TVP Kultura Czwartek, 18.07.2019 08:40 SZLAKIEM MIEJSC NIEZWYKŁYCH - POMNIKI HISTORII - ŻYRARDÓW Reportaż, 6 min, Polska, 2016 Reżyseria: Tomasz Drozdowicz Scenariusz: Tomasz Drozdowicz Wykonawcy: Katarzyna Sanocka (prowadząca) Żyrardów wymyślono w 1829 roku. Najpierw stanęła tu lniarska fabryka, zaraz potem trzeba było zbudować osadę - miejsce do życia dla robotników. Stworzyli ją Niemcy z Moraw: Karol August Dittrich i Karol Hille. Miasto ogród w 1900 roku wyróżniono złotym medalem na Światowej Wystawie w Paryżu. W tym samym czasie nagrodzono silnik Rudolfa Diesla i zupy w puszkach firmy Campbell. Dziś Żyrardów możemy oglądać właściwie niezmieniony. I to robi ogromne wrażenie. 09:00 VISTULIADA 5 Reportaż, 25 min, Polska, 2017 Scenariusz: Małgorzata Nieciecka - Mac Program jest dokumentacją działań związanych z Rokiem Rzeki Wisły 2017. To już piąty etap podróży Wisłą Małgorzaty Niecieckiej - Mac i Cecylii Malik. W odcinku przypominamy historię wydobycia z dna rzeki w Warszawie, kamiennych elementów architektonicznych zrabowanych w czasie Potopu Szwedzkiego. Kilka ton fragmentów podłóg, parapetów i portali z XVII - wiecznej Warszawy odnaleźli archeolog Hubert Kowalski i dziennikarz i podróżnik Marcin Jamkowski. Bohaterki programu odwiedzą także Zamek Królewski i przypomną historię obrazu: Widok Warszawy od strony Pragi Bernarda Belotta. Rejs przez stolicę nie mógłby się odbyć bez rozmowy z Robertem Jankowskim, pomysłodawcą Roku Rzeki Wisły. A kilkadziesiąt kilometrów dalej zaglądamy do Twierdzy Modlin. Program jest dokumentacją działań związanych z Rokiem Rzeki Wisły 2017. 09:30 JAKUB Film dla dzieci krótkometrażowy, 14 min, Polska, 1993 Reżyseria: Andrzej Maleszka Scenariusz: Andrzej Maleszka Zdjęcia: Jacek Prosiński Muzyka: Krzesimir Dębski Aktorzy: Viki Szortyka, Danuta Stenka, Piotr Gąsowski, Katarzyna Bujakiewicz, Jerzy Zygmunt Nowak W środku miasta rozbija się samochód wiozący krowy. Jedna z nich wyskakuje z samochodu i wpada na 7 - letniego Jakuba. Przerażony chłopiec, uciekając przed krową, chroni się w supermarkecie. Krowa wbiega do sklepu i wywołuje panikę. Jakub staje w obronie zwierzęcia. 09:55 KLUCZNIK Dramat, 80 min, Polska 1979 Scenariusz i reżyseria: Wojciech Marczewski Zdjęcia: Jerzy Zieliński Muzyka: Zygmunt Konieczny Aktorzy: Wirgiliusz Gryń, Tadeusz Łomnicki, Stanisława Celińska, Halina Gryglaszewska, Jerzy Radziwiłowicz, Jerzy Kryszak, Teresa Lipowska, Henryk Machalica, Włodzimierz Musiał, Juliusz Lubicz - Lisowski, Konrad Morawski, Leonard Pietraszak, Ryszard Pietruski i inni Scenariusz filmu (Grand Prix za reżyserię, nagrody za muzykę i za zdjęcia na IV FPTT w Olsztynie w 1980 r.) powstał na motywach sztuki Wiesława Myśliwskiego. Akcja "Klucznika" rozgrywa się w małej wiosce na przełomie lat 1944/45. Jej mieszkańcy wiedzą już o reformie rolnej, ale ziemia pobliskiego dworu nie została jeszcze podzielona, a w pałacu w dalszym ciągu mieszka schorowany hrabia z siostrą i córką. Majątek pałacowy został już niemal kompletnie rozgrabiony, w parku bawią się chłopskie dzieci, nie ma zwierząt. Jedynie pałac pozostał nietknięty, żaden z chłopów nie śmie bowiem doń wejść, póki "on" tam jest. Dawny klucznik Kazimierz nadal pełni swoją funkcję, chociaż właściwie nie ma już czego pilnować. "Posprawdzało się panie hrabio, pozamykało, stworzenie jeść dostało na całą noc..." - relacjonuje co wieczór hrabiemu, bojąc się, że prawda o stanie majątku mogłaby zabić chorego na serce pana. Ale hrabia doskonale zdaje sobie sprawę z tego, co się wokół niego dzieje, jednak - podobnie jak klucznik - udaje, że nic się nie zmieniło. Wie, że nie był dobrym panem i spodziewa się, że któregoś dnia chłopi wtargną do pałacu, by zamordować jego i jego rodzinę. A on chce umrzeć godnie i pięknie, odejść wraz z epoką, w której żył, z klasą, tradycją, kulturą, do której należał. Dlatego też któregoś wieczoru przyjmuje klucznika w kontuszu i z karabelą u boku. Podziw, jaki widzi w oczach sługi, sprawia hrabiemu satysfakcję. Za obietnicę dochowania wierności ofiarowuje Kazimierzowi swój majątek, przypina karabelę, a do ręki daje dzwonek, którym dzwonił na służbę. Razem przemierzają pałacowe korytarze. W pewnym momencie hrabia pada rażony atakiem serca. Klucznik idzie dalej sam, zasiada w fotelu swego pana i nieśmiało, a potem coraz energiczniej potrząsa dzwoneczkiem. Dźwięk dzwonka potęguje muzyka i zmienia w brzmienie wielkich dzwonów. Ale lokaj się nie pojawia. 11:30 POPIELEC - ODC. 2 - PÓŁPANEK Serial wojenno - obyczajowy, 54 min, 9 odc. , Polska 1982 Autor: Włodzimierz Kłaczyński Reżyseria: Ryszard Ber Scenariusz: Ryszard Ber, Wiesaw Myliwski Zdjęcia: Wiesaw Kaczmarek Muzyka: Jerzy Maksymiuk Występują: Tomasz Dedek, Alicja Jachiewicz, Bożena Adamek, Mirosław Skupin, Stanisław Michalski, Joanna Żółkowska, Piotr Grabowski, Ryszard Kotys, Zdzisław Kozień, Adam Bauman, Jerzy Block, Tadeusz Chudecki, Elżbieta Golińska, Stanisław Górka, Maciej Góraj, Eugeniusz Kamiński, Zdzisław Kuźniar, Katarzyna Łaniewska, Andrzej Mrozek, Jerzy Rogalski, Stefan Szmidt, Krzysztof Świętochowski, Jerzy Turek, Barbara Walkówna, Tomasz Zaliwski, Zbigniew Zamachowski Ewa Ziętek i inni Józuś, nie bacząc na czyhające zewsząd niebezpieczeństwa, kontynuuje romans z Leonką. Niemcy urzadzają oblawę na miejscowych Żydów. Pomaga im Waluś. Niedługo zostaje ciężko pobity. Lokalna społeczność podejrzewa, że to sprawka Półpanka, który wszakże stanowczo zaprzecza. Jego sytuację dodatkowo pogarsza miejscowy ciemny typ Połyszko, który winą za napad swej bandy na spokojnego gospodarza obciąża właśnie Półpanka. Ten jednak dowiaduje się o tym i postanawia ująć prawdziwych sprawców. Tymczasem granatowa policja szykuje obławę na niego i Józusia. 12:35 POPIELEC - ODC. 3 - DZICZYZNA Serial wojenno - obyczajowy, 56 min, Polska, 1982 Autor: Włodzimierz Kłaczyński Reżyseria: Agnieszka Arnold, Ryszard Ber Scenariusz: Ryszard Ber, Wiesław Myśliwski Zdjęcia: Wiesław Kaczmarek Muzyka: Jerzy Maksymiuk Aktorzy: Henryk Bista, Hanna Giza, Bogusz Bilewski, Henryk Hunko, Eugeniusz Kamiński, Ewa Ziętek, Danuta Snarska Po ucieczce z obozu wraca do wsi Żyd Szymek Cukerbrot. Jest chory na gruźlicę. Stary Hladik ukrywa go na dziczyźnie, gdzie przebywają już Józuś i Półpanek. Chcąc nie chcąc muszą doglądać chorego. Tymczasem dociera do nich wieść o aresztowaniu ojca Józusia. Półpanek nawiązuje kontakt z kapitanem Kruszyną, który organizuje partyzantkę. 13:45 STUDIO KULTURA - ROZMOWY - WOJCIECH MAJEWSKI Dysk./wywiad/debata, 9 min, Polska, 2019 Wykonawcy: Katarzyna Sanocka (prowadząca) W programie rozmawialiśmy o fenomenie, jakim jest chińska opera. W styczniu 2019 r. polska widownia mogła podziwiać spektakl "Pawilon Peonii" prezentowany w ramach obchodów chińskiego Roku Świni. Gościem Katarzyny Sanockiej jest Wojciech Majewski prezes fundacji Kręgi Sztuki - znawca i propagator kultury Państwa Środka w Polsce. 14:00 TAŚMY KULTURY - SKALA CZŁOWIEKA Artystyczne/estradowe (widowisko), 12 min, Polska, 2018 Wszyscy ludzie są w pewnym sensie mali i tylko w tej skali niektórzy stają się wielcy. Czasem człowiek osiąga swoją wielkość tylko poprzez pomniejszanie innych. Aby to ocenić potrzebujemy skali - Skali Człowieka. 14:15 TAŚMY KULTURY - ŚMIESZNO I STRASZNO Artystyczne/estradowe (widowisko), 12 min, Polska, 2018 "Śmieszy, tumani, przestrasza. Żołnierzowi, co grał zucha. Wszystkich łaje i potrąca. Świsnął szablą koło ucha. Już z żołnierza masz zająca". Adam Mickiewicz - wieszcz. 14:35 WENECJA Film obyczajowy, 114 min, Polska 2010 Scenariusz i reżyseria: Jan Jakub Kolski Zdjęcia: Artur Reinhart Muzyka: Dariusz Górniok Aktorzy: Magdalena Cielecka, Marcin Walewski, Agnieszka Grochowska, Grażyna Błęcka - Kolska, Julia Kijowska i inni Film obyczajowy oparty na opowiadaniu "Sezon w Wenecji", autorstwa laureata wielu nagród literackich, polskiego pisarza Włodzimierza Odojewskiego (1930 - 2016). Widz poznaje losy Marka, którego beztroski czas dzieciństwa przerywa wojna. To opowieść o planach pewnej podróży, która nigdy nie doszła do skutku, a jednak bohater mógł ją przeżyć. Historia niezwykłej siły marzeń, która pozwoliła zamienić zalaną piwnicę rodzinnej posiadłości w Wenecję, najbardziej romantyczne miasto na ziemi. Na granicy dwóch światów nastoletni chłopiec staje się mężczyzną. To w "weneckiej" piwnicy, gdy za oknem szaleje wojenna zawierucha, zostają rozbudzone wielkie nadzieje i wielkie namiętności. Film obsypany nagrodami: 2010 Artur Reinhart, Gdynia - Festiwal Polskich Filmów Fabularnych - nagroda za zdjęcia; 2010 Joanna Macha, Gdynia - Festiwal Polskich Filmów Fabularnych - nagroda za scenografię; 2010 Artur Reinhart Bydgoszcz (Międzynarodowy Festiwal Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych "Plus Camerimage") - Złota Żaba w Konkursie Głównym; 2011 Artur Reinhart Orzeł (Polska Nagroda Filmowa) - nagroda w kategorii: najlepsze zdjęcia za rok 2010; 2011 Magdalena Cielecka Orzeł (Polska Nagroda Filmowa) - nominacja w kategorii najlepsza drugoplanowa rola kobieca. 16:45 ŁAGODNA Dramat, 91 min, Polska, 1995 Autor: Fiodor Dostojewski Reżyseria: Mariusz Treliński Scenariusz: Mariusz Treliński, Wojciech Zimiński Zdjęcia: Krzysztof Ptak Wykonawcy: Brian Lock Aktorzy: Janusz Gajos, Dominika Ostałowska, Danuta Stenka, Jan Frycz, Jan Peszek, Krystyna Feldman, Krystyna Rutkowska, Jerzy Nowak Dramat psychologiczny "Łagodna" - znakomite opowiadanie Fiodora Dostojewskiego ma szczęście do filmu. Najpierw, w 1969 roku przeniósł je na ekran Robert Bresson. Francuski reżyser niemal zrezygnował z fabuły i dialogów. Wierny swemu ascetycznemu, "suchemu" stylowi skupił się na rejestracji mimiki, gestów i zachowań bohaterów. Z drobiazgowością godną naukowca śledził grymasy ich twarzy, krople potu na czole, zaciskanie palców. Metoda okazała się na tyle dobra, że przysporzyła filmowi sporego rozgłosu. Być może dlatego długo nikt nie poważył się na kolejną adaptację "Łagodnej". Uczynił to dopiero Polak Piotr Dumała. Stało się to w 1985 roku. Jego krótki, niespełna dziesięciominutowy animowany film także stał się wydarzeniem. Reżyser potrafił bezbłędnie zespolić stronę plastyczną utworu z jego ścieżką dźwiękową, zyskał uznanie precyzją w komponowaniu szczegółu i umiejętnością sugestywnego przeniesienia stanów psychicznych na język animacji. Mimo skromnego dorobku, Mariusz Treliński również zdobył miano wyrafinowanego "malarza ekranu". Dowiódł tego zwłaszcza w swoim drugim (pierwszy: "Zad wielkiego wieloryba" zrealizował dla telewizji) filmie pt. "Pożegnanie jesieni" (1990). Ta kipiąca oryginalnymi pomysłami, orgiastyczna plastycznie i brawurowa aktorsko adaptacja powieści Witkacego została przez rodzimą krytykę zgodnie uznana za jeden z najciekawszych debiutów w dziejach polskiego kina. Zachwyty szybko zmaterializowały się w Nagrodę im. Andrzeja Munka. Nic dziwnego zatem, że kolejnych filmów Trelińskiego oczekiwano z rosnącą niecierpliwością. Reżyser jednak postanowił się nie śpieszyć. Spokojnie czekał aż emocje wywołane przez "Pożegnanie.." opadną. Mimo to jego "Łagodna" wywołuje zdumienie. Próżno szukać w nim groteski, katastrofizmu, gorączkowego erotyzmu i filozoficznych tyrad, znanych z adaptacji Witkiewicza. "Łagodna" to film kontemplacyjny, emocjonalnie skondensowany, o scenografii urzekającej, lecz wstrzemięźliwej. Z "dawnego" Trelińskiego pozostał jedynie kult perfekcjonizmu. Wyraża się on w dbałości o każdy kadr, każde ujęcie, każdy scenograficzny detal. Również aktorstwo nie zawodzi. Znakomite role stworzyli zwłaszcza Janusz Gajos i Danuta Stenka. Fabuła "Łagodnej" jest niezmiernie prosta. W upalną petersburską noc, gdzieś pod koniec XIX wieku, samotny, starzejący się mężczyzna czuwa przy martwym ciele młodziutkiej żony. Próbuje dociec przyczyn, dla których popełniła samobójstwo. Przywołuje całą historię swego małżeństwa - od pierwszego spotkania, po bezceremonialne kupno dziewczyny od jej opiekunek, aż do tragicznego końca. W jego duszy mieszają się żal, ból i poczucie winy. Stara się poniewczasie wniknąć w psychikę żony, zrozumieć ją chociaż po śmierci... Upływające godziny nie zmiejszają udręki. Nie przynoszą też odpowiedzi na trapiące mężczynę pytanie. Dopiero wraz z nastaniem świtu bohater zdaje się coś odkrywać... Nagroda za scenografię dla Andrzeja Przedworskiego na XX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1995 roku. 18:30 DO PRZERWY 0:1 - ODC. 1/7 - PIŁKA Serial dla młodych widzów, 27 min, Polska 1968 Reżyseria: Stanisław Jędryka Scenariusz na podstawie własnej powieści: Adam Bahdaj Zdjęcia: Stanisław Loth Aktorzy: Józef Nalberczak, Marian Tchórznicki, Mirosław Domański, Janusz Smoliński, Aleksander Fogiel, Anna Ciepielewska, Stanisław Milski, Wanda Łuczycka, Józef Nowak, Henryk Bąk i inni Ten serial - obok "Podróży za jeden uśmiech", "Stawiam na Tolka Banana" i "Wakacji z duchami" - przyniósł twórcom nagrodę zespołową Komitetu ds. Radia i Telewizji w dziedzinie filmowej twórczości telewizyjnej 1972/73 dla scenarzysty Adama Bahdaja i reżysera Stanisława Jędryki. Film, podobnie jak powieść, oddaje specyficzny klimat powojennej Warszawy. Bohaterami są dzieci z niezbyt zamożnych rodzin, niektóre z domów ocierających się o patologię. Życie nieraz zmusza je do zdawania trudnych egzaminów, wykazania się hartem ducha i odpowiedzialnością. Chłopcy samorzutnie tworzą podwórkowe drużyny piłkarskie, zamierzają wystartować w organizowanych przez "Życie Warszawy" zawodach o miano najlepszego zespołu. W paczce rówieśników wyróżnia się Maniuś zwany Paragonem, chłopak zadziorny, obrotny życiowo, dzielny, choć trochę pechowy. Ulubionym powiedzonkiem Paragona jest słówko "legalnie", choć niektóre jego poczynania mają tylko pozory legalności. Chłopcy przygotowują się właśnie do rozegrania meczu z drużyną z sąsiedniej ulicy. Nie stać ich na kupienie kostiumów sportowych czy odpowiedniego obuwia. Ale największy problem stanowi piłka, która już zupełnie się rozlatuje. Paragon zobowiązuje się wobec kolegów zdobyć nową. Legalnie, choć może niezupełnie. 19:05 DO PRZERWY 0:1 - ODC. 2/7 - RATUJ PARAGON Serial dla młodych widzów, 27 min, Polska 1969 Reżyseria: Stanisław Jędryka Scenariusz na podstawie własnej powieści: Adam Bahdaj Zdjęcia: Stanisław Loth Wykonawcy: Wiślanie 69 Aktorzy: Aleksander Fogiel, Józef Nalberczak, Roman Wilhelmi, Tadeusz Bartosik, Magdalena Celówna, Marian Tchórznicki, Mirosław Domański, Jerzy Porębski, Jan Smoliński, Józef Nowak, Jerzy Turek, Zbigniew Skowroński Mecz pomiędzy dwiema "dzikimi" drużynami budzi szalone emocje wśród graczy i widzów. Kibice gotowi są założyć się o wszystko, że ich pupile będą górą. Chłopcy z drużyny Paragona, mniej rośli i słabsi fizycznie, muszą przyznać, że przeciwnicy "włupili im legalnie" pierwszego gola. Wynik do przerwy 0:1. Teraz wszyscy gracze z "Syrenki" liczą na piłkarskie umiejętności Paragona. 19:40 KOŁO PIÓRA 5 Magazyn, 22 min, Polska, 2019 Reżyseria: Joanna Makowska Scenariusz: Marcin Kube Wykonawcy: Mariusz Cieślik (prowadzący) Aktorzy: Agnieszka Warchulska Autorski program literacki Mariusza Cieślika, który opowiada o najważniejszych wydarzeniach ze świata literatury. W tym odcinku prowadzący rozmawia z autorką popularnych kryminałów, Katarzyną Puzyńską o jej wydanej w 2019 roku książce "Rodzanice". Gościem sceny klasycznej jest Izabela Michalewicz, autorka biografii Violetty Villas. 20:20 TEATR TELEWIZJI - TEATR SENSACJI - STAWKA WIĘKSZA NIŻ ŻYCIE - KRYPTONIM EDYTA Teatr, 64 min, Polska, 1965 Autor: Andrzej Zbych Reżyseria: Andrzej Konic Aktorzy: Stanisław Mikulski, Aleksandra Zawieruszanka, Helena Norowicz, Emil Karewicz, Mariusz Dmochowski, Józef Kostecki, Helena Gruszecka, Wacław Kowalski, Andrzej Mirecki, Mieczysław Stoor, Jerzy Kaczmarek Do miasteczka, w którym stacjonuj Kloss i Brunner, przyjeżdża dawna miłość prawdziwego Hansa Klossa - Edyta Lausch. Jest zmobilizowana, będzie pracować na kolei. Do spotkania dochodzi w wieczór sylwestrowy 1944/45. Edyta zauważa, że Hans mocno się zmienił, ale odżywa w niej dawne uczucie. Kloss zauważa, że ma do czynienia ze zdeklarowaną faszystką, widzi też, że Brunner boi się Edyty. Dochodzi do nieudanego zamachu na jej życie. Kloss demaskuje Brunnera jako dawnego bandytę - Edyta była przed kilku laty świadkiem morderstwa przezeń dokonanego. Kloss jednak dekonspiruje się przed nią i Brunnerem jako Polak. Brunner zabija dziewczynę i ucieka. 21:40 CZWARTKOWY KLUB FILMOWY - O - BI, O - BA. KONIEC CYWILIZACJI Film s - f, 94 min, Polska 1984 Reżyseria: Piotr Szulkin Scenariusz: Piotr Szulkin Zdjęcia: Witold Sobociński Reżyseria: Piotr Szulkin Występują: Jerzy Stuhr, Krystyna Janda, Jan Nowicki, Mariusz Dmochowski, Marek Walczewski, Leon Niemczyk, Kalina Jędrusik, Henryk Bista, Adam Ferency, Krzysztof Majchrzak, Stanisław Igar i inni W wyniku wojny jądrowej na Ziemi pozostało dwa tysiące ludzi. Po roku żyje ich już tylko ośmiuset. Wynędzniali, głodni, schorowani chronią się w betonowej budowli ochraniającej przed promieniowaniem. Wegetują, ożywiając się jedynie gdy nadchodzi pora "karmienia" (pożywienie dostarczane jest ze specjalnej dokarmiaczki, ale i o nie trzeba walczyć). W tej społeczności powstały jednak podziały, wyodrębniła się elita rządząca, grupa posiadających. Jest Szef (Marek Walczewski), który łudzi się, że posiada prawdziwą władzę, Milioner (Mariusz Dmochowski), który żyjąc w bunkrze zabezpiecza się dodatkowym schronieniem, Żona Milionera (Kalina ędrusik) prowadząca dom publiczny. Budowla zaczyna pękać. Szef zleca swojemu "człowiekowi do wszystkiego" Softowi (Jerzy Stuhr), znalezienie wyjścia z sytuacji. Wyjściem może być naprawa kopuły, odszukanie samolotu, który "gdzieś powinien być"... Soft decyduje się dać ludziom nadzieję w postaci wiadomości o rychłym przybyciu arki ocalenia. To jednak obraca się przeciwko nim. Popadają w całkowitą bierność, oczekując wybawienia z zewnątrz. 23:15 SCENA KLASYCZNA - (28) SEKSTET WOKALNY PROMODERN Koncert, 39 min, Polska, 2018 Wykonawcy: Barbara Schabowska (prowadząca) W tym odcinku Sceny Klasycznej wystąpi Sekstet wokalny pro Modern. W programie zespół wykona utwory z najnowszej płyty proMODERN shakespired nagrodzonej w 2018 roku dwoma Fryderykami w kategoriach Album Roku Muzyka Współczesna i Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej. Sekstet wokalny muzyki współczesnej wraz z wieloma najwybitniejszymi polskimi kompozytorami stworzył program dla uczczenia jubileuszu szekspirowskiego w roku 2016. Powstał muzyczny pejzaż stworzony do Sonetów Williama Shakespeare ' a. Muzykę napisali tak wspaniali kompozytorzy, jak Krzesimir Dębski, Krzysztof Herdzin, Paweł Łukaszewski, Stanisław Moryto, Tomasz Opałka, Maciej Zieliński, Dariusz Przybylski, Anna Ignatowicz, Miłosz Bembinow, Aleksander Kościów czy Andrzej Borzym jr. Zespół powstał w 2012 roku. Tworzą go artyści, którzy chcieli wyjść poza śpiewanie partii solowych w kolejnych spektaklach i koncertach i stworzyć grupę wokalną specjalizująca się w najbardziej wymagających utworach współczesnych kompozytorów. proMODERN jest synonimem najlepszych wykonań wokalnych muzyki współczesnej. Zespół zyskał wielkie uznanie w środowisku muzycznym, zdobywał nagrody na konkursach międzynarodowych i otrzymuje znakomite recenzje. 00:10 PORTRETY - ŻYCIE SAMUELA FULLERA (A FULLER LIFE) Film dokumentalny, 77 min, USA, 2013 Reżyseria: Samantha Fuller Scenariusz: Samantha Fuller Filmowy portret Samuela Fullera, reżysera, scenarzysty, autora kina niezależnego. W swoich filmach prezentował wyjątkową wizję świata, demaskował fałsz, wytykał wady Hollywood. Do jego najbardziej znanych obrazów zalicza się m.in. debiut "Zabiłem Jessego Jamesa", "Wielka czerwona jedynka" i "Złodzieje nocą". 03:40 KINO NOCNE - KRONIKI DOMOWE Film obyczajowy, 87 min, Polska 1997 Scenariusz i reżyseria: Leszek Wosiewicz Zdjęcia: Paweł Edelman Muzyka: Wojciech Waglewski Występują: Grażyna Szapołowska, Stanisława Celińska, Krzysztof Kolberger, Aleksander Ihnatowicz, Artur Barciś, Michał Lesień, Samanta Janas, Leon Charewicz, Ryszard Chlebuś, Maciej Czapski, Paulina Kinaszewska, Marcin Markowski, Ewa Konstancja Bułhak, Leon Charewicz, Ola Dymitruk, Paweł Gędłek, Mirosław Jękot i inni Premierze "Kronik domowych" towarzyszyło zaskoczenie. Wcześniejsze filmy Leszka Wosiewicza, takie jak "Wigilia '81", "Kornblumenblau", "Cynga", czy dokumentalny "Przypadek Hermana Palacza" (Grand Prix w Oberhausen), obracały się wokół problemów totalitaryzmu; ukazywały jego brutalne, antyludzkie oblicze; dokumentowały dramaty moralne i egzystencjalne ludzi poddanych ciśnieniu zbrodniczego systemu. Tymczasem "Kroniki domowe", choć ich akcja toczy się w latach stalinizmu, są pełną ciepła balladą o losach małomiasteczkowej rodziny, widzianych oczami małego chłopca. Co ciekawe, pierwsza wersja scenariusza "Kronik..." powstała już pod koniec lat siedemdziesiątych. Wosiewicz był wówczas studentem. Sięgnął po swój prowadzony przed laty dziecięcy dzienniczek i chciał go przerobić na film. Wkrótce jednak pomysł zarzucił na całe dwadzieścia lat. "Mam taką naturę, że poznaję świat przez długą obserwację, krążenie wokół różnych spraw, negatywne doświadczenia. Aby dotrzeć do"Kronik domowych", musiałem próbować zawodu reżysera, zmierzyć się z wielkimi tematami i uświadomić sobie, że można zrobić film o sobie, o swoim małomiasteczkowym światku, który pokaże uniwersalne oblicze. Bo w kropli wody też jest kosmos" - mówił w wywiadzie reżyser. "Kroniki..." są więc filmem autobiograficznym, choć rzecz jasna nie do końca. Są sentymentalną, lecz niepozbawioną humoru, podróżą do krainy dzieciństwa, w której nawet wielkie konflikty i namiętności "rozgrzesza" nostalgia za tym, co minione. Ową tęsknotę za bezpowrotnie utraconym czasem świetnie wydobywają nastrojowe, celowo lekko przymglone zdjęcia Pawła Edelmana. Wysokiej zaś próby aktorstwo sprawia, że świat Wosiewiczowych wspomnień nabiera niepowtarzalnego kolorytu i dynamiki. Zaludniają go bowiem autentyczne indywidualności: piękna i szlachetna matka; trochę zwariowana ciotka Dunkierka; ekscentryczna kuzynka - nauczycielka, która rozkocha w sobie prawie całą rodzinę bohatera; czy wreszcie agitator z ZMP Różyłło, stawiający sobie za cel uwiedzenie "najświętszej" panny w okolicy. Początkowo reżyser zamierzał zrealizować "Kroniki..." w swoim rodzinnym Radomyślu Wielkopolskim. Od lat pięćdziesiątych miasteczko to jednak bardzo się zmieniło. Zniknęła dawna architektura, podniósł się poziom życia. W rezultacie zdjęcia powstały w Nowym Mieście nad Pilicą, albowiem tam, jak mówi Wosiewicz, "czas niemal się zatrzymał". Osobista treść filmu i jego kameralna forma skłoniły reżysera do podzielenia fabuły na pięć wyrazistych części: "Pamiętam", "Dzień ciotki Dunkierki", "Prawdziwa historia niedowiarka Różyłły", "Melania" i "Drzewo (epilog)". Układ ten zaplanował Wosiewicz z niemal matematyczną dokładnością. Ma on opisywać tworzenie przez głównego bohatera własnego obrazu świata. Zaczyna się zatem od chaosu i budzenia się świadomości, a kończy na całkowitym "ułożeniu" rzeczywistości w pewien określony porządek. Okolice Krakowa, połowa lat pięćdziesiątych. Mały Olo wspomina opowieści krążące w rodzinie na temat jego narodzin. Przychodzi na świat w roku zakończenia II wojny światowej w rodzinie właściciela niewielkiego młyna. W dniu, kiedy pojawia się na świecie, do miasteczka wkracza Armia Czerwona. Jeden z rosyjskich żołnierzy po pijanemu popełnia samobójstwo. Spełnia się w ten sposób to, co wcześniej wywróżył ojciec Ola. W okolicy szaleje plaga zdziczałych, "poniemieckich" psów, gnębiących mieszkańców. Do domu wraca Szmul, cudem ocalały z Holocaustu. Niebawem Olo zapada na ciężką chorobę, z której udaje mu się wyzdrowieć głównie dzięki opiece i poświęceniu matki. Mijają kolejne lata... Nagrody za scenografię (Przemysław Kowalski, Anna Wunderlich) i zdjęcia (Paweł Edelman) oraz Nagroda Dziennikarzy i "Don Kichot" (Leszek Wosiewicz) na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (1997). Ponadto "Brązowa Żaba" dla Pawła Edelmana na festiwalu Camerimage w Toruniu (1997), "Orzeł" dla Przemysława Kowalskiego za najlepszą scenografię (1999) i "Złota Taśma" za najlepszy film polski 1998 roku.