TVP Dokument Wtorek, 04.07.2023 Zmiany z dnia 16.06.2023 w stosunku do raportu z dnia 05.06.2023 (zmodyfikowano opis: Omówienie) 15:35 TOKSYCZNE TRENDY - ODC. 2 MORZA PEŁNE ŚMIECI (TOXIC TRENDS / UNSERE ZUKUNFT) Serial dokumentalny, 51 min, Szwajcaria, 2017 Reżyseria: Katharina Deuber, Karin Moser, Silvia Fleck W odcinku drugim zastanowimy się, co można zrobić z plastikowymi śmieciami. Grozi nam to, że w roku 2050 nasze oceany przekształcą się w ogromne morze odpadów. Wtedy będzie w nich więcej plastikowych odpadów niż ryb, jeśli nie zrobimy nic z naszym szalejącym zużyciem plastiku. Plastikowe torby, kubki do kawy na wynos, sprzedaż wysyłkowa: szacuje się, że każdego roku na całym świecie powstaje 240 milionów ton odpadów z tworzyw sztucznych. Wraz ze wzrostem liczby ludności na świecie, do szacowanej liczby 10 miliardów w połowie XXI wieku, liczba ta ponownie dramatycznie wzrośnie. Jeśli tworzywa sztuczne nie są poddawane recyklingowi ani spalane, ale pozostawione niedbale w środowisku, mogą spowodować ogromne szkody. Strumieniami i rzekami dostają się do morza, a tym samym do żołądków ptaków i ryb, by w końcu trafić na nasze talerze. Czy plastik można biologicznie zastąpić jako materiał? Czy robaki i bakterie mogą stać się skuteczną bronią w niszczeniu plastikowych odpadów? (zmodyfikowano opis: Omówienie) 23:15 SOMALIA - KRAJ NAD PRZEPAŚCIĄ (SOMALIA: A COUNTRY IN FREE FALL) Film dokumentalny, 53 min, Francja, 2020 Reżyseria: Stephane Girard Film dokumentalny o Somalii. Państwo bez państwa, bez udogodnień publicznych, bez systemu bankowego, z ograniczoną armią, słabo wyposażonymi siłami policyjnymi i prawie codziennymi atakami. Większość tego kraju jest całkowicie poza kontrolą rządu. Pomimo obecności międzynarodowej armii afrykańskiej AMISOM kraj żyje pod rządami uzbrojonych islamistów, którzy przyjmują rozkazy od Al - Kaidy. Każdego roku społeczność międzynarodowa wydaje miliardy na pomoc, a mimo to kraj jest słabszy niż kiedykolwiek. Zamiast przynosić korzyści obywatelom, większość pieniędzy na pomoc międzynarodową jest związana z astronomicznymi kosztami bezpieczeństwa lub jest sprzeniewierzana przez skorumpowaną klasę polityczną. Szacuje się, że mniej niż 20% środków pomocowych faktycznie dociera do zamierzonych odbiorców. Od roku 1991 kraj nęka wojna domowa, piractwo, islamski terroryzm i głód. W ciągu trzydziestu lat zginęło tu ponad pół miliona ludzi. Ślady wojny widać na każdym miejscu. Stare miasto jest w ruinie. Służby publiczne ledwo działają, a gospodarka jest na krawędzi zapaści. Mieszkańcom brakuje pieniędzy i żywności. Pracują w małych warsztatach lub zajmują się hodowlą zwierząt. Średni dochód to dwa dolary dziennie, co ledwo wystarcza na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Dzięki bezprecedensowemu dostępowi ekipa dziennikarzy była w stanie spędzić 16 dni, filmując w stolicy Mogadiszu i okolicach. Autorzy filmu próbują zrozumieć, jak i dlaczego kraj, będący pod kontrolą jednej z najsilniejszych grup islamistycznych na świecie, pozostaje w chaosie. (zmodyfikowano opis: Omówienie) 01:00 POMORSKIE ILUZJE Film dokumentalny, 51 min, Polska, 2010 Reżyseria: Dammas Jacob Scenariusz: Renner Helge Nadchodzą nowe czasy dla polskiego prowincjonalnego miasteczka, jakim jest Darłowo, które dawniej było znane jako niemieckie miasto pod nazwą Rügenwalde. Darłowo jest pięknie położone nad brzegiem Morza Bałtyckiego. Jest otoczone małymi wioskami pośród malowniczego krajobrazu. W opozycji do spokojnego pejzażu stoi pełna konfliktów historia Europy Centralnej. Wojny spowodowały wielki smutek, granice zostały przesunięte, ludność wysiedlona. Niepokój socjalny został wzmocniony przez zmiany polityczne nadchodzące wraz ze wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej. Film "Pomorskie iluzje" śledzi losy pięciu mieszkańców Darłowa, którzy w czasie ciągłych przemian starają się zrealizować osobiste marzenia. (zmodyfikowano opis: Omówienie) 03:40 FUGAZI - CENTRUM WSZECHŚWIATA Film dokumentalny, 39 min, Polska, 2016 Reżyseria: Leszek Gnoiński Scenariusz: Leszek Gnoiński Polska początku lat 90. to kraj nadziei i zmian. Niewiele czasu upłynęło od demokratycznych przemian, które wyprowadziły z kraju gospodarkę planową, a wprowadziły raczkujący kapitalizm. Polacy zachłysnęli się nowymi możliwościami, a na ulicach pojawiły się najpierw łóżka polowe, z których handlowano wszystkimi towarami, które jeszcze dwa lata wcześniej były niedostępne, a potem kioski handlowe, tzw. szczęki. W takich realiach wchodziło w życie pokolenie ludzi urodzonych na przełomie lat 60. i 70. Byli wśród nich niespełna dwudziestodwuletni Waldek Czapski i jego kilku kolegów. Wszyscy marzyli o klubie muzycznym, w którym mogliby słuchać i prezentować ukochaną muzykę: wszelkie odmiany rocka, również polskiego wciąż przeżywającego swoje wielkie dni. Najpierw doszli do porozumienia z władzami pobliskiego pawilonu handlowo - usługowego, w którym założyli klubokawiarnię Fugazi. Sprzedawali w niej pączki kupione wcześniej w cukierni, próbowali organizować imprezy: zlot fanów The Doors czy koncert kapel hardcore. Niestety, właściciel budynku miał inne plany i pewnego dnia wręczył im wypowiedzenie najmu. W sukurs przyszła gazeta Życie Warszawy, w której Czapski przeczytał, że pobliskie kino WZ jest na skraju bankructwa, a jego właściciele szukają kupca. Nie namyślając się zadzwonił do nich i umówił na spotkanie. Za ostatnie pieniądze kupił bilet tramwajowy, ubrał się w marynarkę i pojechał na rozmowę. Mimo że nie miał żadnych funduszy, udało mu się przekonać właściciela kina, aby ten oddał mu je na miesiąc. W tym czasie odnowili je i przystosowali do koncertów. Wszystko zrobili w ciągu kilku dni tylko swoimi siłami. Po to, aby zorganizować ponad dwudziestodniowy maraton koncertowy (pierwszy w historii polskiego rocka), podczas którego zaprezentowały się największe gwiazdy polskiej muzyki (m.in. Maanam, Kult, Oddział Zamknięty, Houk. Armia). Wszyscy zgodzili się zagrać za darmo, aby klub mógł rozpocząć normalne funkcjonowanie. Fugazi stało się ideą, która zarażała coraz większą liczbę ludzi. Stał się dla nich niemal drugim domem. Muzycy przesiadywali tam całymi dniami i nocami, artyści malowali wnętrza, pracownicy i bywalcy urządzali tam swoje imprezy weselne, a jeden z założycieli Fugazi ukradł nawet, wycofany już z eksploatacji, autobus MZK, tzw. ogórek, który stanął w środku klubu, stając się jego znakiem rozpoznawczym. Sielanka trwała raptem kilka miesięcy. W pewnym momencie w klubie zaczęły pojawiać się osoby powiązane ze światem przestępczym, które proponowały płatną ochronę, a pod klub przychodzili dilerzy narkotyków. Właścicieli klubu zaczęto nachodzić i grozić im, nawet śmiercią. Czapski z kolegami wynajęli ochronę, ale także płacili policjantom, którzy po służbie siedzieli w klubie. Niewiele to pomogło, klub coraz bardziej pogrążał się w długach, aż wreszcie odcięto mu prąd. Policja też była bezradna, więc Waldek Czapski musiał uciekać. Klub przestał istnieć po 11 miesiącach działania. Do dziś te 11 miesięcy obrosło niemal legendą. Powstał też komiks opowiadający o historii Czapskiego i jego przyjaciół. Przetłumaczono go na jedenaście języków. Komiks połączony jest z filmem poprzez tego samego rysownika. Animacje spajają film z komiksem w jedną całość. 22 lata później budynek kina WZ został zburzony, ale Czapski spełnił swoje młodzieńcze marzenie, jeszcze raz uruchamiając Fugazi, ale tym razem na warszawskim Grochowie. Klub ponownie przyciąga gwiazdy, stając się miejscem pielgrzymek fanów polskiego rocka. Znów pojawiają się artyści, którzy nadali nowemu miejscu niepowtarzalny wystrój. Marzenie sprzed niemal ćwierć wieku się ziściło, ale też Polska przez ten czas zmieniła się zasadniczo, stając się częścią Unii Europejskiej.