TVP Kultura Wtorek, 05.12.2023 09:05 STRASZNY SEN DZIDZIUSIA GÓRKIEWICZA Komediodramat, 101 min, Polska, 1993 Reżyseria: Kazimierz Kutz Scenariusz: Jerzy Stefan Stawiński Zdjęcia: Wiesław Zdort Muzyka: Jan Kanty Pawluśkiewicz Aktorzy: Edward Dziewoński, Katarzyna Skrzynecka, Stanisława Celińska, Janusz Gajos, Jan Peszek, Artur Barciś, Marek Kondrat, Leonard Pietraszak, Zbigniew Zamachowski, Zofia Czerwińska, Barbara Horawianka, Agnieszka Pilaszewska, Barbara Połomska, Leon Niemczyk, Anna Radwan W "Strasznym śnie Dzidziusia Górkiewicza" Kazimierz Kutz nawiązuje do "Eroiki", słynnego nowelowego filmu "szkoły polskiej" z 1957 roku. Bohaterem pierwszej noweli dzieła Andrzeja Munka jest bowiem właśnie Dzidziuś Górkiewicz, stołeczny cwaniaczek i handlarz, który wskutek zbiegu okoliczności bierze udział w powstaniu warszawskim. Dzięki temu pomysłowi fabularnemu Munk w bardzo interesujący sposób skonfrontował dwie filozofie życia: racjonalizm mocno stąpającego po ziemi cywila z irracjonalizmem i romantycznymi ideałami powstańców. Postawił też intrygujące pytanie o genezę bohaterstwa. Czy zawsze jest ono wynikiem głęboko przemyślanej postawy życiowej, czy też może niejako spontanicznie udzielić się każdemu? Po z górą trzydziestu pięciu latach Jerzy Stefan Stawiński (scenarzysta "Eroiki") dopisał dalszy ciąg losów Górkiewicza, dając przy okazji suto zaprawioną ironią interpretację powojennych dziejów Polski. Dzidziuś jest obecnie emerytem, mieszkającym z wnuczką w małym podwarszawskim miasteczku. Po latach wypełnionych robieniem interesów (nie zawsze zgodnych z prawem) ma nadzieję w spokoju dożyć swoich dni. Lokalnej społeczności szybko daje się poznać jako człowiek o szerokich horyzontach, odważny, a zarazem tolerancyjny, znający się na gospodarce. Dochodzi do tego, że grupa miejscowych biznesmenów zaczyna w nim widzieć idealnego kandydata na nowego burmistrza. Pomysł chętnie podchwytuje wnuczka Dzidziusia i inicjuje kampanię wyborczą dziadka. Górkiewicz nie jest do końca przekonany, czy ubieganie się o urząd to dobry pomysł. Pewnego razu zapada w drzemkę. Śni mu się posiedzenie rady gminy, na którym przedstawia swój program. Radni zaczynają mu zadawać kłopotliwe pytania dotyczące przeszłości. Zebranie niepostrzeżenie zmienia się w sąd nad Górkiewiczem... 11:00 PRZEPROWADZKI - ODC. 2/10 - SZKLANA KULA RÓŻY Serial obyczajowy, historyczny, 55 min, Polska 2000 Reżyseria: Leszek Wosiewicz Scenariusz: Cezary Harasimowicz Zdjęcia: Krzysztof Ptak Muzyka: Michał Lorenc Występują: Krzysztof Banaszyk, Artur Janusiak, Kinga Preis, Leon Charewicz, Łukasz Nowicki, Adam Ferency, Piotr Adamczyk, Maja Ostaszewska, Paweł Wilczak, Andrzej Róg, Stefan Popkowski, Ryszard Pracz, Anna Kękuś, Aleksandra Górska i inni Rok 1901. Czesiek zakochuje się w Róży, nie wiedząc, że durzy się w niej również jego brat Mietek. Obaj chłopcy obserwują dom, w którym mieszka dama ich serca. Wzbudzają jednak niepokój właściciela posesji, Ignacego Żychniewicza, który napuszcza na nich stójkowego. W rezultacie bracia lądują w cyrkule. Czesiek ze szklaną kulą ukochanej, Mietek z głęboką urazą do brata. Tymczasem charakterna Róża, na złość ojcu, ucieka z domu. Pan Ignacy, przekonawszy się o sile uczucia córki, wykupuje chłopców z niewoli i - wprawdzie bez przekonania - zgadza się na mezalians Róży z prostym furmanem. W prezencie ślubnym ofiarowuje młodym pieniądze na założenie własnego interesu. W ten sposób wesele Róży i Cześka zbiega się z otwarciem firmy przewozowej "Szczygieł - przeprowadzki". Kolejnym radosnym wydarzeniem jest pojednanie braci. Mietek bowiem zjawia się na weselu i na znak zgody oddaje skradzioną bratu szklaną kulę Róży. 12:10 KONTRAPUNKT Film dokumentalny, 29 min, Polska, 2014 Reżyseria: Andrzej Papuziński Scenariusz: Andrzej Papuziński Film o Michale Batorym, tworzącym we Francji wybitnym polskim grafiku i twórcy plakatu. Film nie przedstawia żadnej akcji, nie rejestruje żadnego wydarzenia, nie przedstawia realnej przestrzeni. Jest to rekonstrukcja metody twórczej Michała Batorego, która polega na znalezieniu przedmiotów, wybraniu ich fragmentów i zespoleniu ich na nowo, tak aby uzyskały nowe znaczenie i wyzwoliły niespodziewane refleksje emocjonalne. Choć inni postępują podobnie, on wyróżnia się tym, że podczas gdy tamci atakują jedynie komunikatem, jego prace angażują emocjonalnie odbiorcę i zapraszają do intelektualnej przygody. 12:55 ALTAMIRA, KORZENIE SZTUKI (ALTAMIRA, THE DAWN OF ART) Film dokumentalny, 75 min, Hiszpania, 2018 Reżyseria: Jose Lopez Linares W 1879 roku mała dziewczynka Mara Sanz de Sautuola y Escalante i jej ojciec Marcelino odkryli w jaskiniach Altamiry malowidła naskalne przedstawiające różne zwierzęta. Historia, opowiedziana oczami Mary, za pomocą animacji i technologii 3D pokazuje życie ludzi w Kantabrii 14.000 lat temu i przybliża szczegóły ich artystycznej twórczości. 14:25 KRAFFTÓWNA W KRAINIE CZARÓW Film dokumentalny, 81 min, Polska, 2021 Reżyseria: Maciej Kowalewski, Piotr Konstantinow Scenariusz: Remigiusz Grzela Zdjęcia: Marcin Janos Krawczyk, Bartosz Piotrowski Muzyka: Aleksander Krzyżanowski, Bartosz Dziedzic, Krzysztof Ligocki "Krafftówna w krainie czarów" to dokumentalny portret aktorki, będący jednocześnie portretem epoki w której przyszło jej tworzyć. To podróż w głąb historii Polski, historii teatru i kina. Główną oś filmu stanowi rozmowa Barbary Krafftównej z Remigiuszem Grzelą, autorem wywiadu - rzeki z aktorką, podczas której widz zostanie przeprowadzony przez kolejne etapy jej życia i pozna ważne dla niej miejsca: Warszawę, Gdynię, w końcu Los Angeles, gdzie aktorka kontynuowała swoją karierę, zaczynając od zagrania w "Matce" Witkacego w języku angielskim, którego wtedy nie znała. Będziemy również towarzyszyć artystce w spektaklu "Trzeba zabić starszą panią", w którym gra do dnia dzisiejszego. Pokażemy kulisy pracy aktora, który mierzy się z wiekiem, zarówno na scenie, jak i poza nią. Wywiadowi będzie towarzyszyć wyciszona obserwacja samej bohaterki w miejscach dla niej magicznych i ważnych. W tych częściach dokumentu słyszymy tylko voice over - monolog wewnętrzny bohaterki, jej wspomnienia, marzenia, przemyślenia. Czy chciałaby wrócić do tamtych chwil? Do zdarzeń, które są dla niej ważne, ale czasami trudne? To świat kreacji, wyobraźni, świat Alicji z powieści Lewisa Carolla, bo jak mówi bohaterka, wyobraźnia to rzecz najważniejsza. Rzecz, która wiele razy pozwalała jej przetrwać. Film kończy się sceną, jakby po drugiej stronie lustra - zabieramy w niej Barbarę Krafftównę do ogrodu pełnego kwitnących wiśni. Czy to Japonia? Polska? Czy może znowu to tylko wyobraźnia? 16:30 UPAŁ Komedia, 81 min, Polska, 1964 Reżyseria: Kazimierz Kutz Scenariusz: Jeremi Przybora, Jadwiga Berens Zdjęcia: Wiesław Zdort Muzyka: Jerzy Wasowski Aktorzy: Jerzy Wasowski, Jeremi Przybora, Barbara Krafftówna, Wiesław Michnikowski, Wiesław Gołas, Kalina Jędrusik, Anna Górna, Zdzisław Leśniak, Krzysztof Litwin, Jerzy Bielenia, Jarema Stępowski W opustoszałym z powodu upału mieście z polecenia premiera o porządek dbają dwaj Starsi Panowie. Pomaga im przybyła z Londynku Zdroju żeńska Drużyna Przeciwudarowa im. Kupały z piękną Zuzanną na czele. Do miasta przyjeżdża Ambasador egzotycznego państwa. Niestety, nikt nie przygotował powitania i obrażony gość składa ostrą notę protestacyjną. Starsi Panowie starają się załagodzić sytuację, pomaga im w tym piękna kasjerka z baru mlecznego, Basia. O jej względy ubiegają się: robotnik drogowy Albin, subiekt z Domu Mody, a także sam Ambasador. Honor miasta chce ratować także Miss Upału, piękna Grzanka. Po wielu perypetiach konflikt zostaje zażegnany, a wieczorny deszcz ożywia życie w mieście. "Upał" jest filmową kontynuacją Kabaretu Starszych Panów, który po raz pierwszy pojawił się w telewizji w październiku 1958 roku. Z czasem Kabaret stał się jednym z najoryginalniejszych i najpopularniejszych widowisk telewizyjnych. Jego twórcami i głównymi wykonawcami byli Jeremi Przybora i Jerzy Wasowski. Obok nich występowały i śpiewały liryczne piosenki (z muzyką Wasowskiego i słowami Przybory) gwiazdy teatru i filmu. Kabaret Starszych Panów doczekał się także wersji radiowej. Komedia gagowa "Upał" nawiązuje do w konwencji słuchowisk radiowych Wasowskiego i Przybory. Nastrój groteski, niepowtarzalny typ humoru i niezwykli bohaterowi tworzą całość oryginalną i wielce zabawną. A był to przecież debiut komediowy reżysera Kazimierza Kutza. Zdjęcia plenerowe kręcono w Warszawie, a atelierowe - w wytwórni filmowej w Łodzi. Popularnym aktorom w wędrówce po wyludnionym mieście towarzyszy "Drużyna Przeciwudarowa im. Kupały", którą stworzyły młode aktorki ze studenckich teatrów, m.in. warszawskiego STS-u. 18:05 RES POLONIAE - O POLSCE Z ODDALI - STEFANO BARLACCHI Rozmowa, 25 min, Polska, 2023 Reżyseria: Piotr Poraj Poleski Scenariusz: Piotr Poraj Poleski, Anna Szałańska, Jolanta Rzegocka Program "Res Poloniae - o Polsce z oddali" to cykl wywiadów przeprowadzonych przez Jolantę Rzegocką w różnych krajach. Tym razem dziennikarka odwiedza Włochy, gdzie rozmawia z przedstawicielami kulturalnych elit. Misją programu jest wzajemne poznanie się Polaków i Włochów, odnalezienie we Włoszech polskich śladów, a także uświadomienie sobie wszystkiego, co może łączyć obydwa narody. 18:45 STAWKA WIĘKSZA NIŻ ŻYCIE - ODC. 14/18 - EDYTA Serial sensacyjny, wojenny, 57 min, Polska, 1967 Reżyseria: Andrzej Konic Scenariusz: Andrzej Zbych Zdjęcia: Antoni Wójtowicz Muzyka: Jerzy Matuszkiewicz Aktorzy: Stanisław Mikulski, Aleksandra Zawieruszanka, Emil Karewicz, Irena Szczurowska, Józef Kostecki, Stanisław Zaczyk, Bronisław Pawlik, Stefan Śródka, Józef Łodyński, Andrzej Herder, Stanisław M. Kamiński Do miasteczka, w którym stacjonują Kloss i Brunner, przyjeżdża dawna miłość prawdziwego Hansa Klossa, niemieckiego agenta schwytanego przez Rosjan. Edyta Lausch została zmobilizowana, będzie pracować na kolei. Do spotkania dwojga niegdyś zakochanych w sobie ludzi dochodzi w wieczór sylwestrowy 1944 - 45 roku. Edyta zauważa, że Hans mocno się zmienił, ale odżywa w niej dawne uczucie. Kloss widzi, że ma do czynienia ze zdeklarowaną faszystką. Spostrzega też, że Brunner boi się Edyty. Postanawia dowiedzieć się dlaczego. Gdy dochodzi do nieudanego zamachu na życie kobiety, Kloss demaskuje Brunnera jako dawnego bandytę - Edyta była przed kilku laty świadkiem dokonanego przezeń morderstwa. W trakcie akcji Kloss dekonspiruje się jednak przed nią i Brunnerem jako Polak. Brunner zabija Edytę i ucieka. 20:00 TEATR TELEWIZJI - DWIE BLIZNY Spektakl, 73 min, TVP 1981 Autor: Aleksander Fredro Reż. Andrzej Łapicki Scenografia: Małgorzata Wróblewska - Blikle Realizacja tv: Joanna Wiśniewska Wyk. Irena Kwiatkowska (Kasztelanowa), Jerzy Kryszak (Alfred), Janusz Gajos (Barski), Ryszarda Hanin (Figlaszewska), Grażyna Barszczewska (Malska), Janina Nowicka (Aniela), Aleksander Kalinowski (Stanisław) Jednoaktówka z tzw. drugiego okresu twórczości Aleksandra Fredry (1793 - 1876), gdy najwybitniejszy polski komediopisarz przełamał wieloletnią barierę milczenia i zaczął pisać, choć tylko do własnej szuflady. Czasu powstania utworu - podobnie jak innych komedii napisanych po roku 1854, m. in. "Wielki człowiek do małych interesów", "Wychowanka", "Rewolwer", "Pan Benet" - nie da się sprecyzować z całkowitą dokładnością. Odautorska uwaga przy tytule "Treść wzięta z powieści francuskiej" zdaje się sugerować, że pomysł sztuki narodził się w latach 1850 - 55, podczas dłuższego pobytu Fredry w Paryżu. Autor, który - jak napisał Stanisław Koźmian - "uratował Polskę od ogólnej melancholii", odwołuje się w tej sztuce do starego, ale wciąż komediowo nośnego schematu. Narzeczeni, przeznaczeni sobie zaocznie z woli opiekunów, uciekają się do drobnego fortelu, by wcześniej poznać ewentualnych partnerów. Los gotuje im jednak więcej niespodzianek, niż mogli się spodziewać. Do dworku Kasztelanowej Zawiejskiej w Nadwiślanach, gdzie przebywa jej siostrzenica Wanda, młoda wdowa po starym jenerale Malskim, ma przybyć Alfred Tulski, sekretarz ambasady w Neapolu, bratanek serdecznego przyjaciela pani domu z dawnych lat. Wujaszek i ciotunia ukartowali małżeństwo młodych, którzy przedtem nigdy się nie widzieli, tylko pod tym warunkiem obiecując zapisać im swoje majątki. Pan Alfred zamierza poznać wdzięki przyszłej małżonki przed oficjalną prezentacją, musi więc wkraść się incognito do Amazońskiego Grodu, jak nazywają posiadłość Kasztelanowej w stolicy. O zamiarach młodzieńca donosi jednak w liście kuzynka z Warszawy, uprzedzając śliczną Wandę, że jej adorator "ma bliznę nad okiem". Wkrótce panie dostrzegają w ogrodzie mężczyznę, który chroni się pod drzewem przed deszczem. Zapraszają nieznajomego do domu, przekonane, że jest to młody Tulski. Młodzieniec przedstawia się jako kapitan artylerii Władysław Barski. Panie wypytują o zdrowie radcy Tulskiego i jego synowca Alfreda, bawiąc się komedią, którą - jak sądzą - odgrywa przed nimi. Pani Kasztelanowa, osoba surowych zasad, uprzedza gościa, że jedynie narzeczony jej siostrzenicy może pozostać pod jej dachem. Rad nierad, pan Władysław przyznaje, że jest "zamaskowanym Alfredem", bowiem nadobna Wanda przypała mu do gustu i serca. Nieoczekiwanie w Nadwiślanach pojawia się jeszcze jeden młody człowiek, prosząc o gościnę, póki nie naprawią jego powozu. On też ma bliznę nad okiem. Pani Zawiejska gorączkowo szuka rozwiązania zagadki, który z panów jest prawdziwym Alfredem. Pani Wanda wsłuchuje się w podszepty serca, które chyba już dokonało wyboru. 21:55 LEKKIE OBYCZAJE - DZIECI SŁOŃCA (KHORSHID / SUN CHILDREN) Dramat, 94 min, Iran, 2020 Reżyseria: Majid Majidi Scenariusz: Majid Majidi Zdjęcia: Hooman Behmanesh Muzyka: Ramin Kousha Aktorzy: Roohollah Zamani, Tannaz Tabatabaei, Javad Ezati, Ali Nassirian Dwunastoletni Ali i jego przyjaciele ciężko pracują, by przetrwać i wesprzeć finansowo swoje rodziny, wykonując drobne prace lub dopuszczając się drobnych przestępstw, by szybko zdobyć środki niezbędne do życia. Nagle jednak zdarzenia przyjmują inny, zdawałoby się cudowny bieg. Alemu zostaje powierzone zadanie znalezienia ukrytego skarbu. 23:45 KINO MOCNYCH WRAŻEŃ - SEKRET JEJ OCZU (EL SECRETO DE SUS OJOS) Dramat kryminalny, 124 min, Argentyna/Hiszpania 2009 Scenariusz na podstawie powieści Eduardo Sacheri i reżyseria: Juan Jose Campanella Aktorzy: Ricardo Darin, Soledad Villamil, Pablo Rago, Javier Godino, Guillermo Francella "Sekret jej oczu" odniósł sukces kasowy i komercyjny, został świetnie przyjęty przez międzynarodową krytykę, w tym także w Stanach Zjednoczonych, czego dowodem jest Oscar 2010 w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny. Rok wcześniej zdobył prestiżową nagrodę Goya Award (hiszpański Oscar). Spośród krajów Ameryki Łacińskiej to właśnie Argentyna jako pierwsza może się poszczycić dwiema oscarowymi statuetkami (za "Wersję oficjalną" i wspomniany już "Sekret jej oczu"). Twórcą filmu jest Juan J. Campanella (rocznik 1959), argentyński reżyser telewizyjny i kinowy, który w 2006 roku przyjął obywatelstwo hiszpańskie. Absolwent szkoły filmowej w Nowym Jorku, ma w swym artystycznym dossier także produkcje zrealizowane w Ameryce, m.in. reżyserował niektóre odcinki popularnych seriali "Dr House" i "Prawo i bezprawie". "Sekret jej oczu" - to smutna refleksja na temat sytuacji politycznej w reżimowej Argentynie lat 70. , kiedy to krajem rządziła wojskowa junta. Podstawową warstwę filmu tworzą dramatyczne wydarzenia, które miały wtedy miejsce. Po latach wraca do nich główny bohater Benjamin Esposito, który jest na emeryturze i nadmiar wolnego czasu postanawia wykorzstać twórczo, pisząc wspomnieniową książkę. Rozpamiętuje różne sytuacje związane z kryminalną sprawą z tamtego okresu, która do dziś nie daje mu spokoju. Podejmuje kolejną już próbę przelania na papier kłębiących się myśli o strasznej zbrodni - 21 czerwca 1974 roku. Ricardo Morales jadł śniadanie z Lilianą Colotto po raz ostatni. Pamiętał każdy szczegół tego ranka przez resztę życia. Planowali pierwsze wspólne wakacje... Zapisana kartka jednak znowu ląduje w koszu do śmieci. Powrót do tamtej mrocznej sprawy wiele kosztuje Esposito i wiele zmienia w jego życiu. Roztrząsanie kryminalnej intrygi dokonuje się na tle miłosnych rozterek bohatera. Akcja została usytuowana w dwóch płaszczyznach czasowych, w przeszłości - kiedy Esposito prowadził śledztwo - i w teraźniejszości. Benjamin Esposito całe swoje życie zawodowe przepracował w argentyńskim sądownictwie. Po przejściu na zasłużoną emeryturę próbuje pisać, odwiedza też starą pracę, a przede wszystkim Irene Menendez - Hastings, z którą od lat łączy go zażyła przyjaźń. Od początku znajomości Esposito jest pod dużym wrażeniem pięknej sędzi. Dzieli się z nią swoimi planami napisania powieści o zbrodni sprzed ponad 20 lat, której okoliczności nigdy nie ujrzały światła dziennego. Za punkt honoru stawia sobie wyjaśnienie sprawy gwałtu i mordu Liliany Colotto. Esposito wspomina moment, kiedy przedstawiono mu Irene jako nową kierowniczkę wydziału, a on miał być jej zastępcą. Zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia, a tłumione przez lata wielkie uczucie do sędzi przetrwało do dziś, choć ona ma męża i dzieci. Właśnie wtedy Benjamin Esposito został przydzielony do sprawy brutalnego morderstwa Liliany Colotto. W piękny czerwcowy poranek 1974 roku młoda kobieta została zaatakowana przez nieznanego sprawcę w swoim domu. Esposito obiecał wtedy mężowi ofiary, Ricardo, że nie spocznie, dopóki sprawca nie zostanie skazany na śmierć za swój czyn. Oto widz jest świadkiem toczącego się dochodzenia, które prowadzi Esposito wraz ze swym asystentem i kolegą Pablo Sandovalem, mającym poważne problemy z alkoholem. Benjamin nieraz wyciąga przyjaciela z kłopotów. Nad wyjaśnieniem ponurej zbrodni pracuje z nimi także Irene.Tymczasem ich rywal Romano z drugiego wydziału doprowadza do zakończenia śledztwa, wskazując winnych. Jego podwładni siłą wymuszają na dwóch robotnikach, 35 - letnim Jacinto Caceresie i 34 - letnim Juanie Roblesie, przyznanie się do winy. Kiedy Esposito odwiedza ich w więzieniu, są w opłakanym stanie. Stara się zrobić wszystko, by ich wypuszczono na wolność i z jeszcze większą energią zabiera się do wyjawienia prawdy. Rozmowa z mężem zamordowanej kobiety i przegląd ich rodzinnych albumów ze zdjęciami, naprowadzają go na trop młodego mężczyzny, Isidoro Gomeza z Chivilcoy, rodzinnego miasta Liliany. Choć Irene sceptycznie podchodzi do tego wątku, Esposito już nie ma wątpliwości, kto zabił. Dalsze śledztwo wykazuje, że Isidoro do niedawna przebywał w Buenos Aires, ale opuścił nagle swoje mieszkanie i porzucił pracę, nie zgłaszając się nawet po wypłątę. Sandoval i Esposito jadą razem do Chivilcoy i obserwują dom matki podejrzanego. Kiedy starsza pani wychodzi, Benjamin włamuje się do jej mieszkania, z którego wykrada listy pisane przez Isidoro. Na wieść o ich samowolnej akcji, rozwścieczony szef zamyka sprawę. Upór i determinacja Esposito, zostają w końcu nagrodzone. Po roku śledztwo zostaje wznowione, dzięki pomocy Irene. Sandoval i Benjamin dopadają wreszcie drania, który zostaje zdemaskowany. Ale wkrótce okazuje się, że w wyniku zaskakujących układów osadzony w więzieniu Isidoro Gomez zostaje ułaskawiony. 02:05 PANORAMA KINA POLSKIEGO - JAK BYĆ KOCHANĄ Dramat wojenno - obyczajowy, Polska 1962 Scenariusz: Kazimierz Brandys Reżyseria: Wojciech Has Zdjęcia: Stefan Matyjaszkiewicz Muzyka: Lucjan M. Kaszycki Aktorzy: Barbara Kraftówna, Zbigniew Cybulski, Artur Młodnicki, Wieńczysław Gliński, Wiesław Gołas, Zdzisław Maklakiewicz, Tadeusz Kalinowski, Wiesława Kwaśniewska, Andrzej Hrydzewicz, Zofia Jamry, Alicja Bobrowska, Krzysztof Litwin, Irena Orska, Mieczysław Pawlikowski, Kalina Jędrusik Kiedy film "Jak być kochaną" wchodził na ekrany widzowie i krytycy spodziewali się kolejnego utworu o okupacji. Tematyka wojenna była wówczas tym, czym obecnie jest kino akcji. Częstotliwość, z jaką pojawiała się w coraz to nowych filmach, stawała się męcząca. Wojciech Has zrobił jednak publiczności niespodziankę. Wprawdzie akcja "Jak być kochaną" toczy się głównie podczas okupacji, ale niemal zupełnie nie dotyczy zbrojnych akcji podziemia i hitlerowskiego terroru. Czas wojny służy tylko za tło poruszającej opowieści o tragicznej, niespełnionej miłości. Felicja - główna bohaterka filmu - jest młodą, początkującą aktorką, zakochaną bez wzajemności w koledze po fachu, Rawiczu. Gdy pada na niego podejrzenie o zabicie volksdeutscha, dziewczyna podejmuje się ukryć go pod swoim dachem. Marzy, że Rawicz mieszkając z nią, odwzajemni jej uczucie. Żeby mieć ukochanego przy sobie, gotowa jest na każde poświęcenie. I rzeczywiście, los wystawi ją kilkakrotnie na bardzo ciężką próbę. Felicja przetrzyma jednak wszystko w nadziei, że Rawicz zostanie z nią także, gdy wojna się skończy. Nie dostrzega, że jej ofiara stała się dla niego ciężarem nie do zniesienia. Nie przypuszcza, że kiedy tylko nadarzy się sposobność, aktor porzuci świadka swych upokorzeń, załamań i upadków. Rola Felicji w wykonaniu Barbary Krafftówny została okrzyknięta jedną z największych kreacji kobiecych w dziejach polskiego filmu. Aktorka świetnie oddała skomplikowaną i niebanalną osobowość swojej bohaterki. Mistrzowsko ukazała często sprzeczne uczucia, kierujące jej postępowaniem. Wiarygodnie nakreśliła ewolucję duchową dziewczyny, którą bolesne doświadczenia nauczyły gorzkiej, życiowej mądrości. Film "Jak być kochaną" otrzymał "Złote Wrota" dla najlepszego filmu oraz nagrody za scenariusz i kreację Barbary Krafftówny na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco w 1963 roku.