Program 1 Poniedziałek, 19.12.2022 Zmiany z dnia 08.12.2022 w stosunku do raportu z dnia 29.11.2022 (zmodyfikowano opis: Omówienie) 21:00 TEATR TELEWIZJI - URODZINY MISTRZA Teatr, 59 min, Polska, 2000 Autor: Zbigniew Książek Reżyseria: Marta Meszaros Zdjęcia: Witold Adamek Aktorzy: Jan Nowicki, Anna Samusionek, Olaf Lubaszenko, Magdalena Zawadzka, Leon Charewicz, Ewa Telega, Sławomir Orzechowski, Tomasz Dedek Współczesna polska komedia o życiu sławnego aktora, skądinąd kabotyna, który powolutku przygotowuje się do zejścia ze sceny - jak nuci w finale: eksaktor, eksbłazen, eksbies (muzykę do piosenki "Były bies" skomponował Grzegorz Turnau). W jego domu coraz śmielej rządzi się Młody, niespełniony aktor pełniący obowiązki asystenta Mistrza oraz Młoda, która w romansie ze starzejącym się gwiazdorem upatruje swą życiową szansę. Dowiedziawszy się o wszystkim, mąż postanawia zrobić z tym porządek - co wywołuje serię zabawnych zdarzeń. Tuż po przebudzeniu Mistrz próbuje z Młodym scenę ze "Zbrodni i kary" - obiecał swemu sekretarzowi, że kiedyś umieści go w dobrym teatrze, gdzie będzie mógł zagrać Swidrygajłowa czy nawet wymarzonego Raskolnikowa. Młody naprawdę nie jest już taki młody, ma za sobą dziesięć lat grania ogonów w prowincjonalnym teatrze i lata topienia problemów w butelce. Protekcja Mistrza otwiera przed nim nowe perspektywy. W podobnej sytuacji jest Reżyser, który właśnie odwiedza sławnego aktora. Dostanie pieniądze od sponsorów tylko pod tym warunkiem, że Mistrz zgodzi się zagrać w jego filmie. Sekretarz osobiście o to zabiega, bo sam też wreszcie dostanie rolę u boku pryncypała. Niestety, Mistrz nie ma zamiaru przyjąć proponowanej mu roli generała, który popełnia samobójstwo - po cóż miałby się zabijać facet, który ma wszystko: zdrowie, pieniądze i kobiety. Gorzej, Mistrz w ogóle nie chce grać. Na swoje 60. urodziny sprawił sobie taki prezent - kończy z aktorstwem. Młoda, seksowna jak nowe wcielenie Marilyn Monroe, śpiewa drogiemu Mistrzowi "Happy birthday to you", a wystawieni do wiatru nieudacznicy rozpaczliwie przekonują go, by zmienił zdanie. W ferworze dyskusji wychodzi na jaw, że Mistrz sypia z żonami obu panów, ale tylko Młody się tym przejmuje. Postanawia działać. Nieoczekiwanie w domu Mistrza zjawiają się właściciele pobliskiej restauracji. Niby wpadli po sąsiedzku, ale zachowują się tak, jakby mieli zamiar kupić willę wraz z całym stylowym wyposażeniem. Po chwili zjawia się była żona Mistrza ze swym obecnym mężem - niby z życzeniami urodzinowymi, ale wciąż mówi o obiecanej pożyczce na rozkręcenie jakiegoś interesu. Obecna pani Reszkowa ze swoim Żuczkiem świetnie się dogadują z przedsiębiorczym małżeństwem. Bukowscy fundują wszystkim kolację wprost z restauracji. Jubilat nie może dłużej się ukrywać. Ze zdumieniem dowiaduje się, jakie zobowiązania poczynił w jego imieniu asystent. Niebawem zjawia się Krzysztof, czyli Młody, wraz z Bogdanem, zapoznanym reżyserem. Nalegają, żeby aktor podpisał kontrakt. Krzysztof powiela kabotyńskie gesty swego preceptora, wymachuje rewolwerem. Mistrz gani tandetne przedstawienie, radzi grać oszczędniej, ale emocje biorą górę u wszystkich. Robi się gorąco, Mistrz pada "zemdlony". Oczywiście, gdy nieproszeni goście się wynoszą, natychmiast odzyskuje przytomność. Młody i Młoda mają jednak w zanadrzu kolejne niespodzianki. (dodano pozycję programową) 04:10 NOTACJE - EMIL WESOŁOWSKI. TWORZENIE CHOREOGRAFII Felieton, 10 min, Polska, 2021 Emil Wesołowski - choreograf, pedagog i reżyser. W 1966 r. ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu. Początkowo zaangażował się do baletu Opery Poznańskiej, skąd w 1973 r. przeszedł wraz z Conradem Drzewieckim do tworzonego przez choreografa - Polskiego Teatru Tańca. W 1976 roku został pierwszym solistą tego zespołu. Był m.in. pierwszym wykonawcą roli Jazona w balecie "Medea" Teresy Kujawy i wielu partii w choreografiach Drzewieckiego. W tym czasie przygotowywał też pierwsze własne choreografie dla teatrów dramatycznych. Przez sezon kierował baletem Opery Wrocławskiej (1979 - 1980), później Teatru Wielkiego w Poznaniu. W 1982 r. został kierownikiem baletu Teatru Wielkiego w Warszawie oraz solistą tego zespołu. W 1985 r. zrezygnował z kierowania zespołem i skoncentrował się na choreografii. W latach 1995 - 2006 był ponownie dyrektorem baletu Teatru Wielkiego - Opery Narodowej, a od początku 2007 roku do jesieni roku 2008 - dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Poznaniu. Obecnie etatowy choreograf Polskiego Baletu Narodowego. Wykładowca wydziału aktorskiego warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. W teatrach muzycznych i dramatycznych pracował z takimi reżyserami, jak: Laco Adamik, Kazimierz Dejmek, Mikołaj Grabowski, Jerzy Gruza, Jerzy Grzegorzewski, Adam Hanuszkiewicz, Bohdan Hussakowski, Krystyna Janda, Ryszard Peryt, Maciej Prus, Jerome Savary, Marek Weiss - Grzesiński, Krzysztof Zaleski i Krzysztof Zanussi; szczególnie owocna okazała się wieloletnia współpraca choreograficzna artysty z Januszem Wiśniewskim przy jego kolejnych autorskich przedstawieniach teatralnych i operowych. Przygotował choreografię i ruch sceniczny do ośmiu inscenizacji operowych Mariusza Trelińskiego w Warszawie, Poznaniu i Berlinie oraz do ich prezentacji w Waszyngtonie, Los Angeles, Tel Awiwie, Walencji, Sankt - Petersburgu i Wrocławiu. Juror krajowych i międzynarodowych konkursów baletowych. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Zasłużonego dla Kultury Polskiej i Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. Jest laureatem Nagrody ZAiKS - u za całokształt pracy artystycznej i honorowym obywatelem miasta Poznania.