TVP Kultura                         Czwartek, 06.08.2020


Zmiany z dnia 04.08.2020
w stosunku do raportu z dnia 30.07.2020

(zmodyfikowano opis: Omówienie)
20:00 UPIÓR W KUCHNI

Teatr,  83 min, Polska 1993
Autor: Patrick G. Clark
Reżyseria: Janusz Majewski
Reżyseria tv: Anna Minkiewicz
Muzyka: Jan Zawierski
Aktorzy: Irena Kwiatkowska (Laura), Hanna Śleszyńska (Cynthia), 
Leonard Pietraszak (Mike), Stanisław Brudny (Lekarz), Wiktor
Zborowski (Inspektor Hunt), Andrzej Butruk (Grigson), Marek Kondrat
(Bob), Marek Bargiełowski (Pastor), Paweł Wawrzecki (Marcus), 
Krzysztof Kowalewski (Fuddler)

 Komedia kryminalna utrzymana w klimacie czarnego humoru
angielskiego, do złudzenia przypominająca najbardziej brytyjski z
gatunków, wyszła spod pióra polskiego autora ukrywającego się pod
pseudonimem Patrick G. Clark. Realizacja nawiązuje do złotego
okresu słynnej "Kobry". Już w samym tytule twórcy spektaklu
przywołują wcześniejszą wersję "Upiora w kuchni" (1976), z Zofią
Mrozowska i Grażyną Staniszewską w rolach pań Collins, z Romanem
Wilhelmim, Markiem Walczewskim i niezawodnymi funkcjonariuszami
Scotland Yardu w osobach Jana Machulskiego i Wiktora
Zborowskiego. Oczywiste są także skojarzenia z klasyczną komedią
kryminalną "Arszenik i stare koronki" - ten tytuł wspomina zresztą
wprost barman Bob, który akurat oglądał "Arszenik..." jako najlepsze
antidotum na trywialne kłopoty dnia codziennego. Wszystkie
wymienione spektakle cechuje mistrzowska realizacja, zwarta
konstrukcja, zaskakujące puenty, świetne role. 
 "Upiór w kuchni" to niepodważalny dowód na to, że komedia
przede wszystkim aktorami stoi. Tu znów, podobnie jak w
"Arszeniku..." wspaniałą kreację stworzyła Irena Kwiatkowska. 
Zachwycającej manierami, urokiem osobistym i opanowaniem w
krytycznych sytuacjach damy nikt nie posądziłby o niecne czyny - nikt
poza niezdarnym i na pozór zupełnie pozbawionym inteligencji
inspektorem policji. W rolach inspektora Hunta i jego przełożonego
Fuddlera reżyser obsadził aktorów o wielkiej vis comica, Wiktora
Zborowskiego i Krzysztofa Kowalewskiego. Zabawna komedia niesie
też przewrotne przesłanie o szkodliwości oglądania telewizji. Tyle w
niej teraz brutalności i frustracji, wiadomości o zbrodniach, seksie, 
wszelkiego rodzaju wynaturzeniach, że dystyngowane damy nie chcą
włączyć odbiornika. Z nudów lęgnie się zbrodnia. Pani Laura Collins
i jej córka Cynthia, prowadzące cichy pensjonat na peryferiach
spokojnego miasteczka, w niezwykły sposób urozmaicają sobie życie. 
W pensjonacie zjawia się właśnie mężczyzna o dość oryginalnym
sposobie bycia, podający się za komiwojażera. Mike chce spędzić w
willi "Lotus" spokojną noc. Mile ugoszczony przez obie panie nie
przypuszcza, że za chwilę stanie się świadkiem i uczestnikiem
przerażających i niezwykłych wydarzeń.