TVP Kultura Środa, 15.05.2019 08:35 TWARZĄ W TWARZ Film fabularny telewizyjny, 25 min, Polska, 1967 Reżyseria: Krzysztof Zanussi Scenariusz: Krzysztof Zanussi, Edward Żebrowski Zdjęcia: Jerzy Wójcik, Franciszek Kądziołka Aktorzy: Justyna Kreczmarkowa, Piotr Pawłowski, Andrzej Zawada Historia trzech kwadransów z życia pewnego urzędnika stającego przed dylematem, jak powinien zachować się człowiek w obliczu niebezpieczeństwa grożącego drugiemu człowiekowi.... Czy ratować go, czy też lepiej nic nie widzieć, aby nie komplikować sobie życia? 09:10 KRAMARZ Film obyczajowy, 91 min, Polska 1990 Scenariusz i reżyseria: Andrzej Barański Zdjęcia: Dariusz Kuc Muzyka: Henryk Kuźniak Aktorzy: Roman Kłosowski, Bożena Adamek, Artur Barciś, Bogusz Bilewski, Zbigniew Buczkowski, Stanisława Celińska, Jerzy Cnota, Władysław Dewoyno, Bożena Dykiel, Antoni Jurasz, Grzegorz Heromiński, Ryszard Kotys, Paweł Królikowski, Agnieszka Krukówna, Piotr Krukowski, Edward Kusztal, Włodzimierz Kwaskowski, Gustaw Lutkiewicz, Włodzimierz Maciudziński i inni Niemal od początku swej kariery Andrzej Barański uważany jest za reżysera chętnie portretującego codzienne życie, zwłaszcza na prowincji. Jego bohaterowie to z reguły "zwykli zjadacze chleba", pochłonięci banalnymi, acz często dolegliwymi troskami, mało zwracający uwagę na wielkie przemiany społeczne i dziejowe burze. Sposób narracji w filmach Barańskiego nasycony jest zwykle delikatnym, dobrodusznym humorem i łagodnym sentymentalizmem. Reżyser konsekwentnie uprawia własną filozofię kina. Jej naczelną zasadą jest prawo do indywidualnej interpretacji świata, na którą wpływ mają przede wszystkim własne doświadczenia i przemyślenia. Twórczość autora "Tabu" od lat fascynuje krytyków swą osobnością i nietypowością. Jeden z nich tak o tym pisał: "Manifestowana w filmach Barańskiego zgoda na los i brak pretensji do świata jest na naszym gruncie czymś niebywałym - choć podobne nastawienie nie dziwiłoby w filmie skandynawskim czy chińskim. Barański ukazuje Polskę z całkowitym pominięciem romantycznych klisz, tak właśnie jakby ukazywał Skandynawię czy Chiny. Patrzy na świat trochę jak gość z Księżyca lub jak archeolog, zafascynowany materialnymi szczegółami życia." Scenariusz "Kramarza" powstał na podstawie pamiętnika Edwarda Kozieła pt. "Wspomnienia wędrownego kramarza". "Pierwsze wydanie ukazało się dwadzieścia lat temu i już wtedy ten pamiętnik zwrócił moją uwagę. Poprzednie utwory opisujące kramarstwo pełne były barwnych epizodów i wyrazistych postaci. U Kozieła wszystko było ściszone. Był prawdziwym kramarzem, nie wodewilowym czy operetkowym, ale takim, który całe swoje życie spędzał w drodze, nocując gdzie się da, wędrując na rowerze od wsi do wsi. Są ludzie, którzy obracają milionami, i tacy, którzy prowadzą interesy na niewielką skalę, ale dla nich to zajęcie jest wszystkim, całym życiem. Taki właśnie jest Kozieł i taki jest bohater mojego filmu. Nie chciałem realizować filmu biograficznego, zmieniłem więc nazwisko głównej postaci, ale wszystkie etapy życiorysu filmowego Chruścika zgadzają się z biografią Kozieła, poza oczywiście współczesną sekwencją, którą dokomponowałem jako zakończenie kramarzowej wędrówki" - mówił o swych źródłach inspiracji Andrzej Barański. Akcja filmu rozpoczyna się w momencie, gdy kramarz Chruścik, stojąc przed sądem, opowiada koleje swojego życia. Nie było ono lekkie. Od dzieciństwa musiał ciężko pracować. Marzył o własnym domu, więc harował i oszczędzał, oszczędzał, oszczędzał... Kiedy prawie już uskładał potrzebną sumę, nastąpiła wymiana pieniędzy, która go zrujnowała. Nie poddał się jednak. Jako akwizytor katolickiego pisemka i hodowca świn w dzierżawionej stodole dochrapał się znacznej sumy. I wówczas fortuna znów zadrwiła z Chruścika, zostawiając go bez grosza. Nieprzebrane pokłady optymizmu, którymi zawsze rozporządzał, nie pozwoliły wszakże pechowcowi upaść na duchu. Po raz trzeci zaczął wszystko od początku, tym razem jako kramarz. Jednak złośliwy los najwyraźniej postanowił nie dać mu spokoju. 11:00 ZAKLĘTY DWÓR - ODC. 1/7 CIEŃ STAROŚCICA Serial historyczno - przygodowy, 57 min, Polska 1976 Reżyseria: Antoni Krauze Scenariusz: Andrzej Wydrzyński Zdjęcia: Stefan Pindelski Występują: Krzysztof Jasiński, Gustaw Lutkiewicz, Roman Wilhelmi, Jerzy Binczycki, Tadeusz Bartosik, Zofia Czerwińska, Wiesław Gołas, Grażyna Fryman - Kruk, Jan Nowicki, Bruno O'ya, Mieczysław Voit, Janusz Zakrzeński, Janusz Paluszkiewicz i inni "Zaklęty dwór" skupia jak w soczewce główne cechy powieści romantycznej. Przy jego realizacji Antoni Krauze objawił zręczność w operowaniu efektem sensacji, tajemniczości i romantyczną symboliką wielu obrazów, a zarazem pokazał świetne wyczucie w prowadzeniu scen satyryczno - komicznych"- komplementowała twórcę filmu krytyka. Równocześnie powodzenie serialu skłoniło recenzentów do poszukiwania odpowiedzi na pytanie, kim był autor"tej powieści z dreszczykiem", według której nakręcono film. Istotnie, Walery Łoziński (1837 - 61) jest dziś pisarzem zapomnianym. Zginął młodo w pojedynku, nie dotarłszy do armii Garibaldiego, do której zamierzał się zaciągnąć (był gorącym patriotą, już w młodości"zarażonym"demokratycznymi ideami epoki - z gimnazjum w Samborze został relegowany za"wrogie nastawienie do rządu" austriackiego). Zdążył napisać pięć powieści, sporo wierszy, utwór sceniczny, dziesiątki artykułów i drobiazgów literackich do wszystkich gazet lwowskich. W powieściach"Szlachcic chodaczkowy","Szaraczek i karmazyn"przeciwstawiał kosmopolityzm i egoizm"karmazynów"szczeremu patriotyzmowi drobnej szlachty. Do jego najdojrzalszych utworów należą"Czarny Matwij"oraz dwie powieści o spiskach galicyjskich przed rokiem 1848 -"Zaklęty dwór"i jego kontynuacja "Dwie noce", gdzie wprowadził postać emisariusza Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, który działa na terenie zaboru austriackiego przed wybuchem Wiosny Ludów. "Zaklęty dwór", jedna z najciekawszych powieści politycznych epoki, jednocześnie jest dowodem na to, jak zręcznie umiał Łoziński budować sensacyjną, awanturniczą intrygę i nastrój niesamowitości i grozy. Trzej główni bohaterowie serialu to tajemniczy maziarz oraz Juliusz Żwirski, spadkobierca znanego z dziwactw starościca Mikołaja, i jego szkolny kolega Damazy Czorgut (obu młodzieńców autor obdarzył pewnymi przymiotami i elementami własnej biografii). Damazy przyjeżdża właśnie do Żwirowa, rodowej siedziby przodków Juliusza. Intryguje go stary, opuszczony dwór starościca Mikołaja strzeżony przez Kostię Bulija, a wśród miejscowej ludności budzący zabobonną trwogę. Miejscowy sędzia opowiada Czorgutowi historię starościca i ujawnia treść jego testamentu. 12:10 ZAKLĘTY DWÓR - ODC. 2/7 MARZYCIEL I AWANTURNIK Serial przygodowo - historyczny, 57 min, Polska 1976 Reżyseria: Antoni Krauze Scenariusz: Andrzej Wydrzyński Zdjęcia: Stefan Pindelski Występują: Krzysztof Jasiński, Olgierd Łukaszewicz, Danuta Kowalska, Wiesław Wójcik, Roman Wilhelmi, Jerzy Binczycki, Gustaw Lutkiewicz, Tadeusz Bartosik, Jan Nowicki, Zdzisław Maklakiewicz, Stanisław Michalski, Jerzy Cnota Damazy Czorgut odwiedza swego przyjaciela, Juliusza Żwirskiego. Nie widzieli się przez sześć lat. Damazy opowiada, jak udało mu się wymigać od służby w wojsku austriackim. Z kolei Juliusz zwierza się ze swojej życiowej porażki. Próbował kontynuować tradycje Mikołaja, chciał znieść pańszczyznę, omal nie został zabity przez rozzuchwalonych chłopów. Opowiada też o swoich wizytach u Zygmunta Żwirskiego i o jego pięknej córce Eugenii. Jeszcze tego samego dnia Juliusz mianuje Damazego swoim rządcą. Obaj postanawiają rozwiązać tajemnicę "zaklętego dworu", w którym wieczorami pali się światło i widać ludzkie sylwetki. Czy to duch Mikołaja - czy raczej realni ludzie: Bulij, kręcący się po okolicy tajemniczy maziarz, czy może Eugenia Żwirska? 13:30 LEONARD COHEN - PIEŚNI MIŁOŚCI I NIENAWIŚCI Kameralne i studyjne (widowisko), 47 min, Polska, 1978 Przekład: Maciej Karpiński, Maciej Zembaty Reżyseria: Teresa Zygadło Scenariusz: Maciej Karpiński, Maciej Zębaty Wykonawcy: Maciej Zębaty, Elżbieta Adamiak, Teresa Hereza, Olga Aleksandra Ostrowska - Kora, Marek Jackowski, Jan Kanty-Pawluśkiewicz, Andrzej Poniedzielski, John Porter, Jacek Bednarek, Waldemar Chyliński, Maanam Aktorzy: Roman Wilhelmi Ballady Leonarda Cohena w wykonaniu polskich piosenkarzy. W rolę Leonarda Cohena wcielił się Roman Wilhelmi i w przerwach pomiędzy piosenkami prezentuje jego poglądy na życie, kobiety i ludzkie uczucia. Uczestnicy programu wykonali w polskiej wersji językowej piosenki: 1. "Uliczne opowieści" 2. 'Siostry miłosierdzia" 3."Wydarzyło się tak dawno, Nancy" 4."Opowieści Izaaka" 5."Zuzanna" 6."Ptak na drucie" 7."Dzisiaj w nocy będzie fajnie" 8."Słynny niebieski prochowiec" 9."Kto w płomieniach". 14:30 KAMIEŃ NA KAMIENIU Dramat obyczajowy, 98 min, Polska 1995 Reżyseria: Ryszard Ber Scenariusz: Wiesław Myśliwski i Ryszard Ber Zdjęcia: Ryszard Lenczewski Muzyka: Marek Kuczyński Aktorzy: Jerzy Radziwiłowicz, Bożena Adamek, Adam Ferency, Janusz Michałowski, Bronisław Pawlik, Joanna Żółkowska, Paweł Gędełek, Ignacy Machowski, Stefan Popkowski, Bogusław Sochnacki, Szymon Bobrowski, Piotr Grabowski, Andrzej Grąziewicz, Marek Kasprzyk, Agnieszka Kietlińska Jeszcze przed publikacją powieść "Kamień na kamieniu" (1984) Wiesława Myśliwskiego okrzyknięto arcydziełem. W opinii krytyki utwór autora "Pałacu" nawiązywał do najlepszych tradycji polskiej literatury "wiejskiej". Mało tego, epicki rozmach i ranga artystyczna sprawiły, że stawiano ją w jednym rzędzie z "Chłopami" Reymonta. Saga Myśliwskiego, barwnie kreśląc burzliwe dzieje Szymona Pietruszki, opowiada również o skomplikowanych losach polskiej wsi powojennej. Szkicuje wnikliwą i szeroką panoramę przemian społecznych oraz zmian w chłopskiej mentalności. Sugestywnie ukazuje odchodzenie w przeszłość dawnych tradycji i obyczajów wypieranych przez industrialną cywilizację. Demaskuje wreszcie meandry uwikłania wsi w politykę, dramaty związane z "awansem społecznym", konsekwencje zaangażowania w budowanie nowej, socjalistycznej rzeczywistości. W filmie Ryszarda Bera widać staranie, by nie uronić wiele z niepowtarzalnego klimatu powieści. Jednak odbiór filmowego "Kamienia na kamieniu" nie był jednoznaczny. Oprócz recenzenckich pochwał, pojawiły się zarzuty o "spłaszczenie" literackiego pierwowzoru, nadmierną dosłowność obrazu, eliminującą poetyckość i rytm prozy Myśliwskiego. Mniej wątpliwości wzbudziły kreacje aktorskie. Odtwórcy głównych ról z Jerzym Radziwiłowiczem, Joanną Żółkowską, Bronisławem Pawlikiem i Januszem Michałowskim na czele nie mieli powodu wybrzydzać na krytyków. Filmowy "Kamień na kamieniu" zaczyna się w momencie, gdy po długiej nieobecności Szymek Pietruszka wraca do rodzinnej wsi. Niedgyś był kimś. W partyzantce wyróżnił się walecznością i odwagą. Po wojnie został urzędnikiem, nadzorującym realizację obowiązkowych dostaw. Podobał się kobietom, cenili go sąsiedzi, był mile widzianym kompanem do wypitki i wybitki. Po wypadku samochodowym wylądował w szpitalu. Teraz, po powrocie chce spotkać się ze swoim starszym bratem Michałem. Nie zastaje go jednak w domu. Mało tego, nikt dokładnie nie wie, gdzie można go znaleźć. Szymek rozpoczyna więc obchód wsi w poszukiwaniu informacji o nieobecnym bracie. Każde spotkanie z dawnym znajomym, każde odwiedziny starego miejsca wywołują w nim wspomnienia, przywołują dobre i złe duchy przeszłości. 16:20 WAKACJE Z MADONNĄ Film obyczajowy, 82 min, Polska 1983 Reżyseria: Jerzy Kołodziejczyk Scenariusz: Ilona Łepkowska Zdjęcia: Włodzimierz Precht Muzyka: Barbara Zawadzka Aktorzy: Marta Klubowicz, Krzysztof Kiersznowski, Marta Stebnicka, Maria Stokowska, Ewa Leśniak, Ryszard Sobolewski, Andrzej Zieliński, Jerzy Kołodziejczyk, Lidia Bienias Współczesny film obyczajowy, ukazujący pierwsze miłosne i zawodowe doświadczenia młodych ludzi, pierwsze dorosłe decyzje. Ich przyjazd ze stolicy do małego miasteczka jest także pretekstem do pokazania konfliktu różnych środowisk, zderzenia odmiennych mentalności i sposobów życia. Robert, absolwent szkoły plastycznej, spotyka na plaży Dankę, która po nieudanych egzaminach na anglistykę samotnie spędza wakacje. Początkowo nieufna wobec młodego rzeźbiarza dziewczyna zgadza się niebawem spędzić z nim resztę wakacji. Razem jadą do Starego Sącza, gdzie Robert ma przeprowadzić renowację barokowej rzeźby Madonny znajdującej się na dziedzińcu tamtejszego kościoła. Młodzi zatrzymują się w domu kościelnego, stołują się na plebanii. Aby nie budzić zgorszenia, podają się za małżeństwo i tak też się zachowują. Miejscowa społeczność zresztą uważnie ich obserwuje. Już sama obecność obcych, ich sposób bycia wywołują niezdrową ciekawość i podejrzliwość. Dopiero na miejscu Robert przyznaje się Dance, że ma w Warszawie dziewczynę, Krysię, do której dzwoni regularnie z poczty i która przysyła mu listy na poste restante. Danka wpada tymczasem w oko jednemu z miejscowych chłopaków, Jurkowi, który całymi dniami obserwuje ją z daleka, nie mając odwagi nawiązać rozmowy. Danka i Robert poznają panią Jadwigę, samotną kobietę w średnim wieku, która przed kilkunastoma laty przeprowadziła się do Sącza ze stolicy, ale nadal tęskni za dużym miastem. Pokazuje Robertowi obrazy, które ma w domu, prosząc go jako fachowca o ocenę ich wartości artystycznej. Robert niezbyt pochlebnie wypowiada się o obejrzanych obrazach, nie podejrzewając, że albo są dziełem samej pani Jadwigi, albo kogoś jej bliskiego. Danka dostrzega wreszcie chodzącego za nią Jurka. Zagaduje go, częstuje jabłkami, ale nie traktuje poważnie. Pewnego dnia dochodzi niespodziewanie do tragedii. Pijany Jurek w knajpie podcina sobie żyły stłuczoną butelką. Trafia do szpitala, po kilku dniach wraca do domu. Jego matka informuje zaskoczoną Dankę, że syn zrobił to z miłości do niej. Prosi, by dziewczyna odwiedziła go, przekonała, że uczucie do mężatki nie ma przyszłości. Jednocześnie ostrzega ją, że jako pracownica poczty wielokrotnie słyszała, jak Robert dzwonił do innej kobiety i odbierał adresowane do niego damską ręką listy. Ulegając namowom kobiety, Danka składa wizytę Jurkowi i wyjawia mu, że w rzeczywistości nie jest żoną Roberta. Nie zmienia to jednak faktu, że chce z nim być, nie widzi się natomiast u boku Jurka. Urażony chłopak dzieli się z matką tajemnicą przybyszów i wkrótce wiedzą już o tym wszyscy. Danka postanawia wyjechać, ale niełatwo jej zrealizować ten zamiar. Uświadamia sobie, że naprawdę kocha Roberta, choć pamięta, że on ma w Warszawie inną. Podczas gdy Robert pracuje nad posągiem, w domu kościelnego zjawia się matka Jurka, pani Jadwiga i jeszcze jedna z sąsiadek. Oświadczają Dance, że sieje zgorszenie i ostrzegają, że jeśli natychmiast nie opuści miasteczka, doniosą o wszystkim proboszczowi. Dziewczyna próbuje oponować, wytyka im obłudę i zazdrość. Rozsierdzone kobiety rzucają się na nią z pięściami. 18:00 PORTRETY - FESTIWAL ŚPIEWAJĄCEJ DUSZY Reportaż, 50 min, Polska, 2018 Autor: Mikołaj Wawrzeniuk Międzynarodowy Festiwal Muzyki Cerkiewnej odbywa się na Białostocczyźnie od 1982 roku. Początkowo uczestniczące w konkursie chóry występowały w katedrze Świętej Trójcy w Hajnówce, a w ostatnich latach w Operze i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku. Oprócz przesłuchań konkursowych i uroczystego otwarcia i zamknięcia festiwalu, chóry dają szereg koncertów, zarówno w małych miejscowościach Podlasia, jak i w takich miastach jak Warszawa czy Kraków. Imprezę organizuje Fundacja Muzyka Cerkiewna z Hajnówki. Festiwal promuje muzykę cerkiewną na najwyższym światowym poziomie. 22:35 ZIEMIA, PLANETA LUDZI - MNICH Z MORZA Film dokumentalny, 67 min, Polska, 2014 Reżyseria: Rafał Skalski Scenariusz: Rafał Skalski Zdjęcia: Filip Drożdż TUM jest młody, studiuje popularny ekonomiczny kierunek, mieszka w Bangkoku, i dopiero zaczyna samodzielne życie bez pomocy rodziców. Żyje szybko i korzysta z życia - codziennością są imprezy ze znajomymi, dyskoteki, przygody z przypadkowo poznanymi dziewczynami W Tajlandii 20 - letni chłopak w oczach większości społeczeństwa staje się pełnoprawnym mężczyzną dopiero, gdy zostanie mnichem. Z tego powodu około 70 procent młodych mężczyzn co roku wstępuje do buddyjskich świątyń - watów. Zazwyczaj tylko na kilka tygodni. Młodzi mężczyźni idą do klasztorów, aby się wyciszyć, nauczyć się medytacji, ale także, aby rodzina w końcu dała spokój i by zyskać w oczach przyjaciół i znajomych ze studiów, z pracy. Większość męskich rówieśników Tuma spełniło już swój społeczno - kulturowy obowiązek. Tum nie został jeszcze mnichem, gdyż uważał, że przy swoim bardzo aktywnym trybie życia nie ma na to czasu. Nasz bohater rozumie, że wyświęcenie na mnicha poprawiłoby karmę jego matki - powinien to zrobić głównie dla niej. Niedawno jednak Tum uświadomił sobie, że pobyt w klasztorze przede wszystkim pomógłby mu odnaleźć w życiu CEL. Tum decyduje się zostać mnichem w klasztorze Wat Khun Samut Trawat pod Bangkokiem. Jest to klasztor zatopiony w wodzie. Znajduje się on w wiosce od 20 lat zalewanej przez ocean na skutek globalnego ocieplenia. Każdego roku poziom wody podnosi się o kilkanaście centymetrów. Klasztor jest ostatnim budynkiem, który nie został przeniesiony w głąb lądu. Czas bycia mnichem jest kompletnie różny od codziennego życia Tuma, które widzieliśmy wcześniej. Teraz dni w klasztorze upływają mu na medytacji, wyciszaniu się, zbieraniu jałmużny w okolicznej wiosce. Wraz z bohaterem poznajemy pozostałych mnichów żyjących w klasztorze, w tym opata klasztoru, który jest przeciwny idei "krótkoterminowych mnichów", ale musi ich gościć, bo tak stanowi prawo. Poprzez Tuma obserwujemy codzienne zmagania mieszkańców klasztoru z niszczycielską naturą oraz relacje z mieszkańcami wioski. Jak Tum dostosuje się do życia w klasztorze? Czy, tak jak sobie postanowił, dwa tygodnie wystarczą, by odnaleźć cel w życiu? 23:55 ELLA FITZGERALD CZ. 1 (ELLA FITZGERALD CZ. 1) Koncert, 72 min, Wielka Brytania, 1965 Koncerty Elli Fitzgerald. Artystka gra między innymi z Tommy Flannagan Trio oraz Jonny Spence Orchestra. 01:20 LEKKIE OBYCZAJE - SAMBA (SAMBA) Komediodramat, 113 min, Francja, 2014 Reżyseria: Olivier Nakache, Eric Toledano Scenariusz: Olivier Nakache, Eric Toledano Aktorzy: Omar Sy, Charlotte Gainsbourg, Tahar Rahim, Izia Higelin "Sambę" nakręcił duet Eric Toledano i Olivier Nakache, który trzy lata wcześniej podbił filmowy świat komediodramatem "Nietykalni", okrzykniętym przez krytykę arcydziełem. Głównego bohatera zagrał wówczas czarnoskóry Omar Sy, który za znakomitą rolę chłopaka z kryminalną przeszłością, opiekującego się niepełnosprawnym milionerem, otrzymał prestiżową francuską nagrodę Cezara, w kategorii najlepszy aktor. Omar Sy odtwarza głównego bohatera również w "Sambie". Tym razem wcielił się w tytułowego nielegalnego imigranta z Senegalu, który zyskuje sympatię i pomoc francuskiej wolontariuszki, próbującej za wszelką cenę uchronić go przed deportacją. Choć pochodzą z różnych światów połączy ich wyjątkowa przyjaźń, którą jednak każda ze stron postrzega zupełnie inaczej. Samba przyjechał do Francji przed 10 laty. Chcąc się utrzymać, musiał podejmować różne dorywcze roboty. Teraz zmywa naczynia w restauracyjnej kuchni i cały czas marzy o uregulowaniu swojego statusu. Jest sumienny i pracowity, nie wchodzi w konflikt z prawem. Ma duże szanse na zdobycie pozwolenia na stały pobyt i pracę. Sen o stabilizacji pryska, gdy wskutek fatalnego zbiegu okoliczności zostaje zatrzymany i trafia do aresztu na paryskim lotnisku, skąd czeka go deportacja. Jedną z wolontariuszek odwiedzających Sambę w ośrodku jest Alice, która po latach pracy na kierowniczych stanowiskach w korporacji, czuła się wypalona. Przeszła załamanie nerwowe i teraz znajduje swój prawdziwy cel w życiu, pomagając innym. Zaprzyjaźnia się z Sambą i wspiera go z całych sił, mimo ostrzeżeń innej wolontariuszki, doświadczonej Manu, która radzi jej, by nie angażowała się w sprawy podopiecznych. Alice nie chce jednak słuchać, podąża za głosem serca. Uznaje, że jedynym wyjściem z trudnej sytuacji jest ślub z Sambą. 03:40 KINO NOCNE - TOROWISKO Dramat, 81 min, Polska 1999 Scenariusz i reżyseria: Urszula Urbaniak Zdjęcia: Bartosz Prokopowicz Muzyka: Wojciech Lemański Aktorzy: Karolina Dryzner, Ewa Lorska, Ewa Dałkowska, Michał Litwiniec, Andrzej Woronowicz, Marcin Dorociński, Henryk Talar, Adam Ferency, Sławomir Orzechowski, Marek Kalita, Robert Ostolski, Danuta Szaflarska, Ewa Konstancja Bułhak, Katarzyna Bargiełowska, Krystyna Rutkowska, Izabela Kuna i inni Obsypany nagrodami debiut fabularny Urszuli Urbaniak, absolwentki łódzkiej szkoły filmowej i Nothern School of Films and Television w Leeds. Przed "Torowiskiem" młoda reżyserka zrealizowała jedynie dokument dla BBC 2 pt. "Time Stands Still" oraz kilka spektakli Teatru TV. Wystarczyło to wszakże, by zyskała warsztatową sprawność i świadomość tego, co ma do powiedzenia publiczności. Mimo że - jak deklaruje - fascynują ją thrillery Hitchcocka, "Torowisko" jest subtelnym dramatem psychologicznym, rozegranym w realiach polskiej prowincji (zdjęcia kręcono w Gliniku, Ksawerowie, Olechowie i Nakielnicy koło Łodzi). Głównymi bohaterkami filmu są dwie dziewczyny (w tych rolach debiutantki Karolina Dryzner i Ewa Lorska), marzące o wyrwaniu się z małomiasteczkowej nudy i beznadziei. Krystyna jest niezwykle żywiołowa, spragniona intensywnych doznań, zmysłowa. Maria - wręcz przeciwnie, zamknięta w sobie, zagubiona, uzależniona psychicznie od matki, skazana na monotonną pracę w lokalnej nastawni. Mimo odmiennych temperamentów, dziewczyny przyjaźnią się ze sobą. Siłę napędową ich związku stanowi rzecz jasna Krystyna. To ona inicjuje kolejne - notabene nieudane - próby ucieczki z ospałego miasteczka. Tymczasem życie osobiste Marii komplikuje się. Do domu wraca brat właśnie zwolniony z pracy, matka wdaje się w romans z miejscowym hydraulikiem. Jedynym światełkiem nadziei na odmianę jałowej egzystencji staje się dla dziewczyny uczucie, jakim obdarza Zbyszka, świeżo zatrudnionego maszynistę. Zanim jednak nieśmiała Maria zdoła się doń zbliżyć, chłopaka sprząta jej sprzed nosa Krystyna. W konsekwencji niedawne przyjaciółki zaczynają coraz bardziej się od siebie oddalać. Nagrody dla Urszuli Urbaniak na festiwalach w Turynie, Cottbus, Gdańsku - Gdyni, Koszalinie i Montrealu. Wyróżnienia dla Karoliny Dryzner i Ewy Lorskiej na FPFF w Gdańsku - Gdyni i KSF "Młodzi i Film" w Koszalinie. Nagrody dla Elwiry Pluty, Katarzyny Sobańskiej - Strzałkowskiej i Bartosza Prokopowicza "za kształt wizualny filmu" (KSF "Młodzi i film"). 05:15 TAŚMY KULTURY - GATUNKI ROZRYWKI Artystyczne/estradowe (widowisko), 11 min, Polska, 2018 To, co dla jednych jest rozrywką, innych rozrywa na kawałki. Ponieważ są różne "gatunki" ludzi, potrzebne są różne "gatunki rozrywki".