TVP Kultura Środa, 01.09.2021 08:45 ŚMIERĆ JAK KROMKA CHLEBA Dramat społeczno - polityczny, 116 min, Polska 1994 Scenariusz i reżyseria: Kazimierz Kutz Zdjęcia: Wiesław Zdort Muzyka: Wojciech Kilar Aktorzy: Jerzy Radziwiłowicz, Janusz Gajos, Jerzy Trela, Mariusz Benoit, Roman Jasiński, Roman Garncarczyk, Andrzej Grabowski, Teresa Budzisz - Krzyżanowska, Szymon Kuśmider, Jan Peszek, Anna Dymna, Przemysław Branny, Małgorzata Majewska i inni Filmowy zapis pacyfikacji kopalni "Wujek" - najtragiczniejszego epizodu stanu wojennego. Kazimierz Kutz z wielką dbałością o szczegóły zrealizował patetyczny fresk o tamtych dramatycznych wydarzeniach. Jego film, o niekwestionowanej wartości artystycznej, jest też swoistym hołdem dla odwagi i determinacji górników, którzy nie zawahali się oddać życia za ideały Sierpnia. Katowice, noc z 12 na 13 grudnia 1981 roku. Jednostki wojskowe zajmują strategiczne punkty miasta. Niebawem generał Jaruzelski ogłosi w telewizji wprowadzenie stanu wojennego. Grupa zomowców, rozbijając związkową ochronę, wyciąga z mieszkania przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w kopalni "Wujek". Wieść o tym szybko przedostaje się do górników. Początkowo zaskoczeni, wkrótce reagują spontanicznym protestem. 14 grudnia w zakładzie wybucha strajk. Robotnicy domagają się zniesienia stanu wojennego i uwolnienia przewodniczącego. Negocjacje z władzami kończą się fiaskiem. Wojsko, ZOMO i milicja przygotowują szturm na kopalnię. Mimo że bohaterem filmu Kutza jest zbiorowość, reżyser nie miał problemu z namówieniem do współpracy renomowanych aktorów. Wielu z nich, choć pojawia się tylko w mniejszych lub większych epizodach, zagrało na najwyższym poziomie. W pamięci pozostają zwłaszcza: wewnętrznie skupiona kreacja Janusza Gajosa jako inżyniera Miodka, Jerzy Radziwiłowicz w kluczowej roli proboszcza oraz pełen dramatyzmu i ekspresji występ Teresy Budzisz - Krzyżanowskiej odtwarzającej postać lekarki pomagającej rannym górnikom. Utrzymany w paradokumentalnej stylistyce utwór Kutza wzbudził zachwyt krytyków, przeważnie rekrutujących się z ludzi, którzy podobnie jak reżyser silnie przeżyli wprowadzenie stanu wojennego. "Śmierć jak kromka chleba" wciąż pozostaje jednym z najważniejszych filmów o stanie wojennym. Przenikliwie odtwarza świadomość strajkujących, którzy ze zwykłych ludzi stają się współtwórcami mitu. Dzięki elegijnej muzyce Wojciecha Kilara, łączącej elementy śląskich melodii z kościelnym chorałem, oraz uniwersalizacji męczeństwa strajkujących, film Kutza przypomina widowisko pasyjne. Jego mottem stają się słowa z górniczej szatni: "Nie pal, zachowaj czystość". W interpretacji proboszcza nabierają one symbolicznego znaczenia: nie dopuść do siebie nienawiści, pielęgnuj wewnętrzną potrzebę wolności. Złote Grono na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie w 1994 roku. Honorowe Wyróżnienie Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1994 roku. 11:00 POGRANICZE W OGNIU - ODC. 10/24 Serial historyczno - sensacyjny, 53 min, Polska, 1988 Reżyseria: Andrzej Konic Scenariusz: Juliusz Janczur, Andrzej Konic Zdjęcia: Antoni Wojtowicz Aktorzy: Cezary Pazura, Olaf Lubaszenko, Janusz Bukowski, Włodzimierz Maciudziński, Marek Lewandowski, Tomasz Budyta, Marian Dziędziel, Katarzyna Chrzanowska, Sławomir Orzechowski, Michał Pesek, Dariusz Jakubowski, Jan Monczka Polski wywiad śledzi każdy krok Elzy. Niezależnie od "zwerbowanego" przez nią Madeja, Czarek podsuwa jej inną drogą pocztę między sztabem WP a MSW. Chce wytropić łącznika Elzy z Berlinem. Tymczasem ona sama jedzie do Niemiec. Na granicy rewizja - pozornie rutynowa - wykrywa w jej bagażu ważne dokumenty dotyczące uzbrojenia armii polskiej. Polski wywiad nie przekazywał ich Elzie. Niemiecki też nie wie, od kogo pochodziły. Sąd skazuje Elzę na 15 lat. Madej w Pradze, w hotelu Palace, wymienia dokumenty sztabu WP na dolary. Potem schodzi do baru, gdzie obserwują go ucharakteryzowani Czarek i Zygmunt. Przez moment pojawia się w barze Relke. Czarek ukrywa przed nim twarz. 12:05 POGRANICZE W OGNIU - ODC. 11/24 Serial historyczno - sensacyjny, 59 min, Polska, 1991 Reżyseria: Andrzej Konic Scenariusz: Juliusz Janczur, Andrzej Konic Zdjęcia: Antoni Wojtowicz Aktorzy: Olaf Lubaszenko, Janusz Bukowski, Cezary Pazura, Dariusz Jakubowski, Iwona Rulewicz, Jerzy Gudejko, Gustaw Lutkiewicz, Piotr Barszczak, Roch Siemianowski, Piotr Grabowski, Jerzy Nowacki, Włodzimierz Adamski, Ryszard Kotys, Jarosław Kopaczewski Chęć współpracy z polskim wywiadem zgłasza związany z Abwehrą kupiec z Gdańska August Mackett. Na poparcie swej wiarygodności dostarcza Czarkowi szkic nowej bomby, której tajemnicę zna tylko III Eskadra z Bydgoszczy i Berlin. Mackett wskazuje swego łącznika z Bydgoszczy. Jest nim Zygmunt Patchek, brat Trudy, narzeczonej kapitana Grządka, pilota III Eskadry. Podsuwając Patchkowi sfałszowane materiały Czarek z kolegami wpada na trop szpiega Abwehry "Hansa", którym jest porucznik Peltz, dowódca V strażnicy WP pod Bydgoszczą. Peltz w pułapce godzi się na podwójną współpracę. Truda z bratem opuszczają Polskę. 13:30 ELENA FERRANTE, GORĄCZKA CZYTANIA (FERRANTE FEVER) Film dokumentalny, 71 min, Włochy, 2017 Reżyseria: Giacomo Durzi Scenariusz: Laura Buffoni, Giacomo Durzi Film przedstawia twórczość literacką Eleny Ferrante, autorki, która pomimo międzynarodowego sukcesu, nie jest znana. Dzięki rozmowom z pisarzami poznajemy sylwetkę pisarki, która skrywa się pod pseudonimem Ferrante. 14:50 SZKOŁA PODSTAWOWA (OBECNA SKOLA) Komedia obyczajowa, 97 min, Czechy 1991 Reżyseria: Jan Sverak Scenariusz: Zdenek Sverak Występują: Jan Triska, Zdenek Sverak, Libuse Safrankova, Rudolf Hrusinsky, Daniela Kolarova, Irena Pavlaskova, Ondrej Vetchy, Boleslav Polivka i inni Urodzony w 1965 roku reżyser Jan Sverak jest synem bardzo popularnego w Czechach aktora i scenarzysty Zdenka Sveraka. Już jako dziecko realizował pierwsze amatorskie filmy ręczną kamerą Super - 8. Ukończył słynną praską szkołę filmową FAMU, gdzie jeszcze podczas studiów zrealizował etiudę "Ropożerni" uhonorowaną Oscarem dla najlepszego zagranicznego filmu studenckiego. Jego debiutancka pełnometrażowa "Szkoła podstawowa" okazała się dziełem nad wyraz udanym i w 1992 r. otrzymała nominację do nagrody Akademii Filmowej w kategorii najlepszego filmu zagranicznego. Scenariusz "Szkoły" napisał Zdenek Sverak, który zagrał tam również jedną z ról. Od tamtej pory stale pisze dla syna i występuje u niego. Ich największym, jak dotąd, sukcesem okazał się nakręcony w 1996 r. "Kola", który zdobył Oscara, Złoty Glob oraz Grand Prix na festiwalu w Tokio. "Szkołę podstawową", która zapoczątkowała tak owocną współpracę rodzinnego duetu, osnuł Zdenek Sverak na wspomnieniach ze swego dzieciństwa, z czasów, gdy jako 10 - letni chłopiec uczęszczał do szkoły podstawowej na przedmieściach stolicy. Były to lata tuż po zakończeniu wojny, gdy ludzie żyli złudzeniami i oczekiwali spełnienia marzeń, które nie mogły się spełnić. Powszechna wówczas wiara, że właśnie nadeszła pora budowania systemu sprawiedliwości społecznej, a Czechosłowacja stanie się pomostem łączącym Wschód i Zachód, kumulującym na swym terenie zalety obu systemów, miała się rozwiać dopiero w 1948 r. w konfrontacji z polityczną rzeczywistością. Na tle powojennej euforii Sverakovie pokazali długi łańcuch konsekwentnie uszeregowanych epizodów, z których każdy ma swego bohatera. W rezultacie powstała barwna, soczysta i pełna humoru opowieść o rozbrykanych dzieciach, nauczycielach i rodzicach z peryferyjnej dzielnicy Pragi. Mimo "wspomnieniowego" podłoża, film nie rozmywa się jednak w rzewnej nostalgii, zachowując obiektywizm i werwę. Niemała w tym zasługa świetnych aktorów, których wsparli na ekranie występujący w epizodach koledzy z branży reżyserskiej: Jiri Menzel, Karel Kachya i Irena Pavlaskova. Praga, lata 1945 - 46.10 - letni Eda i jego kolega Tonda, uczniowie szkoły podstawowej, uczęszczają do klasy, w której kierownictwo szkoły zgromadziło największych łobuziaków i urwisów. Chłopcy prześcigają się w szalonych pomysłach i pewnego dnia doprowadzają swą nauczycielkę do rozstroju nerwowego. Znękaną niewiastę zastępuje nowy nauczyciel, Igor Hnizdo, który nadal chodzi w wojskowym trenczu i opowiada swym podopiecznym, że walczył na wszystkich frontach II wojny światowej. Surowy pedagog jest zwolennikiem żelaznej dyscypliny, często sięga po trzcinkę i ma wyjątkową słabość do płci pięknej. Choć trudno uwierzyć we wszystkie jego bohaterskie czyny, jego uczniowie jeszcze tego nie kwestionują. Przepadają za nauczycielem, podziwiają go, akceptują stosowane przez niego metody wychowawcze i nawet zaprzeczają, jakoby stosował kary cielesne. Hnizdo podkreśla zresztą, że pragnie przede wszystkim oddziaływać jako pozytywny przykład i nigdy nie twierdzi jednoznacznie, że opowieści o nim są najprawdziwszą prawdą. Eda obserwuje nauczyciela i porównuje go ze swym ojcem, który nie ma w sobie nic z bohatera, a przynajmniej tak się chłopcu zdaje. 16:45 HANDLARZ CUDÓW (.) Dramat obyczajowo - psychologiczny, 99 min, Polska/Szwecja 2009 Reżyseria: Jarosław Szoda, Bolesław Pawica Scenariusz: Mitko Panov Zdjęcia: Jarosław Szoda Muzyka: Adam Norden, Iris Kjaernested Aktorzy: Borys Szyc, Sonia Mietielica, Roman Golczuk, Joanna Szczepkowska, Mariusz Benoit, Ali Ibraguimov, Piotr Borowski, Franciszek Trzeciak, Witold Wietliński i inni Stefan, od lat walczący z alkoholizmem, wyjeżdża na pielgrzymkę do Lourdes, gdzie spodziewa się całkowitego wyleczenia. Niespodziewanie los stawia mu na drodze dwoje dagestańskich półsierot, pragnących odnaleźć ojca przebywającego we Francji. "Handlarz cudów" to udany reżyserski debiut kinowy Jarosława Szody i Bolesława Pawicy. Szoda wcześniej parał się głównie profesją operatora (zdjęcia w "Handlarzu" są jego autorstwa). Pawica dał się poznać przede wszystkim jako twórca filmów dokumentalnych i reżyser ważnych imprez estradowych. Obaj zresztą często pracowali w duecie, tyle że kręcąc...teledyski. "Handlarzem cudów" udowodnili, że w pełnometrażowej fabule czują się znakomicie. Potwierdzają to liczne nagrody (m.in. na festiwalach w Gdyni, Koninie i Chicago) oraz uznanie krytyków. Na pierwszy rzut oka dzieło Szody i Pawicy powiela stereotypy. Wszak niełatwe współistnienie dziecka z dorosłym, wpisane w konwencję kina drogi, było już tematem wielu filmów. Polskim twórcom udało się jednak pokazać je w sposób zaskakująco świeży, frapujący, dojrzały i trzymający w napięciu do samego końca, głównie za sprawą aktorstwa (przede wszystkim Borysa Szyca, a także dwójki dziecięcych aktorów Soni Mietielicy i Romana Golczuka) oraz świetnie przemyślanego, bogatego w interpretacyjne tropy, scenariusza. Fabuła jest tak skonstruowana, że można ją odczytywać na wiele sposobów: jako piękną opowieść o tolerancji, jako poruszającą historię drogi grzesznika do Boga, jako wolną od taniej moralistyki i sentymentalnego melodramatyzmu rzecz o poszukiwaniu sensu życia, czy wreszcie jako zapadający w pamięć film o nadziei, której miłosierny ognik może niespodziewanie rozbłysnąć nawet na dnie ludzkiego upadku. Owo bogactwo odczytań rzuca się w oczy również dzięki prostocie formy, która od uznanych autorów teledysków wymagała odejścia od wcześniejszych przyzwyczajeń i narzucenia sobie twardej dyscypliny artystycznej. Humanistyczne przesłanie filmu nie zostaje przesłonięte realizatorskimi fajerwerkami, lecz dociera do widza najkrótszą drogą, angażując jego serce i umysł. Stefan, trzydziestokilkuletni zaleczony alkoholik, objeżdża szpitale i domy opieki społecznej, w których wygłasza prelekcje na temat swego nawrócenia i jego roli w skutecznej walce z nałogiem. Zbiera przy okazji pieniądze na pielgrzymkę do słynącego cudami sanktuarium w Lourdes. Tam bowiem spodziewa się otrzymać specjalną łaskę, dzięki której ostatecznie pokona swą chorobę. Przekonujące wystąpienia Stefana zjednują mu licznych słuchaczy. Wielu z nich oprócz pieniędzy wręcza mu kartki z intencjami do przedstawienia Matce Bożej w Lourdes. Fragment jednej z prelekcji słyszy również dwoje dagestańskich dzieci, którym grozi deportacja. Przebywają w domu opieki czekając na wyrok sądu, lecz cały czas marzą o ucieczce i odnalezieniu ojca, który wiele lat temu wyemigrował do Francji. A ponieważ Stefan tam jedzie, więc Niewiele myśląc Urika i Hasim uciekają z ośrodka i ukrywają w bagażowej części należącego do "Polaka" zdezelowanego minivana. Kiedy Stefan odkrywa pasażerów na gapę, stara się ich pozbyć, lecz okazuje się to trudniejsze niż przypuszczał. Okradziony z pieniędzy, w chwili słabości znów sięga po butelkę.W ośrodku, skąd uciekły dzieci, zaczynają go podejrzewać o oszustwo. A poza tym początkowo nieznośna obecność Uriki i Hasima staje się dlań coraz mniej dolegliwa, gdy w obojgu zaczyna dostrzegać jeszcze bardziej przestraszonych i zagubionych życiowych rozbitków niż on sam. 18:35 SERIALOWA NOSTALGIA - AWANTURA O BASIĘ - ODC. 7/12 - AWANTURA SIÓDMA, CZYLI RZECZ O DWÓCH TAKICH... Serial dla młodych widzów, 27 min, Polska, 1996 Reżyseria: Kazimierz Tarnas Scenariusz: Kazimierz Tarnas, Tomasz Piotrowski Zdjęcia: Grzegorz Kędzierski Muzyka: Stanisław Syrewicz Aktorzy: Halina Bednarz, Beata Tyszkiewicz, Paulina Tworzyańska, Maria Kaniewska, Piotr Fronczewski, Andrzej Szczepkowski, Maria Gładkowska, Hanna Śleszyńska, Jan Jankowski, Wiesław Drzewicz, Aleksandra Koncewicz, Daniel Załuski, Wojciech Klata, Katarzyna Pawłowska, Anna Powierza O względy Basi rywalizują na śmierć i życie dwaj młodzieńcy. Dziewczyna nie wie, którego wybrać, więc wystawia ich na próbę. Zazdrosna koleżanka Wanda odbija jej jednego z chłopców. Akurat zbliżają się urodziny dyrektorki szkoły, dziewczęta przygotowują specjalny program. Urażona Wanda odmawia udziału w uroczystości, wreszcie zgadza się łaskawie - pod pewnymi warunkami. 19:10 SERIALOWA NOSTALGIA - AWANTURA O BASIĘ - ODC. 8/12 - AWANTURA ÓSMA, CZYLI RZECZ O POSZUKIWANIU UTRACONEJ PRZESZŁOŚCI Serial dla młodych widzów, 28 min, 12 odc. , Polska 1996 Reżyseria: Kazimierz Tarnas Zdjęcia: Grzegorz Kędzierski Muzyka: Stanisław Syrewicz Występują: Paulina Tworzyańska, Maria Kaniewska, Andrzej Szczepkowski, Anna Seniuk, Kazimierz Kaczor, Gustaw Holoubek, Katarzyna Miernicka, Hanna Śleszyńska, Stanisława Celińska, Hanna Stankówna, Sławomir Pacek, Piotr Fronczewski, Maria Gładkowska i inni W czasie szkolnej uroczystości dochodzi do tragedii, Basia i Wanda trafiają do szpitala. Basię odwiedza zakochany bez pamięci Julek. Dziewczyna szybko wraca do zdrowia i do normalnych zajęć. W szkole nauczyciel wypytuje ją, czy zaginiony geograf Bzowski był jej ojcem. Basia postanawia dowiedzieć się czegoś o swojej przeszłości. Jedzie na grób matki i spotyka się z doktorową Budziszową. 19:40 MUZEUM POLSKIEJ PIOSENKI - /14/ - "DZIWNY JEST TEN ŚWIAT" - CZESŁAW NIEMEN Felieton, 9 min, Polska, 2013 Reżyseria: Tomasz Knittel, Elżbieta Skrętkowska, Mariusz Walter, Marian Ligęza Scenariusz: Tomasz Knittel Zdjęcia: Kamil Hasiuk, Adam Kowalczyk Wykonawcy: Czesław Niemen O piosence "Dziwny jest ten świat" mówią w tym odcinku: Ryszard Wolański, Maria Szabłowska, Kayah, Maciej Chmiel, Tadeusz Woźniak, Andrzej Korzyński, Marek Piekarczyk, Reni Jusis, Ernest Bryll, Sylwia Chutnik, Robert Leszczyński, Michał Ogórek, Rafał Bryndal, Wojciech Mann, Janusz Weiss, Zygmunt Kukla, Marcin Matuszewski /Duże Pe/, Janusz Panasewicz, Maria Czubaszek, Krystyna Mazurówna, Olga Lipińska, Jerzy Gruza, L. U. C. 20:00 HUBAL Dramat historyczny, 127 min, Polska 1973 Scenariusz i reżyseria: Bohdan Poręba Zdjęcia: Tadeusz Wieżan Muzyka: Wojciech Kilar Aktorzy: Ryszard Filipski, Małgorzata Potocka, Tadeusz Janczar, Emil Karewicz, Stanisław Niwiński, Kazimierz Wichniarz, Jan Stawarz, Zygmunt Malanowicz, Jerzy A. Braszka, Henryk Giżycki, Bolesław Idziak, Jerzy Korsztyn, Andrzej Kozak, Eugeniusz Kujawski "Hubal" to epicki obraz kilkumiesięcznej walki oddziału majora Henryka Dobrzańskiego. Legendarny Hubal był wnukiem powstańca z 1863 roku. W 1914 roku po zdaniu egzaminu maturalnego wstąpił do II Brygady Legionów Polskich gen. Józefa Hallera. Podczas I wojny światowej odznaczony został Krzyżem Virtuti Militari V klasy i czterokrotnie Krzyżem Walecznych. W dwudziestoleciu międzywojennym był zawodowym oficerem. Henryk Dobrzański był także słynnym jeźdźcem, członkiem polskiej ekipy na olimpiadzie w Amsterdamie w 1928 roku. Po klęsce wrześniowej nie zdjął munduru i do końca kwietnia 1940 roku dowodził stworzonym przez siebie pierwszym oddziałem partyzanckim. Zwany przez Niemców "Szalonym majorem", zginął w zasadzce 30 kwietnia 1940 roku. Dowódca 110. pułku ułanów na wieść o stracie jednego szwadronu 23 września 1939 roku rozwiązuje pułk. Jego zastępca, major Dobrzański, samorzutnie przejmuje dowództwo. Pozostaje przy nim około 180 ułanów. Major decyduje, że oddział pójdzie z odsieczą walczącej jeszcze Warszawie. Po otrzymaniu wiadomości o kapitulacji stolicy Dobrzański podejmuje decyzję o przeprawie przez Węgry do Francji, ślubuje też, że nie zdejmie munduru. Oddział przechodzi na ziemię kielecką. W Bodzentynie major ogłasza decyzję o pozostaniu w kraju. Żołnierze i dowództwo przyjmują pseudonimy, Dobrzański odtąd zwany będzie Hubalem. Dowodzony przez niego Oddział Wydzielony Wojska Polskiego podejmuje walkę partyzancką. Realizacja filmu trwała 10 miesięcy, większość scen nakręcono na szlaku walk hubalczyków. Wkroczenie oddziału Hubala do wsi Poświętne i udział żołnierzy w nabożeństwie nakręcono w tym samym barokowym kościele i z udziałem mieszkańców Poświętnego i okolic, pamiętających owe wydarzenia. W naturalnej scenerii zrealizowano także sceny pacyfikacji wsi - na potrzeby filmu spalono przeznaczone do rozbiórki autentyczne, istniejące w okresie okupacji chałupy wsi Swolszowice. Sekwencję śmierci Hubala nakręcono w tym samym miejscu, gdzie miała ona miejsce naprawdę. Jednym z konsultantów był Zygmunt Laskowski z Anielina, który w 1940 roku rozpoznał zmasakrowane przez Niemców zwłoki majora Dobrzańskiego. W filmie zagrał go jego syn, Tadeusz. W scenach batalistycznych brało udział łącznie 500 osób, 100 koni, w tym 25 specjalnie szkolonych. 22:20 POLSKIE REQUIEM - KONCERT DLA UPAMIĘTNIENIA 80.ROCZNICY WYBUCHU II WOJNY ŚWIATOWEJ Koncert, 130 min, Polska, 2019 Wykonawcy: Tomasz Konieczny, Anna Lubańska, Rafał Bartmiński, International Choir Academy Luebeck 4 Continents One Sound, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Krzysztof Penderecki, Iwona Hossa Transmisja z Teatru Wielkiego - Opery Narodowej uroczystego koncertu związanego z obchodami 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej. Koncert z udziałem artystów polskich i niemieckich. Wystąpią: Iwona Hossa - sopran, Anna Lubańska - mezzosopran, Rafał Bartmiński - tenor, Tomasz Konieczny - bas, Chór - International Choir Academy Luebeck 4 Continents One Sound oraz Orkiestra Akademii Beethovenowskiej Dyrygent - kompozytor Krzysztof Penderecki Asystent dyrygenta - Maciej Tworek 00:40 PORTRETY - GORĄCY CZAS MONTPARNASSE'U. ŚLEDZTWO W SPRAWIE ŻYCIA, TWÓRCZOŚCI I LOSÓW MODIGLIANIEGO (LES HEURES CHAUDES DE MONTPARNASSE. ENQUETE SUR LA VIE, L'OEUVRE ET LE DESTIN DE MODIGLIANI) Film dokumentalny, 51 min, Francja, 2019 Reżyseria: Jean - Marie Drot Scenariusz: Jean - Marie Drot Dokument o życiu i twórczości włoskiego malarza i rzeźbiarza Amedeo Modiglianiego (1884 Livorno - 1920 Paryż). Informacje o życiu Modiglianiego opierają się tylko na nielicznych pewnych dokumentach, tak więc legenda o nim powstała głównie dopiero po jego śmierci. Twórczość Modiglianiego to przede wszystkim obrazy i rysunki. W latach 1909 - 14 poświęcił się on jednak głównie rzeźbie. Głównym motywem jego twórczości, zarówno w rzeźbach jak i obrazach, jest człowiek. Obok rzeźb jest kilka obrazów przedstawiających pejzaże. Modigliani nie malował wnętrz ani martwych natur. W swoich pracach nawiązywał często do renesansu. Wykorzystywał też elementy popularnej w jego czasach sztuki afrykańskiej. Nie przyłączył się do żadnego współczesnego mu kierunku w sztuce jak kubizm czy fowizm. Sztuka Amedeo Modiglianiego odniosła za jego życia jedynie niewielki sukces, dopiero po śmierci zyskał on większą popularność, a jego dzieła osiągnęły wysokie ceny. Jego najsłynniejsze obrazy to m. in. Kobieta w kapeluszu, Antonia, Siedząca Kariatyda, Leopold Zborowski. W latach 1900 - 1939 dzielnica Paryża Montparnasse była dzielnicą artystycznej bohemy, kolebką wielu talentów. Tu też tworzył Modigliani. 02:05 LEKKIE OBYCZAJE - MILOU W MAJU (MILOU EN MAI) Film komediowy, 102 min, Włochy/Francja, 1990 Reżyseria: Louis Malle Scenariusz: Louis Malle, Jean - Claude Carriere Zdjęcia: Renato Berta Muzyka: Stephane Grappelli Aktorzy: Renaud Danner, Jeanne Herry - Leclerc, Rozenne Le Tallec, Martine Gautier, Bruno Carette, Michel Piccoli, Miou - Miou, Michel Duchaussoy, Dominique Blanc, Harriet Walter Członkowie rodziny przy łożu śmierci kłócą się o spadek, zabawiają się w ogrodzie i oddają innym przyjemnościom życia, wysłuchując w międzyczasie najnowszych wiadomości o rozwoju wydarzeń w Paryżu, a dzieje się wiele, bo jest rok 1968 i paryscy studenci rozpętują rewolucję. Pogłoski o rozruchach przeradzają się w końcu w obawę, że nadchodzi groźna "lewica". "Milou w maju" to pełna melancholii komedia na temat francuskiego społeczeństwa i tych niezapomnianych dni, zakończonej ostatecznie niepowodzeniem, rewolucji. W filmie możemy zobaczyć znakomitą kreacją Michela Piccoli. 04:00 KINO NOCNE - WSZYSTKO BĘDZIE DOBRZE Film obyczajowy, 97 min, Polska 2007 Reżyseria: Tomasz Wiszniewski Scenariusz: Rafał Szamburski, Robert Brutter, Tomasz Wiszniewski Muzyka: Michał Lorenc Zdjęcia: Jarosław Szoda Aktorzy: Adam Werstak, Robert Więckiewicz, Izabela Dąbrowska, Beata Kawka, Daniel Mąkolski, Jarosław Gruda, Janusz Chabior, Janusz Kłosiński, Zdzisław Kuźniar, Stanisław Pąk, Magdalena Mirek, Stanisław Penksyk, Wiesława Mazurkiewicz "Wszystko będzie dobrze" to skłaniająca do przemyśleń nad życiem, nietuzinkowa opowieść o przyjaźni, synowskiej miłości i wielkiej determinacji. Przyjęty przychylnie przez krytykę film Tomasza Wiszniewskiego, twórcy "Kanalii", został obsypany nagrodami: w 2007 r. na festiwalu w Gdyni za reżyserię, muzykę i za pierwszoplanową rolę męską dla znakomitego Roberta Więckiewicza. Za świetną kreację aktor otrzymał ponadto w 2008 r. nagrody na festiwalach we Wrześni i portugalskim Setubalu oraz Polską Nagrodę Filmową. Prestiżowy Orzeł został wręczony w tymże roku również za najlepszy montaż i scenografię. Na ekranie królują Robert Więckiewicz jako wuefista z problemem alkoholowym i debiutujący w filmie Adam Werstak jako jego uczeń pochodzący z patologicznej rodziny, dla którego udział w międzynarodowych zawodach lekkoatletycznych może być szansą na lepszą przyszłość. Tymczasem okazuje się, że dla chłopca istnieje w życiu coś ważniejszego niż sukcesy i kariera sportowa: zdrowie i honor matki. Kobieta jest ciężko chora, właściwie jedynym ratunkiem może być już tylko cud. Dwunastoletni Paweł modli się żarliwie do Matki Bożej o uzdrowienie rodzicielki. Obawia się jednak, że ta prośba nie zostanie wysłuchana. Jego matka bowiem zgrzeszyła, zaklinając się, że jeżeli mąż alkoholik przekręci się, ona pójdzie na kolanach do Częstochowy. Nigdy nie spełniła obietnicy, chociaż znienawidzony przez rodzinę mężczyzna, który dręczył żonę i synów, przed dwoma laty zmarł. Paweł postanawia więc wyrównać rachunki i w zastępie swojej matki udać się na Jasną Górę. Mieszkająca w niewielkiej nadmorskiej miejscowości rodzina Kwiatkowskich klepie biedę. Złożona chorobą Zofia prawie w ogóle nie wstaje z łóżka. Jej dwaj synowie, młodszy Paweł i nieco starszy, upośledzony Piotrek (efekt bijatyk ojca alkoholika) wyręczają we wszystkim matkę. Jako jedyny pełnosprawny członek rodziny, Paweł bierze na siebie całą odpowiedzialność. Na jego głowie są domowe sprawy. To on kontaktuje się z lekarzem, pytając o stan zdrowia matki, chodzi do apteki i martwi się brakiem pieniędzy na wykup leków. Tym samym chłopiec zaniedbuje naukę, grożą mu poprawki z kilku przedmiotów. Nie przykłada się też do treningów, choć ma szansę wyjechać na ważne zawody do Berlina. Powinien trenować biegi pod okiem wuefisty Andrzeja, który za dobre wyniki w sporcie obiecuje mu jeszcze załatwić egzaminy poprawkowe. Tymczasem chłopiec przejmuje się losem rodziny, sen z powiek spędza mu przede wszystkim niezałatwiona sprawa z Matką Bożą. Pewnego dnia znika wraz z Piotrkiem z domu, zostawiwszy wiadomość, że wyruszają do Częstochowy. Przerażona matka powiadamia policję i w efekcie pielgrzymi zostają zawróceni z drogi. Ale Paweł nie daje za wygraną. Ucieka z domu powtórnie. Biegnący samotnie chłopiec niespodziewanie zyskuje sojusznika w trenerze, który rusza za nim samochodem. Początkowo Andrzej chce nakłonić chłopca do powrotu do domu, ale widząc determinację dwunastolatka, zaczyna mu pomagać. Dzięki byłej żonie Andrzeja, dziennikarce telewizyjnej Annie, pielgrzymka Pawła staje się wydarzeniem medialnym. Pokonanie biegiem 350 kilometrów okazuje się karkołomnym zadaniem. Jednakże to Andrzejowi potrzebna jest pomoc, zaczyna mu brakować nie tylko pieniędzy na prowiant, ale przede wszystkim silnej woli. Coraz bardziej doskwiera mu alkoholowy głód. Wszystko udaje się przezwyciężyć dzięki niezłomnej postawie Pawła. Przyjaźń, która połączyła mężczyznę na życiowym zakręcie i chłopca z rodzinnymi problemami, pozwala uwierzyć, że "wszystko będzie dobrze".