TVP Kobieta Sobota, 17.02.2024 Zmiany z dnia 02.02.2024 w stosunku do raportu z dnia 24.01.2024 (usunięto pozycję programową) 05:50 OJCIEC MATEUSZ - ODC. 40 (OJCIEC MATEUSZ III ODC. 10) - WYBORY (usunięto pozycję programową) 06:50 OJCIEC MATEUSZ - ODC. 41 (OJCIEC MATEUSZ III ODC. 11) - ZBRODNIA W BIBLIOTECE (dodano pozycję programową) 08:40 NIEWOLNICA ISAURA - /1/ (ESCRAVA ISAURA) Telenowela, 30 min, Brazylia, 1976 Aktorzy: Lucélia Santos, Rubens de Falco XIX-wieczna Brazylia na kilkanaście lat przed zniesieniem niewolnictwa w 1888 r. Isaura, młoda i piękna niewolnica o jasnym kolorze skóry, należy do pana Almeidy, bogatego plantatora bawełny. Dzięki kolorowi skóry nie pracuje w polu tylko pomaga w domu. Ester Almeida pod nieobecność syna traktuje ją, jakby była jej córką. Zadbała nawet o to, żeby Isaura otrzymała dobre wykształcenie, dzięki czemu dziewczyna potrafi pisać i czytać, zna języki obce, ładnie śpiewa, umie tańczyć i grać na fortepianie. Właścicielka nie żałuje też pieniędzy na drogie suknie z falbanami i bufiastymi rękawami dla Isaury, jakie kupowałaby swojemu dziecku. Życie niewolnicy toczy się jak w bajce do czasu powrotu z nieukończonych studiów w Europie młodego dziedzica Leoncio, który zakochuje się w niej i wszelkimi sposobami próbuje ją uwieść. Od czasu jego powrotu Isaura staje się niewolnicą, której nie wolno podczas wizyt gości przebywać na salonach. Isaura ma jednak innego adoratora, Tobiasa, dziedzica z sąsiedniej plantacji, którego kocha z wzajemnością. Młodzieniec chce ją wykupić i pojąć za żonę. Nikczemny Leoncio nie chce się na to zgodzić i nawet kiedy ożeni się z Malviną, córką przyjaciela ojca, nadal dręczy Isaurę, chcąc zmusić ją do uległości. (dodano pozycję programową) 09:20 NIEWOLNICA ISAURA - /2/ (ESCRAVA ISAURA) Telenowela, 28 min, Brazylia, 1976 Aktorzy: Lucelia Santos, Rubens de Falco XIX-wieczna Brazylia na kilkanaście lat przed zniesieniem niewolnictwa w 1888 r. Isaura, młoda i piękna niewolnica o jasnym kolorze skóry, należy do pana Almeidy, bogatego plantatora bawełny. Dzięki kolorowi skóry nie pracuje w polu tylko pomaga w domu. Ester Almeida pod nieobecność syna traktuje ją, jakby była jej córką. Zadbała nawet o to, żeby Isaura otrzymała dobre wykształcenie, dzięki czemu dziewczyna potrafi pisać i czytać, zna języki obce, ładnie śpiewa, umie tańczyć i grać na fortepianie. Właścicielka nie żałuje też pieniędzy na drogie suknie z falbanami i bufiastymi rękawami dla Isaury, jakie kupowałaby swojemu dziecku. Życie niewolnicy toczy się jak w bajce do czasu powrotu z nieukończonych studiów w Europie młodego dziedzica Leoncio, który zakochuje się w niej i wszelkimi sposobami próbuje ją uwieść. Od czasu jego powrotu Isaura staje się niewolnicą, której nie wolno podczas wizyt gości przebywać na salonach. Isaura ma jednak innego adoratora, Tobiasa, dziedzica z sąsiedniej plantacji, którego kocha z wzajemnością. Młodzieniec chce ją wykupić i pojąć za żonę. Nikczemny Leoncio nie chce się na to zgodzić i nawet kiedy ożeni się z Malviną, córką przyjaciela ojca, nadal dręczy Isaurę, chcąc zmusić ją do uległości.