TVP Dokument                         Środa, 27.09.2023


Zmiany z dnia 07.09.2023
w stosunku do raportu z dnia 28.08.2023

(zmodyfikowano opis: Omówienie)
07:45 ZAKOCHAJ SIĘ W POLSCE - ODC. 192 WĘGORZEWO

Magazyn, 22 min, Polska, 2020
Reżyseria: Ewa Grodzka
Scenariusz: Ewa Grodzka
Zdjęcia: Jacek Banach, Jarosław Wątor

O Węgorzewie często mówi się, że jest bramą Mazur. Tu zaczyna się lub kończy najważniejszy szlak żeglugowy Wielkich Jezior Mazurskich. Odnajdą się tutaj także miłośnicy smaku węgorza, a także fani muzyki rockowej. Węgorzewo jest spokojnym miastem, którego piękne okolice przyciągają zarówno wczasowiczów, jak i pasjonatów historii. Pierwszymi osadnikami na terenach obecnego miasta były plemiona pruskie. W drugiej połowie XIII wieku ziemie te zostały zdobyte przez Krzyżaków, a zakonnicy wybudowali tu zamek, który dziś jest najstarszym zabytkiem Węgorzewa. Wybudowany został pod koniec XIV stulecia na wyspie położonej w rejonie ujścia rzeki Węgorapy do Jeziora Mamry. Zamek założony został na planie nieregularnego czworokąta; na wysokiej kamiennej podmurówce. W XVIII wieku przebudowano go w stylu barokowym.



(zmodyfikowano opis: Omówienie)
00:30 NOTACJE - ZDZISŁAW SKWARA. MŁODOŚĆ GÓRNA I CHMURNA

Cykl dokumentalny, 10 min, Polska, 2007
Autor: Lucyna Smolińska

Zdzisław Skwara - jeden z pokolenia "Kolumbów", wybitny artysta śpiewak, w chwili wybuchu wojny 19 - letni uczeń warszawskiej szkoły im. Wawelberga i Rotwanda. 
W programie opisuje swą wrześniową tułaczkę, pobyt w sowieckim łagrze i niemieckim obozie, powrót wiosną 1940 r. do rodzinnego miasta, życie w okupacyjnej Warszawie, walkę w powstaniu warszawskim, w szeregach 101. kompanii saperów Zgrupowania "Gozdawy". Zajmująco opowiada też o swojej drodze artystycznej, m. in. studiach w tajnym konserwatorium, w klasie śpiewu prof. Stanisława Kazury, uczestnictwie w konspiracyjnych koncertach odbywających się w szkołach zawodowych, kawiarniach, kościołach, także tych organizowanych pod egidą Rady Głównej Opiekuńczej. W jenieckim stalagu, w którym znalazł się po upadku powstania, kontynuował swoje artystyczne pasje, współtworząc teatr żołnierski. Po uwolnieniu stał się jednym z organizatorów Polskiego Teatru Objazdowego w Hanowerze. Utrwalił barwne sceny z jego działalności, a także tamtych, powojennych miesięcy, kiedy tysiące takich jak on niedawnych jeńców stanęło przed dylematem: pozostać na Zachodzie czy wracać do Polski. On wybrał to drugie rozwiązanie. Wrócił do Warszawy, gdzie rozwijał z powodzeniem ukochaną działalność artystyczną i pedagogiczną.