TVP Kultura Poniedziałek, 08.07.2019 08:45 SZLAKIEM MIEJSC NIEZWYKŁYCH - POMNIKI HISTORII - ZAMOŚĆ Reportaż, 7 min, Polska, 2016 Reżyseria: Tomasz Drozdowicz Scenariusz: Tomasz Drozdowicz Wykonawcy: Katarzyna Sanocka (prowadząca) Perła renesansu, Padwa północy, prywatne miasto zbudowane od podstaw przez włoskiego architekta dla polskiego magnata. I jeden z najwspanialszych układów urbanistycznych na świecie. To Zamość - kolejne z miejsc, jakie odwiedzimy w ramach cyklu "Pomniki historii". Idealne pod względem struktury przestrzennej i organizacyjnej miasto Zamość założył w 1580 roku kanclerz wielki koronny hetman Jan Zamoyski. Szybko stało się ono niedoścignionym wzorem dla innych miast Rzeczpospolitej. Zespół zabytkowy obejmuje układ miasta wraz z fortyfikacjami ukształtowanymi od XVI do XIX wieku. Już latach 30. XX wieku Zamość uznano oficjalnie za zabytek i objęto ścisłą ochroną konserwatorską. Przeprowadzona po II wojnie światowej kompleksowa restauracja poskutkowała wpisaniem Zamościa na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Dziś o randze miasta decydują nie tylko niekwestionowane walory architektoniczno urbanistyczne, ale też wyjątkowa otwartość zamojszczan, świadomych dziedzictwa wielkiej tradycji. 09:00 NIENASYCENI Reportaż, 19 min, Polska, 2017 Scenariusz: Elżbieta Rottermund Wykonawcy: Emilia Komarnicka (prowadząca), Redbad Klijnstra (prowadzący) Bohaterem odcinka jest Maciej Sikorski, współtwórca Fundacji "Budzenie pasji" oraz założyciel teatru "Exit". Grupę teatralną tworzą osoby niepełnosprawne. Sikorski ostatnio przygotował spektakl "Exit" na podstawie biblijnej Księgi Wyjścia. Maciej Sikorski w kolejnym spotkaniu z Emilią i Redbadem opowiada o pracy z niepełnosprawnymi oraz o swoim dotychczasowym życiu - wychodzeniu z narkotyków, fascynacji filozofią Wschodu, okryciem chrześcijaństwa. Pewnego dnia, jak sam mówi "spotkał Jezusa". Głęboka wiara oraz prawdziwa postawa chrześcijańska spowodowała, że zaczął pomagać osobom niepełnosprawnym. Tak powstał niezwykły teatr "Exit", w którym osoby chore zamiast siedzieć w domu mogą spełniać się artystycznie. 09:35 HANDLARZ CUDÓW (.) Dramat obyczajowo - psychologiczny, 99 min, Polska/Szwecja 2009 Reżyseria: Jarosław Szoda, Bolesław Pawica Scenariusz: Mitko Panov Zdjęcia: Jarosław Szoda Muzyka: Adam Norden, Iris Kjaernested Aktorzy: Borys Szyc, Sonia Mietielica, Roman Golczuk, Joanna Szczepkowska, Mariusz Benoit, Ali Ibraguimov, Piotr Borowski, Franciszek Trzeciak, Witold Wietliński i inni Stefan, od lat walczący z alkoholizmem, wyjeżdża na pielgrzymkę do Lourdes, gdzie spodziewa się całkowitego wyleczenia. Niespodziewanie los stawia mu na drodze dwoje dagestańskich półsierot, pragnących odnaleźć ojca przebywającego we Francji. "Handlarz cudów" to udany reżyserski debiut kinowy Jarosława Szody i Bolesława Pawicy. Szoda wcześniej parał się głównie profesją operatora (zdjęcia w "Handlarzu" są jego autorstwa). Pawica dał się poznać przede wszystkim jako twórca filmów dokumentalnych i reżyser ważnych imprez estradowych. Obaj zresztą często pracowali w duecie, tyle że kręcąc...teledyski. "Handlarzem cudów" udowodnili, że w pełnometrażowej fabule czują się znakomicie. Potwierdzają to liczne nagrody (m.in. na festiwalach w Gdyni, Koninie i Chicago) oraz uznanie krytyków. Na pierwszy rzut oka dzieło Szody i Pawicy powiela stereotypy. Wszak niełatwe współistnienie dziecka z dorosłym, wpisane w konwencję kina drogi, było już tematem wielu filmów. Polskim twórcom udało się jednak pokazać je w sposób zaskakująco świeży, frapujący, dojrzały i trzymający w napięciu do samego końca, głównie za sprawą aktorstwa (przede wszystkim Borysa Szyca, a także dwójki dziecięcych aktorów Soni Mietielicy i Romana Golczuka) oraz świetnie przemyślanego, bogatego w interpretacyjne tropy, scenariusza. Fabuła jest tak skonstruowana, że można ją odczytywać na wiele sposobów: jako piękną opowieść o tolerancji, jako poruszającą historię drogi grzesznika do Boga, jako wolną od taniej moralistyki i sentymentalnego melodramatyzmu rzecz o poszukiwaniu sensu życia, czy wreszcie jako zapadający w pamięć film o nadziei, której miłosierny ognik może niespodziewanie rozbłysnąć nawet na dnie ludzkiego upadku. Owo bogactwo odczytań rzuca się w oczy również dzięki prostocie formy, która od uznanych autorów teledysków wymagała odejścia od wcześniejszych przyzwyczajeń i narzucenia sobie twardej dyscypliny artystycznej. Humanistyczne przesłanie filmu nie zostaje przesłonięte realizatorskimi fajerwerkami, lecz dociera do widza najkrótszą drogą, angażując jego serce i umysł. Stefan, trzydziestokilkuletni zaleczony alkoholik, objeżdża szpitale i domy opieki społecznej, w których wygłasza prelekcje na temat swego nawrócenia i jego roli w skutecznej walce z nałogiem. Zbiera przy okazji pieniądze na pielgrzymkę do słynącego cudami sanktuarium w Lourdes. Tam bowiem spodziewa się otrzymać specjalną łaskę, dzięki której ostatecznie pokona swą chorobę. Przekonujące wystąpienia Stefana zjednują mu licznych słuchaczy. Wielu z nich oprócz pieniędzy wręcza mu kartki z intencjami do przedstawienia Matce Bożej w Lourdes. Fragment jednej z prelekcji słyszy również dwoje dagestańskich dzieci, którym grozi deportacja. Przebywają w domu opieki czekając na wyrok sądu, lecz cały czas marzą o ucieczce i odnalezieniu ojca, który wiele lat temu wyemigrował do Francji. A ponieważ Stefan tam jedzie, więc Niewiele myśląc Urika i Hasim uciekają z ośrodka i ukrywają w bagażowej części należącego do "Polaka" zdezelowanego minivana. Kiedy Stefan odkrywa pasażerów na gapę, stara się ich pozbyć, lecz okazuje się to trudniejsze niż przypuszczał. Okradziony z pieniędzy, w chwili słabości znów sięga po butelkę.W ośrodku, skąd uciekły dzieci, zaczynają go podejrzewać o oszustwo. A poza tym początkowo nieznośna obecność Uriki i Hasima staje się dlań coraz mniej dolegliwa, gdy w obojgu zaczyna dostrzegać jeszcze bardziej przestraszonych i zagubionych życiowych rozbitków niż on sam. 11:30 NAJWAŻNIEJSZY DZIEŃ ŻYCIA - ODC. 1/9 - USZCZELKA Serial obyczajowy, 54 min, Polska, 1974 Reżyseria: Andrzej Konic Scenariusz: Andrzej Zbych Zdjęcia: Antoni Wójtowicz Muzyka: Waldemar Kozanecki Aktorzy: Henryk Bąk, Maria Grabowska, Edmund Fetting, Maciej Rayzacher, Ryszard Pietruski, Kazimierz Wichniarz i inni Bohaterem tego filmu z serii "Najważniejszy dzień życia" jest dyrektor dużego zakładu produkcyjnego. Człowiek energiczny, pełen inicjatywy, żyje pracą i sprawami fabryki, nie oszczędza swych sił i czasu. Wykorzystuje wszelkie sposoby i znajomości, aby osiągnąć sukces produkcyjny. Jednak stosowane przez niego metody działania stoją w sprzeczności z wymogami nowoczesnej organizacji pracy. Dyrektor Aleksander Sochacki zna wszystkich w mieście i resorcie. Wie, jakie są realia gospodarki nakazowo - rozdzielczej i jak się w nich poruszać, by jego zakład mógł w miarę stabilnie funkcjonować. Przekupuje więc kooperantów, dając im mieszkania przeznaczone dla własnych pracowników. Aby jednak za bardzo nie drażnić podwładnych, na otarcie łez załatwia im atrakcyjne wczasy, wyłudzone od innego zakładu. Z kolei za brakujące uszczelki jest gotów oddać premie, które wcześniej już obiecał pracownikom. Takim manipulacjom w przedsiębiorstwie przeciwstawia się młody wiceprzewodniczący Rady Zakładowej. Postanawia bronić praw i przywilejów pracowników. Narasta konflikt między nim a dyrektorem. 12:35 NAJWAŻNIEJSZY DZIEŃ ŻYCIA - ODC. 2/9 - GRA Film obyczajowy, 63 min, Polska 1974 Reżyseria: Andrzej Konic Scenariusz: Andrzej Zbych Zdjęcia: Antoni Wójtowicz Muzyka: Waldemar Kazanecki Aktorzy: Ryszarda Hanin, Marian Kociniak, Joanna Jędryka, Piotr Kejna, Joanna Rostocka, Wanda Łuczycka, Krzysztof Kowalewski, Włodzimierz Kwaskowski, Andrzej Fogiel, Janusz Bukowski i inni Melania Kicała przeprowadza się do swojej córki i zięcia do Warszawy. Danuta i Stefan Kozłowscy pracują naukowo, uważają, że z matką, która dotychczas mieszkała na wsi, nie ma o czym rozmawiać. Melania czuje się zagubiona i samotna, zaczyna czytać książki historyczne. Wreszcie zgłasza się do teleturnieju "Wielka gra" z dziedziny mitologia Greków i Rzymian i wygrywa główną nagrodę. Odtąd córka i zięć patrzą na nią innymi oczyma. 14:15 ŚLADAMI WIELKICH KOMPOZYTORÓW - ŚLADAMI ROSSINIEGO (ROSSINI) Film dokumentalny, 53 min, Francja, 2012 Reżyseria: Alain Dualt Cykl dokumentalny przedstawiający sylwetki sławnych kompozytorów. Bohaterem tego odcinka jest Gioacchino Rossini, mistrz stylu bel canto i twórca wielu oper komicznych. O geniuszu Rossiniego opowiadają m.in. posiadający w swojej prywatnej kolekcji wiele pamiątek po kompozytorze Sergio Ragni, peruwiański tenor Juan Diego Florez, muzykolog i dyrygent Alberto Zedda. 15:20 AWATAR, CZYLI ZAMIANA DUSZ Film fantastyczny, 60 min, Polska 1964 Scenariusz i reżyseria: Janusz Majewski Zdjęcia: Kurt Weber Muzyka: Lucjan Kaszycki Aktorzy: Wanda Koczeska, Jan Machulski, Henryk Boukołowski, Gustaw Holoubek, Kazimierz Rudzki, Krzysztof Litwin, Lucjan Zitrig, Ryszard Kotys, Stefania Kołodziejczyk, Bronisław Broński i inni Znakomita adaptacja opowiadania Teofila Gautiera (1811 - 72), wybitnego pisarza francuskiego, autora m.in. cenionych poezji ("Emalie i kamee") oraz powieści "Panna de Maupin" i "Kapitan Fracasse". "Awatar, czyli zamianę dusz" zrealizował Janusz Majewski w ramach popularnego w latach sześćdziesiątych telewizyjnego cyklu "Opowieści niesamowite". Jest to zresztą bodaj najwyżej oceniony przez krytykę odcinek serii. Świetnie skonstruowany scenariusz, przekonująca stylizacja na XIX wiek, wyborne aktorstwo (Holoubek, Boukołowski, Machulski, Koczeska) oraz humor, który wytrzymał próbę czasu, to główne atuty tego filmu. Walory "Awataru..." doceniono również za granicą. Film Majewskiego otrzymał nagrodę FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Telewizyjnych w Monte Carlo (1966) oraz Złoty Asteroid na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Fantastycznych w Trieście (1967). XIX wiek, Paryż. W pałacu Faubourg Saint Honore mieszka szczerze kochające się hrabiowskie małżeństwo Magdaleny Natalii i Olgierda Łabińskich. Codziennie, niczym tajemne miłosne zaklęcie, cytują sobie werset z Mickiewicza: "Zawsze i wszędzie będę ja przy tobie..." Hrabina wspomina swój pobyt we Florencji i upartego adoratora, niejakiego Oktawiusza de Saville, którego wszakże pozbawiła wszelkich złudzeń. Młodzieniec nie potrafi jednak zapomnieć hrabiny i trawiony niespełnioną namiętnością coraz mocniej zapada na zdrowiu. Po powrocie do Paryża wzywa słynnego doktora Cherbonneau, zwanego "braminem" z racji znajomości arkanów tajemnej wiedzy indyjskiej. Medyk, cieszący się dwuznaczną sławą szarlatana, proponuje znękanemu młodzieńcowi "awatar", czyli zamianę dusz. Wkrótce dusza zadurzonego Oktawiusza przyobleka się w ciało hrabiego Łabińskieggo i odwrotnie. Mimo to kłopoty zakochanego młodzieńca wcale się nie kończą. Hrabina, zorientowawszy się, że jej "mąż" nie pamięta mickiewiczowskich wersetów, zamyka przed nim drzwi do sypialni. Decyzję swą uzasadnia miłością do ojczyzny: "Jestem zbyt wielką patriotką, żeby przyjmować kosmopolitycznych profanów..." Na domiar złego dusza hrabiego zdecydowanie nie może pogodzić się ze swą nową cielesną powłoką. 16:30 JAK DALEKO STĄD, JAK BLISKO Dramat surrealistyczny, psychologiczny, 93 min, Polska, 1971 Reżyseria: Tadeusz Konwicki Scenariusz: Tadeusz Konwicki Zdjęcia: Mieczysław Jahoda Muzyka: Zygmunt Konieczny Wykonawcy: Andrzej Łapicki, Gustaw Holoubek, Alicja Jachiewicz, Maja Komorowska, Zdzisław Maklakiewicz, Ewa Krzyżewska, Edmund Fetting, Piotr Pawłowski, Jadwiga Kuryluk - Cebrzyńska, Marek Jasiński, Stanisław Jasiukiewicz, Ryszard Terlikowski, Anna Dziadyk i inni Dorobek filmowy Tadeusza Konwickiego zajmuje w polskiej kinematografii miejsce szczególne. Krytyka najczęściej określa dokonania twórcy "Lawy" mianem "kina autorskiego", nastawionego przede wszystkim (jeśli nie wyłącznie) na unaocznianie obsesji, niepokojów i fascynacji artysty. Introwertyzm fimów Konwickiego wywoływał sprzeczne reakcje u widzów. Jedni dziwili się złośliwie, dlaczego filmy o "prywatnych kompleksach" autora mają być finansowane za państwowe pieniądze. Według innych głęboka penetracja duszy jednostki paradoksalnie odkrywała nie znane dotąd obszary wiedzy o życiu zbiorowości. W większości filmów autora "Zaduszek" nie ma klasycznie rozumianej akcji. Zastępuje ją poetycka gra nastrojów, balansowanie na granicy jawy i snu, koegzystencja realistycznego konkretu i nadrealistycznych fantazji. Ujęcia wydają się nadmiernie statyczne, obraz często znaczy mniej niż słowo. Dlatego kinowe dokonania Konwickiego uchodzą za "niekasowe" i trudne w odbiorze. Z opinią tą kłóci się jednak sporo nagród zebranych przez reżysera w kraju i za granicą. Tematyka filmów Konwickiego nie odbiega od tej, którą nagminnie porusza w swoich książkach. Psychika uformowana pod wpływem przeżyć wojennych ("Ostatni dzień lata"), romantyczno - martyrologiczna tradycja polskiej kultury ("Salto", "Lawa"), tęsknota za utraconym światem dzieciństwa ("Dolina Issy") to tworzywo, z którego reżyser najczęściej buduje swe kinowe opowieści. Nie inaczej jest w "Jak daleko stąd, jak blisko" (1972). Bohaterem utrzymanego w konwencji snu utworu jest czterdziestoletni Andrzej, który odbywa symboliczną podróż w przeszłość. Ma nadzieję, że dzięki niej uda mu się wyjaśnić przyczyny samobójstwa jego przyjaciela Maksa. W ślad za Andrzejem podąża grupa zagadkowych przebierańców w strojach chochołów i aktor Włodek. Podczas onirycznej wędrówki bohater spotyka widma osób, z którymi był niegdyś związany. Są wśród nich m. in. partyzancka miłość Musia, rodzice, pierwsza żona Joasia i towarzysz dziecięcych zabaw Szloma. "Jak daleko stąd, jak blisko" uhonorowano Nagrodą Specjalną Jury na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie (1972), "Syrenką Warszawską" Polskiej Krytyki Filmowej (1972) oraz Nagrodą Specjalną Jury za najlepszy scenariusz na MFFilmów Autorskich w San Remo (1973). 18:15 STAWIAM NA TOLKA BANANA - ODC. 1/7 KLONDIKE Serial dla młodych widzów, 32 min, Polska 1973 Scenariusz na podstawie własnej powieści: Adam Bahdaj Reżyseria: Stanisław Jędryka Zdjęcia: Jacek Korcelli Muzyka: Jerzy Matuszkiewicz Aktorzy: Agata Siecińska, Henryk Gołębiowski, Andrzej Kowalewicz, Sergiusz Lech, Filip Łobodziński, Jacek Zajdler, Teofila Koronkiewicz, Lidia Korsakówna, Teresa Lipowska, Józef Nowak, Jadwiga Chojnacka, Anna Ciepielewska, Bohdan Łazuka, Teresa Szmigielówna, Bolesław Płotnicki, Gustaw Lutkiewicz i inni Serial podejmujący problemy tzw. trudnej młodzieży, wyróżniony nagrodą zespołową Komitetu ds. Radia i Telewizji w dziedzinie filmowej twórczości telewizyjnej w 1972 - 73 - dla scenarzysty Adama Bahdaja i reżysera Stanisława Jędryki (łącznie z serialami "Do przerwy 0:1", "Podróż za jeden uśmiech" i "Wakacje z duchami" tego samego tandemu twórców). Nastoletni bohaterowie filmu - czterej chłopcy i dziewczyna - pozostają w ciągłym konflikcie z dorosłymi. Ucieleśnieniem marzeń członków bandy zadziornej Karioki jest tajemniczy Tolek Banan, za którym wędruje sława uciekiniera z poprawczaka. Mit "twardego faceta" działa na wyobraźnię młodzieżowej szajki. Tolek Banan, postać romantyczna i w istocie szlachetna, wykorzystuje to - dzięki niemu bohaterowie uczą się innego życia, przyjaźni, uczciwości, lojalności wobec grupy, w myśl zasady "jeden za wszystkich, wszyscy za jednego". 18:50 STAWIAM NA TOLKA BANANA - ODC. 2/7 KARIOKA Serial dla młodzieży, 36 min, Polska 1973 Reżyseria: Stanisław Jędryka Scenariusz na podstawie własnej powieści: Adam Bahdaj Muzyka: Jerzy Matuszkiewicz Zdjęcia: Jacek Korcelli Aktorzy: Agata Siecińska, Henryk Gołębiewski, Andrzej Kowalewicz, Sergiusz Lech, Filip Łobodziński, Jacek Zajdler, Teofila Koronkiewicz, Lidia Korsakówna, Teresa Lipowska, Józef Nowak, Jadwiga Chojnacka, Anna Ciepielewska, Bohdan Łazuka, Teresa Szmigielówna, Bolesław Płotnicki, Gustaw Lutkiewicz i inni W bandzie Karioki następuje rozłam. Pojawia się tajemniczy Tolek Banan, za którym idzie sława uciekiniera z poprawczaka. Chłopcy z paczki ulegają mitowi "twardego faceta". W pierwszej rozgrywce o to, kto będzie szefem gangu, opowiadają się po stronie Tolka. Karioka jest dotknięta i rozgoryczona. Dowiaduje się przypadkiem, że realizatorzy poszukują kandydatki do roli w filmie. Razem z koleżanką zgłaszają się do wytwórni. 20:20 PANORAMA KINA POLSKIEGO - PAPUSZA Film biograficzny, 125 min, Polska, 2013 Reżyseria: Krzysztof Krauze, Joanna Kos - Krauze Scenariusz: Krzysztof Krauze, Joanna Kos - Krauze, Anna Wunderlich Zdjęcia: Krzysztof Ptak, Wojciech Staroń Muzyka: Jan Kanty Pawluśkiewicz Aktorzy: Sebastian Wesołowski, Leokadia Brzezińska, Paloma Mirga, Andrzej Walden, Antoni Pawlicki, Artur Steranko, Jowita Budnik, Zbigniew Waleryś "Niezwykła historia wyjątkowej kobiety, która miała odwagę być sobą" - reklamowali "Papuszę" na plakacie filmowym producenci. Podstawą scenariusza filmu stała się rzeczywista historia przejmujących losów tytułowej bohaterki, poetki cygańskiej, piszącej w języku romskim. Była pierwszą romską autorką, która sama spisała swoje wiersze oraz pierwszą, której twórczość tłumaczono na język polski i wydano w oficjalnym obiegu. Do opublikowania jej wierszy doszło dzięki zaangażowaniu Jerzego Ficowskiego, który odkrył talent Papuszy, oraz dzięki staraniom Juliana Tuwima. Wydany w 1956 r. tomik "Pieśni Papuszy" przyniósł poetce rozgłos. Fabuła "Papuszy" charakteryzuje się wielowarstwową strukturą, nie ma prostej, linearnej akcji, jest wielkim splotem życiowych doświadczeń, różnych spostrzeżeń, emocji i zachowań. Branżowa prasa zwracała uwagę na stronę wizualną i muzyczną filmu: na wspaniałe zdjęcia, świetne aktorstwo oraz utwory Pawluśkiewicza, genialnie podkreślające nastrój i wydźwięk opowieści. Film przedstawia wydarzenia rozgrywające się w ciągu kilkudziesięciu lat, ukazując kolejne etapy życia i twórczości romskiej poetki. Nigdy nie uczęszczała do szkoły, sama zadbała o to, by nauczyć się czytać i pisać. Odważyła się sprzeciwić tradycyjnej roli cygańskiej kobiety. I chociaż była samodzielna i wyzwolona, nie kwestionowała patriarchalnej władzy swego starszego o ponad dwadzieścia lat i niekochanego męża, harfiarza Dionizego Wajsa. W filmie jest on jedną z głównych postaci, podobnie jak znany tłumacz i pisarz Jerzy Ficowski, ukrywający się w taborze Wajsa przed bezpieką. Nagrody: 2013 Karlove Vary (MFF) Wyróżnienie Specjalne Jury; Gdynia - nagroda za drugoplanową rolę męską dla Zbigniewa Walerysia, Nagroda za charakteryzację, nagroda za muzykę dla Jana Kantego Pawluśkiewicza, Valladolid (MFF) - nagroda za reżyserię i za najlepszą rolę męską; 2014 MFF w Pune - nagroda dla najlepszego filmu; nagroda za reżyserię; Polska Nagroda Filmowa Orzeł w kategoriach: najlepsze zdjęcia dla Krzysztofa Ptaka i Wojciecha Staronia, najlepsza scenografia dla Anny Wunderlich, najlepsze kostiumy dla Barbary Sikorskiej - Bouffał, najlepsza muzyka dla J. K. Pawluśkiewicza. 22:40 WIĘCEJ NIŻ FIKCJA - KINO KONTRA POTWORY (MONSTERS FROM THE ID) Film dokumentalny, 52 min, USA, 2009 Reżyseria: David Gargani Scenariusz: David Gargani Muzyka: Brian Aumueller Lata 50. XX wieku w Stanach Zjednoczonych przyniosły falę nowego gatunku filmowego - science fiction. Dokument prezentuje historię i okoliczności powstania jednego z najciekawszych gatunków, które wpłynęły na rozwój światowej kinematografii. 02:30 MALLORY (MALLORY) Film dokumentalny, 97 min, Czechy, 2015 Reżyseria: Helena Trestikova Zdjęcia: Miroslav Soucek, Vlastimil Hamernik, Robert Novak, David Cysaf, Jiri Chod, Jakub Hejna Reżyserka filmu Helena Trestkova to jedna z najważniejszych współczesnych reżyserek, twórczyni takich filmów jak "Rene", "Marcela", "Katka" czy "Prywatny wszechświat". Reżyserka od lat pozostaje wierna swojemu autorskiemu stylowi, towarzyszy swoim bohaterom żyjącym na obrzeżach społeczeństwa przez wiele lat, odwiedzając ich naprzemiennie i dokumentując powikłane losy. Nie inaczej jest tym razem. Film "Mallory" zrealizowany w 2015 roku zaczyna się w roku 2002 roku, gdy poznajemy dwudziestokilkuletnią Mallory, heroinistkę z długim stażem. Kochałam heroinę, tak jak kobieta kocha mężczyznę - wyznaje. Jak zwykle u Trestkovej, bohaterka, igrająca całe życie ze śmiercią, wykazuje się wysokim stopniem samoświadomości. W jej życiu wydarzył się przełom, urodziła syna i to dzięki niemu postanawia wyrwać się ze szponów nałogu. Tak zaczyna się wieloletnia walka o normalność, niepozbawiona dramatycznych zakrętów, przemocy fizycznej i psychicznej ze strony kolejnych kochanków; bezdomności oraz przymusowego rozstania z dzieckiem. Ciężkie narkotyki dewastują psychikę na całe życie. Historia "Mallory" jest tego wstrząsającym przykładem. To czeski rewers pamiętnego filmu Cezarego Ciszewskiego "Wolność jest darem od Boga". Wieloletnia obserwacja i towarzyszenie fizycznej przemianie bohaterki przywołuje też przewrotnie na myśl słynny "Boyhood". Rozwód z narkotykami jest paradoksalnie najłatwiejszy, prawdziwa walka to zmierzenie się z wyzwaniami świata, lękiem towarzyszącym najdrobniejszym zadaniom i własną, potrzaskaną przez lata nałogu, psychiką. Trestkova umie zmieścić cały świat w jednej bohaterce, która jest odurzoną bezdomną w koszulce Cannibal Corpse, pracownicą baru, niedoszłą samobójczynią, czułą matką, ofiarą psychopatycznych donżuanów, skromną, acz nieustępliwą petentką opieki socjalnej Choć życie nie szczędzi jej razów, płonie w niej wewnętrzny ogień, który przyciąga ludzi; spotkanie z jednym z nich na pogrążonym w nocy moście Karola, okaże się dla niej przełomem.