TVP Kultura Poniedziałek, 22.06.2020 Zmiany z dnia 25.06.2020 w stosunku do raportu z dnia 17.06.2020 (dodano pozycję programową) 08:50 KLATKI Film animowany, 7 min, Polska, 1967 Reżyseria: Mirosław Kijowicz Scenariusz: Mirosław Kijowicz, Hanna Jagoszewska Zdjęcia: Jan Tkaczyk Przewrotna opowieść o więźniu i strażniku, o trudnej do uchwycenia granicy pomiędzy wolnością a niewolą. Mirosław Kijowicz z ogromną konsekwencją powracał w swoich prostych filmach do jednego tematu: stosunku jednostki wobec systemu. Czasem jest to beztroski uczestnik manifestacji politycznej ("Sztandar"), czasem niewolnik we władzy pana ("Młyn"), innym znów razem kukła, w którą życie tchnął jej twórca ("Wiklinowy kosz"). Należące do tego nurtu "Klatki" zdobyły najwięcej nagród na międzynarodowych festiwalach zapewne ze względu na przejrzystość układu między ofiarą i katem, w tym przypadku więźniem i strażnikiem. O wielkości filmu decydowała jednak pointa, ukazująca iluzoryczność każdej władzy. Czy ten, komu wydaje się, że ją posiada, jest naprawdę wolny? (dodano pozycję programową) 08:55 RONDO Film animowany, 9 min, Polska, 1966 Reżyseria: Mirosław Kijowicz Scenariusz: Hanna Jagoszewska Muzyka: Krzysztof Komeda - Trzciński Film wycinankowy Mirosława Kijowicza. Rozmyślania nad filiżanką kawy. Jerzy Wójcik z "Rzeczpospolitej" nazwał ten film refleksyjną opowieścią "o frustracji". (dodano pozycję programową) 09:05 NIEBIESKA KULA Film animowany, 10 min, Polska, 1968 Reżyseria: Mirosław Kijowicz Scenariusz: Mirosław Kijowicz, Hanna Jagoszewska Muzyka: Zygmunt Konieczny Film wycinankowy. Człowiek pcha niebieską kulę w czarno - białym świecie. Spotyka po drodze wielu ludzi. Gdy dochodzi do niebieskiego, tak jak kula, morza, spycha ją tam, tracąc ją. (dodano pozycję programową) 22:10 POWIDOKI - FRANZ KAFKA Dysk./wywiad/debata, 11 min, Polska, 2020 Wykonawcy: Barbara Schabowska(Prowadzący), Piotr Nowak(Prowadzący) W kolejnym odcinku prowadzący dyskutują na temat opowiadania Franza Kawki "Przemiana". Bohater utworu Gregor Samsa pewnego dnia budzi się przemieniony w potwornego robaka. Jakie są powody tej metamorfozy? Kto przemienia się w co? (zmodyfikowano opis: Omówienie) 00:10 KINO NOCNE - ROK NIEBEZPIECZNEGO ŻYCIA (YEAR OF LIVING DANGEROUSLY, THE) Dramat polityczny, 109 min, Australia/USA 1982 Reżyseria: Peter Weir Scenariusz na motywach powieści C. J. Kocha: David Williamson, Peter Weir, C. J. Koch Aktorzy: Mel Gibson, Sigourney Weaver, Linda Hunt, Michael Murphy, Bill Kerr, Noel Ferrier, Paul Sonkkilla, Bembol Roco, Domingo Landicho, Norma Uatuhan, Joel Lamangan i inni Akcja rozgrywa się w Indonezji, w przełomowym dla tego kraju roku 1965. Sytuacja polityczna zaostrza się, co w rezultacie doprowadza do zamachu stanu i obalenia prezydenta Sukarno, w nocy z 30 września na 1 października. "Rok niebezpiecznego życia" nawiązuje do tamtych dramatycznych wydarzeń, których świadkiem jest bohater filmu, australijski dziennikarz radiowy. Guy Hamilton (Mel Gibson) debiutuje w Djakarcie jako zagraniczny korespondent. Nie ma odpowiednich kontaktów, nie wszędzie może wejść, a doświadczeni koledzy po fachu nie kwapią się przyjść mu z pomocą. Każdy dba o własne interesy, pragnie dla siebie zachować najbardziej sensacyjne wiadomości, które mogą zapewnić rozgłos i sławę. Guy zaprzyjaźnia się z fotoreporterem Billym Kwanem (Linda Hunt), lekceważonym przez innych dziennikarzy z powodu ułomności i chińskiego pochodzenia. Zdobywa jego wdzięczność i zaufanie. Dzięki niemu poznaje specyfikę sytuacji politycznej w Indonezji, zyskuje też popularność w środowisku dyplomatów i dziennikarzy. To Billy aranżuje wywiad z przywódcą Komunistycznej Partii Indonezjii i wreszcie przedstawia Guyowi Jill Bryant (Sigourney Weaver), attach ambasady brytyjskiej. Znajomość z atrakcyjną kobietą przeradza się w uczucie, oprócz spraw zawodowych połączy ich romans. Jill niefortunnie zdradza swemu kochankowi tajną wiadomość o transporcie broni dla partii komunistycznej. Mimo ostrzeżeń przyjaciół, Hamilton postanawia zbadać tę sprawę. Popada w tarapaty, a jego nazwisko znajduje się na "czarnej liście śmierci". "Rok niebezpiecznego życia" jest pierwszym australijskim filmem całkowicie sfinansowanym przez amerykańską wytwórnię (MGM). Zespół realizacyjny musiał pokonać ogromne trudności, by doprowadzić przedsięwzięcie do końca. "... Nie było mowy o kręceniu zdjęć w Djakarcie. Weir zaczął realizować film w Kuala Lumpur w Malezji. Sześć tysięcy statystów w scenie ataku na ambasadę amerykańską przemieniło fikcję w niebezpieczną rzeczywistość: doszło do nieoczekiwanych strzałów z broni maszynowej... Reżyser i aktorzy zaczęli otrzymywać listy i telefony z pogróżkami..." - pisał recenzent "Filmu". Ponieważ ryzyko było zbyt duże, Weir postanowił dokończyć zdjęcia w Sydney. W filmie Australijczyka Petera Weira ("Gallipoli", "Piknik pod Wiszącą Skałą", "Świadek", "Stowarzyszenie Umarłych Poetów", "Zielona karta") główną rolę zagrał jego rodak, Mel Gibson ("Mad Max,"Zabójcza broń, "Ptaszek na uwięzi", obsypane Oscarami "Waleczne serce"). Mimo znakomitych kreacji Mela Gibsona i partnerującej mu Sigourney Weaver największy aplauz krytyki zyskała Linda Hunt. Za swoją brawurową rolę Billy'ego Kwana, półkrwi Chińczyka, zdobyła zasłużonego Oscara. (zmodyfikowano opis: Omówienie) 04:05 LEPIEJ BYĆ PIĘKNĄ I BOGATĄ (LEPIEJ BYĆ PIĘKNĄ I BOGATĄ) Komedia obyczajowa, 94 min, Polska/Niemcy/Ukraina/Francja 1993 Scenariusz i reżyseria: Filip Bajon Zdjęcia: Krzysztof Ptak Muzyka: Michał Lorenc Aktorzy: Adrianna Biedrzyńska, Daniel Olbrychski, Marek Kondrat, Anna Prucnal, Ryszard Pietruski, Aleksander Bielawski, Dorota Pomykała, Maria Chwalibóg, Cezary Pazura, Eugeniusz Priwieziencew, Bronisław Pawlik, Barbara Brylska i inni Kiedy na przełomie lat 80. i 90. zmieniła się całkowicie polska rzeczywistość, musiał zmienić się i polski film. Język politycznych aluzji, martyrologia i tematyka rozrachunkowa nie pasowały do nowych realiów. Wielu uznanych reżyserów musiało na nowo szukać porozumienia z widzem, nie zawsze z sukcesem. W wypadku Filipa Bajona dopiero "Lepiej być piękną i bogatą" jest utworem, w którym w pełni odbija się duch nowych, kapitalistyczno - demokratycznych czasów. Poprzednia, zrealizowana po 1989 roku komedia pt. "Sauna", tematycznie wyraźnie nawiązywała do epoki PRL - u, dość nieśmiało dotykając problemów teraźniejszości. Za inspirację dla "Lepiej być piękną i bogatą" posłużyła autentyczna opowieść biznesmenki, którą autor "Wahadełka" spotkał podczas rejsu na Bornholm. Już przy pisaniu scenariusza nie było wątpliwości, kto zagra najważniejszą postać. "Rolę Doroty pisałem od początku dla Biedrzyńskiej" - powie w jednym z późniejszych wywiadów reżyser. Intuicja nie myliła doświadczonego twórcy. Adrianna Biedrzyńska zebrała doskonałe recenzje, pozostawiając w cieniu takie aktorskie asy jak Daniel Olbrychski czy Marek Kondrat. "Lepiej być piękną i bogatą" jest filmem nieodparcie zabawnym, ale i niepozbawionym poważniejszej refleksji. Dowcip sytuacyjny i słowny częściej wywołuje tu uśmiech niż salwy beztroskiego śmiechu. Romansowo - biznesowe perypetie bohaterki zawierają bowiem wiele dość gorzkiej prawdy o sposobach robienia pieniędzy we współczesnej Polsce. Bajonowi udało się zgrabnie połączyć współczesną wersję bajki o Kopciuszku z satyrą na wynaturzenia rodzimego kapitalizmu. W łódzkiej przędzalni trwa strajk. Wśród protestujących wyróżnia się niejaka Dorota Waltz, wnuczka założyciela i właściciela fabryki. Wkrótce przyjeżdża z Francji mecenas, który na mocytestamentu czyni Dorotę wyłączną właścicielką przedsiębiorstwa i przylegających doń gruntów. Niepozorna tkaczka w ciągu jednego dnia przebywa drogę "z nędzy do pieniędzy". A że tupetu i sprytu jej nie brak, szybko odnajduje się w roli kobiety interesu. Postanawia za wszelką cenę uratować zakład przed bankructwem. Pomaga jej w tym mecenas, lecz niezupełnie bezinteresownie. Pragnie bowiem przejąć majątek dziewczyny i połączyć go z firmą odzieżową swej żony we Francji. Jednak rezolutną Dorotę nie tak łatwo przechytrzyć.