TVP Dokument Czwartek, 03.11.2022 Zmiany z dnia 13.10.2022 w stosunku do raportu z dnia 04.10.2022 (dodano pozycję programową) 07:00 NOTACJE - STANISŁAW SOJKA. NAJWIĘKSZY SEKRET POLSKIEJ MUZYKI JAZZOWEJ NA ŚWIECIE Cykl dokumentalny, 11 min, Polska, 2020 Stanisław Sojka (rocznik 1959), wokalista jazzowy i popowy, pianista, gitarzysta, skrzypek, kompozytor. Muzyczną drogę rozpoczął jako sopran w chórze katedralnym w Gliwicach. Absolwent Wydziału Aranżacji i Kompozycji w katowickiej Akademii Muzycznej. Zadebiutował 1978 roku w Filharmonii Narodowej w Warszawie w ramach cyklu Jazz w Filharmonii. Obsypany nagrodami, m.in. otrzymał Grand Prix festiwalu piosenki w Opolu za całokształt twórczości oraz Bursztynowego Słowika. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. (dodano pozycję programową) 11:40 CYBULSKI - OSTATNIA PODRÓŻ Widowisko artystyczne, 50 min, TVP 1996 Scenariusz: Joanna Kawalec, Jolanta Popielarz Reżyseria: Wojciech Biedroń 8 stycznia przypada rocznica tragicznej śmierci Zbigniewa Cybuskiego (zmarł 8 stycznia 1967 r.), przez wielu uważanego za największego aktora powojennej Polski, legendy polskiego kina. Podziwiany przez młodzież, w skórzanej kurtce i okularach, idol lat 60. stał się symbolem swojego pokolenia, nieprzeciętną indywidualnością, niestarzejącym się mitem. Urodził się 3 listopada 1927 roku. Dzieciństwo spędził na warszawskim Żoliborzu, gdzie rozpoczęła się również jego przygoda z aktorstwem - jako mały chłopiec grywał role paziów i diabłów w dziecięcym teatrzyku. Wojna położyła kres tym zabawom. Rodzice Zbyszka zostali aresztowani, a on wraz z bratem Antkiem musiał zarabiać na życie - szyli rękawiczki, sprzedawali gazety, zbierali kwiaty z śmietników, by je potem - "odświeżone" - sprzedawać. W dniu zakończenia wojny miał dziewiętnaście lat. Był prawdziwym "młodym gniewnym", który chciał naprawiać świat. I taką postawę zachował do końca. Ukształtowane wówczas rysy osobowości zadecydowały o późniejszym charakterze jego kariery artystycznej. Jego pierwszy powojenny i poważny kontakt z teatrem przypadł na rok 1947. Zakochany maturzysta (gimnazjum im. Jana Śniadeckiego) aktywnie działał w krakowskim Kole Żywego Słowa prowadzonym przez Marię Rokoszową. Jako dwudziestoletni chłopak z pasją recytował Mickiewicza czy Puszkina. Publiczność zawsze przyjmowała go entuzjastycznie, postanowił więc zostać aktorem. Zdał egzaminy na wydział aktorski krakowskiej PWST. W szkole zdarzały mu się zarówno wzloty jak i upadki, każde niepowodzenie bardzo poważnie przeżywał. Po skończeniu studiów wraz z grupą przyjaciół wyjechał na Wybrzeże, by w 1964 roku wraz z Bogumiłem Kobielą założyć tam, legendarny dziś, teatrzyk "Bim - Bom". Ich spektakle miały w sobie coś z magii, młodzi zapaleńcy wraz z "Bim - Bomem" odwiedzili Moskwę, Paryż, Amsterdam... Wtedy również zaczęła się wielka kariera filmowa Zbyszka. Rola Maćka Chełmickiego w "Popiele i diamencie" Andrzeja Wajdy przyniosła mu światową sławę. A on właściwie nie musiał "grać" w tym filmie. Był sobą. Na plan filmowy zawsze wpadał jak burza, bez charakteryzacji czy zmiany kostiumu po prostu robił swoje i... już go nie było. Nigdy nie lubił udawać kogoś, kim nie był. Dlatego wybierał bliskie sobie role, "życiowe" - grywał bohaterów rozdwojonych, pełnych kompleksów idealistów ("Nocny pociąg", "Do widzenia, do jutra", "Rozstanie", "Salto", "Rękopis znaleziony w Saragossie"). Od czasów "Popiołu i diamentu" spełniał się jako bohater młodzieży polskiej, stał się krajowym Jamesem Deanem. Przyjaciele mówią, że ciągle gonił życie. Jak wtedy, kiedy usiłował wskoczyć do pociągu relacji Wrocław - Warszawa. Wpadł pomiędzy stopnie wagonu a peron, potem pod koła... "Ostatnia podróż" to przypowieść o przeznaczeniu, o niuchronności losu, życiu będącym podróżą i ucieczką. W rozgrywającym się na Dworcu Głównym we Wrocławiu widowisku biorą udział przyjaciele Zbyszka oraz jego syn, Maciej. (dodano pozycję programową) 12:40 TU SIĘ ŻYJE. Film dokumentalny, 49 min, Polska, 2018 Reżyseria: Kinga Dębska Optymistyczny film o odchodzeniu, o niezwykłym hospicjum w Wilnie i o zwariowanej siostrze Michaeli, która w ramach dodawania otuchy realizuje najbardziej szalone marzenia swoich podopiecznych. Uważa, że przed śmiercią potrzebujemy załatwić niezałatwione wcześniej sprawy, spełnić jakieś marzenie, choćby to była lampka koniaku. Według niej trafia się do hospicjum, żeby odkryć siebie i spokojnie pożegnać się z życiem. Będzie to próba odczarowania idei hospicjum i wzruszająca opowieść o ludziach na ostatniej prostej. (dodano pozycję programową) 13:50 ROPUCHY I LUDZIE (TOAD PEOPLE) Film dokumentalny, 51 min, Kanada, 2020 Reżyseria: Mika Mcknley, Isabelle Groc Film dokumentalny, którego bohaterami są płazy od dawna uważane za istotny składnik globalnej różnorodności biologicznej. Ze względu na wrażliwość na zmiany w środowisku, płazy są szczególnie dobrymi wskaźnikami zdrowia ekosystemu. Spadek ich populacji może sygnalizować zmiany w środowisku, w tym jakości powietrza lub wody - zmiany, które ostatecznie wpływają na inne gatunki zamieszkujące przestrzeń, w tym na ludzi. Kiedy więc populacja zachodniej ropuchy w wiejskiej społeczności Kanady zaczęła spadać, problem ten nie był tylko powodem do niepokoju dla mieszkańców, ale wezwaniem do działania. Ten film podąża za potężnym, kierowanym przez społeczność ruchem na rzecz ratowania tego zagrożonego gatunku. Od lobbowania na rzecz wprowadzenia w życie przepisów dotyczących gatunków zagrożonych wyginięciem, po wprowadzanie zmian strukturalnych w swoich społecznościach. Aby zapobiec ingerencji w migrację ropuch, ci pełni pasji obywatele postawili sobie za misję ochronę siedlisk ropuch. To również opowieść o nadziei i o ludziach, którzy przypominają nam, że ochrona przyrody zaczyna się u nas. (dodano pozycję programową) 20:10 UKRAIŃCY - ODC. 9. WALENTYNA Serial dokumentalny, 40 min, Polska, 2022 Scenariusz i reżyseria: Julia Łuczkowska Serial przedstawia niezwykle zróżnicowane losy emigrantów i uchodźców z Ukrainy. Przyglądamy się z bliska codziennym zmaganiom ludzi w różnym wieku, pochodzących z rozmaitych środowisk społecznych, o odmiennych ambicjach i powodach, dla których zdecydowali się wyjechać ze swojej ojczyzny. Obserwujemy, jak stawiają pierwsze kroki w obcym kraju i starają się zbudować swoje życie od nowa. Przyglądamy się tym, którzy w Polsce są tylko na chwilę, chcą szybko zarobić i wrócić, by pomóc swoim rodzinom. Śledzimy także losy tych, którzy w Polsce się już zadomowili. Prowadzą z powodzeniem firmy, odnoszą sportowe i artystyczne sukcesy. Towarzyszymy im w ich codziennym życiu, w doświadczaniu wojny, w chwilach zwątpienia i radości, stawiającym czoła odmiennej i często niezrozumiałej, polskiej rzeczywistości. Serial "Ukraińcy" to okazja do przejrzenia się w oczach sąsiadów, z którymi łączy nas kulturowa bliskość, a dzieli często trudna historia. Towarzyszymy im w wizytach u ich rodzin w Ukrainie. Wspólnie z nimi gościmy ich bliskich i przyjaciół w Polsce. Opowiedzą nam historię serc rozdartych między dwoma krajami graniczącymi ze sobą od zarania dziejów. (dodano pozycję programową) 21:00 NA PÓŁNOC OD PIEKŁA Film dokumentalny, 54 min, Polska, 2020 Reżyseria: Maciej Janiszewski Scenariusz: Krzysztof Gutowski Film dokumentalny przedstawia nieznane wydarzenia z przedmieść Warszawy, wchodzących dziś w obszar dzielnicy Białołęka, w okresie od wkroczenia wojsk niemieckich do ich ucieczki we wrześniu 1944 roku. W latach 1939 - 1945 tereny te nie wchodziły w skład Warszawy i ich historia nie została opracowana tak dokładnie, jak dzieje okupacji stolicy. Do tej zbiorowej amnezji przyczynił się fakt, że większość przedwojennych mieszkańców zginęła, uciekła lub została wywieziona. Niewielu wróciło z powrotem. Domy, fabryki i gmachy użyteczności publicznej (szkoły, urzędy) uległy zniszczeniu. Postacie katów odpowiedzialnych za morderstwa, masowe egzekucje i inne formy prześladowania polskiej i żydowskiej społeczności pozostają do dziś anonimowe. (dodano pozycję programową) 22:05 UPADEK. JAK UKRAIŃCY ZNISZCZYLI IMPERIUM ZŁA - ODCINEK 7 (THE СOLLAPSE: HOW UKRAINIANS DESTROYED THE EVIL EMPIRE / KOLAPS. JAK UKRAJINCI ZRUJNUWAŁY IMPERIJU ZŁA) Cykl dokumentalny, 50 min, Ukraina, 2020 Reżyseria: Sergij Łysenko Dokładna i jak dotąd najpełniejsza opowieść o tym, jak deklaracja niepodległości Ukrainy umożliwiła ostateczny upadek ZSRR. W cyklu dokumentalnym widzowie zobaczą nigdy wcześniej nie prezentowane tajne dokumenty CIA i KGB; zeznania uczestników i świadków wydarzeń czy wypowiedzi amerykańskich, ukraińskich, rosyjskich oraz polskich polityków i historyków, po raz pierwszy omawiających tak szczegółowo wydarzenia z 1991 roku. 30 lat po upadku imperium zła mamy dostęp do tajnych niegdyś dokumentów CIA i KGB, wspomnień ludzi, którzy podejmowali decyzje oraz bezpośrednich świadków i uczestników masowych procesów w całym ZSRR. Obecnie nie ma ani jednej książki czy filmu, które w sposób całościowy i pełny przedstawiałyby upadek ZSRR. Opisy ówczesnych wydarzeń koncentrują się wokół Moskwy, pozostawiając w cieniu kluczowe procesy, które rozgrywały się poza nią i które faktycznie doprowadziły do upadku imperium zła. (dodano pozycję programową) 23:05 SERCE Z WĘGLA - ODC. 2 Serial dokumentalny, 28 min, 12 odc. , Polska 2001 Scenariusz i realizacja: Irena i Jerzy Morawscy Zdjęcia: Mikołaj Nesterowicz Muzyka: Józef Skrzek Opracowanie muzyczne: Iwona Szałwińska - Klimek Śpiew: Jan Skrzek Zrozpaczona Ola Kocima nie chce opuścić sekretariatu firmy, od której usiłuje uzyskać należne wynagrodzenie. W końcu sekretarka, zmęczona krzykiem i płaczem kobiety, płaci jej z własnych pieniędzy. Ola się waha. Pyta: czy ja pani nie okradam? Andrzej Bies jedzie do Górniczej Agencji Pracy. W lipcu 1999 roku wziął odprawę i podpisał "cyrograf". Żałuje tej decyzji, lecz pod ziemię już nie może wrócić. Ma jednak nadzieję, że agencja pomoże mu znaleźć jakieś inne zajęcie. Janusz Pochopień wraca z lombardu. Nie wszystko udało mu się wykupić, ale zwraca córkom złote łańcuszki, które wcześniej zastawił. Niestety, w drodze do domu kupił pół litra. Wkrótce znów będzie pijany. Po pogrzebie górnika z Kopalni "Wieczorek", Bogdan Smuda, który wraz z orkiestrą żegnał zmarłego, z Grzegorzem zwanym Coccolino, odwiedza Jana Kincera, seniora górniczej orkiestry. Pan Jan, niegdyś pierwszy skrzypek, grał od 1932 roku, podczas okupacji uratował jej nuty, a potem muzykował z nią przez pół wieku. Adamowi Łoskotowi trafia się praca we Włoszech. Nie jest to jednak powód do radości. Anita nie chce zostać sama, obawia się też o męża, który odkąd stracił pracę, coraz cześciej pije. Właśnie wypił rum, który miała wlać do ciasta. Do rozmowy, prowadzonej podniesionym tonem, niefortunnie włącza się Jola, matka Adama. Wybucha awantura. Mietek Bieniek już od 25 lat pracuje w kopalni. Górnictwo jest jego miłością, podobnie jak windsurfing. Wierzy, że ten sport uleczy jego obolałe kolana, na których pracuje pod ziemią. Andrzej Bies znów dzwoni do agencji - tym razem towarzyskiej. Rozmowie przysłuchuje się Stasio, licząc, że i on zabawi się z kolegą. Niestety, nie stać go na wydanie 300 złotych, bo tyle musiałby zapłacić za upojną noc. Wzruszony Lucek Krawczyk trzyma w ramionach maleńką Dagmarę, którą przedwcześnie urodziła Zdzisia. Twierdzi, że rodzina jest dla niego najważniejsza, choć ani on, ani jego przyjaciółka dotąd nie uregulowali swoich spraw i pozostają w poprzednich związkach małżeńskich. A mieszkają z dwójką swoich dzieci oraz synem, synową i wnukiem Zdzisi. Górnicza orkiestra kopalni "Wieczorek" jest już jedną z ostatnich. Giną one wraz z kopalniami. Ta, z muzyką, wędruje ulicami pod dom Jana Kincera. Senior obiecał, że z okazji Barbórki zagra czardasza. Rezygnuje jednak. Już nie jest w stanie utrzymać skrzypiec. Janusz wciąż nie może się zdecydować na kurację odwykową. Znów się upił, awanturował i zbił syna. Helena grozi, że wezwie policję. Jola Łoskotowa spotyka się z meżem, z którym od dawna jest w separacji. Chce się rozwieść, zaprosiła go więc do siebie. Jest to okazja do rozmowy o śląskich obyczajach, których ona - gorolka - nie znała. Zdaniem Łoskota, to właśnie stało się powodem rozpadu ich małżeństwa. Na kopalnianej uroczystości z okazji Barbórki Mietek Bieniek otrzymuje kolejne odznaczenie. Andrzej Bies natomiast ostatecznie decyduje się na uczczenie górniczego święta w nietypowy sposób. Dzwoni do agencji towarzyskiej, oddawszy psa pod opiekę rozczarowanego kolegi. Prostytutka zgłasza się wkrótce, lecz ucieka na widok kamery. (dodano pozycję programową) 24:00 NOTACJE - KRZYSZTOF MUSIAŁ. NIGDY NIE WYDAŁBYM PIENIĘDZY NA DROGI SAMOCHÓD, A NA OBRAZ - TAK Cykl dokumentalny, 11 min, Polska, 2020 Krzysztof Musiał (rocznik 1949), absolwent Wydziału Komunikacji na Politechnice Warszawskiej. W 1973 roku był tłumaczem polskiej misji wojskowej w Wietnamie. Ukończył renomowaną szkołę biznesu, otrzymał dyplom MBA. Pracował jako manager w Anglii, USA i Niemczech. W latach 1990 - 2001 kierował założoną przez siebie firmą komputerową ABC Data w Warszawie, która stała się liderem na krajowym rynku IT. Stworzył kolekcję dzieł malarstwa polskiego i rzeźby. Była ona pokazywana w najważniejszych muzeach w kraju. Finansował w Polsce i za granicą różne przedsięwzięcia artystyczne, pomagał uzdolnionej artystycznie młodzieży. Od kilkunastu lat zbiera także sztukę indonezyjską - malarstwo, rzeźbę oraz tkaniny z wyspy Bali. (dodano pozycję programową) 00:20 BOJĘ SIĘ Film dokumentalny, 43 min, Polska, 2005 Scenariusz i reżyseria: Karolina Bendera Zdjęcia: Piotr Koper Muzyka: Radosław Łuka Mistrzowsko zrealizowany dokument "Boję się" Karoliny Bendery, wielokrotnie nagradzanej autorki "Co dalej z tobą, Karolinko"czy "Dziewcząt z ośrodka", to film o przemocy w rodzinie, o życiu w ciągłym strachu, gdy największym wrogiem w domu staje się mąż i ojciec. Podczas XI Ogólnopolskiego Niezależnego Przeglądu Form Dokumentalnych NURT 2005 dokument Bendery otrzymał nagrodę specjalną "Charaktery" przyznaną przez redaktora naczelnego miesięcznika "Charaktery" - za prawdę i głębię psychologiczną postaci i za wrażliwość psychologiczną twórców. Matka i jej 13 - letni syn Krzysio mieszkają w bardzo skromnych warunkach, stłoczeni w ciasnym pokoju mieszkania w wielkomiejskim blokowisku. Solidne zamki w drzwiach są gwarancją ich względnego spokoju i bezpieczeństwa. Zamknięci w swoim pokoju czują się pewniej, tu nie dosięgnie ich każąca ręka pana domu. Każda awantura wywołuje bowiem wielki stres przede wszystkim u chłopca, który panicznie boi się ojca, a jest zmuszony żyć z nim pod jednym dachem. Kiedy "on" - Krzysio nie potrafi mówić o ojcu inaczej - jest w domu, lepiej zejść mu z drogi, unikać go, nie prowokować, nie odzywać się. Chłopiec wie, że wtedy nie ma mowy o korzystaniu z łazienki czy kuchni. Ekipa z kamerą, zamknięta z bohaterami dokumentu w czterech ścianach, dyskretnie śledzi zachowania matki i bezbronnego dziecka, żyjących w ciągłym strachu, ukrywających się przed ojcem tyranem. Choć w filmie pozornie panuje spokój, w tle czai się zło. Nie widać ojca, ale wyraźnie czuje się jego obecność. Kiedy "on" wraca do domu, matka i syn z trwogą nadsłuchują odgłosów: trzaśnięcie drzwi wejściowych, zbliżające się kroki to sygnał, by szybko sprawdzić zamki. Ojciec w każdej chwili może wtargnąć do ich pokoju, zaatakować, pokazać, kto tu jest panem. Żona z pokorą znosi swój los, nie skarży się, nie narzeka. Najważniejszy w jej życiu jest syn. To dla niego nie wiadomo skąd czerpie siły, by sprostać wszystkim przeciwnościom. Kobieta nie ma stałej pracy. Choć ledwo wiąże koniec z końcem, potrafi zadbać o dom. Nie brakuje im jedzenia, jest schludnie i czysto, Krzysio chodzi ładnie ubrany. Dobroć i cierpliwość matki dają mu poczucie ciepła i bezpieczeństwa, kobieta stara się stworzyć jedynakowi namiastkę domowego ogniska, pragnie wychować go na porządnego, odpowiedzialnego człowieka. Otacza go troskliwą opieką, rozpieszcza, ale jednocześnie jest surowa i nieprzejednana w sprawach wychowawczych. Nie chce zmarnować dziecka, w którego psychice z pewnością i tak zaszły już nieodwracalne zmiany. Chłopiec różni się od swoich rówieśników, nie tryska radością, jest jakby spowolniony i przygaszony, o wiele za poważny jak na swój wiek. Głęboko skrywa emocje i uczucia, boi się kontaktów ze szkolnymi kolegami, którzy go odtrącają. Życie w strachu przed biciem i agresją niełatwo zmienić. Mimo dramatycznej sytuacji, matka na razie chroni syna. Obydwoje usiłują jakoś funkcjonować mimo nieprzespanych nocy i ciągłego lęku, że "on" wyważy drzwi ich pokoju. Matka podejmuje próbę wyrwania się z roli ofiary. Uczęszcza do grupy wsparcia, stara się zmniejszyć wpływ zachowania ojca na syna. Ma nadzieję na poprawę sytuacji i ta nadzieja staje się jej siłą. Sterana życiem kobieta nie poddaje się, wierzy, że uda się jej zmienić los, że znajdzie pracę, wyprowadzi się z tego domu, dostanie rozwód. Wierzy, że jej oddanie i miłość okażą się trwałymi wartościami, że syn będzie jeszcze miał szczęśliwe dzieciństwo i godne życie, że nie utwierdzi się w przekonaniu, że ktoś może gwałcić jego prawa. Mimo wszystko film nie pokazuje jedynie smutku. Przypomina nam, jak ważne jest, żeby ludzie byli dla siebie na co dzień po prostu dobrzy. (dodano pozycję programową) 01:10 BYŁO, NIE MINĘŁO - KRONIKA ZWIADOWCÓW HISTORII. - ŚMIERĆ PRZYSZŁA LETNIĄ NOCĄ... Magazyn historyczny, 22 min, Polska, 2022 Autor: Adam Sikorski Magazyn historyczny prezentujący wydarzenia i różne aspekty dawnej i najnowszej historii Polski. W programie podejmowane są zatarte, zagubione, zakłamane wątki polskiej historii. Autor poszukuje odpowiedzi na pytania o naszą wspólną przeszłość. Okazuje się, że wiele odpowiedzi leży w rodzinnych archiwach, zdjęciach, dokumentach i wspomnieniach ludzi. Program mobilizuje do poszukiwań lokalne środowiska miłośników historii, których nie brakuje w żadnym zakątku kraju. (dodano pozycję programową) 01:40 HISTORIA PEWNEJ PRZYJAŹNI Film dokumentalny, 45 min, Polska 2007 Scenariusz i reżyseria: Hanna Kramarczuk, Joanna Gospodarczyk Zdjęcia: Adam Fręśko Szlachetne rysy, jasne spojrzenia, serdeczność i szczerość bijące z całej postaci. To pierwsze, co uderza, gdy patrzy się na Wacława Micutę i Edwarda Kossoya. Każdy z nich to żywy rozdział współczesnej historii, urodzili się bowiem niemal wiek temu. Film ten to opowieść o ich powikłanych losach i długoletniej przyjaźni wpisanej w życiorysy tych dwóch niezwykłych ludzi. Edward Kossoy i Wacław Micuta należą do odchodzącego pokolenia ludzi, dla których takie pojęcia, jak honor, męstwo, patriotyzm, prawdomówność, pomoc drugiemu, uczciwość nigdy nie były tylko pustymi słowami. Ukształtowani w przedwojennej Polsce, wypełniali je treścią przez całe swoje długie życie. Micuta, urodzony w 1915 r. w patriotycznej rodzinie szlachty kresowej, przeniósł się w 1921 r. z bliskimi do wolnej wreszcie Polski. Harcerz, żołnierz Szarych Szeregów i batalionu "Zośka", więzień oflagu, zakończył wojenną odyseję w stopniu pułkownika, a po wojnie mógł wreszcie zacząć pracować zgodnie z wykształceniem jako ekonomista. W ramach pomocy gospodarczej dla Polski organizowanej tuż po wojnie przez kraje Zachodu, trafił z rodziną do Genewy. Wkrótce potem w Polsce zaczęły się prześladowania akowców i żołnierzy walczących na Zachodzie. Micuta nie miał już dokąd wracać. Starszy od niego o dwa lata Edward Kossoy, urodzony w Radomiu w rodzinie bogatych żydowskich przedsiębiorców, dzieciństwo spędził na Ukrainie i dopiero jako siedmiolatek wrócił do Polski. Prawnik, historyk i dziennikarz z wykształcenia prowadził własną kancelarię. Gdy wybuchła wojna, zgłosił się na ochotnika do armii. We Lwowie został jednak aresztowany przez NKWD. Jego wykształcenie i znajomość kilku języków czyniły z niego podejrzanego osobnika. Uznany za szpiega, został zesłany na 8 lat do obozu pracy na Syberii. Gdy Niemcy napadły na ZSRR, dostał wraz z innymi szansę wstąpienia do wojska. Przez Kazachstan i Iran trafił do Palestyny, tam doczekał powstania państwa Izrael, zaczął pracować dla ONZ. Właśnie dzięki tej działalności poznał na początku lat 60. , w Genewie, gdzie obaj mieszkają do dzisiaj, Wacława Micutę, który w 1960 r. został przedstawicielem ONZ w misji pokojowej w Kongo. Zajmował się tam zalesianiem pustynnych terenów i zakładaniem prowizorycznych wodociągów. W Azji zwalczał uprawy narkotyków, namawiając, by zamiast opium rolnicy uprawiali warzywa. W latach 70. przeszedł na emeryturę, ale nadal pracował w krajach Trzeciego Świata, propagując tanie źródła energii. Kiedy więc Kossoy zaproponował mu wspólne poprowadzenie Instytutu Rozwoju Energii ze Źródeł Odnawialnych, bez wahania przyjął propozycję. Przed kamerami Edward Kossoy i Wacław Micuta wspominają swe wojenne losy, opowiadają, jak doszło do ich spotkania. W Szwajcarii znaleźli bezpieczną przystań, możliwość zawodowej i osobistej realizacji. Tutaj też zaczęła się ich bliska i owocna przyjaźń, która przetrwała ponad pół wieku i która zakończy się dopiero wraz z nimi. (dodano pozycję programową) 02:35 CUDZE LISTY Film dokumentalny, 55 min, Polska, 2010 Scenariusz i reżyseria: Maciej Drygas Służby bezpieczeństwa PRL - u kontrolowały rocznie kilkadziesiąt milionów listów. Wyspecjalizowane komórki zajmowały się codziennie odklejaniem kopert, czytaniem i analizą prywatnej korespondencji. Za sprawą tych zabiegów powstawały specjalne raporty o nastrojach społecznych. Cudze listy pisane przez okres całego PRL - u: intymne, pełne bólu i rozpaczy, ale i te z pogróżkami na władzę, jak również te bardziej pragmatyczne, żeby coś załatwić - stały się tkanką do zbudowania przejmującego portretu wewnętrznego Polaków w PRL - u. Na film składają się unikatowe materiały archiwalne.