TVP Kultura Poniedziałek, 13.05.2019 08:20 BALLADA O ŚCINANIU DRZEWA Komedia, 30 min, Polska 1972 Reżyseria: Feridun Erol Scenariusz: Feridun Erol Zdjęcia: Tadeusz Wieżan Muzyka: Adam Brzozowski Wyk. Bolesław Płotnicki, Józef Łodyński, Henryk Gęsikowski, Ewa Berger - Jankowska, Kazimierz Iwiński, Wanda Ostrowska i inni Feridun Erol uchodzi za specjalistę od rozśmieszania widzów, co udowodnił m. in. w "Jak pozbyć się czarnego kota?" i "Honorze dziecka" oraz popularnym Jedynkowym serialu "Sąsiedzi". Nakręcona w 1972 roku "Ballada o ścinaniu drzewa" jest debiutem reżysera. Główną rolę w tym filmie zagrał Bolesław Płotnicki (1913 - 88), ceniony aktor charakterystyczny, znany też z wielu znakomitych kreacji teatralnych. W pamięci widzów zapisał się przede wszystkim jako Panasiuk z komedii "Gdzie jest generał?" Chmielewskiego i Jambroży z "Chłopów" Rybkowskiego. Z równym sukcesem wcielał się zarówno w postacie pełne patriarchalnej godności, jak i w zwykłych plebejuszy. W 1971 roku na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie otrzymał nagrodę za rolę w "Kardiogramie" Romana Załuskiego. W "Balladzie o ścinaniu drzewa" Płotnicki zagrał majstra Błaszczyka, kierującego trzyosobową brygadą robotników. Jego podwładni to zapalony grzybiarz Malawka i żółtodziób Kazio. Brygada Błaszczyka dostaje zadanie ścięcia przydrożnego drzewa. Majster jako pierwszy zjawia się na miejscu pracy. Niedługo potem przychodzi Kazio. Malawka, który od wczesnego ranka szukał grzybów, spóźnia się, co wywołuje zdenerwowanie majstra. Kiedy wreszcie wszyscy są w komplecie, Kazio chwyta piłę i chce brać się do roboty. Błaszczyk jednak obcesowo studzi jego zapał, w wyniku czego chłopak się obraża. Widząc to, Malawka perswaduje majstrowi, jak należy postępować z "młodymi". Lekko skonfundowany Błaszczyk przywołuje więc Kazia i łagodniejszym tonem zleca mu wykonanie dokładnych pomiarów drzewa. Prawdziwy fachowiec musi przecież wiedzieć, co ścina. Tymczasem nadchodzi południe, czyli pora posiłku. Kazio biegnie na pobliskie pole, gdzie zauważył koleżankę w kostiumie kąpielowym. Malawka i Błaszczyk zaś z zadowoleniem raczą się kiełbasą i opowieściami "z dawnych, dobrych czasów". A robota jak czekała, tak czeka. 09:10 SZCZĘŚLIWY BRZEG Film psychologiczny, 94 min, Polska 1983 Reżyseria: Andrzej Konic Scenariusz: Ewa Szumańska, Andrzej Konic Zdjęcia: Wojciech Jastrzębowski Muzyka: Wojciech Karolak Aktorzy: Jerzy Binczycki, Beata Poźniak, Stanisława Celińska, Wojciech Pokora, Leonard Pietraszak, Marcin Francuz, Zbigniew Buczkowski, Marian Glinka, Klemens Milczarek, Zdzisław Rychter, Tomasz Zaród i inni "Temat to z pewnością w filmie nienowy, ale wciąż niosący sporą dozę atrakcyjności: marynarz na lądzie - na urlopie, na emeryturze. Wiadomo - marynarz na statku tęskni do domu, w domu tęskni do morza i owa pozorna anomalia jest właśnie normą psychiczną dla ludzi tego zawodu. Zaś zderzenie ich przyzwyczajeń, wyobrażeń, oczekiwań, nawet i marzeń z lądową rzeczywistością stanowi dla pisarzy i filmowców ciekawe, wciąż inspirujące pole obserwacji psychologicznej" - pisała po premierze "Szczęśliwego brzegu" jedna z recenzentek. W filmie Konica owe obserwacje, niestety, nie nastrajają optymistycznie. Głównym bohaterem "Szczęśliwego brzegu" jest Jan, emerytowany kapitan Żeglugi Wielkiej, który po latach pływania po wodach całego świata chce spędzić resztę życia w domowo - rodzinnym zaciszu. Żona mu zmarła, więc bezpiecznego kąta na starość szuka przy rodzinie córki. Ma do tego prawo nie tylko z racji więzów krwi. To przede wszystkim dzięki jego dolarom córka z zięciem wybudowali luksusową willę w Warszawie i urządzili sobie wygodnie życie. Już jednak pierwsze dni pod jednym dachem przynoszą obopólne rozczarowanie. Jan jest przerażony materializmem i egoizmem dzieci oraz bezczelnością wnuka. Córce i zięciowi przeszkadzają nawyki starszego pana: palenie papierosów, toaleta o szóstej rano, jajecznica na śniadanie. Jan zaczyna więc szukać azylu poza domem. Przypadkowo poznaje dużo młodszą od siebie dziewczynę, Polę. Spotkanie przeradza się w fascynujący związek, w którym Jan odnajduje przynajmniej chwilowe zaspokojenie tęsknoty za miłością córki i żony, minioną bezpowrotnie młodością. Niebawem jednak radosna, uczuciowa przygoda z Polą dobiega końca. Jan musi wrócić na łono przeżartej dulszczyzną rodziny. Ozdobą filmu jest ciekawa rola Jerzego Binczyckiego, który postać emerytowanego kapitana nasycił życiową prawdą i ciepłem. 11:00 PANNY I WDOWY - ODC. 2/5 Serial obyczajowy, 51 min, Polska 1991 Reżyseria: Janusz Zaorski Scenariusz: Maria Nurowska Zdjęcia: Witold Adamek Muzyka: Andrzej Kurylewicz Występują: Maja Komorowska, Katarzyna Figura, Ewa Dałkowska, Maria Gładkowska, Joanna Szczepkowska, Andrzej Zaorski, Jan Nowicki, Władysław Kowalski, Artur Żmijewski i inni Serial będący epicką opowieścią o losach kilku pokoleń polskiej rodziny ziemiańskiej przedstawionych z perspektywy tytułowych panien i wdów. Akcja serialu rozpoczyna się w roku 1865 po upadku powstania styczniowego, a kończy w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Jest rok 1871. Paryż. Karolina przypadkiem spotyka swoją matkę. Przeżywa szok. Matka, o której myślała, że umarła na Syberii, sprzedaje w Paryżu kapelusze. Karolina poznaje też swoją młodszą siostrę Suzanne. Na krótko zamieszkują razem. Komuna Paryska upada. Karolina poznaje polskiego patriotę - Edwarda Borskiego i przeżywa z nim namiętną miłość. Wszyscy wracają do kraju; Ewelina z córką Suzanne, Karolina z Edwardem. Po konflikcie z matką, Karolina opuszcza majątek rodzinny. Ewelina utrzymuje w tajemnicy, że Suzanne przyszła na świat w wyniku gwałtu na Syberii. Na Karolinę spada kolejny cios. Po wieloletnim związku z Edwardem ujawniają się jego skłonności homoseksualne. Próbuje jednak ratować związek, żegna się z dorosłą już Suzanne i wyjeżdża do Edwarda, zesłanego za działalność konspiracyjną na Syberię. Zachodzi w ciążę z Edwardem, lecz jego skłonności przeważają. Rozdarta pomiędzy miłością do doktora Piotra i Edwarda, umiera wyczerpana wielodniowym porodem. 12:05 PANNY I WDOWY - ODC. 3/5 Serial obyczajowy, 52 min, Polska, 1991 Reżyseria: Janusz Zaorski Scenariusz: Maria Nurowska Zdjęcia: Witold Adamek Aktorzy: Maja Komorowska, Joanna Trzepiecińska, Andrzej Zaorski, Jan Nowicki, Władysław Kowalski, Artur Żmijewski, Mirosława Dubrawska, Jerzy Dominik, Ewa Dałkowska, Marcin Troński, Henryk Bista, Krzysztof Tyniec, Janusz Gajos, Piotr Kazimierski Jest rok 1894. Na życzenie umierającej matki Suzanne wyrzeka się jedynej w swoim życiu miłości do rosyjskiego nauczyciela. Po kilku latach samotności do Suzanne przybywa córka Karoliny mała Karolinka. Po latach Suzanne posyła Karolinę na studia prawnicze do Paryża. Wybucha I wojna światowa. Karolina zrywa z narzeczonym ze studiów na Sorbonie i wraca do kraju. W 1920 r. podczas wojny polsko - rosyjskiej, ku przerażeniu Suzanne, Karolina opowiada się po stronie bolszewików. Prawicowa grupa, nie chcąc dopuścić do procesu, w którym Karolina ma bronić komunisty, uprowadza ją. Karolina zakochuje się w jednym ze spiskowców - Janie. Wychodzi za niego za mąż. Wychowując dzieci, zapomina o polityce, lecz polityka nie zapomina o niej. Na pogrzebie przyjaciela rozpoznaje jego morderców i ginie od strzału jednego z nich. Jan traci zmysły. 14:30 WROTA EUROPY Dramat, 73 min, Polska 1999 Reżyseria: Jerzy Wójcik Scenariusz: Jerzy Wójcik, Andrzej Mularczyk Zdjęcia: Witold Sobociński Muzyka: Zygmunt Konieczny Aktorzy: Alicja Bachleda - Curuś, Kinga Preis, Agnieszka Sitek, Agata Buzek, Piotr Szwedes, Andriej Jegorow, Piotr Adamczyk, HenrykBoukołowski, Katarzyna Groniec, Marianna Kawka i inni "Wrota Europy" powstały na motywach reportażu Melchiora Wańkowicza "Szpital w Cichiniczach". Twórcami filmu są artyści niezwykle zasłużeni dla polskiej kinematografii. Reżyser i współscenarzysta Jerzy Wójcik zasłynął już w latach 50. jako czołowy operator "szkoły polskiej". To również dzięki jego zdjęciom takie filmy jak "Kanał", "Eroica", "Popiół i diament", czy "Krzyż Walecznych" stały się klasykami. Kunszt operatorski i wszechstronność Wójcika widać też znakomicie w monumentalnych freskach historycznych ("Potop", "Faraon") i subtelnych dramatach psychologicznych ("Matka Joanna od Aniołów", "Anioł w szafie"). "Wrota Europy" to drugi po "Skardze" (1991) autorski film Wójcika. W pisaniu scenariusza pomagał mu wybitny specjalista w tej dziedzinie Andrzej Mularczyk ("Sami swoi", "Wyjście awaryjne", "Wielki podryw", seriale "Droga" i "Dom"). Na autora zdjęć wybrano równie utytułowanego Witolda Sobocińskiego ("Wszystko na sprzedaż", "Wesele", "Sanatorium pod Klepsydrą", "Ziemia obiecana", "Piraci" i "Frantic" Romana Polańskiego). Jakby tego nie było dość, muzykę napisał Zygmunt Konieczny ("Zmory", "Klucznik", "Ucieczka z kina Wolność", "Historia kina w Popielawach") - nestor polskich kompozytorów filmowych, autor sporej części repertuaru Ewy Demarczyk. W przeciwieństwie do realizatorów "Wrót Europy", w obsadzie dominują aktorzy bardzo młodzi, choć już uznani. Dotyczy to zwłaszcza odtwórczyń trzech głównych ról kobiecych. Zosię zagrała szesnastoletnia Alicja Bachleda - Curuś ("Pan Tadeusz"), Irę - Agnieszka Sitek (gwiazda serialu "Złotopolscy"), a Halę Kinga Preis, zwyciężczyni XX Przeglądu Piosenki Aktorskiej, znana także z kilku świetnych występów w Teatrze TV. W filmie Wójcika ich bohaterki są zaprzyjaźnionymi ze sobą młodziutkimi i naiwnymi siostrami miłosierdzia. W czasie zimy 1918 roku (właśnie wówczas toczy się akcja) dobrowolnie wyruszają do położonego niemal na linii frontu szpitala polowego. Swój wybór traktują nie tylko jako spełnienie patriotycznego obowiązku, lecz także jako romantyczną przygodę. Siedemnastoletnia Zosia ma jeszcze dodatkową motywację. Liczy, że w sąsiedztwie frontu spotka swego brata Pawła. Kiedy dziewczęta przez skutą lodem rzekę docierają do lecznicy, szybko przekonują się o bardzo trudnych warunkach, w których przyjdzie im pracować. Już pierwszego dnia zostają wysłane do pobliskiego miasteczka po brakujące środki opatrunkowe. Korzystając z sytuacji, Zosia gorączkowo szuka śladów bytności Pawła. Niestety, wskutek wzmagającego się z każdą minutą artyleryjskiego ostrzału siostry muszą wracać do szpitala. Rozpoczynają się paniczne przygotowania do ewakuacji. W saniach nie starcza miejsca dla wszystkich chorych, lecz mimo to naczelny lekarz postanawia ostatnią podwodą odesłać najmłodszy personel, czyli Zosię, Halę i Irenę. Te jednak podejmują brzemienną w skutki decyzję - zostaną na miejscu. Jeszcze nie wiedzą, że wraz z nadejściem bolszewików staną w obliczu być może najcięższej próby w całym swoim życiu. 16:00 DAMA KAMELIOWA Melodramat, 103 min, Polska 1994 Reżyseria: Jerzy Antczak Scenariusz: Jadwiga Barańska Zdjęcia: Tomasz Dobrowolski, Adam Sikora Muzyka: Eugeniusz Rudnik Aktorzy: Anna Radwan, Jan Frycz, Stanisława Celińska, Anna Dymna, Jerzy Kamas, Jan Englert, Henryk Machalica, Artur Dziurman, Zofia Merle i inni "To kameralna, ubrana w stroje z epoki opowieść o miłości. W czasie absolutnej znieczulicy i chamstwa przelewających się na ekranach, roztrzaskujących się mózgów, brutalności i krwi, myślę, że nasz film znajdzie swojego odbiorcę. Takiego, któremu brakuje we współczesnym kinie wielkich uczuć" - mówiła w jednym z wywiadów Jadwiga Barańska, asystentka reżysera i scenarzystka "Damy Kameliowej", prywatnie żona realizatora filmu, Jerzego Antczaka, twórcy pamiętnych, nominowanych do Oscara "Nocy i dni" oraz miniserialu "Hrabina Cosel" (w obu produkcjach Barańska kapitalnie zagrała główne role). "Damę Kameliową" (początkowo planowaną jako spektakl Teatru TV) Antczak nakręcił w urokliwych plenerach stołecznych Łazienek i Starówki. Sceny we wnętrzach realizowano zaś w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie. Adaptacja głośnej powieści Aleksandra Dumasa syna w ujęciu Antczaka i Barańskiej różni się nieco od swych słynnych poprzedniczek, w tym filmu George'a Cukora z 1936 z Gretą Garbo, Robertem Taylorem i Lionelem Barrymorem w rolach głównych. Polscy twórcy podjęli próbę pogodzenia książkowego oryginału z duchem współczesności - bezwzględnej i wyrachowanej. Dlatego "Dama Kameliowa" anno domini 1994 to nie tyle opowieść o romantycznej i niespełnionej miłości, co historia tragedii dwojga ludzi, którzy nie potrafili się zrozumieć. To realistyczny zapis tragedii jednostek bezbronnych wobec okrucieństwa świata, skazanych na cierpienie i samotność. Akcja filmu toczy się w połowie XIX wieku. Główną bohaterką "Damy..." jest Małgorzata Gautier, luksusowa paryska kurtyzana, znana z tego, że pojawia się na spektaklach operowych z bukietem białych lub czerwonych kamelii. Po śmierci kobiety odbywa się licytacja jej majątku. Pisarz Aleksander Dumas kupuje książkę, ale niespełna kilka dni potem zjawia się u niego niejaki Armand Duval, dla którego nabytek literata stanowi niezmiernie cenną pamiątkę. Okazuje się, że Duval był kochankiem Małgorzaty, jednak ich związek zakończył się tragedią. Niezwykły gość postanawia opowiedzieć pisarzowi dramatyczne dzieje swej miłości. 18:00 LEGENDY POLSKIEGO TEATRU - W SPRAWIE DUCHA Film dokumentalny, 45 min, Polska, 2009 Reżyseria: Krzysztof Rzączyński Film opowiada o Jerzym Jarockim (1929 - 2012) w czasie pracy nad jego ostatnim spektaklem "Sprawa" w Teatrze Narodowym w Warszawie - od opracowywania koncepcji spektaklu, poprzez próby analityczne i sytuacyjne, aż do gorących chwil premiery. Sama natura "Sprawy" opartej na "Samuelu Zborowskim" Juliusza Słowackiego oraz niezwykła energia, jaka pojawia się w czasie prób, sprawiają, że film ociera się o metafizykę, dotyka tajemnicy teatru, przekracza realizm obserwacji. Pojawiają się pytania o naturę bytu, o czas, o nadzieję. W pierwszym, realistycznym planie, uczestniczymy w pracy wybitnego polskiego reżysera z aktorami, m.in. Mariuszem Bonaszewskim, Dominiką Kluźniak, Jerzym Radziwiłowiczem, Waldemarem Kownackim, Mileną Suszyńską, a także z kompozytorem Stanisławem Radwanem oraz scenografem Andrzejem Witkowskim. 19:30 VIDEOFAN - PORTRETY: JAŚMINA WÓJCIK Felieton, 17 min, Polska, 2017 Rozmowa z Jaśminą Wójcik - artystką sztuk wizualnych. Artystka w przestrzeni swojej warszawskiej pracowni opowiada o najważniejszych projektach społecznych w tym o pracach realizowanych z pracownikami Fabryki Ursus, m.in. o filmie "Symfonia Fabryki Ursus" (Nagroda Filmowa - wyróżnienie przyznawane przez Polski Instytut Sztuki Filmowej, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie oraz Szkołę Wajdy). 20:20 PANORAMA KINA POLSKIEGO - KARUZELA Dramat obyczajowy, 80 min, Polska 2014 Scenariusz i reżyseria: Robert Wichrowski Muzyka: Mikołaj Bugajak Aktorzy: Mikołaj Roznerski, Karolina Kominek, Mateusz Janicki, Maria Pawłowska, Zofia Wichrowska Bohaterami filmu o przyjaźni, miłości i zdradzie są młodzi ludzie, wkraczający w dorosłe życie. Rafał i Piotrek znają się z lat szkolnych, chodzili do tej samej klasy i siedzieli w jednej ławce. Byli nierozłączni, pomagali sobie, wspierali się w trudnych chwilach. W dzieciństwie Piotrek przeżył wiele, co niewątpliwie odbiło się na jego psychice. Ojciec odszedł z domu, synem zajmowała się matka alkoholiczka. Tęskniący za normalnym życiem, czułością i ciepłem chłopak, znalazł namiastkę rodziny w domu swego najlepszego przyjaciela. Rodzice Rafała traktowali go jak własnego syna. Wydawało się, że łączące ich więzi są nierozerwalne. Ale w końcu ich przyjaźń zostaje wystawiona na ciężką próbę, gdy obaj zakochują się w uroczej Magdzie. Nie chcąc konkurować z przyjacielem, Rafał usuwa się w cień. Wyjeżdża do Berlina, gdzie poznaje Natalię, jak się wkrótce okaże przyrodnią siostrą Piotrka, którą obdarza odwzajemnionym uczuciem. Tymczasem Piotr dowiaduje się, że jego ukochana jest w ciąży, co oznacza, że on wkrótce zostanie ojcem. Zrobi więc wszystko, by stworzyć dziecku normalną, kochającą się rodzinę. Pojawiające się problemy finansowe nie pozwalają jednak zrealizować wszystkich planów. Aby móc spłacić kredyt mieszkaniowy, Piotrek zgłasza się na wojskową misję w Afganistanie, dokąd podąża za nim Rafał. Nadchodzi czas konfrontacji. Teraz okazuje się jak kruche i złudne jest szczęście zbudowane na fundamentach kłamstwa. 21:55 ARTYŚCI - ODC. 2 Serial obyczajowy, 45 min, Polska, 2015 Reżyseria: Monika Strzępka Scenariusz: Paweł Demirski Zdjęcia: Bartosz Nalazek Aktorzy: Dorota Segda, Maria Maj, Agnieszka Glińska, Marek Frąckowiak, Ewa Skibińska, Adam Cywka, Krzysztof Dracz, Paulina Puślednik, Klara Bielawka, Marcin Czarnik, Agnieszka Przepiórska, Edward Linde - Lubaszenko, Tadeusz Huk, Ewa Dałkowska, Jerzy Trela Wbrew zapewnieniom nowego dyrektora teatru, wieloletni portier Popieł (Edward Lubaszenko) zostaje niespodziewanie zwolniony przez dyrektora finansowego, Artura Sterczyńskiego (Adam Cywka). Pomimo trudności budżetowych Marcin postanawia zrealizować pierwszą zapowiedzianą premierę - "Sen nocy letniej". Zatrudnia znanego reżysera, Krzysztofa Schillera (Andrzej Kłak), który ma autorską wizję spektaklu. Reżyser oprócz aktorów, zaprasza do współpracy również zespół popularnych muzyków. Jednak nie wszyscy doceniają jego wysiłki. Diva teatru, Ewa Konarska (Antonina Choroszy), spektakularnie rezygnuje z roli. Na domiar złego okazuje się, że księgowa teatru (Agnieszka Glińska) przechodzi właśnie załamanie nerwowe, sprzątaczka (Ewa Dałkowska) rozmawia z duchami na scenie, a bufetowa (Maria Maj) odmawia obsługiwania dyrektora. Marcin ma spore wątpliwości czy uda mu się uratować teatr przed likwidacją. 22:55 KRONOS Dysk./wywiad/debata, 30 min, Polska, 2019 Wykonawcy: Piotr Nowak (prowadzący) Pośpiech przeczy ludzkiej godności - utrzymywali starożytni. Czy przyspieszenie jest sprawą diabelską? A może pośpiech wynika z naturalnej ludzkiej skłonności, żeby ciągle być gdzie indziej? 23:40 ŻELAZNA KLASYKA - ABY DO NIEDZIELI (VIVEMENT DIMANCHE / FINALLY SUNDAY!) Film sensacyjny, 106 min, Francja 1982 Reżyseria: Franois Truffaut Scenariusz na podstawie powieści "The Long Saturday Night" Charlesa Williamsa: Franois Truffaut, Suzanne Schiffman, Jean Aurel Zdjęcia: Nestor Almendros Muzyka: Georges Delerue Występują: Fanny Ardant, Jean - Louis Trintignant, Philippe Laudenbach, Caroline Sihol, Philippe Morier - Genoud, Jean - Pierre Kalfon i inni Po "Czterystu batach", "Strzelajcie do pianisty", "Takiej ładnej dziewczynie", "Kobiecie z sąsiedztwa" kolejny film jednego z najambitniejszych twórców francuskiej kinematografii, Francois Truffauta. "Aby do niedzieli", zrealizowane według kryminalnej powieści Charlesa Williamsa, było ostatnim dziełem zmarłego przedwcześnie w 1984 roku, w wieku zaledwie 52 lat uznanego reżysera, jednego z przywódców "nowej fali". Akcja "Aby do niedzieli" rozgrywa się w niewielkim sennym miasteczku na południu Francji. Okoliczni mieszkańcy są poruszeni wiadomością o tragicznej śmierci Jacques ' a Massouliera, który został zastrzelony podczas polowania. Głównym podejrzanym o zabójstwo jest właściciel agencji nieruchomości Julien Vercel (Jean - Louis Trintignant), który rozpaczliwie próbuje udowodnić swoją niewinność. Sprawy jednak bardzo się komplikują. Zamordowana zostaje również Marie - Christine, żona Juliena, która, jak się okazuje, była kochanką Massouliera. Uświadomiwszy sobie, jak mało wie o przeszłości Marie - Christine, Vercel podejmuje prywatne śledztwo w sprawie okoliczności zabójstwa żony i jej przyjaciela. Jego sekreterka Barbara Becker (Fanny Ardant), która podkochuje się w nim skrycie, przekonuje go jednak, żeby znalazł bezpieczne schronienie przed poszukującą go policją. W tym czasie ona sama poprowadzi dochodzenie. Niedoceniana dotychczas sekretarka okazuje się niezastąpiona w rozwikłaniu zagadkowej sprawy, ujawniając swój ogromny talent detektywistyczny. Poszukując prawdy o podwójnym zabójstwie, Barbara dociera do agencji detektywistycznej Lablanche ' a. Gdy odkrywa, że Marie - Christine była prostytutką, postanawia podążyć tym tropem i przeniknąć do środowiska. Wcieliwszy się w panienkę lekkich obyczajów, dociera do właściciela nocnego klubu, Louisona, który niebawem ginie jednak w tajemniczych okolicznościach. 01:55 KINO NOCNE - BANDYTA (BANDYTA) Dramat sensacyjny, 88 min, Polska/Wielka Brytania/Francja/Niemcy, 1997 Reżyseria: Maciej Dejczer Scenariusz: Cezary Harasimowicz Zdjęcia: Marian Prokop, Artur Reinhart Muzyka: Michał Lorenc Aktorzy: Til Schweiger, Polly Walker, John Hurt, Pete Postlethwaite, Ida Jabłońska, Bartek Pieniążek, Wojciech Brzeziński, Witold Wieliński, Rafał Walentynowicz, Jolanta Lothe "Bandyta" jeszcze przed swoją premierą stał się filmem głośnym. Po pierwsze został zrealizowany według scenariusza Cezarego Harasimowicza, który w 1994 roku otrzymał za swój tekst prestiżową nagrodę Hartley - Merrill, przyznawaną przez amerykańską Fundację Sundance. Wcześniej żadnemu Polakowi to się nie udało. Po drugie zaś za kamerą stanął Maciej Dejczer, laureat Felixa dla najlepszego filmu w kategorii młodych twórców za "300 mil do nieba". "Bandyta" miał być jego powrotem na duży ekran po siedmioletniej przerwie. Atmosferę podgrzewały jeszcze wieści o międzynarodowej obsadzie nowej produkcji autora "Dzieci śmieci". Wśród odtwórców głównych ról pojawiły się przecież gwiazdy tej miary co Pete Postlethwaite ("W imię ojca", "Orkiestra"), John Hurt ("Wrota niebios", "Ekspres o północy"), czy młody Niemiec Til Schweiger, który zrobił zawrotną karierę w swej ojczyźnie dzięki takim filmom jak "Der bewegte Mann" i "Manner pension". Jemu też przypadła ostatecznie rola tytułowa. W jednym z wywiadów dla polskiej prasy branżowej Schweiger mówił: "Już dawno żaden scenariusz nie zachwycił mnie i nie wzruszył tak, jak ten autorstwa Cezarego Harasimowicza. Odkąd przeczytałem historię bandyty, marzyłem, aby go zagrać. Poprosiłem o spotkanie z Maćkiem. Przegadaliśmy w Kolonii kilka godzin, powiedziałem mu, że jeśli nie pasuję do jego wyobrażeń o bohaterze "Bandyty", natychmiast się wycofam. Ale to nie było potrzebne. Nieczęsto zdarza się spotkać reżysera, który miałby tak magiczny wpływ na widzów. Naprawdę nie jest łatwo wycisnąć ze mnie łzy, a na"300 mil do nieba", podczas ostatniej sceny, kiedy ojciec prosi dzieci, by nie wracały, rozczuliłem się". Po długo oczekiwanej premierze "Bandyty" reakcje krytyki były jednak powściągliwe. Zarzucano reżyserowi brak konsekwencji, w wyniku której film okazał się nie do końca przekonującą hybrydą kina sensacyjnego i moralitetu. Zatrzymał się też na poziomie przyzwoitej rozrywki, choć miał zadatki na przejmujący dramat. Z drugiej wszakże strony dostrzeżono i walory "Bandyty": znakomite zdjęcia, piękną muzykę, reżyserską sprawność oraz bezbłędną grę, głównie Brytyjczyków. Film doceniło też jury XXII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Cezary Harasimowicz otrzymał nagrodę za scenariusz; Michał Lorenc za muzykę; Piotr Knop, Aleksander Gołębiowski i Mariusz Kuczyński za dźwięk; zaś... Til Schweiger za pierwszoplanową rolę męską. Akcja "Bandyty" rozgrywa się na początku lat dziewięćdziesiątych. Brute - pół Anglik, pół Polak, ciemny typ i recydywista zostaje zesłany w ramach resocjalizacji do pracy w szpitalu dla sierot w Rumunii. Bliski kontakt z ciężko skrzywdzonymi przez los dziećmi staje się dla Brute'a początkiem wewnętrznej odnowy. Skażony przez zło nihilista odnajduje w sobie ciepło i wrażliwość na cierpienie innych. Wkrótce odkrywa, że wybrane dzieci są sprzedawane na Zachód. Uzyskane w ten sposób pieniądze rzekomo mają zapewnić godziwą egzystencję pozostałym pensjonariuszom szpitala. W rzeczywistości jednak służą znacznie mniej szlachetnym celom. 03:35 TAŚMY KULTURY - KOSZTY INWENTARZA Artystyczne/estradowe (widowisko), 12 min, Polska, 2018 W komunizmie i czasach transformacji nie rozumiano zasad rynku. My jesteśmy mądrzejsi i na tamtych ludzi patrzymy z politowaniem. Są naiwni jak żywy inwentarz - owce do strzyżenia. My jesteśmy mądrzejsi? 03:50 SCENA ALTERNATYWNA - WCZASY Magazyn, 25 min, Polska, 2018 Reżyseria: Joanna Makowska "Wczasy" to duet Bartłomieja Maczaluka i Jakuba Żwirełło. Pod tym szyldem tworzą od dwóch lat. Jak piszą przy okazji debiutanckiej płyty "Zawody" - "nigdy nie stawialiśmy sobie żadnych celów i ram twórczych, a wszystko staraliśmy się robić na luzie, bez spinki, dla przyjemności naszej i mamy nadzieję, że również Waszej." Płyta "Zawody" przynosi prawie 39 minut wypełnionych bezpretensjonalnymi piosenkami. Utwory z niej zostaną zaprezentowane na Scenie Alternatywnej.