TVP Kultura Czwartek, 19.09.2019 08:45 BALLADA O ŚCINANIU DRZEWA Komedia, 30 min, Polska 1972 Reż. Feridun Erol Scenariusz: Feridun Erol, Tadeusz Wieżan Zdjęcia: Tadeusz Wieżan Muzyka: Adam Brzozowski Wyk. Bolesław Płotnicki, Józef Łodyński, Henryk Gęsikowski, Ewa Berger - Jankowska, Kazimierz Iwiński, Wanda Ostrowska i inni Feridun Erol uchodzi za specjalistę od rozśmieszania widzów, co udowodnił m. in. w "Jak pozbyć się czarnego kota?" i "Honorze dziecka" oraz popularnym Jedynkowym serialu "Sąsiedzi". Nakręcona w 1972 roku "Ballada o ścinaniu drzewa" jest debiutem reżysera. Główną rolę w tym filmie zagrał Bolesław Płotnicki (1913 - 88), ceniony aktor charakterystyczny, znany też z wielu znakomitych kreacji teatralnych. W pamięci widzów zapisał się przede wszystkim jako Panasiuk z komedii "Gdzie jest generał?" Chmielewskiego i Jambroży z "Chłopów" Rybkowskiego. Z równym sukcesem wcielał się zarówno w postacie pełne patriarchalnej godności, jak i w zwykłych plebejuszy. W 1971 roku na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie otrzymał nagrodę za rolę w "Kardiogramie" Romana Załuskiego. W "Balladzie o ścinaniu drzewa" Płotnicki zagrał majstra Błaszczyka, kierującego trzyosobową brygadą robotników. Jego podwładni to zapalony grzybiarz Malawka i żółtodziób Kazio. Brygada Błaszczyka dostaje zadanie ścięcia przydrożnego drzewa. Majster jako pierwszy zjawia się na miejscu pracy. Niedługo potem przychodzi Kazio. Malawka, który od wczesnego ranka szukał grzybów, spóźnia się, co wywołuje zdenerwowanie majstra. Kiedy wreszcie wszyscy są w komplecie, Kazio chwyta piłę i chce brać się do roboty. Błaszczyk jednak obcesowo studzi jego zapał, w wyniku czego chłopak się obraża. Widząc to, Malawka perswaduje majstrowi, jak należy postępować z "młodymi". Lekko skonfundowany Błaszczyk przywołuje więc Kazia i łagodniejszym tonem zleca mu wykonanie dokładnych pomiarów drzewa. Prawdziwy fachowiec musi przecież wiedzieć, co ścina. Tymczasem nadchodzi południe, czyli pora posiłku. Kazio biegnie na pobliskie pole, gdzie zauważył koleżankę w kostiumie kąpielowym. Malawka i Błaszczyk zaś z zadowoleniem raczą się kiełbasą i opowieściami "z dawnych, dobrych czasów". A robota jak czekała, tak czeka. 09:25 ZAWRÓCONY Groteska polityczna, 79 min, Polska 1994 Scenariusz i reżyseria: Kazimierz Kutz Zdjęcia: Wiesław Zdort Muzyka: Jan Kanty Pawluśkiewicz Aktorzy: Zbigniew Zamachowski, Marek Kondrat, Marek Frąckowiak, Stanisław Górka, Henryk Bista, Zofia Rysiówna, Anna Waszczyk, Leszek Zduń, Monika Bolly, Krzysztof Janczar, Ryszard Jabłoński, Lech Ordon, Jerzy Słonka i inni Kazimierz Kutz nakręcił "Zawróconego" trochę mimochodem. Nie mogąc chwilowo zebrać funduszy na dokończenie dramatu "Śmierć jak kromka chleba" o masakrze górników w kopalni "Wujek", napisał scenariusz gorzkiej komedii, również osadzonej w śląskich realiach stanu wojennego. Akcja "Zawróconego" rozgrywa się cztery miesiące przed tragicznymi wydarzeniami w "Wujku". Tomasz Siwek pracuje w śląskiej elektrociepłowni, rozwożąc wodę sodową wśród robotników. Jest członkiem PZPR, więc partyjny zwierzchnik namawia go do szpiegowania kolegów z "Solidarności" podczas wiecu w Katowicach. Tomek bez zbytnich oporów wyraża zgodę. W nagrodę czekają go wczasy w Bułgarii i bliżej nieokreślone, ale atrakcyjne "kursy". Poza tym, jako chłop z pochodzenia, nie czuje zbytniej więzi z wielkomiejskim proletariatem. Niestety, w czasie manifestacji Siwek daje się porwać nastrojowi chwili i zapomina o swoim zadaniu. Zaczyna wspólnie z innymi śpiewać "My chcemy Boga" i staje się ofiarą milicyjnego pościgu. Krótko mówiąc, z niedoszłego konfidenta przeobraża się niemal w opozycjonistę. Konsekwencje nie każą na siebie długo czekać. Tomkowi udaje się wprawdzie bezpiecznie wrócić do domu, jednak już następnego dnia... W niedługim, zręcznie zrealizowanym filmie Kutz udanie połączył powagę z humorem, a nawet farsą i groteską. "Zawróconym" dopisał też kolejny rozdział do swojej snutej od lat śląskiej opowieści, na którą składają się jego najwybitniejsze filmy: "Sól ziemi czarnej", "Perła w koronie", "Paciorki jednego różańca", "Na straży swej stać będę", "Śmierć jak kromka chleba" (miała premierę niedługo po "Zawróconym"). Powstała trochę przypadkowo gorzka komedia Kutza została dobrze przyjęta przez widzów i krytykę, a niekryjącego agnostycyzmu reżysera skomplementował nawet katolicki "Ład", dopatrując się w "Zawróconym" pochwały "tradycyjnej polskiej rodziny, gdzie ostoją dla zanurzonego w świat pracy, polityki, wyzwań, życiowych wyborów mężczyzny jest spokój i stabilizacja domowego ogniska". Największym jednak - jak dotąd - sukcesem filmu było przyznanie mu w 1994 roku Złotych Lwów na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Na tej samej imprezie nagrodę za główną rolę męską otrzymał też Zbigniew Zamachowski (odtwórca postaci Tomka), a za muzykę Jan Kanty Pawluśkiewicz. Film zebrał także laury na festiwalach w Berlinie, Moskwie i Utrechcie. 11:00 DOM - ODC. 10/25 - NIE PRZESADZA SIĘ STARYCH DRZEW Serial obyczajowy, 78 min, Polska 1982 Reżyseria: Jan Łomnicki Scenariusz: Andrzej Mularczyk, Jerzy Janicki Muzyka: Waldemar Kazanecki Zdjęcia: Bogusław Lambach Aktorzy: Tomasz Borkowy, Jolanta Żółkowska, Wacław Kowalski, Tadeusz Janczar, Bożena Dykiel, Anna Ciepielewska, Stanisław Zaczyk, Joanna Szczepkowska, Wirgiliusz Gryń, Jan Englert, Henryk Bista, Hanna Lachman, Józef Nowak, Barbara Sołtysik, Barbara Rachwalska, Ewa Błaszczyk, Mirosław Konarowski i inni Andrzej i Ewa są małżeństwem już od kilku lat, rodzi im się drugi syn. Po śmierci starego Talara matka sprzedaje gospodarstwo i przenosi się do Warszawy, do syna. Ewa nie może otwarcie się temu sprzeciwić, ale często daje wyraz swemu niezadowoleniu. Wreszcie, przed zaplanowanym eleganckim przyjęciem, prosi teściową, aby na ten czas wyniosła się z domu. Staruszka znika bez wieści. Andrzej jest oburzony, między małżonkami dochodzi do poważnego rozdźwięku. Do problemów rodzinnych Talara dochodzą też kłopoty w pracy. 12:45 KTÓRĘDY PO SZTUKĘ - LEONARDO DA VINCI Magazyn, 7 min, Polska, 2019 Reżyseria: Anna Zakrzewska Scenariusz: Tomasz Filiks Wykonawcy: Katarzyna Płonka - Baus Da Vinci i Wilhelm Sasnal, Wit Stwosz i Maria Jarema. O tym, jak różnorodne dzieła znajdują się w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, dowiemy się z siódmego sezonu cyklu "Którędy po sztukę". Trzydzieści odcinków programu opowie o wyjątkowych obiektach znajdujących się w jednym z najstarszych krajowych muzeów. Muzeum Narodowe w Krakowie zostało utworzone 7 października 1879 roku. W roku 2019 obchodzi 140. rocznicę powstania. Z tej okazji opowiemy o pierwszym obrazie, który trafił do jego kolekcji, czyli słynnych Pochodniach Nerona Henryka Siemiradzkiego. Z kolei analiza arcydzieła Leonarda Da Vinci Dama z Gronostajem wpisze się w obchody 500. rocznicy śmierci geniusza renesansu. Wybitni kuratorzy związani z Muzeum odkryją tajemnice również najnowszych nabytków w kolekcji, takich jak obraz Romana Opałki czy Marcina Maciejowskiego. 13:20 DZIENNIK Z PODRÓŻY Film dokumentalny, 51 min, Polska, 2012 Reżyseria: Piotr Stasik Scenariusz: Piotr Stasik Wykonawcy: Tadeusz Rolke Portret prekursora polskiej fotografii reportażowej Tadeusza Rolkego. Do 82 - letniego Tadeusza Rolkego, nestora polskiej fotografii reportażowej, zgłasza się 15 - letni Michał zafascynowany fotografią. Powoli się zaprzyjaźniają. Rolke pomaga Michałowi kupić aparat, założyć ciemnię w domu, wymyśla mu pierwsze fotograficzne zadania. Latem wyjeżdżają na wspólną, trwającą miesiąc, wyprawę fotograficzną. Starym kamperem z urządzoną w środku ciemnią fotograficzną ruszają w drogę. Bohaterowie podróżują przez Polskę, szukając mitycznego świata z przeszłości. Czekają ich liczne przygody, spotkania z ludźmi i wielogodzinne rozmowy. Jedna z galerii w Nowym Jorku jest zainteresowana wystawą zdjęć powstałych w czasie tej podróży. To opowieść o magii fotografii i procesie fotografowania, a także o uniwersalnej i ważnej dla każdego człowieka potrzebie tworzenia. O tym, jak tworzenie wpływa na nasze życie. Kiedy Michał opanuje już wszystkie aspekty techniczne robienia zdjęć, zadania fotograficzne będę dotyczyć filozofii fotografii i tworzenia w ogóle. Jest to wreszcie opowieść o rodzącej się przyjaźni, o budzącej naszą tęsknotę relacji mistrz - uczeń, o zderzeniu starego i nowego świata wartości, o dojrzewaniu i starzeniu się. Podczas nauki fotografii i wspólnych wypraw Michał i Tadeusz zaprzyjaźniają się ze sobą. Obaj są w ważnych dla siebie momentach. Tadeusz zaczął silnie odczuwać proces starzenia się, niedomagania własnego ciała i umysłu. Coraz częściej mówi o śmierci. Jest to moment, w którym próbuje podsumować i poukładać wiele spraw. Odwiedza swoich przyjaciół, dawne miłości. Przygląda się swoim błędom. Zastanawia się, co doprowadziło go do tego, że jest sam. W Michale zaczyna się dopiero budzić świadomość "tworzenia" siebie. Próbuje odnaleźć swoje miejsce w świecie. Wchodzi w dorosłość. Cierpi z powodu niedawnego rozwodu rodziców. Taduesz jest dla niego wielkim autorytetem, przewodnikiem i powiernikiem. Michał towarzyszy w odwiedzinach Taduesza u przyjaciół. Przysłuchuje się poważnym rozmowom. Wszystko to wpływa na jego życie. Dla Tadeusza Michał staje się kimś w rodzaju wnuczka. Michał wspiera go często w zwykłych sprawach: sprząta mieszkanie, pomaga w archiwum, jest towarzyszem wspólnych podróży, przez ojca załatwia lekarza. W końcu w miarę uczenia się fotografii, Michał staje się też kimś w rodzaju następcy. 14:25 BIAŁA LOKOMOTYWA - KONCERT PIOSENEK EDWARDA STACHURY (OGÓLNOPOLSKIE SPOTKANIA ZAMKOWE "ŚPIEWAJMY POEZJĘ" W OLSZTYNIE) Koncert, 55 min, Polska, 2010 Wykonawcy: Jacek Bończyk, Jan Janga Tomaszewski, Hadrian Tabęcki, Wojciech Brzeziński, Radosław Elis, Mirosław Baka, Elbląska Orkiestra Kameralna, Zbigniew Zamachowski 37. edycja Ogólnopolskich Spotkań Zamkowych odbyła się w dniach od 1 do 3 lipca 2010 r. Był to powrót do korzeni, bo imprezy odbyły się nie tylko w Olsztynie, ale też w Olsztynku, Szczytnie, Kętrzynie oraz Elblągu. "Biała Lokomotywa" Jerzego Satanowskiego to autorski koncert tego kompozytora, dyrygenta i reżysera zarazem. W tym artystycznym wydarzeniu wzięli udział m. in. Jacek Bończyk, Wojciech Brzeziński, Jan Janga - Tomaszewski, Radosław Elis, Mirosław Baka i Zbigniew Zamachowski. Wykonawcom towarzyszył zespół znakomitego muzyka Hadriana Tabęckiego oraz Elbląska Orkiestra Kameralna. 15:30 LOCUS Film animowany, 10 min, Polska, 2016 Reżyseria: Anita Kwiatkowska - Naqvi Scenariusz: Anita Kwiatkowska - Naqvi Zdjęcia: Piotr Matysiak "Locus" to podróż po świecie pamięci: rytmiczne dudnienie pociągu, za oknami uciekający krajobraz i głowa pełna myśli. Samotna kobieta w przedziale zatapia się coraz bardziej we wspomnieniach. Wraca do rodziny, ale myślami znów jest w drodze. Czasoprzestrzeń zakręca, powroty i wyjazdy zlewają się w jedną, zagmatwaną życiową podróż. (filmpolski.pl) 15:45 KSIĘSTWO Dramat, 119 min, Polska 2011 Scenariusz i reżyseria: Andrzej Barański Zdjęcia: Jacek Petrycki Aktorzy: Rafał Zawierucha, Aldona Jankowska, Michał Anioł, Jan Wojtyński, Grzegorz Gromek, Edward Kusztal, Dorota Piasecka, Jacek Opolski, Jacek Grondowy i inni Wychowany w biednej, świętokrzyskiej wsi Zbyszek marzy, by wyrwać się z niej i zasmakować lepszego życia. Kiedy jednak jego kariera piłkarska, a potem studia prawnicze okazują się niewypałem, staje wobec trudnego dylematu: próbować dalej czy osiąść na ojcowiźnie? Scenariusz "Księstwa" powstał na podstawie wątków trzech powieści Zbigniewa Masternaka: "Niech żyje wolność", "Chmurołap" i "Scyzoryk". Przedstawiony w niej obraz współczesnej, polskiej wsi dość mocno odbiega od tego, do którego przyzwyczaił swoich widzów Andrzej Barański. Proza Masternaka portretuje rodzimą prowincję bez taryfy ulgowej, nie stroni od naturalizmu, wieś w jego utworach nie jest ani spokojna, ani wesoła, choć z drugiej strony nie szokuje też brudem, prymitywizmem i brutalnością jak np. w filmach Wojciecha Smarzowskiego. Tak czy owak trudno się w niej doszukać nieco idyllicznej, poetyckiej, czułej aury, obecnej w licznych dziełach Barańskiego i definiującej poniekąd jego artystyczne emploi. W "Księstwie" twórca "Dwóch księżyców" wyraźnie odchodzi od stylu, który przez wiele lat stanowił jego wizytówkę i odważnie rusza śladem wytyczonym przez Masternaka. Czarno - biała kolorystyka filmu skutecznie odwraca uwagę widza od niewątpliwie istniejącej malowniczości sielskiego pejzażu i piękna lokalnej przyrody. Na pierwszy plan wysuwają się ludzie z ich nierzadko przetrąconymi życiorysami, zwierzęcymi odruchami i starannie skrywanymi ciemnymi sprawkami. Na ich tle Zbyszek, główny bohater filmu, przypomina tańczącego jastrzębia (by przywołać tytuł zapomnianej już nieco powieści Juliana Kawalca), jest wyalienowanym dziwolągiem, nie potrafiącym się odnaleźć ani w rodzinnej wsi (gdzie na przemian śmieją się z niego lub nim gardzą), ani w mieście, którego rozlicznym wymaganiom nie potrafi sprostać. A przy tym jak miecz Damoklesa wisi jeszcze nad nim duchowy testament ojca, podobnego jak on nieszczęśliwego "freaka", który całe życie wpajał synowi, że ich ród wywodzi się z książąt, tylko z biegiem czasu "schłopiał" i dopiero właśnie on - Zbyszek - powinien być tym, który przywróci nazwisku dawną świetność, zaistnieje w wielkim świecie i odniesie sukces. Jednak film Barańskiego nie jest tylko poruszającą opowieścią o wyobcowaniu i trudnym poszukiwaniu własnego miejsca na ziemi. To także raz niemal dramatyczna, a innym razem ocierająca się o satyrę i groteskę panorama losów współczesnych polskich chłopów i ich dzieci, przeżywających gorzkie rozczarowania, kiedy ideały i marzenia sięgają bruku lub kiedy kolejne nadzieje na poprawę życia upadają, a pozostaje tylko codzienna, monotonna harówka. Barański nie byłby jednak sobą, gdyby tego tyleż realistycznego, co i ponurego obrazu nie rozświetlały, choćby z rzadka, wizualne metafory (jak choćby w scenie kończącej film) oraz sekwencje, ukazujące pokłady wrażliwości, zalegające na dnie ludzkiej duszy, pozornie całkowicie stwardniałej od codziennej, bezwzględnej walki o byt (jak w sekwencji prowadzenia wiejskich psów do uśpienia z powodu groźby epidemii). Polska, lata dziewięćdziesiąte ubiegłego wieku. Wywodzący się z biednej, świętokrzyskiej wsi Zbyszek znajduje się na życiowym rozdrożu. Kiedy jego świetnie się zapowiadająca kariera piłkarska legła w gruzach z powodu złośliwego faulu zazdrosnego kolegi postanowił wyjechać do miasta i studiować prawo.Jednak po części z biedy (brakowało mu pieniędzy na książki), a po części z powodu trudności z zaadaptowaniem się do życia w nowym środowisku również i tu mu się nie powiodło. Oblał egzamin "ostatniej szansy" i musiał pożegnać się z uczelnią. Stało się to również powodem rozstania z ukochaną dziewczyną, która - lepiej poradziwszy sobie w mieście - nie zamierza pożegnać się ze swymi planami na przyszłość, by razem ze Zbyszkiem wrócić na wieś. Zbyszek wszakże również wracać nie chce, tym bardziej że nie wie, jak powiedzieć matce, że wszystkie pieniądze, które zainwestowała w naukę jedynaka poszły na marne. Dlatego próbuje chwytać się różnych dorywczych prac, z czasem również nielegalnych, zlecanych przez mafię ukraińską. I tu jednak nie idzie mu najlepiej, często nie ma nawet co jeść. Wreszcie zdesperowany wraca w rodzinne strony. Jest lato, więc jego pobyt nie budzi podejrzeń. W końcu dla studentów trwają wakacje. We wsi Zbyszek od dawna ma nieco pogardliwy pseudonim "książę", co tylko do książek i piłki nożnej się nadaje, a pomóc tyrającej do świtu do nocy matce nie potrafi albo nie chce. No i jeszcze wciąż żywa jest tu pamięć o jego ojcu, nieudaczniku i pijaku. Czy Zbyszek zdoła zrewidować swoje życiowe plany i wtopi się w lokalną społeczność, czy może jeszcze raz podejmie desperacką próbę wyrwania się do lepszego świata? 18:00 DOKUMENT TYGODNIA - ARTYŚCI ANTAGONIŚCI: VINCENT VAN GOGH I PAUL GAUGUIN - ODC. 2 (THE ANTAGONISTS: RIVALRY IN ART: VINCENT VAN GOGH VS PAUL GAUGUIN - EP. 2) Film dokumentalny, 52 min, Niemcy, 2018 Reżyseria: Sylvie Kürsten,, Andreas Gräfenstein, Henrike Sandner W 1889 roku Vincent Van Gogh i Paul Gauguin zamieszkali razem w Arles, by wzajemnie się inspirować. W wyniku dramatycznych wydarzeń 23 grudnia 1889 roku Van Gogh stracił ucho i trafił do zakładu dla obłąkanych, a Gauguin wyruszył malować na Tahiti. Co połączyło, a co poróżniło artystów po zaledwie dziewięciu tygodniach? W filmie nie brak zaskakujących hipotez o końcu wspólnych marzeń i o kreowaniu mitów otaczających obu malarzy, których obrazy osiągają dziś rekorodwe ceny. 20:35 CZWARTKOWY KLUB FILMOWY - DO ZOBACZENIA, CHŁOPCY (AU REVOIR LES ENFANTS) Dramat, 100 min, Niemcy/Francja, 1987 Reżyseria: Louis Malle Scenariusz: Louis Malle Zdjęcia: Renato Berta Muzyka: Camille Saint - Saens Aktorzy: Philippe Morier - Genoud, Francois Berleand, Peter Fitz, Francine Racette, Francois Negret Najbardziej osobisty i przejmujący film francuskiego mistrza Louisa Malle'a. "Do zobaczenia chłopcy" został oparty na przeżyciach reżysera z czasów okupacji - obraz jest swoistym rozliczeniem Malle z bolesną przeszłością. Akcja toczy się w roku 1944, w okupowanej przez nazistów Francji. Bohater filmu, 12 - letni Julien (Gaspard Manesse), w którym nie trudno dopatrzyć się postaci samego Malle'a, jest wychowankiem katolickiej szkoły z internatem na prowincji. Szkolna rutyna zostaje zakłócona przez trzech nowych, tajemniczych uczniów. Z jednym z nich, wrażliwym chłopcem imieniem Jean (Raphael Fejtö), Julien próbuje początkowo rywalizować, potem jednak blisko się zaprzyjaźnia. Z biegiem czasu, łącząc rozproszone fakty, bohater zaczyna domyślać się, że Jean i pozostali dwaj nowi uczniowie są Żydami ukrywanymi w internacie przez dyrektora, ojca Jana. Julien nie do końca zdaje sobie jednak sprawę z powagi sytuacji. Podczas wizytacji szkoły przez hitlerowskich inspektorów robi fatalny błąd, który może kosztować życie zarówno jego żydowskich kolegów jak i dyrektora szkoły - ojca Jana. 22:45 KOŁO PIÓRA Magazyn, 23 min, Polska, 2019 Reżyseria: Joanna Makowska Scenariusz: Marcin Kube Wykonawcy: Mariusz Cieślik (prowadzący) Aktorzy: Marcin Sztabiński "Koło pióra" to autorski program literacki Mariusza Cieślika, który opowiada o najważniejszych wydarzeniach ze świata literatury. Na scenie "współczesnej" gościem jest Jakub Małecki ze swoją najnowsza książką "Horyzont". W drugiej części programu, aktor i reżyser Marek Bukowski przybliży twórczość Tadeusza Dołęgi - Mostowicza, ze szczególnym uwzględnieniem "Kariery Nikodema Dyzmy". 23:20 SCENA KLASYCZNA - (48) AGATA ZUBEL Koncert, 38 min, Polska, 2019 Wykonawcy: Agata Zubel, Krzysztof Książek Scena klasyczna to cykl, który prezentuje najciekawszych artystów związanych z muzyką klasyczną. W swojej twórczości nawiązują oni do klasycznych form - pieśni, preludiów, chorału, odczytując je współcześnie i na swój własny sposób. 00:10 PORTRETY - JAMES STEWART I ROBERT MITCHUM: DWA OBLICZA AMERYKI (JAMES STEWART, ROBERT MITCHUM: THE TWO FACES OF AMERICA) Film dokumentalny, 56 min, Francja, 2017 Reżyseria: Gregory Monro Portret dwóch najwybitniejszych amerykańskich aktorów - Jamesa Stewarta i Roberta Mitchuma, którzy stworzyli mit hollywoodzkiego kina XX wieku. Dwie odmienne osobowości, aktorzy, którzy tworzyli na scenie skrajnie różne kreacje aktorskie, razem zagrali dopiero w 1978 roku na planie "Wielkiego snu" Michaela Winnera. Co dziś pozostało po ich wielkich rolach? 01:20 NA WSCHÓD OD HOLLYWOOD - INTRUZ (EFTERSKALV / THE HERE AFTER) Dramat, 97 min, Szwecja/Polska/Francja 2015 Scenariusz i reżyseria: Magnus von Horn Zdjęcia: Łukasz Żal Aktorzy: Ulrik Munther, Mats Blomgren, Ellen Jelinek, Loa Ek, Felix Goransson, Stefan Cronwall, Wiesław Komasa, Inger Nilsson Akcja filmu inspirowanego prawdziwymi wydarzeniami została osadzona w realiach szwedzkiej prowincji. 17 - letni John spędził parę lat w poprawczaku, gdzie trafił za zbrodnię popełnioną pod wpływem silnych emocji. Teraz wychodzi na wolność i wraca do rodzinnego domu, do ojca i młodszego brata. John chciałby zapomnieć o przeszłości, z ufnością patrzy w przyszłość, ma nadzieję, że rozpocznie nowe życie. Ale lokalna społeczność wciąż pamięta morderstwo, którego był sprawcą. Nigdy mu nie wybaczyli, że zabił swoją dziewczynę. Obecność Johna wzbudza w nich najgorsze instynkty, z dnia na dzień atmosfera się zagęszcza. W powietrzu wisi tragedia, wydaje się, że lincz na znienawidzonym nastolatku jest tylko kwestią czasu. John czuje się odtrącony przez dawnych przyjaciół i bliskich, których kocha. Traci nadzieję, a wzbierająca w nim agresja może go znowu popchnąć do zbrodni. Nie mogąc uciec od przeszłości, postanawia zmierzyć się z nią. 03:10 KINO NOCNE - PORNOGRAFIA (PORNOGRAFIA) Dramat, 113 min, Polska/Francja 2003 Reżyseria: Jan Jakub Kolski Scenariusz według powieści Witolda Gombrowicza: Jan Jakub Kolski, Luc Bondy, Gerard Brach Muzyka: Zygmunt Konieczny Zdjęcia: Krzysztof Ptak Występują: Krzysztof Majchrzak, Adam Ferency, Krzysztof Globisz, Grażyna Błęcka - Kolska, Grzegorz Damięcki, Jan Frycz, Irena Laskowska, Sandra Samos i inni Adaptacja wydanej po raz pierwszy w 1960 r. w Paryżu powieści Witolda Gombrowicza. Jan Jakub Kolski (rocznik 1956) należy bez wątpienia do najbardziej oryginalnych twórców polskiego kina. To właśnie on podjął się przeniesienia na ekran gombrowiczowskiej, niefilmowej prozy, co zdaniem wielu było przedsięwzięciem karkołomnym, aczkolwiek w rezultacie udanym. Reżyser debiutanckiego "Pogrzebu kartofla" oraz "Pograbka", "Jańcia Wodnika", "Historii kina w Popielawach", "Daleko od okna", "Jasminum" zdobył wiele ważnych nagród, stworzył filmy przepełnione niepowtarzalnym nastrojem i magią, odkrywające uroki wsi, sławiące polską prowincję. Niezwykła jest też jego "Pornografia", perfekcyjnie zrealizowana i przepięknie filmowana, w której współgrają atmosfera tajemniczości, wysmakowane plastycznie zdjęcia i muzyka, podkreślająca dramaturgię. Film Kolskiego miał bardzo dobrą prasę, entuzjastycznie przyjęła go międzynarodowa krytyka, doceniając walory realizacyjne oraz znakomitą obsadę. Koncertowy popis aktorskiej gry dali: Krzysztof Majchrzak (nagroda na 28. FPFF w Gdyni w 2003 r), Adam Ferency, Krzysztof Globisz. Polskie Nagrody Filmowe "Orły" przyznano aktorowi drugoplanowemu Janowi Fryczowi oraz za scenografię, zdjęcia i muzykę. "Pornografia", choć tu nie zdobyła nagrody, stała się wydarzeniem prestiżowego weneckiego festiwalu filmowego, była też polskim kandydatem do Oscara. Akcja toczy się w okupowanej Polsce. Jest rok 1943. Konstrukcja fabularna filmu opiera się na wydarzeniach rozgrywających się w majątku w Powórnej, gdzie wraz z żoną i córką mieszka Hipolit (Krzysztof Globisz), który zaprasza do siebie gości: starego znajomego, pisarza Witolda (Adam Ferency) i jego nowego towarzysza, demonicznego Fryderyka (Krzysztof Majchrzak), bywalców stołecznych lokali, gdzie toczą filozoficzne dysputy na rozmaite tematy. Obydwaj panowie poznali się przypadkowo i natychmiast przypadli sobie do gustu. Chętnie korzystają z zaproszenia i gdy zapada zmrok zjawiają się w Powórnej, wylewnie witani przez gospodarza, który wychodzi im naprzeciw z lampą naftową. O poczęstunek dla szanownych gości zadbała żona Hipolita, zbytnio zaglądająca do kieliszka Maria (Grażyna Błęcka - Kolska). Pobyt Witolda i Fryderyka na wsi zupełnie odmienia życie mieszkańców podupadającego dworku na ziemi sandomierskiej, a nawet ich sąsiadów. Tu wszystko toczy się leniwie, w piekącym słońcu upalnego lata, a gdzieś z oddali dochodzą odgłosy okrutnej wojny, w której pogrążony jest kraj. Gdzieniegdzie pojawiają się bandy, napadające i rabujące, ale ogólnie panuje spokój. Może trochę z nudów i próżności goście zaczynają wcielać w życie swój plan, ocierający się o perwersję i groteskę. W osobliwą grę wciągają dwoje nastolatków, świeżą i młodziutką córkę gospodarza, Henię, i jej przyjaciela z dzieciństwa, Karola - syna rządcy z pobliskiej wioski, którego ojciec oddał Hipolitowi pod opiekę i do pomocy w gospodarstwie. Henia chce poślubić starszego od siebie adwokata, Wacława Paszkowskiego z Rudy, który niebawem ma się jej oświadczyć. Trudno o lepszego kandydata na męża - odpowiedzialny, mądry, oczytany. Tymczasem Witold i Fryderyk uznają, że to Karol i Henia są dla siebie stworzeni. Postanawiają więc popchnąć ich ku sobie.