TVP Kultura Czwartek, 13.06.2019 08:30 KRZESANY Film muzyczny, 16 min, Polska, 1979 Reżyseria: Conrad Drzewiecki Zdjęcia: Jerzy Garstecki Wykonawcy: Polski Teatr Tańca Balet Poznański "Krzesany" Wojciecha Kilara w wykonaniu artystów Polskiego Teatru Tańca Baletu Poznańskiego Conrada Drzewieckiego. 08:55 MAŁA WIELKA MIŁOŚĆ Komedia romantyczna, Polska 2008 Scenariusz i reżyseria: Łukasz Karwowski Zdjęcia: Arkadiusz Tomiak Muzyka: Piotr Komorowski Aktorzy: Agnieszka Grochowska, Joshua Leonard, Agnieszka Pilaszewska, Mikołaj Grabowski, Marcin Bosak, Łukasz Simlat, Anna Guzik, Maciej Kowalewski, Maciej Wierzbicki, Agnieszka Wielgosz, Marcin Perchuć, Reedbad Klijnstra Kinowy przebój Łukasza Karwowskiego cieszył się zainteresowaniem widzów, ale także uznaniem krytyki. W 2008 r. "Mała wielka miłość" zdobyła "Srebrny Bilet" - Nagrodę Stowarzyszenia Kina Polskie. Akcja tej urokliwej opowieści romantycznej rozgrywa w malowniczych plenerach Kalifornii i w Warszawie. 29 - letni Ian Everson jest wziętym prawnikiem, mieszka w Los Angeles w pięknym domu z ogromnym tarasem i widokiem na ocean. Na podjeździe cieszy oko właściciela sportowy kabriolet najwyższej klasy. Ian pędzi beztroski żywot uwodziciela, czerpie z życia garściami, unikając jak ognia problemów i obowiązków rodzinnych. Nad jego domem sprawuje pieczę gosposia z Meksyku, dobroduszna, choć niezbyt lotna Juanita, której daleko do idealnej gospodyni. Mimo to Ian ją zatrudnia, bo sprawnie wiąże krawaty i potrafi wprawić go w dobry humor. Na Iana nagle spada wiadomość z Polski od Joanny, która podczas wakacji pracowała jako kelnerka w jednym z barów w Los Angels. Okazuje się, że uwiedziona przez Iana dziewczyna spodziewa się dziecka, a na dodatek jest nieletnia. Wkrótce przyjedzie do Stanów, by rozmówić się z przyszłym ojcem. Everson wpada w panikę, a Steve pogrąża go jeszcze bardziej, przypominając, że w Kalifornii za seksualne kontakty z nieletnią grozi surowa kara. Topiąc problemy w alkoholu, Ian rozpaczliwie szuka wyjścia z beznadziejnej sytuacji. Kompan radzi przyjacielowi, żeby pojechał do Warszawy, gdzie mieszka Joanna, i tam wyjaśnił z nią całą sprawę. Szef George Patten, choć niechętnie, ale w końcu udziela mu urlopu okolicznościowego i Ian leci do Polski. Joanna i Amerykanin spędzają ze sobą kilka fantastycznych dni. A Ian przekonuje się, że zależy mu na dziewczynie coraz bardziej. Kiedy Joanna przypadkowo słyszy jego rozmowę z sekretarką, Chloe, domyśla się, że mają romans. Robi mu scenę zazdrości. W gniewie Ian wyciąga dokument o zrzeczeniu się przez Joannę wszelkich roszczeń wobec niego, a ona - niewiele myśląc - składa swój podpis. Po burzliwym rozstaniu Amerykanin wraca do Los Angeles. W firmie okazuje się, że sprawa intratnego kontraktu nie wypaliła. Wyszło też na jaw kłamstwo Iana, który wziął kilka dni wolnego na rzekome odwiedziny chorej babci. Za nielojalność i krętactwa szef udziela mu ostrej reprymendy i żąda raportu na piśmie. Ian odchodzi z pracy. Traci wszystko: dobrą posadę, kochankę. Tymczasem w Polsce Joanna ma wypadek. 11:00 CHŁOPI - ODC. 7/13 - BÓR Serial obyczajowy, 51 min, Polska 1972 Reżyseria: Jan Rybkowski Scenariusz: Jan Rybkowski, Ryszard Kosiński Zdjęcia: Marek Nowicki Muzyka: Adam Sławiński Aktorzy: Władysław Hańcza, Emilia Krakowska, Ignacy Gogolewski, Aktorzy: Władysław Hańcza, Emilia Krakowska, Ignacy Gogolewski, Krystyna Królówna, Stanisław Milski, Franciszek Pieczka, Tadeusz Janczar, Jadwiga Chojnacka, Aleksander Fogiel, Mieczysław Czechowicz, August Kowalczyk, Bogusław Sochnacki, Barbara Ludwiżanka, Wanda Łuczycka Antkowi nie układa się romans z Jagną, młody Boryna pije na umór. Hanka udaje się do jego ojca po pomoc. Antek urządza jej za to potworną awanturę, żona grozi mu siekierą. Zaczyna się wyrąb lasu. Wójt proponuje wniesienie skargi na dziedzica. Roch tłumaczy chłopom, że serwituty z lasu należą się także najbiedniejszym. Chłopi boją się jednak, że zanim legalnie dojdą sprawiedliwości, lasu już nie będzie. Cała wieś z Maciejem Boryną na czele rusza przeciw drwalom. Wywiązuje się walka, drwalom pomaga służba dworska. Zaczajony za drzewami Antek chce zastrzelić ojca, ale zmienia zamiar. Kiedy Maciej osuwa się na ziemię ugodzony przez borowego, Antek dopada napastnika i zabija. 12:05 CHŁOPI - ODC. 8/13 - GOSPODYNIE Serial obyczajowy, 50 min, Polska 1972 Reżyseria: Jan Rybkowski Scenariusz: Jan Rybkowski, Ryszard Kosiński Zdjęcia: Marek Nowicki Muzyka: Adam Sławiński Aktorzy: Władysław Hańcza, Ignacy Gogolewski, Emilia Krakowska, Jadwiga Chojnacka, Tadeusz Fijewski, Tadeusz Janczar, Kazimierz Wichniarz, Krystyna Królówna, Franciszek Pieczka, Irena Karel, Lech Ordon, Halina Kossobudzka, Bronisław Pawlik, August Kowalczyk, Wanda Łuczycka, Stanisław Milski i inni Zbliżają się święta wielkanocne, ale w Lipcach panuje smutek. Uczestników bójki o las zamknięto w kryminale, szczególnie surowo traktując Antka. We wsi zostali wójt, kowal, para parobków i ciężko chory, niewstający z łóżka po pobiciu Maciej Boryna. Przeczuwając jego rychłą śmierć, kowal czuwa przy łożu teścia w nadziei, że Boryna zdradzi, gdzie ukrył pieniądze. Maciej mówi o tym tylko Hance, a synowa znajduje mieszek ukryty w zbożu. Jagna bagatelizuje sytuację, mimo napomnień matki i rzadko pojawia się przy łożu męża. Im bliżej Wielkanocy, tym intensywniejsze stają się przygotowania do świąt. Odbywa się świniobicie, gospodynie pieką ciasta. 13:20 TAŚMY KULTURY - POGOŃ ZA RELAKSEM Artystyczne/estradowe (widowisko), 11 min, Polska, 2018 Jest czas pracy i czas odpoczynku. Czasem szukamy odpoczynku tak intensywnie, że zamienia się to w prawdziwą pogoń - pogoń za relaksem. 13:30 TAŚMY KULTURY - POPRAWINY WESELA Artystyczne/estradowe (widowisko), 11 min, Polska, 2018 Ponad sto lat temu, na weselu w bronowickiej chacie, Wyspiański zobaczył pełen przekrój naszego narodu. W tym zwierciadle przeglądamy się do dziś. 13:50 PANOPTYKON Dramat, 96 min, Polska, 2009 Reżyseria: Barbara Kurzaj, Sławomir Shuty Scenariusz: Sławomir Shuty, Bartosz Cichoński Zdjęcia: Bartosz Cichoński Muzyka: Wojciech Mazolewski & Pink Freud Aktorzy: Piotr Głowacki, Adrianna Gruszka, Katarzyna Maciąg, Jadwiga Lesiak, Jan Frycz, Jerzy Nasierowski, Dariusz Eckert, Wojciech Kirsz, Marian Łątka, Mariusz Dyląg i inni Panoptykon to model więzienia, a zarazem sposobu nadzoru, wymyślony przez braci Jeremy'ego i Samuela Benthamów pod koniec XVIII wieku. Cechą odróżniającą panoptykon od innych miejsc odosobnienia jest możliwość permanentnej obserwacji osadzonych tak, by nie wiedzieli, czy i kiedy są obserwowani. W filmie Barbary Kurzaj i Sławomira Matei (używającego pseudonimu "Shuty") więzieniem, będącym zarazem czymś w rodzaju "Big Brothera" jest stary PRL - owski blok, a wszystkowidzącymi strażnikami wścibscy sąsiedzi. "Panoptykon" to trzeci, po "W drodze" i "Lunie" (zwyciężczyni Festiwalu Polskiego Kina Niezależnego 2006), film w dorobku zespołu Matei, znanego prozaika, nagrodzonego w 2005 roku "Paszportem Polityki" za powieści "Zwał". Shuty zresztą to osobowość prawdziwie renesansowa. Oprócz pisania zajmuje się fotografią i realizowaniem filmów offowych. Jest również współtwórcą krakowskiego Klubu Artystycznego Galeria T. A. M. i autorem opery disco polo. Pomysł "Panoptykonu" zrodził się już podczas kręcenia "Luny". Shuty i jego współpracownicy doszli wówczas do wniosku, że warto zrealizować kolejny film, utrzymany w konwencji bliskiej thrillerowi i horrorowi, będący zarazem inteligentną zabawą z widzem, zaznajomionym z klasyką tych gatunków, zwłaszcza z dokonaniami Romana Polańskiego i Alana Parkera. W przeciwieństwie do "Luny" akcja "Panoptykonu" toczy się głównie w zamkniętej, ponurej, mogącej wręcz przyprawić o atak klaustrofobii, przestrzeni. W obsadzie obok mało znanych aktorów pojawiły się znane nazwiska z Janem Fryczem na czele. Paweł, pochodzący z małego miasteczka student socjologii, ma poważne problemy z ukończeniem pracy magisterskiej. Wszystko przez sąsiadów z pokoju w akademiku, którzy zamiast nauką zajmują się nieustannym popijaniem i balowaniem. Zdesperowany chłopak postanawia wynająć mieszkanie, by spokojnie dokończyć pisanie pracy. Przypadek sprawia, że trafia się niezwykła okazja. Tajemniczy konserwator antyków oferuje mu wynajęcie mieszkania za darmo (poza rzecz jasna regulowaniem opłat za czynsz, gaz i prąd). Nieznajomy ma jeszcze kilka warunków: nie wolno palić, pić, przyjmować kobiet i wchodzić do białego pokoju, w którym znajdują bardzo delikatne i cenne przedmioty. Paweł nie zastanawia się długo. Jedyny minus nowej sytuacji to czasowy "celibat" spowodowany rozłąką z jego atrakcyjną dziewczyną. Początkowo wszystko układa się znakomicie. Praca magisterska pod tytułem "Tożsamość i społeczeństwo. Socjologia nadzoru społecznego" szybko nabiera rumieńców. Jednak wkrótce zaczynają się problemy. Jedna z sąsiadek coraz częściej potrzebuje jego pomocy, odwdzięczając się za każdym razem wielodaniowymi posiłkami i istną lawiną słów, spod której Paweł nie potrafi się uwolnić. Jednocześnie chłopak czuje się obserwowany przez innych sąsiadów, dziwnie wyglądające młode małżeństwo z dzieckiem, o którym wie skądinąd, że umarło. Zza ścian i sufitu coraz częściej dochodzą podejrzane hałasy, a do drzwi natarczywie pukają akwizytorzy wyglądający na sekciarzy. Poznana w windzie Monika, ponętna sąsiadka z tej samej klatki, skarży mu się w zaufaniu, że dostaje anonimy z pogróżkami.Coraz bardziej skołowany chłopak z biegiem czasu zaczyna tracić orientację co jest faktem, a co płodem jego wyobraźni; co rzeczywistością, a co sennym majakiem. Tymczasem zaniepokojona przedłużającym się brakiem wieści od swego ukochanego dziewczyna Pawła postanawia za wszelką cenę się z nim skontaktować. Nie będzie to jednak łatwe. 15:40 KSIĘSTWO Dramat, 119 min, Polska 2011 Scenariusz i reżyseria: Andrzej Barański Zdjęcia: Jacek Petrycki Aktorzy: Rafał Zawierucha, Aldona Jankowska, Michał Anioł, Jan Wojtyński, Grzegorz Gromek, Edward Kusztal, Dorota Piasecka, Jacek Opolski, Jacek Grondowy i inni Wychowany w biednej, świętokrzyskiej wsi Zbyszek marzy, by wyrwać się z niej i zasmakować lepszego życia. Kiedy jednak jego kariera piłkarska, a potem studia prawnicze okazują się niewypałem, staje wobec trudnego dylematu: próbować dalej czy osiąść na ojcowiźnie? Scenariusz "Księstwa" powstał na podstawie wątków trzech powieści Zbigniewa Masternaka: "Niech żyje wolność", "Chmurołap" i "Scyzoryk". Przedstawiony w niej obraz współczesnej, polskiej wsi dość mocno odbiega od tego, do którego przyzwyczaił swoich widzów Andrzej Barański. Proza Masternaka portretuje rodzimą prowincję bez taryfy ulgowej, nie stroni od naturalizmu, wieś w jego utworach nie jest ani spokojna, ani wesoła, choć z drugiej strony nie szokuje też brudem, prymitywizmem i brutalnością jak np. w filmach Wojciecha Smarzowskiego. Tak czy owak trudno się w niej doszukać nieco idyllicznej, poetyckiej, czułej aury, obecnej w licznych dziełach Barańskiego i definiującej poniekąd jego artystyczne emploi. W "Księstwie" twórca "Dwóch księżyców" wyraźnie odchodzi od stylu, który przez wiele lat stanowił jego wizytówkę i odważnie rusza śladem wytyczonym przez Masternaka. Czarno - biała kolorystyka filmu skutecznie odwraca uwagę widza od niewątpliwie istniejącej malowniczości sielskiego pejzażu i piękna lokalnej przyrody. Na pierwszy plan wysuwają się ludzie z ich nierzadko przetrąconymi życiorysami, zwierzęcymi odruchami i starannie skrywanymi ciemnymi sprawkami. Na ich tle Zbyszek, główny bohater filmu, przypomina tańczącego jastrzębia (by przywołać tytuł zapomnianej już nieco powieści Juliana Kawalca), jest wyalienowanym dziwolągiem, nie potrafiącym się odnaleźć ani w rodzinnej wsi (gdzie na przemian śmieją się z niego lub nim gardzą), ani w mieście, którego rozlicznym wymaganiom nie potrafi sprostać. A przy tym jak miecz Damoklesa wisi jeszcze nad nim duchowy testament ojca, podobnego jak on nieszczęśliwego "freaka", który całe życie wpajał synowi, że ich ród wywodzi się z książąt, tylko z biegiem czasu "schłopiał" i dopiero właśnie on - Zbyszek - powinien być tym, który przywróci nazwisku dawną świetność, zaistnieje w wielkim świecie i odniesie sukces. Jednak film Barańskiego nie jest tylko poruszającą opowieścią o wyobcowaniu i trudnym poszukiwaniu własnego miejsca na ziemi. To także raz niemal dramatyczna, a innym razem ocierająca się o satyrę i groteskę panorama losów współczesnych polskich chłopów i ich dzieci, przeżywających gorzkie rozczarowania, kiedy ideały i marzenia sięgają bruku lub kiedy kolejne nadzieje na poprawę życia upadają, a pozostaje tylko codzienna, monotonna harówka. Barański nie byłby jednak sobą, gdyby tego tyleż realistycznego, co i ponurego obrazu nie rozświetlały, choćby z rzadka, wizualne metafory (jak choćby w scenie kończącej film) oraz sekwencje, ukazujące pokłady wrażliwości, zalegające na dnie ludzkiej duszy, pozornie całkowicie stwardniałej od codziennej, bezwzględnej walki o byt (jak w sekwencji prowadzenia wiejskich psów do uśpienia z powodu groźby epidemii). Polska, lata dziewięćdziesiąte ubiegłego wieku. Wywodzący się z biednej, świętokrzyskiej wsi Zbyszek znajduje się na życiowym rozdrożu. Kiedy jego świetnie się zapowiadająca kariera piłkarska legła w gruzach z powodu złośliwego faulu zazdrosnego kolegi postanowił wyjechać do miasta i studiować prawo.Jednak po części z biedy (brakowało mu pieniędzy na książki), a po części z powodu trudności z zaadaptowaniem się do życia w nowym środowisku również i tu mu się nie powiodło. Oblał egzamin "ostatniej szansy" i musiał pożegnać się z uczelnią. Stało się to również powodem rozstania z ukochaną dziewczyną, która - lepiej poradziwszy sobie w mieście - nie zamierza pożegnać się ze swymi planami na przyszłość, by razem ze Zbyszkiem wrócić na wieś. Zbyszek wszakże również wracać nie chce, tym bardziej że nie wie, jak powiedzieć matce, że wszystkie pieniądze, które zainwestowała w naukę jedynaka poszły na marne. Dlatego próbuje chwytać się różnych dorywczych prac, z czasem również nielegalnych, zlecanych przez mafię ukraińską. I tu jednak nie idzie mu najlepiej, często nie ma nawet co jeść. Wreszcie zdesperowany wraca w rodzinne strony. Jest lato, więc jego pobyt nie budzi podejrzeń. W końcu dla studentów trwają wakacje. We wsi Zbyszek od dawna ma nieco pogardliwy pseudonim "książę", co tylko do książek i piłki nożnej się nadaje, a pomóc tyrającej do świtu do nocy matce nie potrafi albo nie chce. No i jeszcze wciąż żywa jest tu pamięć o jego ojcu, nieudaczniku i pijaku. Czy Zbyszek zdoła zrewidować swoje życiowe plany i wtopi się w lokalną społeczność, czy może jeszcze raz podejmie desperacką próbę wyrwania się do lepszego świata? 17:55 JÓZEF CZAPSKI - ŚWIADEK WIEKU 1896 - 1993 (JÓZEF CZAPSKI - ŚWIADEK WIEKU 1896 - 1993) Film dokumentalny, 58 min, Francja/Polska, 2014 Reżyseria: Andrzej Wolski Scenariusz: Andrzej Wolski Zdjęcia: Stephane Rossi, Wiktor Owlasiuk, Andrzej Wojciechowski, Larissa Kabernik Wykonawcy: Józef Czapski Film o Józefie Czapskim - malarzu, rysowniku publicyście, współzałożycielu i współredaktorze paryskiej "Kultury". Hrabia Józef Czapski herbu Leliwa urodził się w roku 1896 w Pradze, zmarł zaś w 1993 w Maisons - Laffitte, we Francji. Malarz, rysownik, pisarz, eseista, krytyk, ale też i wielki człowiek czasów, w których przyszło mu żyć. Żołnierz, odznaczony Orderem Virtutti Militari za udział w wojnie polsko - bolszewickiej, więzień obozów jenieckich ZSRR podczas II wojny światowej, żołnierz Armii Andersa, major Wojska Polskiego poszukujący "zaginionych" polskich oficerów, ofiar katyńskiej zbrodni. Współtwórca paryskiej "Kultury", intelektualista, który na swej drodze spotkał wybitne postaci swoich czasów: Andersa, de Gaulle ' a, Achmatową, Camusa czy Malraux. Swoją pasję artystyczną realizował, studiując najpierw w Warszawie, a później na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie dołączył do grupy tzw. kapistów - pełnych entuzjazmu i otwartych na świat młodych malarzy, którzy w 1924 r. założyli tzw. Komitet Paryski, który umożliwił im artystyczną ekskursję do światowej stolicy sztuki. Wraz z Janem Cybisem, Zygmuntem Waliszewskim i Arturem Nacht - Samborskim zamieszkał na kilka lat w Paryżu, chłonąc francuski postimpresjonizm, by później przenieść te doświadczenia na polski grunt. Do Francji powrócił w 1946 r. , stając się znaczącą postacią paryskiej "Kultury", z którą związany był aż do śmierci, również przez fakt zamieszkania w domu w Maisons - Laffitte przy Avenue de Poissy 9, gdzie mieściła się redakcja pisma. Jego eseje były publikowane w znaczących tytułach francuskich, jak "Le Figaro Litteraire", "Preuves", "Gavroche" czy "Nova et Vettera". Jego twórczość to niezliczone portrety, pejzaże, kompozycje kwiatowe, martwe natury, studia postaci. W swojej pracowni na piętrze domu - redakcji przetwarzał w skupieniu najprostsze motywy z życia codziennego, poszukując dramatyzmu i ekspresji poprzez niezwykle sugestywną grę świateł i kontrastowych barw. Choć jego prace oglądać można było na wystawach we Francji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Brazylii, Belgii i Polsce, był właściwie nieznany jako malarz, ale również jako eseista i dopiero po roku 1989 możliwe stało się zaprezentowanie jego bogatego dorobku. Jego "świadectwa" to liczne książki wspomnieniowe, ale także eseje na temat sztuki, religii i polityki. 19:00 GALA WRĘCZENIA DOROCZNYCH NAGRÓD MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO Artystyczne/estradowe (widowisko), 52 min, Polska, 2019 Relacja z gali wręczenia tegorocznych nagród MKiDN. Nagroda ministra kultury przyznawana jest od 1997 r. artystom, twórcom i animatorom kultury w uznaniu całokształtu ich działalności lub za wybitne osiągnięcia w danym roku w dziedzinie przez nich reprezentowanej. Wręczana jest w 14 kategoriach: teatr, film, muzyka, literatura, sztuki wizualne, taniec, twórczość ludowa, upowszechnianie kultury, ochrona dziedzictwa kulturowego, edukacja artystyczna, architektura, mecenas kultury, między historią a literaturą (nagroda im. Tomasza Merty) oraz kultura cyfrowa. Przyznane są również wyróżnienia za całokształt twórczości. 22:40 SCENA KLASYCZNA - (19) PĘKALA/KORDYLASIŃSKA/PĘKALA Koncert, 34 min, Polska, 2018 Wykonawcy: Barbara Schabowska (prowadzący) W tym odcinku Sceny Klasycznej wystąpi duet perkusyjny Pękala/Kordylasińska/Pękala. Tworzą go Miłosz Pękala i Magdalena Kordylasińska - Pękala. Założony w 2004 roku i występujący pod nazwą Hob - Beats Percussion Duo, niedawno zmienił nazwę, zastępując zabawną grę słów nazwiskami wykonawców. Miłosz jest wibrafonistą i perkusjonistą, improwizatorem, a także adiunktem w klasie perkusji Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Magda gra na marimbie, specjalizuje się w kameralistyce XX i XXI wieku; jest też pedagogiem. Szczególnie bliski jest im nurt minimal music oraz szeroko rozumiana muzyka elektroakustyczna. Współpracują z wieloma artystami i zespołami. Koncertują w kraju i za granicą. Wraz z pianistami Lutosławski Piano Duo tworzą zespół Kwadrofonik, formację która specjalizuje się w wykonawstwie muzyki XX i XXI wieku. Wykonawcy: Magdalena Kordylasińska - Pękala marimba, instrumenty perkusyjne Miłosz Pękala wibrafon, instrumenty perkusyjne, elektronika Program: Felix Kubin - Renaissance Gameboy 2 Steve Reich - Vermont Counterpoint Frank Zappa - Black Page Witold Lutosławski - L’Angelique Miłosz Pękala - Modular #2 23:30 WIĘCEJ NIŻ FIKCJA - DŹWIĘKOŁAMACZ (SOUNDBREAKER) Film dokumentalny, 85 min, Finlandia, 2012 Reżyseria: Kimmo Koskela Scenariusz: Kimmo Koskela Zdjęcia: Kimmo Koskela Muzyka: Kimmo Pohjonen Energetyczny dokument muzyczny śledzący dźwiękowe przygody Kimmo Pohjonena, jednego z najbardziej ekscytujących i niezwykłych artystów Finlandii. Historia jego muzyki to ponad dwadzieścia lat rocka, folku, awangardy, improwizacji, muzyki klasycznej, projektów związanych z tańcem i teatrem. Twórczość Pohjonena jest niezwykle różnorodnym i przemawiającym, twórczym poszukiwaniem nieodkrytych krajobrazów dźwięku. (źródło: stopklatka.pl) 01:10 NA WSCHÓD OD HOLLYWOOD - DOBRA ŻONA (DOBRA ŽENA) Dramat, 90 min, Bośnia i Hercegowina/Serbia/Chorwacja, 2016 Reżyseria: Mirjana Karanović Aktorzy: Mirjana Karanović, Boris Isaković, Jasna Djuricic, Bojan Navojec, Hristina Popović, Ksenija Marinković Akcja filmu toczy się w powojennej Serbii. Milena jest kobietą w średnim wieku, żoną i matką, żyjącą wygodnie w ekskluzywnej dzielnicy Belgradu. Pielęgnuje urodę, sumiennie gotuje, urządza przyjęcia i śpiewa w chórze. Oboje z mężem prowadzą beztroskie życie towarzyskie w grupie przyjaciół. Jednak stopniowo niepokojące elementy rzeczywistości przenikają do świadomości Mileny i zaburzają jej poukładany świat. Bohaterka dowiaduje się w krótkim czasie kilku nieprzyjemnych rzeczy o sobie samej i swoim mężu. Rutynowe badania wykazują, że ma guza piersi, dodatkowo pewnego dnia podczas sprzątania odkrywa taśmę wideo, stanowiącą dowód obciążający jej męża strasznymi zbrodniami wojennymi. Tajemnica ta zmieni jej życie i ją samą w nieodwracalny sposób. Przykładna gospodyni domowa i kochająca żona musi zmierzyć się teraz z realiami otaczającego ją świata i odpowiedzieć sobie na wiele trudnych pytań. 03:05 KINO NOCNE - POKÓJ SAREN Film muzyczny, surrealistyczny, 80 min, Polska 1997 Scenariusz, muzyka, scenografia i reżyseria: Lech Majewski Dekoracja wnętrz: Katarzyna Sobańska Występują: Rafał Olbrychski, Elżbieta Mazur, Mieczysław Czepulonis Ojciec, już odświętnie ubrany, ostrzy kosę. Po chwili zaczyna kosić trawę spokojnymi, miarowymi ruchami. Syn pomaga mu w pracy, usuwając meble spod błyszczącego ostrza. Nie rusza tylko krzesła, na którym siedzi matka, wpatrzona w trawę... Trawa porasta podłogę całego mieszkania. Z blatu stołu wykwitają pąki, a ze środka pokoju strzela pod sufit rozłożyste drzewo. Między oplecionymi pnączami meblami przemyka od czasu do czasu spłoszona sarna. Poza tym dom jest zupełnie zwyczajny. To stara, przedwojenna, od lat nieremontowana kamienica ze skrzypiącymi schodami, którymi wspina się ostrożnie nietrzeźwy sąsiad. Z wysokiego, spękanego stropu mieszkania sypie się tynk, ściany zdobią resztki stiukowych sztukaterii, plamy po zaciekach i liszaje. W lokalu na trzecim piętrze mieszka trzyosobowa rodzina: kościsty, łysy ojciec w zbyt dużym, choć pasującym jeszcze kilka lat temu na niego garniturze, matka, kobieta energiczna, choć lubiąca czasem porążać się w melancholię i dwudziestokilkuletni syn - poeta. Może właśnie magia poezji sprawia, że banalna codzienność zyskuje szerszy wymiar, prozaiczne wnętrze łączy się z uniwersum poddanym odwiecznemu rytmowi pór roku, a przechowany w pamięci wizerunek rodzinnego domu zamienia się niezwykły obraz panteistycznego raju dzieciństwa? Lech Majewski, absolwent wydziału reżyserii łódzkiej szkoły filmowej, reżyser, pisarz i filmowiec, jest drugim - obok Romana Polańskiego - polskim "hollywoodczykiem", członkiem Związku Reżyserów Amerykańskich. Do Kalifornii trafił w 1981 roku, zaproszony przez Michaela Hausmana, producenta filmów Formana, zainteresowanego realizowanym przez Majewskiego w Londynie spektaklem wedle "Odysei" Homera i debiutanckim filmem Rycerz". W Stanach reżyser nakręcił m.in."Lot świerkowej gęsi","Ewangelię według Harry'ego"oraz "Uwięzionego w Rio"- film osnuty na kanwie losów autora słynnego"Napadu stulecia"na angielski pociąg w 1963 roku, Ronalda Biggsa."Pokój saren"to adaptacja opery autobiograficznej pod tym samym tytułem, wizualny i muzyczny zarazem poemat o zapamiętanym z dzieciństwa rodzinnym domu. Prapremiera tego widowiska odbyła się w Operze Śląskiej w marcu 1996 roku. 04:45 TAŚMY KULTURY - IDENTYFIKACJA ADAMA Artystyczne/estradowe (widowisko), 12 min, Polska, 2018 Przybysze z obcej planety prowadzą baczną obserwację gatunków zamieszkujących Ziemię. Katalogują zwyczaje, zachowania, motywacje. Szukają jakichkolwiek spójnych wniosków.