TVP Kultura Niedziela, 09.02.2020 07:30 KTÓRĘDY PO SZTUKĘ - WACŁAW SZPAKOWSKI Magazyn, 5 min, Polska, 2017 Reżyseria: Anna Zakrzewska Scenariusz: Tomasz Filiks Wykonawcy: Jarosław Suchan W czwartym sezonie cyklu "Którędy po sztukę" prezentacja kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi - jednej z najważniejszych i najstarszych kolekcji sztuki nowoczesnej w Europie. Przewodnikami po świecie obrazów, instalacji, filmów wideo i rzeźb są najbardziej uznani krytycy sztuki, którzy w przystępny sposób pokazują widzom jak rozumieć dzieła sztuki współczesnej, opowiadają o technice, w której powstały, o kontekście historyczno - politycznym, tłumaczą na czym polega wyjątkowość poszczególnych artystów. 10:25 OD UCHA DO UCHA - PCHŁA SZACHRAJKA Teatr, 63 min, Polska, 2018 Reżyseria: Anna Seniuk Aktorzy: Ewa Konstancja Bułhak, Kinga Ilgner, Paulina Korthlars, Anna Lobedan, Piotr Piksa, Paweł Paprocki, Bartłomiej Bobrowski, Kacper Matula, Anna Seniuk, Martyna Dudek, Julia Łukowiak, Maciej Cymorek, Marek Gawroński Rymowana bajka o złośliwej, lecz jednocześnie inteligentnej i słodkiej pchle, uwielbiającej robić psikusy to klasyka literatury dziecięcej. Wielki tupet i jeszcze większy spryt oraz wdzięk pozwalały jej do czasu wychodzić obronną ręka z opresji, które sama wywoływała. Gdy wreszcie wyrokiem sądu została skazana za swoje psoty i gałgaństwa, ze łzami w oczach obiecała poprawę, przeszła głęboką przemianę i odtąd była tak uczciwa, jak to tylko w bajkach bywa. Realizacja telewizyjna spektaklu Teatru Narodowego "Pchła Szachrajka" Jana Brzechwy w reżyserii Anny Seniuk to propozycja nie tylko dla dzieci. Premiera odbyła się 6 grudnia 2013 r. w Teatrze Narodowym w Warszawie. 11:35 SZTANDAR Film animowany, 7 min, Polska, 1965 Reżyseria: Mirosław Kijowicz Scenariusz: Mirosław Kijowicz Zdjęcia: Henryk Ryszka Muzyka: Krzysztof Komeda Zjadliwa satyra na drobnomieszczański sposób myślenia. Spóźniony uczestnik pochodu zapomina o obowiązkowej chorągiewce. Film nagrodzony na festiwalach w Bordighera i w Barcelonie. 14:40 LA SCALA 2019: KONCERT GALOWY (EBU VIENNA PHILHARMONIC ORCHESTRA EXTRA CONCERT LA SCALA) Artystyczne/estradowe (widowisko), 125 min, Szwajcaria, 2019 Reżyseria: Gattuso Fabrizio Wykonawcy: Sonya Yoncheva, Juan Diego Flórez, Jonas Kaufmann, Placido Domingo, Gustavo Dudamel, Yuja Wang, Vienna Philharmonic Orchestra Koncert w Teatro alla Scala, który odbył się 23 czerwca 2019 roku. Orkiestra: Vienna Philharmonic. Dyrygenci: Placido Domingo i Gustavo Dudamel. Soliści: Juan Diego Flórez (tenor), Jonas Kaufmann (tenor), Yuja Wang (fortepian), Sonya Yoncheva (sopran). W programie pierwszej części koncertu, dyrygowanej przez Gustavo Dudamela, znalazły się kompozycje Verdiego i Schumanna; w drugiej części, pod batutą Placido Domingo, wykonano utwory Mascagniego, Verdiego, Gounoda, Donizettiego i Halvy'ego, a na bis Donizettiego, Kalmana, Lecocqa i Verdiego. 17:00 SZLAKIEM MIEJSC NIEZWYKŁYCH - POMNIKI HISTORII - KWIDZYN Reportaż, 6 min, Polska, 2019 Reżyseria: Tomasz Drozdowicz Scenariusz: Tomasz Drozdowicz Wykonawcy: Krzysztof Grzybowski (prowadzący), Katarzyna Sanocka (prowadząca) W kolejnym odcinku będziemy sprawdzać, czego o naszej przeszłości możemy się dowiedzieć w takim miejscu jak Kwidzyn. Zespół katedralno - zamkowy w Kwidzynie powstał w XIV wieku na potrzeby diecezji pomezańskiej, jako jej centrum religijne i polityczno - administracyjne. Posiada unikatowe wartości architektoniczne i zabytkowe. Jest jednym z najbardziej imponujących zabytków architektury gotyckiej w Polsce z monumentalnym, najokazalszym w kraju gdaniskiem (danskerem). To jedyne na terenie Polski, tak uformowane przestrzennie oraz jednorodne założenie średniowieczne łączące funkcje sakralne, rezydencjonalne i obronne o unikatowych w skali europejskiej rozwiązaniach architektonicznych. 17:15 NIEDZIELA Z... HALINĄ KUNICKĄ Dysk./wywiad/debata, 40 min, Polska, 2018 Wykonawcy: Agnieszka Szydłowska (prowadząca) Bohaterką tego odcinka cyklu jest piosenkarka Halina Kunicka, która w lutym 2018 r. obchodziła 80. urodziny. Mówi o sobie jestem szczęściarą. Słowa te nabierają szczególnego sensu w kontekście biografii Haliny Kunickiej, a zwłaszcza jej naznaczonego wojną i dramatycznymi wyborami dzieciństwa. Choć w młodości ukończyła studia prawnicze to udział w 1957 roku w radiowym konkursie piosenki dla amatorów skierował jej zawodową drogę na estradę. Wyróżnienie w konkursie zapewniło jej występy w radio, a twórcy popularnego wówczas warszawskiego kabaretu Pinezka zaprosili ją do współpracy. Potem pojawiły się koncerty, występy w radiu i telewizji. I tak prawniczka stała się gwiazdą estrady. Halina Kunicka była szczególnie popularna w latach 60. i 70. , a jej przeboje: "Orkiestry dęte", "Gwiazda miłości", "Niech no tylko zakwitną jabłonie", "Od nocy do nocy", "To były piękne dni" rozbrzmiewały w audycjach radiowych, programach telewizyjnych i na estradach. Nagrała kilkanaście płyt, w tym cztery złote, które sprzedały się w ponad milionie egzemplarzy. 18:05 NIEDZIELA Z... HALINĄ KUNICKĄ - MAGAZYN STUDIA GAMA - 12 GODZIN Z ŻYCIA KOBIETY Kameralne i studyjne (widowisko), 43 min, Polska, 1980 Reżyseria: Wojciech Młynarski, Anna Minkiewicz Wykonawcy: Halina Kunicka, Wojciech Młynarski, Jerzy Derfel Poetycko, poprzez piosenki, przedstawiony dzień z życia kobiety: codzienne kłopoty, zmartwienia, refleksje. Krótki wierszowany komentarz przed każdą piosenką wygłasza Wojciech Młynarski, śpiewa Halina Kunicka. 18:55 NIEDZIELA Z... HALINĄ KUNICKĄ - CO SIĘ STAŁO? - RECITAL HALINY KUNICKIEJ Artystyczne/estradowe (widowisko), 37 min, Polska, 1985 Reżyseria: Barbara Borys - Damięcka Zdjęcia: Tatiana Kwiatkowska Wykonawcy: Halina Kunicka Piosenki w wykonaniu Haliny Kunickiej, pochodzące z płyty nagranej dla firmy "Pronit". 19:45 NIEDZIELA Z...HALINĄ KUNICKĄ - 20 MINUT Z HALINĄ KUNICKĄ Artystyczne/estradowe (widowisko), 19 min, Polska, 1962 Reżyseria: Irena Sobierajska Wykonawcy: Halina Kunicka Recital piosenkarski Haliny Kunickiej zarejestrowany w studiu telewizyjnym w 1962 roku. 20:20 HRABINA Z HONGKONGU (THE COUNTESS FROM HONG KONG) Komedia romantyczna, 103 min, Wielka Brytania/USA 1967 Scenariusz, reżyseria i muzyka: Charles Chaplin Aktorzy: Sophia Loren, Marlon Brando, Sydney Chaplin, Tippi Hedren, Patrick Cargill, Michael Medwin, Oliver Johnston, John Paul, Margaret Rutherford i inni Do pracy nad "Hrabiną z Hongkongu" Charlie Chaplin przystąpił w wieku 76 lat, po ośmiu latach przerwy, jakie dzieliły go od realizacji "Króla w Nowym Jorku". Po premierze mówił w wywiadach, że największy problem na planie stanowiło dla niego kierowanie takimi gwiazdami, jak Sophia Loren i Marlon Brando. "Poprzednio sam dla siebie byłem gwiazdą i mogłem dysponować sobą według uznania. Zauważyłem przede wszystkim, jak bardzo staram się im podobać. Spostrzegłem, że ci aktorzy o światowej sławie przeważnie wątpią w siebie, najmniejsze głupstwo wytrąca ich z równowagi, gubią się wtedy. (...) Marlon Brando (..) w czasie zdjęć robił masę rzeczy, które mi się zupełnie nie podobały, ale później, na przeglądzie materiałów zdjęciowych, widziałem, że są doskonałe". Scenariusz "Hrabiny..." zainspirowała podróż Chaplina do Szanghaju w 1931 r. Poznał wówczas wielu autentycznych rosyjskich emigrantów arystokratów, którzy wiedli tam nędzny żywot. Gdy wybuchła II wojna światowa, większość przedstawicieli pierwszego pokolenia emigrantów już nie żyła, a ich dzieci przeniosły się do Hongkongu, gdzie ich los był jeszcze gorszy. Oczywiście, w filmie ten poważny temat został potraktowany z przymrużeniem oka, lekko i z wdziękiem. Ogden Mears - syn amerykańskiego potentata naftowego i początkujący dyplomata, mianowany ambasadorem USA w Arabii Saudyjskiej, płynie luksusowym statkiem z Hongkongu do Honolulu. Młodemu podróżnemu przyjaciele organizują podczas postoju w Hongkongu przyjęcie w towarzystwie pań "z arystokracji". W wyniku wojen światowych Hongkong przepełniony jest bowiem uciekinierami z dawnej Rosji, wśród których można spotkać przedstawicieli dawnej arystokracji rosyjskiej - teraz ubogich, zagubionych ludzi walczących różnymi sposobami o przetrwanie. Panie zaproszone przez przyjaciela Ogdena Mearsa dla urozmaicenia wieczoru pochodzą właśnie z takich zubożałych rodzin. Obudziwszy się w swojej kabinie z okropnym kacem, Ogden znajduje w szafie piękną Nataszę, rosyjską hrabinę poznaną poprzedniego wieczoru. Natasza chce za wszelką cenę dostać się do Stanów Zjednoczonych, nie ma jednak paszportu i pieniędzy. Ogden panicznie boi się skandalu, który mógłby zaszkodzić jego karierze, choć w gruncie rzeczy rozwód z żoną Marthą byłby mu nawet na rękę. Próbuje pozbyć się Nataszy, ale to wcale nie jest takie proste. Jego sekretarz Harvey początkowo sądzi, że chodzi tu tylko o próbę szantażu i całą sprawę da się załagodzić pieniędzmi. Szybko uświadamia sobie, że się mylił. Mijają kolejne dni rejsu, a między Nataszą i Ogdenem, pomimo ciągłych awantur, zaczyna kiełkować uczucie. Przed przybyciem do Honolulu Ogden wpada na pomysł wydania hrabiny za swego kamerdynera Hudsona. Kapitan godzi się nawet udzielić młodej parze ślubu, nie oglądając papierów dziewczyny, które rzekomo wiatr wywiał do morza. Ale pojawienie się Nataszy na balu kapitańskim, gdzie rozpoznaje ją dawny znajomy z Hongkongu, wywołuje tyle zamieszania, że do Honolulu przybywa natychmiast zaniepokojona Martha. Ogden musi grać rolę przykładnego małżonka, przykazuje jednak Harveyowi, żeby pozostał na Hawajach i zaopiekował się Nataszą. Jest przekonany, że sam więcej jej nie ujrzy. Ale los chce inaczej. 22:10 SCENA ALTERNATYWNA - WCZASY Magazyn, 25 min, Polska, 2018 Reżyseria: Joanna Makowska "Wczasy" to duet Bartłomieja Maczaluka i Jakuba Żwirełło. Pod tym szyldem tworzą od dwóch lat. Jak piszą przy okazji debiutanckiej płyty "Zawody" - "nigdy nie stawialiśmy sobie żadnych celów i ram twórczych, a wszystko staraliśmy się robić na luzie, bez spinki, dla przyjemności naszej i mamy nadzieję, że również Waszej." Płyta "Zawody" przynosi prawie 39 minut wypełnionych bezpretensjonalnymi piosenkami. Utwory z niej zostaną zaprezentowane na Scenie Alternatywnej. 23:20 DOKUMENT.PL - DWA ŚWIATY Film dokumentalny, 51 min, Polska, 2015 Reżyseria: Maciej Adamek Scenariusz: Maciej Adamek Bohaterką filmu jest 10 - letnia Laura, córka głuchoniemych rodziców. Dziewczynka w odróżnieniu od nich słyszy i mówi. To film o zbyt wczesnym wkraczaniu w dorosłe życie. Laura musi pomagać głuchoniemym rodzicom w wielu sprawach, w których zazwyczaj dzieci w jej wieku nie uczestniczą. Od urodzenia żyje w dwóch światach - w świecie ciszy, który panuje w jej domu, i w świecie osób słyszących - poza domem. Rodzice Laury urodzili się głuchoniemi, nigdy nie mówili i nigdy nie słyszeli. Co dziwniejsze w ich rodzinach wszyscy mówią i słyszą. Aneta - mama Laury - jest głuchoniema z niewiadomych powodów, a Adam - ojciec Laury - po urodzeniu zachorował na ospę. Poznali się na jednej z wycieczek organizowanych przez związek głuchoniemych i szybko pobrali się. Po ślubie zamieszkali z rodzicami Adama na wsi. Kiedy oni wkrótce zmarli, młodzi małżonkowie zostali sami na gospodarce. Dość długo nie mogli się zdecydować na dziecko, bo obawiali się, że też będzie głuchonieme. Tak dzieje się w wielu przypadkach. Laura urodziła się zdrowa. Kiedy córka była mała, rodzice przywiązywali jej sznurek do ręki, w ten sposób wiedzieli, że dziecko płacze lub czegoś potrzebuje. Laura nauczyła się, że może pociągnąć za sznurek, a wtedy rodzice przyjdą. W domu cały czas był włączony telewizor, żeby dziewczynka uczyła się mówić. Dość szybko rodzice zaczęli uczyć ją także języka migowego. W wieku 10 lat Laura perfekcyjnie posługuję się językiem migowym, ale też świetnie mówi i pisze. Dzięki temu jest oknem na świat rodziców. Bez niej ich funkcjonowanie w świecie ludzi słyszących wydaje się praktycznie niemożliwe. Film pokazuje, jak Laura porusza się w obu światach: osób słyszących i głuchoniemych. Konieczność pomagania rodzicom spowodowała, że dziesięciolatka jest o wiele bardziej dojrzała niż jej rówieśnicy. 02:35 LEGENDY ROCKA - THE CURE (ROCK LEGENDS (S. 5) - THE CURE) Film dokumentalny, 43 min, Wielka Brytania, 2016 Reżyseria: Lyndy Saville Wykonawcy: The Cure Cykl dokumentalny prezentujący najważniejszych artystów muzyki rockowej. Bohaterem tego odcinka jest zespół The Cure. Brytyjska formacja jest niewątpliwą ikoną muzyki alternatywnej. Są autorami wielu kapitalnych płyt i singli, które wspinały się na szczyty najważniejszych list przebojów. The Cure razem ze swoim porywającym liderem Robertem Smithem są odpowiedzialni za stworzenie własnego gatunku muzycznego. Kompozycje ocierające się o klimaty postrockowe i popowe pełne są mrocznych dźwięków i tekstów. Nie bez znaczenia dla tego gatunku pozostaje też image zespołu dopełniający całości obrazu. 03:30 WOJACZEK Film biograficzny, 89 min, Polska 1999 Reżyseria: Lech J. Majewski Scenariusz: Lech J. Majewski, Maciej Melecki Zdjęcia: Adam Sikora Występują: Krzysztof Siwczyk, Dominika Ostałowska, Andrzej Mastalerz, Elżbieta Okupska, Mirosława Lombardo, Jan Bógdoł, Andrzej Wojaczek, Jan Skrzek, Robert Gawliński, Janusz Styczeń, Paweł Fesołowicz, Andrzej Hudziak, Andrzej Chłapecki, Maciej Melecki, Marek Kiedroń, Marcin Rzymski i inni "Dlaczego wielu poetów z własnej woli lub winy, poprzez jakąś postać samozniszczenia, nie dożyło starości? Dlaczego tragiczną decyzję poprzedzał najczęściej dramat bardzo podobny: najpierw sprzeciw i bunt przeciwko życiu, jakie jest, lecz być nie powinno, potem sposób bycia coraz bardziej szalony, coraz szybszy bieg do samozagłady. Dlaczego, jak śpiewał Wysocki, "tak poganiali swoje konie"w stronę przepaści, by wreszcie"runąć w dół"? Dlaczego poezja, pożyteczna i zdrowa dla zdrowych, bo dodaje życiu barw, potrafi zabijać tych, którzy ją tworzą? Czy to ona jest źródłem ich choroby, czy też byli oni chorzy, zanim napisali pierwszy wers?" - pisała przy okazji premiery "Wojaczka" Bożena Janicka. Wszystkie te pytania kłębią się w głowie widza, oglądającego film Lecha J. Majewskiego. Reżyser nie daje łatwych odpowiedzi. Bo czy one w ogóle istnieją? Zamiast interpretować biografię Wojaczka, Majewski wiernie mu towarzyszy w ciągu kilku ostatnich dni życia, krótkiego, bo zaledwie dwudziestosześcioletniego. Z różnych stron stara się oświetlać tajemnicę osobowości poety, jego zbuntowanej duszy i cierpienia, które zadaje sobie i innym. Mimo dość mrocznej tematyki i czarno - białych zdjęć, film Majewskiego nie poraża pesymistyczną monotonią. Zawiera kilka scen humorystycznych, związanych głównie z rodzajowym obliczem peerelowskiej prowincji i jej "znakami szczególnymi": zapyziałymi knajpami, brudnymi ulicami i hasłami wzywającymi do wytężonej pracy dla dobra socjalistycznej ojczyzny. Tę realistyczną aż do bólu scenerię ożywia też Majewski odkrywczymi metaforami, z których najpiękniejsza stanowi zarazem zwieńczenie filmu. Wielką zaletę "Wojaczka" stanowi też aktorstwo, zwłaszcza rewelacyjnego "naturszczyka" Krzysztofa Siwczyka w roli tytułowej i Dominiki Ostałowskiej, odtwarzającej postać pielęgniarki "Małej". W filmie wystąpiło też spore grono osób emocjonalnie związanych z poetą, w tym: Janusz Styczeń, jego dawny serdeczny przyjaciel (gra samego siebie); niegdysiejsza ukochana Teresa Ziąber (wcieliła się w postać bezdomnej z dworca); rodzony brat poety Andrzej (zagrał psychiatrę, prowadzącego terapię głównego bohatera). Współscenarzysta filmu, poeta Maciej Melecki, na co dzień prowadzi instytut Wojaczka w jego rodzinnym Mikołowie. Obraz Lecha Majewskiego nie ma tradycyjnej fabuły. To raczej ciąg sekwencji ukazujących pełne napięć relacje poety z otoczeniem. Opowieść zaczyna się w chwili, gdy Rafał Wojaczek "przechodzi przez szybę" Mikołowskiej knajpy i ląduje twarzą na brudnym chodniku. Później widz ogląda codzienne życie poety: związek z dziewczyną, walkę z alkoholizmem i chorobą psychiczną, rozliczne ekscesy, elektryzujące lokalną opinię publiczną. Bezkompromisowa rozgrywka ze światem popycha Wojaczka coraz silniej ku samozagładzie. Deszcz laurów na festiwalach polskich i zagranicznych, m.in. "Brązowe Grono" na LLF w Łagowie (1999), nagroda za reżyserię na FPFF w Gdańsku - Gdyni (1999), "Don Kichot" na Festiwalu Kina Niezależnego w Barcelonie (2000), dwa "Złote Klucze" (reżyseria i zdjęcia) na MFF w Trencianskich Teplicach (2000), nagroda główna na Festiwalu Kina Europejskiego w Coroto (2000).