TVP Kultura Wtorek, 23.02.2021 08:30 BIAŁORUSKI KLIMAT ODC. 8 Film dokumentalny, 25 min, Polska, 2017 Reżyseria: Jakub Kowalczyk Scenariusz: Maria Czykwin 8 - odcinkowy program w formie cyklu reportaży przedstawiający najciekawszych niezależnych artystów tworzących na Białorusi. Maria Czykwin pyta o tożsamość, o korzenie, o inspiracje przedstawicieli wszystkich dziedzin artystycznych. W tym odcinku spotyka się z dwoma artystami, którzy są parą w życiu prywatnym. Katja Averkowa to młoda ale doświadczona i nagradzana reżyserka teatralna. Matwiej Saburau zajmuje się kręceniem teledysków i animacją. Mieszkają na chutorze w Białej Cerkwii, na wschodniej Białorusi. Tam też organizują festiwal Sprava, na który zapraszają artystów wielu dziedzin, ale najważniejsza jest wtedy rozbrzmiewająca nad pięknym jeziorem muzyka instrumentalna i ambient. W wolnych chwilach komponują i wykonują własne utwory, Katia zajmuje się przywracaniem drugiego życia starym meblom. Odwiedza ich francuski sąsiad Borys, wybitny kucharz, który przeprowadził się w tamte okolice. 09:10 HISTORIA KINA W POPIELAWACH Dramat, 95 min, Polska 1998 Scenariusz i reżyseria: Jan Jakub Kolski Zdjęcia: Krzysztof Ptak Muzyka: Zygmunt Konieczny Aktorzy: Krzysztof Majchrzak, Bartosz Opania, Grażyna Błęcka - Kolska, Michał Jasiński, Tomasz Krysiak, Franciszek Pieczka, Mariusz Saniternik, Joanna Pierzak, Izabella Bukowska, Maria Gładkowska, Jan Nowicki, Anna Biernacka, Edward Kusztal, Aleksander Bednarz, Bogusław Nobielski, Maria Wójcikowska, Zdzisław Reczyński, Michał Szkóp i inni "Nie poddaję się oczekiwaniom widzów. Tym, co kontroluje moją pracę, jest wewnętrzne przekonanie o słuszności, uczciwości i serdeczności tego, co robię. Jeśli to się zrymuje z oczekiwaniami widzów, proszę uprzejmie. Jeżeli się nie zrymuje - przepraszam. Na zapotrzebowanie społeczne niech odpowiadają moi zdolniejsi koledzy. W każdym filmie zabiegam, żeby odkrywać dla siebie coś nowego. Nie chcę powtarzać światów, które już wykreowałem. Nie sądzę, żebym stał w miejscu. Widzom mogę powiedzieć tyle: przyjdźcie na ten film, a zobaczycie, jak wiele zdarzyło się ostatnio" - deklarował w jednym z wywiadów Jan Jakub Kolski. To słowa niezwykłe w czasach dominacji filmowej komercji i podporządkowania X Muzy dogmatowi zysku. Przypominające, że prawdziwa sztuka jest w swej istocie elitarna. Dąży nie do schlebiania masowym gustom (to domena, demokratycznej z natury, rozrywki), lecz odkrywania nieznanych obszarów piękna, poszerzania granic ludzkiej wyobraźni i wrażliwości. Często też staje się widzialnym świadectwem poszukiwania przez artystę własnego miejsca w rzeczywistości, budowania przezeń oryginalnej wizji świata. Dotychczasowy dorobek twórczy Jana Jakuba Kolskiego dobitnie potwierdza tę regułę. Kolejne filmy reżysera, od debiutanckiego "Pogrzebu kartofla" aż po "Historię kina w Popielawach", dowodzą z jednej strony przywiązania do pewnych motywów i pejzaży, z drugiej zaś pokazują duchowy rozwój ich twórcy, jego zmagania z własnymi obsesjami i kompleksami. Fabuła "Historii kina w Popielawach" rozgrywa się również w scenerii znanej z wcześniejszych obrazów Kolskiego (malownicze pola, dalekie horyzonty, wiejskie chałupy) i wśród "znajomych" typów ludzkich (nieudaczni, ułomni, wewnętrznie niespełnieni mężczyźni; kobiety cierpiące z powodu nieszczęśliwej miłości). Krąży też wokół bliskich reżyserowi tematów: czasu, przeznaczenia, bólu, miłości. "Historia..." stanowi jednak również zamknięcie pewnego etapu twórczych poszukiwań Kolskiego. "Jest ostatnim z serii filmów, w których dokonywałem osobistych rozliczeń ze światem" - jak mówił w jednym z wywiadów. To z jednej strony zwiastun rozluźnienia więzów z wypracowaną przez lata estetyką, z drugiej zaś utwór bardzo osobisty, nawiązujący do rzeczywistych dziejów przodków artysty. "W mojej prywatnej historii rodzinnej cztery pokolenia zapisywały kartę pod nazwą"film", prawie od początku, odkąd kino istnieje. Prababka na początku wieku miała jedno z pierwszych kin w Łodzi"Theatre Optique Parisien", dziadek był producentem filmowym, przedstawicielem firm Fox, Metro Goldwyn Meyer, Paramount. Ojciec - montażysta filmowy, siostra - montażystka, ja - też filmowiec. Ale nie znalazłem dość odwagi czy nieskromności, żeby opowiadać wprost tę historię. Ukryłem więc moich antenatów za postaciami filmowymi" - zwierzał się swego czasu reżyser. Narratorem tytułowej "historii" jest dziesięcioletni Staszek Szewczyk, wychowany wprawdzie w mieście, lecz uczący się w wiejskiej szkole w Popielawach, skąd pochodzą jego dziadkowie. W pamiętniku, który pisze, bardzo wiele miejsca zajmuje zasłyszana historia barwnego, głośnego w okolicy, kowalskiego rodu Andryszków. Zaczyna się ona od Józefa Andryszka, zwanego Pierwszym. W XIX wieku zbudował on kinomaszynę, zanim jeszcze to samo uczynili na Zachodzie bracia Lumiere. Poprzez następne pokolenia saga rodzinna dochodzi do lat sześćdziesiątych XX wieku, czyli losów Józefa Andryszka Szóstego, zwanego Szustkiem, który marzy o odtworzeniu wynalazku swego przodka. Stanowczo sprzeciwia się temu jego ojciec, uważając, że kinomaszyna była przez lata przekleństwem rodu. W ten sposób pod ręką Kolskiego fascynująca historia rodzinna splata się nierozerwalnie z rozważaniami o fenomenie kina. Liczne wyróżnienia polskie i zagraniczne, w tym m.in. Złote Lwy w Gdańsku - Gdyni (1998) za najlepszy film roku oraz nagrody dla Krzysztofa Majchrzaka (pierwszoplanowa rola męska), Kazimierza Rozwałki (produkcja) i Jana Jakuba Kolskiego (nagroda Kin Studyjnych); Syrenka Warszawska (1998); Brązowe Grono na LLF w Łagowie (1998); Grand Prix dla filmu na Międzynarodowym Spotkaniu Kina i Telewizji - Kino Pełnoekranowe w Genewie (1999); Srebrny Witeź na MFF Słowiańskich i Prawosławnych w Moskwie (1999) oraz Grand Prix na Festiwalu Alte Adria Cinema w Trieście (1999) dla Jana Jakuba Kolskiego. 11:00 BLISKO, CORAZ BLIŻEJ - ODC. 10 WITAJCIE W DOMU. ROK 1921/22 Serial historyczny, 82 min, Polska, 1982 Reżyseria: Zbigniew Chmielewski Scenariusz: Albin Siekierski Zdjęcia: Jan Janczewski Muzyka: Piotr Marczewski Aktorzy: Tomasz Zaliwski, Ewa Ziętek, Jerzy Trela, Jan Frycz, Teresa Lipowska, Czesław Stopka, Andrzej Wojaczek, Lidia Bienias, Tadeusz Szaniecki, Zbigniew Buczkowski, Janusz Szydłowski, Zbigniew Bielski, Józef Nalberczak, Andrzej Chrzanowski Lato 1921 roku. Trzecie Powstanie Śląskie zbiera coraz krwawsze żniwo. Mimo to Polacy nie rezygnują i wciąż nękają niemieckie bojówki, nieco zaskoczone uporem i zaciekłością swoich przeciwników. Rodzina Pasterników zaangażowała się w walkę. Henryk bierze nawet udział w pracach Grupy Wschód. Wojciech Korfanty, nie konsultując się z wojskowymi, niespodziewanie zawiesza działania zbrojne i rozpoczyna ofensywę dyplomatyczną. Wyniki jego zabiegów przynoszą bardzo korzystne dla powstańców rezultaty. Decyzją Międzysojuszniczej Komisji część Górnego Śląska zostaje przyznana Polsce. Nadchodzi 20 czerwca 1922 roku. Polskie oddziały wchodzą na Górny Śląsk. Wśród żołnierzy są Pasternikowie. 12:35 AMERYKAŃSKI SEN Film dokumentalny, 25 min, Polska, 2017 Reżyseria: Marek Skrzecz Scenariusz: Marek Skrzecz Zdjęcia: Kacper Sędzielewski, Damian Kocur Muzyka: Audionetwork Głuchołazy - niewielkie miasto, które w latach dziewięćdziesiątych tętniło życiem, obecnie wymiera. W miasteczku panuje duże bezrobocie, a część mieszkańców wyjechała. W tym miejscu bez perspektyw nastoletni Szymon postanawia spełnić swoje wielkie marzenie. Chce zostać zapaśnikiem amerykańskiego wrestlingu. (Źródło: www.studiomunka.pl) 14:25 SCENA MUZYCZNA - PIN PARK Koncert, 50 min, Polska, 2020 Reżyseria: Małgorzata Kosturkiewicz Wykonawcy: Pin Park, Marek Horodniczy (prowadzący) Pin Park to projekt tworzony przez Macieja Polaka, znawcę i kolekcjonera syntezatorów, oraz Macieja Bączyka, który kojarzony jest z działalności w takich projektach, jak Kristen, Małe Instrumenty, czy Robotobibok. Pierwsze wydawnictwo duetu, bazowało na dwóch fundamentach: inspiracji krautrockiem oraz fascynacji syntezatorami, a dokładnie instrumentami angielskiej firmy EMS, czyli Electronic Music Studios, na których grają obaj muzycy. Pod tym względem nowy album "Doppelganger" jawi się jako kontynuacja obranej przez artystów ścieżki, ale tylko pozornie - podczas gdy debiutowi bliżej było do improwizacji, jego następca proponuje zaplanowane, skrupulatnie budowane kompozycje. "Doppelganger" to przede wszystkim ukłon w stronę muzyki elektronicznej lat 70. i analogowych klasyków, ale duet nie odrzuca też nowoczesnych rozwiązań, sięgając po urządzenia cyfrowe. Dzięki temu wydawnictwo może być odbierane jako znaleziony na zakurzonym strychu nieznany album sprzed kilku dekad, choć jednocześnie świetnie odnajduje się w obecnych realiach. 15:30 OPOWIEŚĆ LETNIA (CONTE D'ETE) Film obyczajowy, 109 min, Francja, 1996 Reżyseria: Eric Rohmer Scenariusz: Eric Rohmer Zdjęcia: Diane Baratier Muzyka: Philippe Eidel, Sbastien Erms Aktorzy: Melvil Poupaud, Amanda Langlet, Gwenalle Simon, Aurelia Nolin Jest to trzeci film z Rohmerowskiego cyklu "opowieści czterech pór roku". Student Gaspard decyduje się spędzić wakacje w bretońskim miasteczku Dinard. Kiedy jest już na miejscu, czeka na przyjazd swojej dziewczyny Leny. Czas spędza głównie na plaży bądź przy gitarze na komponowaniu piosenek. Przypadkiem poznaje Margot, sympatyczną dziewczynę, pracującą w wakacje w miejscowej kawiarni. Przebywają ze sobą coraz częściej, ale ich wzajemne relacje pozostają czysto platoniczne. Wraz z przyjazdem Leny Gaspard ma coraz więcej wątpliwości, czy to ona jest dla niego tą najważniejszą osobą. Szybko zaczyna tęsknić do niedawnych rozmów z Margot i szukać pretekstów, by znów mogli być razem. 17:30 MAŁA MOSKWA - ODC. 1/4 Miniserial obyczajowy, 45 min, 4 odc. , Polska 2008 Scenariusz i reżyseria: Waldemar Krzystek Zdjęcia: Tomasz Dobrowolski Muzyka: Zbigniew Karnecki Aktorzy: Lesław Żurek, Svetlana Khodchenkova, Dmitrij Uljanov, Elena Leszczyńska, Artem Tkachenko, Jurij Itskov, Aleksiej Gorbunov, Andrzej Grabowski, Erwin Petrykat, Teresa Sawicka, Krzysztof Dracz, Przemysław Bluszcz Telewizyjna, czteroczęściowa wersja filmu Waldemara Krzystka, który w 2008 r. zdobył Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za kinową wersję "Małej Moskwy". Film wyróżniono ponadto nagrodą za główną rolę kobiecą oraz dwiema specjalnymi nagrodami TVP. "Małej Moskwie" przypadło również aż 5 Polskich Nagród Filmowych - Orłów (m. in. za scenariusz, scenografię i kostiumy). Ten deszcz najbardziej prestiżowych wyróżnień polskiego przemysłu filmowego dla "Małej Moskwy" wzbudził różne reakcje i podzielił krytyków. Niektórzy z recenzentów uznali decyzję gdyńskiego jury za skandal. Ich zdaniem Waldemar Krzystek nakręcił patetyczny, staroświecki film, w którym narracja, prowadzenie kamery i kompozycja kadrów przywodzą na myśl kinowe wzorce sprzed kilku dekad. Zwolennicy "Małej Moskwy" podkreślali z kolei, że to film dla ludzi, a nie krytyków, błyskotliwie zrealizowany ważny epicki obraz, pozytywny przykład kina historycznego o zakazanej miłości w epoce PRL - u, o zniewoleniu jednostki w systemie totalitarnym. Wojska radzieckie stacjonowały w Polsce prawie pół wieku: od końca II wojny aż do roku 1993. W Legnicy mieścił się najpotężniejszy w Polsce garnizon Armii Czerwonej. W latach 60. zakwaterowani tam żołnierze i cywile stanowili niemal połowę mieszkańców miasta, które nazywano wówczas właśnie Małą Moskwą. Sierpień 1968, pierwsze dni agresji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację. Jurij Swietłow, radziecki pilot wojskowy, tuż przed kolejnym lotem bojowym nad Pragę widzi na lotnisku swoją żonę, młodą i śliczną Wierę. Gdy w nocy wraca do bazy, jeszcze na płycie lotniska dowiaduje się, że Wiera nie żyje. Jak głosi oficjalna wersja, popełniła samobójstwo. Trzydzieści lat później Jura jest znowu w Polsce, w Legnicy. Stoi na płycie tego samego wojskowego lotniska, teraz już opuszczonego i zrujnowanego. Idzie na grób żony, widzi też groby dawnych znajomych, ich dzieci. Do współczesnej Legnicy przyjeżdża również córka Jury, też Wiera. Dziewczyna, równie piękna jak matka, nienawidzi jednak rodzicielki samobójczyni za to, że zostawiła ją samą na świecie krótko po jej urodzeniu się, a jeszcze bardziej za to, że przez jej romans ona jest... bękartem. Wiera pracuje w Niemczech, w rosyjskim koncernie gazowym. Wyniosła, elegancka, przyzwyczajona do luksusu źle się czuje w Polsce, nie lubi Polaków. W przeciwieństwie do Jurija, który ma z Legnicy także i dobre wspomnienia, ona myśli o tym miejscu i ludziach jak najgorzej. Swietłowowie przyjeżdżają do Legnicy w 1967 roku, wraz z kolejną grupą żołnierzy i oficerów. Zamieszkują w wydzielonym z miasta wysokim murem osiedlu wojskowym. Miesiąc później, w dniu 50. rocznicy Rewolucji Październikowej, Wiera wygrywa polsko - radziecki konkurs piosenkarski Melodie przyjaźni, brawurowo wykonując "Grande valse brillante" Ewy Demarczyk. Wtedy też poznaje Michała Janickiego, młodego i przystojnego podporucznika Wojska Polskiego, który jako odpowiedzialny za sprawy kulturalno - oświatowe wręcza jej nagrodę. Mężczyzna zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia. W tańcu zaleca się do Wiery, lecz zostaje przez nią przywołany do porządku. Nie rezygnuje jednak: po zakończonym balu pomaga jej doprowadzić pijanego męża do ich obwarowanego osiedla tak, by nie schwytał ich patrol żandarmerii wojskowej. Wtedy też po raz pierwszy całuje piękną Rosjankę, która początkowo broni się przed nim i kiełkującym uczuciem. Na próżno. 19:10 POWIDOKI - SHAKESPEARE HENRYK IV Dysk./wywiad/debata, 10 min, Polska, 2020 Wykonawcy: Barbara Schabowska (prowadząca), Piotr Nowak (prowadzący) "Powidoki" to program publicystyczny poruszający istotne zagadnienia z zakresu filozofii, etyki i socjologii. Dwoje prowadzących: dziennikarka Barbara Schabowska i filozof prof. Piotr Nowak na przykładach wybranych przez siebie książek podejmą dyskusję nad zawartością tych dzieł i ich społeczną recepcją. W tym odcinku przedmiotem dyskusji jest kronika Williama Szekspira "Henryk IV". 20:00 LES BALLETS DE MONTE - CARLO: NACHO DUATO, JOSEPH HERNANDEZ (WHITE DARKNESS & THE LAVENDER FOLLIES) Film baletowy, 73 min, Niemcy, 2018 Wykonawcy: De Monte Carlo Les Balles Nacho Duato skomponował jednoaktowy balet "Biała ciemność" jako requiem dla swojej siostry. Rezultatem jest arcydzieło, które według krytyków osiągnęło wysokość uznawaną dotychczas za niemożliwą w krajobrazie sztuki współczesnej. Zaś amerykański choreograf Joseph Hernandez, stale współpracujący z Les Ballets de Monte - Carlo, niejako dokomponował w "The Lavender Follies" estetyczne uniwersum o chęci czy wręcz żądzy życia. 21:10 LEKKIE OBYCZAJE - HONOROWY OBYWATEL (EL CIUDADANO ILUSTRE) Film komediowy, 112 min, Argentyna/Hiszpania 2016 Reżyseria: Gaston Dupart, Mariano Cohn Scenariusz: Andres Dupart Aktorzy: Oscar Martinez, Dady Brieva, Andrea Frigerio, Nora Navas, Manuel Vicente, Marcelo D’Andrea, Belen Chavanne, Gustavo Garzon Laureat Literackiej Nagrody Nobla, pisarz Daniel Mantovani mieszka od kilkudziesięciu lat w Europie, w Hiszpanii. Choć do tej pory odrzucał wszystkie prestiżowe wyróżnienia na całym świecie, teraz przyjmuje zaproszenie do swego rodzinnego miasta w Argentynie, by odebrać medal Honorowego Obywatela Miasta. Mantovani wraca po latach do miejsca, które łączy się z rozmaitymi wspomnieniami i stało się inspiracją dla większości jego powieści, a bohaterami są właśnie mieszkańcy. Okazuje się, że przyjęcie zaproszenia w rodzinne strony, było najgorszą rzeczą, jaką pisarz mógł zrobić w całym swoim życiu. Za rolę pisarza Mantovaniego, Oscar Martinez zdobył w 2016 roku nagrodę dla najlepszego aktora na festiwalu w Wenecji. 24:00 MŁODA POLSKA - WIKI Film obyczajowy, 28 min, Polska, 2018 Reżyseria: Veronica Andersson Scenariusz: Veronica Andersson Zdjęcia: Mats Helgesson Aktorzy: Kamila Kobic, Magdalena Kizinkiewicz, Adam Bobik, Kordian Rekowski, Dominik Pergół, Jacek Olak, Hanna Tkaczyk, Leszek Wiśniewski, Hanna Klepacka, Dariusz Szymanowski, Witold Wieliński, Krzysztof Salawa, Mikołaj Chrostowski, Karolina Gibowska, Marta Markowicz Wiki jest autystyczną i ciekawą świata dziewczyną, która musi zmierzyć się z trudną rzeczywistością. Szczęśliwie na przekór złemu losowi spotyka Mateusza, fana autobusów warszawskiej komunikacji miejskiej, który wprowadza radość do jej szarej egzystencji. (PISF) 00:40 PANORAMA KINA POLSKIEGO - MARYSIA I NAPOLEON Komedia kostiumowa, 110 min, Polska, 1966 Reżyseria: Leonard Buczkowski Scenariusz: Andrzej Jarecki, Leonard Buczkowski Zdjęcia: Wiesław Zdort Muzyka: Wojciech Kilar Aktorzy: Beata Tyszkiewicz, Gustaw Holoubek, Juliusz Łuszczewski, Halina Kossobudzka, Ignacy Machowski, Kazimierz Rudzki, Anna Ciepielewska, Bogumił Kobiela, Wieńczysław Gliński, Andrzej Zaorski Historia romansu pięknej Marii Walewskiej i Napoleona nieraz inspirowała twórców filmowych. W roku 1937 w Hollywood powstał film "Pani Walewska" z udziałem takich gwiazd jak Greta Garbo i Charles Boyer. Była to historia tragiczna i melodramatyczna - wiadomo, że romans ów trwał niespełna trzy lata, poznali się na przełomie lat 1806 i 1807, a już w roku 1810 Napoleon poślubił Marię Ludwikę. W tym samym roku Maria Walewska urodziła cesarzowi syna Aleksandra. Andrzej Jarocki i Leonard Buczkowski - autorzy scenariusza "Marysi i Napoleona" - potraktowali tę miłosną historię z przymrużeniem oka. Pozwolili sobie także na pewną swobodę w traktowaniu faktów historycznych. A związany z Polską epizod biografii Napoleona opowiadany jest w filmie przez współczesną parę zakochanych. Polska, druga połowa XX wieku. Francuski naukowiec Napoleon Beranger przez przypadek w drodze na zjazd w Warszawie, zatrzymuje się w Walewicach. W tamtejszym pałacyku poznaje uroczą Polkę Marysię. Jest ona łudząco podobna do dawnej pani Walewic - Marii Walewskiej. Beranger poddaje się grze wyobraźni - w marzeniach on sam jest Napoleonem Bonaparte, a Marysia - jego piękną kochanką. Ta wycieczka w przeszłość zbliża naukowca i polską studentkę. 02:40 KINO NOCNE - ANATOMIA ZŁA Film akcji, 116 min, Polska, 2015 Reżyseria: Jacek Bromski Scenariusz: Jacek Bromski Zdjęcia: Michał Englert Muzyka: Ludek Drizhal Aktorzy: Krzysztof Stroiński - Lulek, Marcin Kowalczyk - Stasiek, Piotr Kowalczyk, Andrzej Seweryn, Magdalena Kuta, Anna Dereszowska, Krzysztof Czeczot, Łukasz Simlat, Marcin Perchuć, Michalina Olszańska, Krzysztof Stroiński, Marcin Kowalczyk, Michalina Olszańska, Piotr Głowacki, Andrzej Sewery 65 - letni Lulek, płatny zabójca pracujący dla gangsterów, warunkowo wypuszczony na wolność, dostaje ofertę pracy oraz snajperski karabin od prokuratora, który kilka lat wcześniej go zamknął. Ma sprzątnąć komendanta Centralnego Biura Śledczego. Lulek rozpoczyna treningi, szybko orientuje się jednak, że nabawił się wady wzroku, co uniemożliwia wykonanie zadania. Nie może jednak odmówić prokuratorowi, mając do wyboru albo powrót do więzienia, albo pieniądze i szansa wyjazdu za granicę. Przypomina sobie o sprawie Staśka, wojskowego snajpera skazanego przez Sąd Wojskowy na degradację i dyscyplinarne zwolnienie z wojska za to, że omyłkowo podczas akcji w Afganistanie zastrzelił czwórkę cywilów. Lulek w tajemnicy przed prokuratorem angażuje Staśka do pomocy, przedstawiając się jako wyższy oficer kontrwywiadu i sugerując, że Stasiek został wybrany do wykonania zadania specjalnego i jeśli mu się powiedzie, będzie mógł wrócić do wojska, tym razem do służby w kontrwywiadzie wojskowym. Prokurator działa na zlecenie bogatego biznesmena, Amerykanina polskiego pochodzenia, któremu komendant, a raczej jego archiwum i pamiętliwość przeszkadza w przeprowadzeniu interesu życia. Zamach się udaje, ale są trudności z zapłatą, Amerykanin nie dostarcza na czas pieniędzy. W wyniku kłótni Lulka z prokuratorem, pierwszy zostaje ciężko ranny, a drugi ginie. Stasiek wiezie Lulka samochodem do znajomego lekarza gangsterów, ale w drodze ten umiera. Stasiek wrzuca do rzeki jego ciało oraz karabin, sam zaś wraca do Warszawy. Zatrzymuje się w obskurnym hotelu, w którym uprzednio Lulek go umieścił. Wraca samochodem Lulka i z jego pieniędzmi. Zupełnie nie wie, co ma ze sobą zrobić w tej sytuacji. Odnajduje dziewczynę, z którą wcześniej miał kontakt. Osamotniony namawia ją do wspólnego wyjazdu za granicę. Tymczasem policja odnajduje w rzece ciało Lulka i karabin, kojarząc to z zamachem na komendanta. Stasiek jest w poważnych tarapatach. Teraz koledzy Lulka postanawiają pomścić przyjaciela. Do ekzekucji ma dojść na hotelowym parkingu.