realizację planów. Zadania tego podjął się Henryk Bielski: "Nakręciłem ten film z dwóch powodów: po pierwsze jestem związany z Warszawą od trzydziestu kilku lat, i cała historia tego miasta, od odbudowy do dziś nie jest mi obca. A drugi powód jest jeszcze bardziej osobisty: film dedykowany jest Janowi Rybkowskiemu. Był on pierwszym reżyserem, u którego praktykowałem i od którego wiele się nauczyłem". W ten sposób powstała warszawska opowieść o ludziach, którzy bronią własnych poglądów i przyzwyczajeń; wzruszająca opowieść o przemijaniu. Rodzina Wacława Kaczmarskiego (w tej roli Józef Nalberczak) od wielu pokoleń mieszka na warszawskim Targówku. Kaczmarski jest pracownikiem warszawskiej zajezdni tramwajowej. Idąc w ślady dziada i ojca hoduje gołębie. Każdy ptak to dla niego indywidualność, o każdym mógłby opowiadać godzinami. Chwile spędzane z gołębiami są dla niego uspokojeniem i ucieczką od codziennych kłopotów. Ten spokój jednak nie trwa długo. Targówek się rozbudowuje, stare rudery są burzone, powstają nowe gmachy. Kaczmarski dostaje nowe mieszkanie na Ursynowie. Gołębiarz nie może rozstać się ze swymi pupilami, natychmiast więc instaluje skrzynki na balkonie. Oczywiście wywołuje to stanowczy sprzeciw sąsiadów, dla których gołębie są symbolem zacofania. Nikt nie słucha argumentów Kaczmarskiego, że "gołębie w Warszawie byli zawsze. Jak się Warszawa paliła w trzydziestym dziewiątym czy też w Powstanie, to ludzie uciekali, a gołębie fruwali nad taką kamienicą, co się paliła i nie odeszli". 14:05 PHILIPPE JAROUSSKY ŚPIEWA BACHA I TELEMANNA (PHILIPPE JAROUSSKY SINGS BACH & TELEMANN) Koncert, 81 min, Niemcy, 2016 Reżyseria: Grete Liffers "Philippe Jaroussky sings Bach & Telemann" przedstawia niesamowitego wokalistę i dwóch wyjątkowych kompozytorów. Kiedy swoim nieziemskim głosem Jaroussky śpiewa ich utwory, od razu słychać, że mimo upływu czasu te dzieła nie straciły na swojej wartości. 15:40 PATRZĘ NA CIEBIE, MARYSIU Film obyczajowy, 67 min, Polska 1999 Scenariusz i reżyseria: Łukasz Barczyk Zdjęcia: Kacper Lisowski Występują: Maja Ostaszewska, Michał Bukowski, Redbad Klynstra, Dorota Landowska, Magdalena Olszewska, Marek Walczewski, Małgorzata Niemirska, Maria Maj, Leon Niemczyk, Sławomir Sulej, Łukasz Barczyk, Mariusz Orski, Sylwester Maciejewski, Anna Łopatowska, Wojciech Kuliński, Agnieszka Dygant, Magdalena Komar, Ewa Oksza - Łapicka, Julia Olszewska, Piotr Augustyniak, Andrzej Jurek, Zbigniew Kasprzyk i inni Debiut telewizyjny Łukasza Barczyka, wówczas dwudziestosześciolatka, absolwenta reżyserii łódzkiej PWSFTviT. Główni bohaterowie filmu to dwoje młodych ludzi, od dwu lat dzielących życie i mieszkanie. Michał Okrężny (Michał Bukowski) jest obiecującym psychiatrą z lekarskiej rodziny, Marysia Orzechowska (bardzo dobra rola Mai Ostaszewskiej) właśnie kończy studia geologiczne. Ich wolny związek zdaje się pomału wchodzić w fazę kryzysu. Marysia coraz mocniej pragnie stabilizacji, małżeństwa, dziecka. Michał wręcz przeciwnie, jest pełen obaw i wątpliwości. Czuje, że nie podoła finansowym i życiowym obowiązkom głowy rodziny. Nad uczucie przedkłada rozsądek, którego - zdaniem partnerki - ma w nadmiarze. Jednak wreszcie "łamie się" i proponuje ukochanej ślub. Wkrótce Marysia oświadcza, że jest w ciąży. Michał, lekarz z wykształcenia, z najwyższym trudem ukrywa zdumienie. Przecież byli zabezpieczeni. Niespodziewana wiadomość sprawia, że w młodym psychiatrze niepostrzeżenie narasta stres. Wewnętrzne napięcie dodatkowo potęguje duże tempo pracy oraz niezwykle rzadka dolegliwość nowego pacjenta, który nie widzi, choć aparat wzroku ma całkowicie zdrowy. Na domiar złego niewidomy to znany aktor Artur, niedługo zaczynający zdjęcia do kolejnego filmu. Producent naciska więc na Michała, by jak najszybciej doprowadził gwiazdora do pełnej formy. Okrężnego zadręcza też koleżanka - dziennikarka, by zaaranżował jej wywiad z niecodziennym pacjentem. Jakby tego było nie dość, Michał wbrew swej woli zostaje wplątany w małżeńskie problemy Artura. Łukasz Barczyk dostosował formę swego debiutu do jego treści. Całość stylizowana jest na film kręcony po amatorsku na wideo. Kamera, wędrując za bohaterami, nierzadko za nimi "nie nadąża". Głos mówiącej postaci dobiega wtedy zza kadru. Montaż sprawia wrażenie chaotycznego, trochę niechlujnego. Reżyser ukazuje swych bohaterów głównie w bliskich planach. Ze szczególnym upodobaniem koncentruje się na twarzach, doszukując się w nich prawdy o emocjach pary pierwszoplanowych postaci. Wizualne "rozedrganie" filmu dobrze oddaje stan ducha Marysi i Michała. Ona boi się stracić jego uczucie poddane ogniowej próbie zbliżającego się ślubu i rodzicielstwa, w pewnym momencie przestaje też być pewna wierności partnera. On, narażony na wieloraką presję ze strony otoczenia, z coraz większym wysiłkiem stara się zapanować nad własnymi odczuciami i odruchami. Czy wytrzyma? Debiutancki film Barczyka stanowił intrygującą próbę psychologicznego opisu sytuacji młodych Polaków wchodzących w życie u progu XXI stulecia. Szanse i niebezpieczeństwa, z jakimi się stykają, różnią się w znacznej mierze od tych, przed którymi stali ich rodzice. Inne są dziś hierarchie wartości, inne drogi kariery, inny system gospodarczo - polityczny. Rzuceni na głęboką wodę dwudziestoparolatkowie muszą dostosować do nowych warunków wyniesione z domu wyobrażenia o samodzielności, odpowiedzialności, sukcesie. Film Barczyka to ciekawa próba pokazania, w jaki sposób to czynią. 17:00 ODYSEJA FILMOWA - 1967 - 1979: NOWE KINO AMERYKAŃSKIE (1967 - 1979: NEW AMERICAN CINEMA) Film dokumentalny, 61 min, Wielka Brytania, 2011 Reżyseria: Mark Cousins Scenariusz: Mark Cousins Zdjęcia: Mark Cousins Wykonawcy: Mark Cousins 15 - godzinna opowieść o historii światowego kina. Niezwykła historia dojrzewania amerykańskiego kina na przełomie lat 60. i 70. Buck Henry, scenarzysta "Absolwenta", opowiada o satyrze tamtych czasów, Paul Schrader wspomina w Nowym Jorku pracę nad "Taksówkarzem", Robert Towne zdradza mroczne strony "Chinatown", a Charles Burnett opisuje narodziny Czarnego Kina Ameryki. (opis dystrybutora) 18:15 ODYSEJA FILMOWA - 1969 - 1979: RADYKALIZM LAT 70. (1969 - 1979: RADICAL DIRECTORS IN THE 70S - MAKE STATE OF THE NATION MOVIES) Film dokumentalny, 62 min, Wielka Brytania, 2011 Reżyseria: Mark Cousins Scenariusz: Mark Cousins Zdjęcia: Mark Cousins Wykonawcy: Mark Cousins 15 - godzinna opowieść o historii światowego kina. Lata 70. to czas, kiedy kino próbowało zmieniać świat. Podróż zaczynamy z Wimem Wendersem w Niemczech, potem ruszamy do Wielkiej Brytanii, by porozmawiać z Kenem Loachem, by następnie znaleźć się we Włoszech i Australii, gdzie rodziło się nowe kino. Stamtąd przenosimy się do Japonii, która wtedy produkowała jedne z najbardziej poruszających filmów na świecie. Niezwykłe rzeczy działy się też w Afryce i Ameryce Południowej, a wszystko kończy się jednym z ulubionych filmów Johna Lennona "Świętą górą". (opis dystrybutora) 19:25 POJEDYNKI STULECIA - ZBIGNIEW HERBERT - CZESŁAW MIŁOSZ Dysk./wywiad/debata, 24 min, Polska, 2018 Reżyseria: Jarosław Ostaszkiewicz Scenariusz: Mikołaj Mirowski W kolejnym odcinku "Pojedynków stulecia" w szranki staną Zbigniew Herbert i Czesław Miłosz. To dwóch największych polskich poetów XX wieku, ważnych także dla światowej literatury. Przyjaźń i spór między nimi jest emblematyczny dla wszystkich polskich sporów minionego stulecia. To spór o rozumienie polskości i europejskości. Zbigniew Herbert i Czesław Miłosz byli szorstkimi przyjaciółmi, w ich relacji łatwo było z mistrza stać się łajdakiem. Bardziej do podziału między poetami przyczynili się jednak polityczni ideolodzy, którzy chcieli widzieć w ich sporze konflikt między Polską tradycyjną a kosmopolityczną. Jak Polacy powinni odczytywać Herberta i Miłosza w XXI wieku? Na to pytanie odpowiadają zaproszeni do studia goście. 20:20 MISTRZOWSKIE KINO - HAMLET (HAMLET) Dramat kostiumowy, 129 min, USA 1990 Reż. Franco Zeffirelli Scenariusz na podstawie sztuki Williama Szekspira: Christophe De Vore, Franco Zeffirelli Zdjęcia: David Watkin Muzyka: Ennio Morricone Wykonawcy: Mel Gibson, Glenn Close, Alan Bates, Paul Scofield, Ian Holm, Helena Bonham - Carter, Stephen Dillane, Nathaniel Parker, Sean Murray i inni Franco Zeffirelli niejeden już raz podejmował się trudnego zadania przenoszenia na ekran dzieł Szekspira. Zaczął w 1966 r. od Poskromienia złośnicy"z gwiazdorską parą Taylor - Burton w rolach głównych. Później był"Romeo i Julia"z młodziutkimi wykonawcami, nieomal rówieśnikami Szekspirowskich kochanków. Już wtedy Zeffirelli myślał również o sfilmowaniu"Hamleta"i zaczął nawet, wespół z Christophem De Vore, pisać scenariusz. Sam w przeszłości grał duńskiego księcia w studenckim przedstawieniu, a w 1964 r. wyreżyserował teatralne przedstawienie"Hamleta". Ale dopiero pod koniec lat 80. projekt jego ekranizacji zaczął nabierać realnych kształtów. Zeffirelli dość swobodnie potraktował literacki pierwowzór. Zrezygnował z kilku wątków, pominął problemy walki o władzę, tyranii i gier politycznych i skoncentrował się na postaci Hamleta. Łącząc sceny, przesuwając akcenty znaczeniowe, stworzył wartką, bliską współczesnemu kinu akcji, choć jednocześnie utrzymaną w surowej, późnośredniowiecznej konwencji opowieść o losach duńskiego księcia szukającego zemsty na stryju Klaudiuszu, który zabił jego ojca, bezprawnie objął tron i pojął za żonę uwikłaną w zbrodniczy spisek wdowę po swym bracie. Głębokie przeświadczenie, że w kinie należy przybliżać wielką klasykę młodemu odbiorcy, nakazywało też reżyserowi szukać do głównej roli aktora, z którym taka publiczność mogłaby się utożsamiać. Wybór padł na 34 - letniego wówczas Mela Gibsona, Amerykanina wychowanego w Australii i znanego głównie z kina akcji:"Mad Maxa"czy"Zabójczej broni". Ale jego kandydatura wywołała opory producentów, którzy nie wierzyli w powodzenie tak karkołomnego pomysłu bsadowego i żadna wytwórnia nie chciała wyłożyć ponad 15 mln dolarów potrzebnych na realizację. Ostatecznie Gibson - Hamlet i, odtwarzająca postać jego matki, królowej Gertrudy, Glenn Close zgodzili się zagrać za symboliczne stawki. Na ekranie partnerowały im znakomitości kina angielskiego: Alan Bates (król Klaudiusz), Ian Holm (Poloniusz), Paul Scofield (duch ojca Hamleta) i Helena Bonham - Carter (Ofelia). Na potrzeby roli Gibson rozjaśnił włosy i zapuścił brodę. Starannie wypracowywał ostateczną koncepcję roli. "Był to bolesny proces, długo szukałem właściwego sposobu. W końcu postanowiłem zagrać Hamleta jako dynamicznego melancholika. Ale nie melancholika w dzisiejszym tego słowa znaczeniu, kogoś, kto snuje się przygnębiony i nic nie robi, ale melancholika z epoki elżbietańskiej - kogoś o zmiennych nastrojach". Krytyka bardzo wysoko oceniła kreację Mela Gibsona, który stworzył portret człowieka desperacko próbującego się określić, znaleźć swoje miejsce w życiu. Uwikłany w przedziwny, zabarwiony kazirodztwem związek uczuciowy z matką, niszczy Ofelię, która go kocha i którą sam darzy uczuciem, niejako mszcząc się na niej w ten sposób za cały ród niewieści, znienawidzony wskutek zdrady królowej Gertrudy. Pełen wahań i wątpliwości, głęboko rozdarty, nie potrafi odnaleźć się w świecie, który nie pasuje do jego moralnych standardów. "Hamlet" Zeffirellego to barwne widowisko wysmakowane w każdym szczególe scenograficznym, pełne przestrzeni i rozmachu. Zdjęcia plenerowe kręcono w Anglii i Danii, a królewską siedzibę Elsynor "zagrały" trzy zamki: w Dover oraz w Blackness i Dunnottar. Urodę filmu doceniła Amerykańska Akademia Filmowa, przyznając mu nominacje do Oscara za scenografię i kostiumy. We Włoszech dzieło Zeffirellego uhonorowano prestiżową nagrodą Davida dla najlepszego filmu zagranicznego 1991 r. 22:40 ŚWIAT W PIOSENCE - JEDENASTY WRZEŚNIA (SOUNDTRACKS: SEPTEMBER 11TH) Film dokumentalny, 40 min, USA, 2017 Reżyseria: Dwayne Johnson, Dany Garcia Seria "Soundtracks" przedstawia związki muzyki z różnego rodzaju wydarzeniami historycznymi. Każdy odcinek dotyczy tragedii, momentów euforii lub zdarzeń, które dały początek nowym ruchom. Wraz z nimi prezentowane są muzyka, artyści i nurty mające szczególny związek z tymi przemianami. Wydarzenia z 11 września 2001 na zawsze zostaną w pamięci. Tragedia, jaką przeżył świat, była nie do opisania. Jej skutki udało się zmniejszyć poprzez ucieczkę do świata muzyki. Wielki udział miały w tym przede wszystkim charytatywne koncerty. 00:45 SENSACYJNA ZIMA - IGŁA (EYE OF THE NEEDLE) Film sensacyjny, wojenny, thriller, 106 min, Wielka Brytania, 1981 Reżyseria: Richard Marquand Scenariusz: Stanley Mann Zdjęcia: Alan Hume Muzyka: Miklós Rózsa Aktorzy: Donald Sutherland, Stephen MacKenna, Philip Martin Brown, Kate Nelligan, Ian Bannen, Christopher Cazenove, George Belbin Adaptacja bestsellerowej powieści Kena Folletta, autora doskonale znanego także na polskim rynku ("Filary Ziemi", "Klucz do Rebeki", "Człowiek z Petersburga"). Napisana w 1977 r. "Igła" była jedenastą powieścią w jego dorobku. Tytułowego bohatera brawurowo zagrał Donald Sutherland, Kanadyjczyk, który stworzył niezapomniane kreacje w takich głośnych filmach, jak "Parszywa dwunastka", "M. A. S. H.", "Dzień szarańczy", "Złoto dla zuchwałych" czy "Casanova". Akcja "Igły" rozpoczyna się w Londynie w 1940 r. Henry Faber, szeregowy pracownik kolei, jest w rzeczywistości potomkiem arystokratycznej rodziny niemieckiej i niemieckim szpiegiem działającym pod pseudonimem. Wykształcony w Wielkiej Brytanii Igła, znakomicie mówiący po angielsku, uderza precyzyjnie i metodycznie. Z zimną krwią zabija każdego, kto może go zdemaskować. Wiosną 1944 r. wynik wojny wciąż nie jest przesądzony. Niemcy spodziewają się inwazji alianckich wojsk na Francję, a stamtąd uderzenia na Zagłębie Ruhry - serce niemieckiej gospodarki, nie wiedzą jednak, które z dwóch możliwych miejsc desantu wybiorą wojska sprzymierzone - okolice Calais czy Normandię. Faber dostaje więc bardzo ważne zadanie: ma przedostać się na teren obozu wojskowego sił amerykańskich w południowo - wschodniej Anglii i sfotografować zgromadzone tam siły i uzbrojenie, a następnie przekazać fotografie Hitlerowi. Po wykonaniu misji z brytyjskiego wybrzeża ma go zabrać niemiecka łódź podwodna. Faber dociera na miejsce i z zaskoczeniem stwierdza, że cały obóz to tylko atrapa, a rzekome czołgi i samoloty wykonane są z dykty. To by oznaczało, że lądowanie aliantów nastąpi w Normandii. Tymczasem wywiad brytyjski ustala tożsamość Fabera. Przechwytuje też zdjęcia z bazy wojskowej, które szpieg przekazał niemieckiemu kurierowi. Zdając sobie sprawę z konsekwencji ujawnienia planów desantu, Brytyjczycy muszą zrobić wszystko, by schwytać Fabera, zanim dotrze on do swoich mocodawców. Faber przybywa na wybrzeże, ale w drodze na spotkanie z okrętem jego łodź rozbija się w czasie burzy na morzu o skały Wyspy Sztormów. Ledwo żywy rozbitek znajduje schronienie w domu Lucy i Davida Rose'ów. Ich małżeństwo nie jest szczęśliwe: w dniu ślubu oboje ulegli wypadkowi samochodowemu, w wyniku którego David stracił obie nogi. Dawny pilot RAF - u porusza się teraz na wózku inwalidzkim, jest zgorzkniały, unika żony. Samotna, spragniona uczucia kobieta szybko ulega urokowi przybysza, wdaje się z nim w romans, nieświadoma, że ma do czynienia z niebezpiecznym szpiegiem i mordercą, który może zmienić bieg wojny. 03:55 KINO NOCNE - PRZYPADEK PEKOSIŃSKIEGO Film biograficzny, 85 min, Polska, 1993 Autor: Romuald Karaś Scenariusz i reżyseria: Grzegorz Królikiewicz Zdjęcia: Waldemar Lenczewski Aktorzy: Maria Klejdysz, Anna Seniuk, Franciszek Trzeciak, Bronisław Pawlik, Franciszek Pieczka, Krzysztof Chamiec, Bronisław Pekosiński Film przedstawia prawdziwą postać o niepowtarzalnej biografii. Bronisław Pekosiński, genialny szachista, mistrz Zamościa 1961 roku. Pokonał wówczas wszystkich. Mieszkał w Zamościu, tam też zmarł 2 stycznia 2013 r. W filmie nakręconym w 1993 r. Bronisław Pekosiński wystąpił osobiście. Opowiada o sobie, ale nie jest pewien kim jest i kiedy się urodził, nie ma rodziny. Nadano mu nazwisko Pekosiński, a za datę urodzenia przyjęto 1 września 1939 r. Wspomina matkę, która została zabita przez Niemca. W jego życiu wszystko zostało skonstruowane sztucznie: i symboliczna data urodzin - dzień wybuchu II wojny światowej, i nazwisko - od skrótu nazwy instytucji opiekuńczej PKOS, i miejsce urodzenia - kacet w Zwierzyńcu, gdzie zza obozowych drutów przerzuciła go matka. Fałszywi i sztuczni okazali się przyjaciele i opiekunowie. Prawdziwe - jedynie sieroctwo i garb. O młodego Bronka walczyły o siebie dwie potęgi - totalitarne państwo i Kościół katolicki. Dorosły Pekosiński - alkoholik i degenerat sparaliżowany po wylewie krwi do mózgu - ma jednak gwiazdę przewodnią swego życia: to mistrzowska gra w szachy. Upokarzany, przepędzany, zdradzany i oszukiwany, zachowuje godność, dobroć i ufność. Przez całe życie szuka matki.