TVP Historia Sobota, 22.08.2020 Zmiany z dnia 19.08.2020 w stosunku do raportu z dnia 06.08.2020 (dodano pozycję programową) 13:25 POLSKA I ŚWIAT Z HISTORIĄ W TLE - PAŁAC DLA KSIĘCIA Reportaż, 13 min, Polska, 2012 Reżyseria: Dagmara Spolniak Scenariusz: Dagmara Spolniak Zdjęcia: Dariusz Kuczera Dolny Śląsk to pałacowe zagłębie, w którym aż roi się od zabytków popadających w ruinę. Dlatego ten region nazywany bywa też Krainą Umierających Pałaców. Raport o stanie zapomnianych zabytków wpadł w ręce także brytyjskiemu następcy tronu. Jak głosi nieoficjalna wieść, książę Karol postanowił znaleźć w Polsce coś dla siebie. Który z dolnośląskich pałaców mógłby spodobać się księciu? Odwiedzamy zabytki między innymi w Wiśniowej, Roztoce, Głogówku i Bagieńcu. (dodano pozycję programową) 13:40 POLSKIE 100 LAT - OPÓR KULTURY 1945 - 1989 Film dokumentalny, 31 min, Polska, 2020 Reżyseria: Piotr Weychert Scenariusz: Mirosław Chojecki, Piotr Weychert Muzyka: Michał Lorenc Wykonawcy: Kazimierz Kaczor, Tomasz Marzecki Cykl filmów dokumentalnych opowiadających o najważniejszych wydarzeniach i postaciach w historii Polski - od przełomu XIX i XX wieku po rok 2004. Odcinek 42, pod tytułem "Opór kultury 1945 - 1989", obejmuje okres planowego wyniszczenia polskiej inteligencji przez okupantów - Niemców, a następnie Sowietów. Pokazuje instalację nowej władzy w Polsce, aż do upadku reżimu w 1989 roku. Narrator prowadzi widza poprzez fakty ilustrujące świadome ograniczenie wolności, zadekretowany socrealizm oraz narzucenie cenzury, jej oddziaływanie na różnego rodzaju przejawy twórczości, dziedziny sztuki i kultury. Równolegle film opowiada o zmaganiach i oporze wybitnych polskich twórców kultury w obliczu totalitarnej władzy. Przykładem jest wybitny polski malarz Władysław Strzemiński skazany na niebyt przez stalinowskiego urzędnika. (dodano pozycję programową) 21:00 ROK 1920. KALENDARIUM - ODC. 34 Felieton, 3 min, Polska, 2020 Scenariusz: Bartłomiej Grudnik, Agnieszka Krótka - Żmijewska Wykonawcy: Grzegorz Szponder Celem cyklu jest opowiedzenie dramatycznej historii roku 1920. Daty od 17.08 do 23.08.1920. Prasa w niezwykły sposób opisywała to, co działo się na przedmieściach Warszawy 15 sierpnia. Komunikat Sztabu Generalnego z 18 sierpnia. Z Górnego Śląska donoszono o rozpoczęciu strajku protestacyjnym niemieckich robotników przeciwko Polakom i wojskom francuskim. Wojciech Korfanty, poseł, polski komisarz plebiscytowy ogłasza w Oberschlesische Volkszeitung, że obecny ruch samoobronny Polski na Górnym Śląsku nie jest żadnym powstaniem, lecz tylko samoobroną przeciw gwałtom niemieckim. (zmodyfikowano opis: Omówienie) 02:10 WNIEBOWZIĘCI Komedia obyczajowa, 45 min, Polska 1973 Reżyseria: Andrzej Kondratiuk Scenariusz: Andrzej Kondratiuk, Jan Himilsbach Zdjęcia: Jan Laskowski Aktorzy: Zdzisław Maklakiewicz, Jan Himilsbach, Regina Regulska, Ewa Pielach, Ryszard Narożnik, Janusz Kłosiński Jedna z lepszych komedii Andrzeja Kondratiuka, w której główne role zagrał pamiętny duet Maklakiewicz - Himilsbach. Komedia to zresztą szczególna, bo oprócz autentycznego humoru, sporo tu nostalgii i materiału do nie zawsze wesołej refleksji. Bohaterami filmu są dwaj dojrzali mężczyźni, którym w życiu więcej się nie udało niż udało. Pewnego dnia dostają od losu niezwykłą szansę. Wygrywają dużą sumę w toto - lotka. Za uzyskane pieniądze postanawiają wybrać się w pierwszą w życiu podróż samolotem. Spróbowawszy smaku podniebnej peregrynacji, trwonią resztę gotówki na kolejne samolotowe eskapady. Stylistycznie film Kondratiuka miejscami przypomina dokument, przede wszystkim za sprawą gry naturszczyków, stanowiących większą część obsady, oraz dialogów, które często robią wrażenie improwizowanych. Realistyczna narracja doskonale wydobywa nieporadność dwójki bohaterów w próbie przekroczenia własnego losu. Pieniądze dają im możliwość zaznania innego życia, wcielenia się w inne role społeczne. Obaj chętnie korzystają z nowych możliwości, by na końcu przekonać się, że tak naprawdę najlepiej czują się, gdy są sobą. Film Kondratiuka przewrotnie pokazuje, że czasem spełnione wielkie marzenie nie czyni ludzi ani lepszymi, ani szczęśliwszymi. Pomaga natomiast zaakceptować własny los, jakikolwiek by on był.