TVP Kultura Środa, 02.06.2021 08:15 NIEDZIELA Z... INSTYTUTEM MUZYKI I TAŃCA Dysk./wywiad/debata, 40 min, Polska, 2021 Scenariusz: Katarzyna Jurkowska Wykonawcy: Katarzyna Sanocka (prowadząca) Muzyka towarzyszy na co dzień niemal każdemu z nas. Podobnie jak taniec jest związana z człowiekiem od zarania dziejów. Muzyka i taniec krzyżują swoje drogi bez względu na to, czy sięgamy po tradycję, klasykę, czy współczesność. Dzisiejszy bohater naszego programu wie, jak je rozwijać, promować i chronić. Bohaterem kolejnego odcinka programu "Niedzieli z..." jest Instytut Muzyki i Tańca. 09:10 MIRAI (MIRAI NO MIRAI) Film animowany, 93 min, Japonia, 2018 Reżyseria: Mamoru Hosoda Scenariusz: Mamoru Hosoda Muzyka: Masakatsu Takagi Wykonawcy: Katarzyna Łaska - Kaczanowska, Joanna Pach - Żbikowska, Modest Ruciński, Lidia Sadowa Pełnometrażowy film animowany. Pojawienie się młodszego rodzeństwa wywraca do góry nogami życie Kuna, który nie kryje swojej zazdrości i wściekłości. Niespodziewanie odkrywa, że ogród obok domu umożliwia podróże w czasie i spotkania z krewnymi z przeszłości lub przyszłości. Pozwala to chłopcu na niezwykłą przygodę, w czasie której Kun lepiej poznaje dzieje własnej rodziny. Obserwuje dziadka, którego pasją były motocykle, mamę, która zupełnie tak jak on wcale nie sprzątała po sobie zabawek oraz swoją nastoletnią siostrę. Dzięki temu powoli uczy się empatii, równowagi oraz wrażliwości na innych. "Mirai" to ujmujące anime, udowadniające siłę rodzinnego ciepła i ogromną rolę bliskich relacji, których budowanie wymaga ciągłej pracy nad sobą. (ŹRÓDŁO: kinodzieci.pl) 11:00 MODRZEJEWSKA - TWORZENIE SIEBIE ODC. 4/7 Serial biograficzny, 82 min, Polska 1990 Autor: Anna Bojarska Reżyseria: Jan Łomnicki Zdjęcia: Edward Kłosiński Muzyka: Piotr Hertel Występują: Krystyna Janda, Marek Bargiełowski, Jan Englert, Barbara Horawianka, Olgierd Łukaszewicz, Zdzisław Wardejn, Karol Strasburger, Leon Niemczyk i inni Helena przebywa w Krakowie. Matka doradza jej radykalną zmianę życia. Jednak Modrzejewska angażuje się do teatru. Prowadzi się nienagannie, prezentuje światu maniery wielkiej damy. W pierwszych otrzymanych rolach objawia się jej wielki talent, toteż szybko staje się rywalką Hoffmanowej. Zimajer porywa dziecko, Helena przeżywa wielki ból i rozpacz. W tym czasie poznaje Karola Chłapowskiego, który jest wielkim miłośnikiem sztuki. Modrzejewska stara się go pozyskać, znaleźć w nim oparcie, pomoc w codziennym życiu i staraniach o odzyskanie syna. Ich znajomość przeradza się w romans. Helena próbuje nakłonić Karola do małżeństwa. Jednocześnie stara się o debiut w Warszawie. Wreszcie odbywa się ślub Modrzejewskiej z Chłapowskim. 12:35 PORCELANA W SKŁADZIE SŁONIA Film obyczajowy, satyra, 44 min, Polska 1984 Scenariusz i reżyseria: Andrzej Czekalski Zdjęcia: Stefan Pindelski Muzyka: Włodzimierz Korcz Aktorzy: Henryk Bista, Artur Barciś, Kalina Jędrusik, Witold Pyrkosz, Leon Niemczyk, Janusz Rewiński, Leon Buczkowski i inni Znakomita satyra na sytuację w Polsce sprzed kilkudziesięciu lat. Któż dziś chce pamiętać czasy, w których krajobraz polskich miast i miasteczek nieodparcie kojarzył się z tasiemcowymi kolejkami, a zdobycie chociażby zwykłej, niebieskiej koperty wymagało nie lada sprytu i nastręczało wiele trudności. A jednak taka była rzeczywistość, choć z drugiej strony wydaje się, że mimo ciężkich warunków, żyło się łatwiej i nie było rzeczy, której nie dałoby się załatwić. O ludziach zmuszonych do radzenia sobie w trudnych czasach opowiada właśnie ta zabawna nowela. Bohaterowie pomagają jeden drugiemu w załatwianiu codziennych, zwykłych spraw, co pociąga za sobą całą lawinę różnych komicznych zdarzeń. Pierwsza scena filmu przedstawia zdezorientowanego kilkuletniego malca, któremu dziadek próbuje opowiedzić historię o kolejkach. W jakimś mieście przed nieokreślonym sklepem ustawiła się gigantyczna kolejka. Na jej koniec posłusznie zmierza główny bohater filmu w szarym prochowcu i czapce (w tej roli Henryk Bista). Nagle przypomina sobie, że musi jeszcze coś załatwić, więc prosi stojącego przed nim kolejkowicza, by zajął mu miejsce. Mężczyzna uprzejmie wyraża zgodę, ale w zamian prosi, by kupił dla niego w kiosku zwykłą kopertę. Oczywiście, dla bohatera to drobnostka, zapewnia, że nie sprawi mu to żadnego kłopotu. Nawet nie podejrzewa, ile osób będzie musiał zaangażować, by wreszcie dostać tę jedną, małą kopertę. Zajęta poprawianiem urody kioskarka odmawia sprzedaży. Chyba że przegoni stojącego od dłuższego czasu na ulicy mężczyznę, który denerwuje kobietę, co utrudnia jej pracę. Sterczący na rogu facet chętnie zgodziłby się zejść z oczu kioskarce, cóż, kiedy musi cierpliwie czekać na taksówkę, którą kazała mu złapać teściowa. Odejdzie, jeżeli bohater znajdzie wolną "taryfę". Taksówka w końcu znajduje się, tyle że zepsuta i trzeba ją dopchać do warsztatu. W zakładzie mechanik nie naprawi auta, jeżeli nie strzeli sobie trzech piwek. W pobliskiej restauracji alkohol podaje się tylko do konsumpcji, ale co robić, kiedy zakąsek brak. Bohater dostanie piwo, jeżeli we własnym zakresie załatwi coś do zjedzenia. Aby zdobyć zakąskę, musi spełnić kolejne żądanie i tak dalej, i tak dalej. W końcu wszyscy zostaną usatysfakcjonowani, jednak nasz bohater niewiele będzie z tego miał. Jego kolejka okazała się wyjątkowo pechowa. 13:30 ZIMNA REWOLUCJA. SPOŁECZEŃSTWA EUROPY ŚRODKOWO - WSCHODNIEJ WOBEC SOCREALIZMU Reportaż, 15 min, Polska, 2021 Reżyseria: Anna Zakrzewska, Tomasz Filiks Scenariusz: Anna Zakrzewska, Tomasz Filiks W zimnym klimacie lat 50. , narastających napięć międzynarodowych i umacniania się dyktatur komunistycznych w krajach Europy Środkowo - Wschodniej dokonała się rewolucja społeczna. Była to rewolucja w znaczeniu głębokich przeobrażeń prowadzących do ustanowienia nowych hierarchii społecznych i urzeczywistnienia dyktatury proletariatu, ściśle powiązanych z gwałtowną industrializacją i urbanizacją w tej części Europy. Kuratorzy wystawy podejmują krytyczną refleksję na temat zachodzących wówczas przemian, obrazując ich skalę i dynamikę za pomocą materiału wizualnego z dziedziny malarstwa, fotografii, filmu, wzornictwa i architektury. Obejmuje on ponad 400 prac z sześciu krajów dawnego bloku wschodniego: Polski, Czechosłowacji, NRD, Bułgarii, Rumunii i Węgier. Sztukę tamtego okresu sprowadza się na ogół do przepojonych wiarą w świetlaną przyszłość wizerunków radosnych robotników czy heroicznych przedstawień ich pracy, to jednak tylko część produkcji wizualnej socrealizmu. Aby nakreślić jej pełniejszy, bardziej zniuansowany obraz, kuratorzy sięgają po dzieła odbiegające od tych stereotypowych wyobrażeń, często dalekie od propagandowego entuzjazmu, niekiedy naznaczone melancholią czy niepokojem. Podejmują polemikę z utrwalonym przekonaniem, że socrealizm był odciętym od rzeczywistości społecznej spektaklem, który kreował nową rzeczywistość (Evgeny Dobrenko). Spośród licznych przedstawień wybierają takie, które dotychczas pozostawały w cieniu, a dziś mogą rzucić nowe światło na surowe realia tamtej epoki. Skupiają uwagę na roli, jaką w tworzeniu socjalistycznego ładu społecznego i dowartościowywaniu nowych elit odgrywały kultura i sztuka. Świadomi rozbieżności między prezentowanymi obrazami a rzeczywistą sytuacją aktorów społecznych śledzą losy robotników (migracje ze wsi do miasta, zdobywanie nowej pozycji zawodowej, określanie na nowo własnej tożsamości) i próbują za pomocą wybranych dzieł uchwycić towarzyszące im emocje: entuzjazm, niepokoje i rozczarowania. Wystawa pokazuje zmieniające się oblicze klasy robotniczej: konflikty i napięcia w obrębie tej niejednorodnej grupy, a także jej niejednoznaczny stosunek do władzy. Jednym z założeń projektu jest także włączenie socrealizmu (nazywanego wielkim Innym XX wieku) w procesy transformacji sztuki XX stulecia i ukazanie go w jego zaskakującej różnorodności i wieloznaczności. (...) Na wystawie znajdą się prace m.in. takich artystów jak Aurl Bernth, Walerian Borowczyk, Hans Grundig, Renato Guttuso, Wojciech Fangor, Emil Filla, Arno Fischer, Jiri Kroha, Jan Lenica, Max Lingner, Jnos Mattis - Teutsch, Andrzej Munk, Evelyn Richter, Willi Sitte, Henryk Stażewski, Władysław Strzemiński, Alina Szapocznikow, Jiri Trnka, Werner Tübke, Kurt Weiler, Andrzej Wróblewski, Karel Zeman. Źródło opisu: https: //zacheta.art.pl 13:45 RZECZ POLSKA - PLAKAT ZAMECZNIKA I POLSKA SZKOŁA PLAKATU Film dokumentalny, 12 min, Polska, 2021 Reżyseria: Anna Zakrzewska, Tomasz Filiks Scenariusz: Tomasz Filiks, Anna Zakrzewska Zdjęcia: Nicolas Villegas, Piotr Pawlus Muzyka: Adam Walicki, Bartosz Kruczyński Jednym z najciekawszych fenomenów artystycznych, który rozwinął się w naszym kraju w latach 60. XX wieku była Polska Szkoła Plakatu. Nigdy nie stanowiła formalnej grupy i choć badacze sztuki spierają się dziś, czy narodziła się w latach 20. czy w 50. , to zgodnie mogą wymienić jej najważniejszych przedstawicieli: Tomaszewski, Mroszczak, Cieślewicz, Fangor, Lenica, Świerzy czy Zamecznik. Początkowo plakaty były tworzone do reklamowania filmów, ale artyści, którzy podjęli się ich wykonywania, szybko zrozumieli, z jak wdzięcznym medium mają do czynienia: tanie w produkcji, powstające w wielu egzemplarzach i egalitarnie docierające do widzów plakaty stanowiły świetną przestrzeń do własnych poszukiwań artystycznych. Plakaty tamtych lat wyróżniają się prostym przekazem graficznym, oszczędną formą, malarskim sznytem i dobrym liternictwem. Wszystko to sprawiło że ten polski fenomen zdobył rozgłos na całym świecie. Wśród wymienionych twórców wyróżniał się Wojciech Zamecznik. Ten znakomity artysta łączący w swojej twórczości różne media, rozwijał nowoczesny język masowej wizualności. Zamecznik znany jest przede wszystkim za sprawą swoich plakatów, w których udało mu się w eksperymentalny sposób wykorzystać fotografię. Jednym z najbardziej znanych jest plakat, jaki przygotował dla 9. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień. Wspólnie z Galerią Archeologia Fotografii postaramy się prześledzić proces twórczy, by pokazać, jak udało się artyście stworzyć ten projekt. Przybliżymy również historię festiwalu i opowiemy o fenomenie jazzu w latach 60. Zastanowimy się, na czym polegała wyjątkowość Polskiej Szkoły Plakatu i czy dziś ma ona swoich kontynuatorów? Co składa się na dobry plakat i czy jest możliwe wypunktowanie cech koniecznych do stworzenia plakatu, którego nie sposób zapomnieć. 14:05 TAMTE LATA, TAMTE DNI - ANDRZEJ I JACEK ZIELIŃSCY Dysk./wywiad/debata, 25 min, Polska, 2021 Reżyseria: Joanna Makowska Scenariusz: Marta Perchuć - Burzyńska, Joanna Makowska Wykonawcy: Marta Perchuc - Burzyńska (prowadząca) Marta Perchuć - Burzyńska rozmawia z wybitnymi artystami o dzieciństwie, domu rodzinnym i najważniejszych doświadczeniach, które w istotny sposób wpłynęły na ich życie i drogę twórczą. Rozmowy realizowane są w miejscach, które dla bohaterów programu mają największe znaczenie sentymentalne. Tym razem w podróż do krainy najmłodszych lata zabierają nas bracia Andrzej i Jacek Zielińscy, popularni muzycy, znani jako "Skaldowie". 14:40 ZAKAZANE FILMY. DZIEDZICTWO NAZISTOWSKIEGO KINA (FORBIDDEN FILMS / VERBOTENE FILME) Film dokumentalny, 52 min, Niemcy, 2018 Reżyseria: Felix Moeller Film dokumentalny przedstawiający historię i obraz niemieckiej kinematografii w latach 30. i 40. Wiele osób się zastanawia, co z takimi filmami robić, pokazywać, dyskutować czy nie. Trzecia Rzesza wyprodukowała 1200 filmów fabularnych. Ponad 40 pozostaje niedozwolonych. Prawie 70 lat po upadku nazistowskiego reżimu zakazano publicznych pokazów tych filmów w Niemczech i wielu innych krajach, ponieważ nadal są uważane za niebezpieczną propagandę. Czy filmy te powinny być powszechnie dostępne? Prezentowany dokument zawiera krótkie fragmenty archiwalnych filmów oraz wypowiedzi historyków i widzów w różnym wieku, którym fabuły te zostały zaprezentowane na specjalnych pokazach. To historia zakazanych w Niemczech filmów, które powstały na potrzeby nazistowskiej propagandy. Wykrzywione obrazy Polaków i Żydów, chwalebny stosunek do niemieckich wojskowych, krzewienie kultu Adolfa Hitlera. Schowane w archiwach filmy są prawdziwą lekcją historii, ale czy powinny być pokazywane dzisiaj? Czy obrazy dawnej propagandy mogą nadal oddziaływać na współczesnych ludzi? Film zdibył nagrody na wielu festiwalach. 15:45 PORA UMIERAĆ Film obyczajowy, 104 min, Polska 2007 Scenariusz i reżyseria: Dorota Kędzierzawska Zdjęcia: Artur Reinhart Muzyka: Włodzimierz Pawlik Aktorzy: Danuta Szaflarska, Krzysztof Globisz, Patrycja Szewczyk, Kamil Bitau, Robert Tomaszewski, Małgorzata Rożniatowska, Witold Kaczanowski, Weronika Karwowska, Kai Schoenhals i inni Tak jak dla 88 - letniej Krystyny Feldman rolą życia okazała się zagrana w wieku 88 lat postać Nikifora, tak starsza od niej o rok Danuta Szaflarska (rocznik 1915) dała brawurowy popis swoich umiejętności aktorskich w filmie "Pora umierać", gdzie wystąpiła już jako dama 92 - letnia, ale wspaniałej formy mógłby jej pozazdrościć niejeden 60 - latek. Jej występ doceniło jury FPFF w Gdyni w 2007 r. , gdzie aktorka zdobyła nagrodę za główną rolę kobiecą (za rolę Anieli otrzymała również Orła - Polską Nagrodę Filmową). Ponadto dziełu Doroty Kędzierzawskiej przyznano też nagrodę za dźwięk, nagrodę dziennikarzy i Złotego Klakiera dla najdłużej oklaskiwanego filmu. Obraz ten doceniono również na festiwalach w Trieście, San Francisco, Leeds i Malmoe oraz na krajowych festiwalach i przeglądach. "Pora umierać" to utrzymana w nostalgicznej, poetyckiej tonacji (jak zresztą wszystkie filmy Doroty Kędzierzawskiej) opowieść o starości, przemijaniu i samotności, o pragnieniu bycia potrzebnym aż do końca, o wierności zasadom i wartościom, które nie powinny ustępować przed naporem nowego tylko dlatego, że to nowe jest silniejsze, bardziej przebojowe, zachłanne. W filmie niewiele się dzieje, ale od wydarzeń i wartkich dialogów ważniejsze są tu nastroje, spojrzenia, gesty. Bohaterka filmu, sędziwa pani Aniela, mieszka z ukochaną suczką Filą w przedwojennej, mocno już nadgryzionej zębem czasu drewnianej willi pod Warszawą, utrzymanej w stylu falenicko - otwockim. Po latach dzielenia obszernego lokum z licznymi, dokwaterowanymi jej lokatorami, wreszcie pozbywa się ostatniego z nich. Znów może się poczuć naprawdę u siebie. Z satysfakcją i dumą właścicielki przechadza się po opustoszałych pomieszczeniach, wierzy, że teraz zacznie nowy etap w życiu. Ale syn Witek, który odwiedza ją od czasu do czasu z wnuczką, otyłą 8 - latką w okularach, nie zamierza spełniać matczynych marzeń o zamieszkaniu z nią z powrotem w rodzinnym domu. Nie ma na to również ochoty ani jego żona Marzenka, która nigdy nie była z teściową w najlepszych stosunkach, ani wnuczka, bardziej zainteresowana otrzymaniem w prezencie babcinego pierścionka niż mieszkaniem w nieciekawym dla niej miejscu. Na domiar złego, staruszkę nachodzą wysłannicy jej nowobogackiego sąsiada, który chętnie odkupiłby atrakcyjną działkę, a drewnianą ruderę po prostu rozebrał, żeby nie zasłaniała mu widoku. Dla Anieli jednak ten dom ma przede wszystkim wartość sentymentalną i nie wyobraża sobie jego sprzedaży: to przecież jej młodość, życie rodzinne, rozliczne pamiątki i wspomnienia. Każdy kąt, każdy sprzęt ma tutaj swoją historię, która jest także jej historią. Staruszka liczy więc, że syn przynajmniej wyperswaduje sąsiadowi próby wywierania na nią nacisków. Zamiast tego odkrywa jednak, że Witek potajemnie, późnym wieczorem, odwiedził wraz z żoną sąsiada, i że to właśnie on, a nie synowa, usiłuje dogadać się z "wrogiem" za plecami matki. Wzburzona nielojalnością i zdradą syna Aniela dochodzi do wniosku, że w takiej sytuacji pora umierać. Odwołuje telefonicznie dalsze wizyty syna, zakrywa kirem lustra, zatrzymuje stary zegar, wkłada czarną suknię, zapala świecę i z różańcem w rękach układa się na łóżku, by czekać na śmierć. Szybko jednak zmienia zdanie. Postanawia działać, biorąc sprawy w swoje ręce. 17:55 URODZENI ARTYŚCI - AGA I JANUSZ PRUS Reportaż, 24 min, Polska, 2020 Tym razem Emilia i Redbad odwiedzają warszawską pracownię obuwia artystycznego rodziny Prusów. Jej marka opiera się na wielopokoleniowej tradycji rodzinnej. Janusz Prus szlify zdobywał pod okiem swojego teścia - słynnego, warszawskiego szewca, Brunona Kamińskiego. Córka Janusza, Agnieszka, rzemieślniczą tradycją nasiąkała od dzieciństwa. Po studiach na warszawskiej ASP postanowiła sięgnąć do rodzinnych korzeni. 21:15 NA WSCHÓD OD HOLLYWOOD - DUREŃ (DURAK) Dramat, 115 min, Rosja, 2014 Reżyseria: Jurij Bykow Zdjęcia: Kirill Klepalov Aktorzy: Nina Antyukhova, Sergey Artsybashev, Pyotr Barancheev Film o uczciwym człowieku w nierównym starciu z machiną biurokratyczną. Dima Nikitin pracuje w niedużym miasteczku jako hydraulik. Spośród kolegów wyróżnia go uczciwość i prawość. Pewnej nocy, w cieszącym się złą sławą wiekowym hotelu robotniczym pękają rury. Do czasu przybycia ekipy nic nie zapowiada tragedii. Na miejscu Nikitin odkrywa, że budynek grozi zawaleniem i nie przetrwa nocy. Konieczna jest natychmiastowa ewakuacja. Ponieważ w większości zamieszkują go pijacy i włóczędzy, miejscowi oficjele unikają odpowiedzialności za skomplikowaną logistycznie operację. Osamotniony Dima podejmuje walkę o życie ponad ośmiuset mieszkańców budynku. 01:00 JAZZ W AKWARIUM - KONCERT KWARTETU JANUSZA MUNIAKA (CZ. 1) Koncert, 34 min, Polska, 1984 Wykonawcy: Andrzej Jaroszewski(Prowadzący), Bogdan Kierach, Andrzej Cudzich, Wojciech Puszek, Janusz Muniak, Janusz Muniak, Kwartet Janusza Muniaka Koncert muzyki jazzowej w wykonaniu Kwartetu Janusza Muniaka. 01:35 JAZZ W AKWARIUM. KONCERT KWARTETU JANUSZA MUNIAKA (CZ. 2) Koncert, 28 min, Polska, 1984 Wykonawcy: Andrzej Jaroszewski(Prowadzący), Bogdan Kierach, Andrzej Cudzich, Wojciech Puszek, Janusz Muniak, Kwartet Janusza Muniaka Druga część koncertu Kwartetu Janusza Muniaka zarejestrowana w warzszawskim klubie "Akwarium". Muniak to jeden z najważniejszych polskich saksofonistów jazzowych. Urodzony w 1941 roku muzyk i kompozytor w latach 60. współpracował z najwybitniejszymi zespołami w kraju. Wchodził w skład kwintetów Tomasza Stańki i Andrzeja Trzaskowskiego, grywał z Krzysztofem Komedą i Janem Ptaszynem Wróblewskim. Od połowy lat 70. jest liderem własnych zespołów, przez które przewinęli się najzdolniejsi muzycy młodszego pokolenia. O randze artysty mogą również świadczyć wspólne nagrania z jazzmenami rangi światowej, jak Don Cherry, czy Freddie Hubbard. 04:40 KINO NOCNE - PRZEKŁADANIEC Komedia science fiction, 35 min, Polska, 1968 Reżyseria: Andrzej Wajda Scenariusz: Stanisław Lem Zdjęcia: Wiesłwa Zdort Muzyka: Andrzej Markowski Aktorzy: Bogumił Kobiela, Ryszard Filipski, Tadeusz Pluciński, Anna Prucnal, Jerzy Zelnik, Piotr Wysocki Zrealizowana pod koniec lat 60. nowela filmowa opowiada o wydarzeniach rozgrywających się w przyszłości, u progu XXI wieku. Scenariusz napisał specjalista od utworów fantastyczno - naukowych i groteskowych, Stanisław Lem. Od premiery "Przekładańca" minęło kilkadziesiąt lat, w tym czasie medycyna zrobiła ogromny postęp. Dziś transplantacje organów ludzkich są powszechne i nikogo nie zaskakują. To, co niegdyś wydawało się czystą fantazją, stało się rzeczywistością. Przed laty groteska filmowa w reżyserii Wajdy wzbudziła sporo emocji, zdobyła uznanie krytyki, a potwierdzeniem sukcesu były liczne prestiżowe nagrody i wyróżnienia, m.in. Komitetu ds Radia i Telewizji oraz Medal Specjalny na festiwalu filmów fantastycznych w Sitges w Hiszpanii. Z ogromnym powodzeniem opowieść science fiction przeszła przez ekrany telewizji w Europie. Bohaterem filmu jest kierowca rajdowy, Richard Fox (znakomita rola Bogumiła Kobieli). Wielokrotny medalista, zdobywca wielu nagród odnosi sukcesy wraz ze swym bratem, Thomasem, który świetnie się sprawdza w roli pilota. Udział w kolejnym ważnym rajdzie samochodowym kończy się tragicznie. Bracia ulegają groźnemu wypadkowi i z poważnymi obrażeniami trafiają do kliniki prowadzonej przez genialnego doktora (Jerzy Zelnik), specjalizującego się w przeszczepach ludzkich organów. Ofiary tragicznej katastrofy zostają poddane skomplikowanym operacjom. Niestety, obydwu mężczyzn nie udaje się ocalić. Doktor ratuje życie jedynie Richardowi, który, jak się okazuje, ma przeszczepionych wiele organów Thomasa. Gdy żona zmarłego próbuje uzyskać należne jej odszkodowanie od towarzystwa ubezpieczeniowego, wybucha skandal. Firma postanawia wypłacić zaledwie 30 procent całej sumy, uzasadniając decyzję tym, że pochowano jedynie część zmarłego. Reszta narządów Thomasa "żyje" i normalnie funkcjonuje w ciele jego brata. Richard, któremu również należy się odszkodowanie, postanawia wyegzekwować pieniądze od firmy ubezpieczeniowej, angażując adwokata (Ryszard Filipski). Sprawa okazuje się bardzo trudna. Tymczasem dochodzi do kolejnego tragicznego wypadku podczas rajdu. Ginie osiem osób przebywających na trasie wyścigu, wśród nich wdowa po Thomasie. Richardowi znów udaje się przeżyć groźną kolizję dzięki interwencji genialnego chirurga. "Poskładany" z narządów ofiar wypadku rajdowiec ma już niewiele własnych części.