Program 2 Wtorek, 03.05.2022 Zmiany z dnia 24.04.2022 w stosunku do raportu z dnia 19.04.2022 (zmodyfikowano opis: Omówienie) 23:35 WRÓĆ DO MNIE (RETURN TO ME) Film obyczajowy, 111 min, USA 2000 Reżyseria: Bonnie Hunt Scenariusz: Bonnie Hunt, Don Lake Aktorzy: David Duchovny, Minnie Driver, Carroll O’Connor, Robert Loggia, Bonnie Hunt, David Alan Grier, James Belushi, Joely Richardson Chociaż film zaczyna się od wielkiej tragedii, główny trzon fabuły stanowi ciepła komedia romantyczna. To miłosna opowieść o mężczyźnie, który nie może się pozbierać po stracie ukochanej żony. Ale odkrywa na nowo sens życia, kiedy poznaje ładną i miłą dziewczynę, która - jak się wkrótce okaże - ma wiele wspólnego z jego zmarłą tragicznie żoną. W roli zakochanego "Romeo" zobaczymy Davida Duchovnego, który w swej aktorskiej karierze zapisał się przede wszystkim jako twardziel, agent Fox Mulder z popularnego serialu "Z Archiwum X". Elizabeth i Bob Rueland są szczęśliwym małżeństwem, pobrali się z wielkiej miłości. Tworzyli już parę, kiedy jeszcze byli nastolatkami. Ona jest naukowcem, ma spore osiągnięcia na polu badań nad gorylami: nauczyła języka migowego swego pupila o imieniu Sydney. Pani doktor zbiera fundusze na dalsze badania, jest gwiazdą balu dobroczynnego, na którym towarzyszy jej wpatrzony w nią mąż. Ten wieczór kończy się jednak tragicznie. Elizabeth ulega wypadkowi i mimo natychmiastowej pomocy, umiera w szpitalu. W tym samym czasie na przeszczep serca czeka Grace Briggs. Jej stan jest beznadziejny, lekarze nie dają żadnych nadziei. Dziewczyna umrze, jeśli nie znajdzie się odpowiedni dawca. Z przeszczepionym sercem Grace szybko wraca do zdrowia. Mija rok. Dziewczyna pracuje jako kelnerka w restauracji swego dziadka Marty’ego, gdzie pewnego wieczoru zjawia się także Bob w towarzystwie swego przyjaciela Charliego, który na siłę próbuje go wyswatać. Ale Bob nie jest zainteresowany "dobrą partią" podsuwaną mu przez przyjaciela, za to od razu wpada mu w oko miła i ładna Grace, której wyraźnie on również się podoba. Kiedy Bob zostawia w restauracji telefon komórkowy, ona próbuje się z nim skontaktować. Ich ponowne spotkanie przedłuża się, okazuje się, że znaleźli wspólny język i mają sobie wiele do powiedzenia. Do kontynuowania tej znajomości gorąco zachęca Grace dziadek, który od dłuższego czasu bezowocnie próbował ją umawiać na różne randki w ciemno. Zażyła przyjaźń rozwija się. Grace akceptuje nawet pies Elizabeth, który od czasu śmierci swej pani jest osowiały i zawsze czeka na jej powrót pod drzwiami. Ale dziewczyna przypadkowo dowiaduje się, że nosi w sobie serce żony Boba. Od tej pory, przerażona tym odkryciem, zaczyna go unikać. (zmodyfikowano opis: Omówienie) 01:40 MIŚ Komedia, 112 min, Polska, 1980 Reżyseria: Stanisław Bareja Scenariusz: Stanisław Bareja, Stanisław Tym Zdjęcia: Zdzisław Kaczmarek Muzyka: Jerzy Derfel Aktorzy: Stanisław Tym, Barbara Burska, Christine Paul - Podlasky, Krzysztof Kowalewski, Bronisław Pawlik, Zenon Wiktorczyk, Janusz Zakrzeński, Wojciech Pokora Prezes klubu sportowego "Tęcza", Ryszard Ochódzki zwany Misiem, ma wyjechać do Londynu. Zostaje jednak zatrzymany, bo z jego paszportu wyrwano kilka kartek. Ochódzki podejrzewa żonę Irenę, która chciała uniemożliwić, a przynajmniej opóźnić jego wyjazd i dotrzeć do Londynu przed nim. Małżonkowie założyli bowiem przed laty konto w jednym z londyńskich banków. Odejście Ireny zmusiło ich do podzielenia posiadanych dóbr. Pieniędzmi zdeponowanymi za granicą żadne z nich nie chce się jednak dzielić z drugą stroną. Całą sumę zagarnie więc ten, kto pierwszy dotrze nad Tamizę. Ochódzki nie poddaje się jednak łatwo i usiłuje wszelkimi sposobami udaremnić plan małżonki, a jednocześnie zdobyć dla siebie inny paszport. Film powstał w przełomowym okresie najnowszej polskiej historii, kiedy nagle okazało się, że śmiać się można już niemal ze wszystkiego. Tym trudniej było więc wymyślić coś, co rozbawiłoby publiczność. Ale chociaż upadła większość wcześniejszych tabu, nieodmiennie groteskowa pozostała otaczająca nas rzeczywistość. Stanisław Bareja i Stanisław Tym (autor scenariusza) wymyślili więc nieco zawiłą historyjkę o Rysiu - Misiu rywalizującym zachłannie z eksmałżonką o grubą forsę zdeponowaną za granicą, ale opowiastka służy głównie jako pretekst do ukazania wielu nonsensów swojskiej codzienności przełomu lat 70. i 80. Są więc w filmie kpiny z nierozgarniętych milicjantów, przedrzeźnianie piosenkarzy z kołobrzeskich festiwali, szydzenie z imprez rozrywkowych dedykowanych "ludziom Do - Ro", groteskowe parodie urzędniczych rytuałów albo zachowań w placówkach zbiorowego żywienia, gdzie talerze przyśrubowane są do blatu stolika, a łyżki przykute doń wspólnym, przesuwającym się w rytm jedzenia łańcuchem. Na tle tego idiotycznego świata pojawia się problem tzw. tworzenia nowej tradycji. Sztuczność tego rodzaju zabiegów nieźle uosabia w "Misiu" noworodek nazwany pokracznie Tradycja. Kapitalna jest też scena uroczystego wręczania paszportu przy folklorystycznych hopsach. Ale to już problem nie na komedię i świadomi tego realizatorzy stawiają go w finale filmu całkiem serio, w tonacji podniosło - lirycznej, łącząc piosenkowy komentarz z wizyjną fantastyką. (dodano pozycję programową) 03:50 TWOJE, MOJE I NASZE (YOURS, MINE AND OURS) Film komediowy, 84 min, USA 2005 Reżyseria: Raja Gosnell Scenariusz: Ron Burch, David Kidd Aktorzy: Dennis Quaid, Rene Russo, Sean Faris, Drake Bell, Miranda Cosgrove, Danielle Panabaker W tej rodzinie nie ma miejsca na spokój i nudę. Tu wszystko może się zdarzyć. I trudno mieć jakąkolwiek kontrolę nad domem, kiedy rządzi nim osiemnaścioro rozbrykanych dzieci, które w dodatku zrobią wszystko, by rozdzielić swoich rodziców. Zwariowana komedia opowiada o perypetiach pewnej pary, która postanowiła związać się węzłem małżeńskim i prowadzić normalny dom, choć decyzja o życiu pod jednym dachem wydaje się z góry skazana na niepowodzenie. Obydwoje mają liczne potomstwo, co w zespoleniu w jedną rodzinę daje iście wybuchową mieszankę. "Twoje, moje i nasze" to remake filmu pod tym samym tytułem z 1968 r. , w którym główne role zagrali wówczas Lucille Ball i Henry Fonda. On Frank Beardsley (Dennis Quaid), admirał straży przybrzeżnej, właśnie przenosi się służbowo do miasteczka, gdzie mieszka ona - Helen North (Rene Russo). Frank jest wdowcem, samotnie wychowuje sporą gromadkę. Helen North, projektantka damskich torebek obdarzona licznym potomstwem, również jest wdową. Samotnej kobiecie nie jest łatwo utrzymać w ryzach wrzeszczące i narzekające urwisy, zwłaszcze kiedy ma sie na głowie nie tylko cały dom, ale i pracę. W latach 70. Frank i Helen chodzili razem do szkoły, sympatyzowali ze sobą, ale potem ich drogi się rozeszły. Od tamtych beztroskich lat minęło wiele czasu, obydwoje założyli rodziny, mają mnóstwo codziennych problemów na głowie. Kiedy niespodziewanie natykają się na siebie w restauracji, nie da się ukryć, że dawne uczucie nie wygasło do końca. To przypadkowe spotkanie działa na nich piorunująco, ale obydwoje są w towarzystwie i nie mają okazji ze sobą porozmawiać dłużej. Od tej pory nie mogą jednak przestać myśleć o sobie, choć każde z nich jest przekonane, że to drugie ma życiowego partnera. Wzdychają więc na odległość do siebie, nie mając pojęcia, że oboje owdowieli. Frank nie może oprzeć się pokusie, by znowu zobaczyć ukochaną i postanawia iść na szkolny zjazd, o którym zreszta dowiedział się od Helen. W romantycznej scenerii na statku wycieczkowym, gdzie odbywa się impreza, Frank i Helen wyznają sobie miłość. Mąż Helen zmarł przed czterema laty, a ona została z dziesięciorgiem dzieci - czworgiem własnych i sześciorgiem adoptowanych. Jak się okazuje, nie mniej imponującą gromadką może się poszczycić Frank, który samotnie wychowuje ośmioro dzieci. Od razu Frank i Helen powiadamiają swoje pociechy o planowanym ślubie. Niestety, ich niespodziewana decyzja budzi niezadowolenie po obu stronach barykady. Żaden z członków "wrogich" obozów nie zamierza tolerować nowego rodzeństwa. Wkrótce dwudziestoosobowa rodzina wprowadza się do nowego, dużego domu. Dzieciaki ropoczynają wojnę, próbując rozdzielić rodziców.