TVP Kultura Wtorek, 20.02.2024 08:10 LUDZIE Z DOBREGO TOWARZYSTWA - KRZYSZTOF HERDZIN Cykl reportaży, 25 min, Polska, 2023 Scenariusz: Paulina Rubczak Bydgoszcz jest miastem muzyki. To powszechna wiedza o Bydgoszczy, która wydała na świat takich gigantów jak pianista Rafał Blechacz. Aby jednak tej klasy talent mógł się tu narodzić, dekady wcześniej projekt wielkiej muzycznej Bydgoszczy "rodził się" w umysłach tutejszego środowiska intelektualnego, założycieli Towarzystwa Muzycznego Bydgoszczy, które w 2023 obchodziło jubileusz 100 - lecia. Bohaterem kolejnego odcinka cyklu opowiadającego o niezwykłych i ważnych postaciach bydgoskiego świata muzycznego jest Krzysztof Herdzin, pianista, kompozytor, aranżer, dyrygent i producent. Grał w zespołach Jana "Ptaszyna" Wróblewskiego i Zbigniewa Namysłowskiego, sam jest liderem tria i big - bandu, współpracował m.in.: z Marylą Rodowicz, Kayah i Zbigniewem Wodeckim, zafascynowany muzyką współczesną, ale też teatralną i filmową. Jego dyskografia liczy ponad 20 autorskich płyt i ponad 200 albumów, w nagraniu których brał udział. Koncertował na całym świecie od Meksyku, przez Chiny, po Australię. O swoich bydgoskich korzenia, poszukiwaniach artystycznych i przyszłych dokonaniach opowiada w programie. 09:15 PANNA Z MOKRĄ GŁOWĄ Film dla młodych widzów, 94 min, Polska 1994 Reżyseria: Kazimierz Tarnas Scenariusz na podstawie powieści Kornela Makuszyńskiego: Tomasz Piotrowski, Kazimierz Tarnas Zdjęcia: Grzegorz Kędzierski Muzyka: Jerzy Matuszkiewicz Aktorzy: Paulina Tworzyańska, Anna Nehrebecka, Marek Kondrat, Anna Milewska, Iga Cembrzyńska, Hanna Stankówna, Antoni Frycz, Beata Tyszkiewicz, Marian Opania, Jerzy BiNczycki, Anna Dymna, Rafał Zwierz, Krzysztof Kowalewski, Anna Gornostaj, Jarema Stępowski Kazimierz Tarnas jest m.in. twórcą znakomitych adaptacji prozy Kornela Makuszyńskiego, jak "Szaleństwa panny Ewy", "Awantura o Basię" czy właśnie "Panna z mokrą głową". Równolegle z wersją kinową reżyser zrealizował sześcioodcinkowy serial telewizyjny o przygodach tytułowej panny. Zagrała ją 13 - letnia wówczas rewelacyjna Paulina Tworzyańska, którą wybrano spośród blisko trzech tysięcy kandydatek z całej Polski. Przyjechała na zdjęcia próbne do Warszawy z Bielska - Białej wraz z trzema równie uzdolnionymi koleżankami związanymi z miejscowym Teatrem Ekspresji Dziecięcej. Młodziutka debiutantka filmowa wystąpiła u boku najwspanialszych aktorów polskiej sceny i ekranu, umiejętnie wykorzystując do swojej roli doświadczenia profesjonalnych wykonawców. Atrakcją filmu są też melodyjne piosenki, do których słowa napisał Wojciech Młynarski, a muzykę skomponował Jerzy "Duduś" Matuszkiewicz. Tytułowa "panna z mokrą głową" to Irenka Borowska, pełna życia i energii panienka z dobrego domu. Trzynastolatka wiedzie radosny i beztroski żywot, ugania się po okolicy z wiernym czworonożnym przyjacielem, psem Drabem. Wszędzie jej pełno, jest ciekawa wszystkiego, chce wiedzieć co dzieje się w rodzinnym dworku i obejściu. Tymczasem nad domem państwa Borkowskich zbierają się ciemne chmury. Są lata trzydzieste, trwa kryzys. Majątek rodziny podupada. Pewnej nocy uwagę Irenki przyciągają tajemnicze odgłosy, dobiegające z kuchni. Wspomagana przez wiernego Draba nieustraszona nastolatka przepędza złodzieja. Wszyscy są zaniepokojeni zuchwałym czynem panienki. Aby nieco poskromić jej temperament, rodzina zatrudnia prywatnego nauczyciela, pana Podkówkę. Tymczasem w dworku dzieje się coraz gorzej. Ojciec, zadłużony u niejakiego Zgierskiego, po kawałku wyprzedaje łąki i las. Podczas wycinki drzew ginie przywalony dębem. Majątek Borowskich zostaje zlicytowany. Irenka postanawia pomóc matce i w tajemnicy przed nią udaje się do Warszawy, do bogatej ciotki. Niestety, nie zastaje jej w domu. Okazuje się, że ciotka wyjechała do Zakopanego. Irenka podąża za nią, ale znowu nie dochodzi do spotkania. Wkrótce jednak szczęście uśmiecha się do dziewczyny. 11:00 DOKTOR EWA - ODC. 8/9 - PORWANIE Serial obyczajowy, 36 min, Polska, 1970 Reżyseria: Henryk Kluba Scenariusz: Wilhelmina Skulska, Jan Laskowski Zdjęcia: Wiesław Zdort, Tadeusz Wieżan, Jerzy Groszang Aktorzy: Ewa Wiśniewska, Ryszard Pietruski, Jolanta Lothe, Joanna Jędryka, Franciszek Pieczka, Lech Ordon, Jan Nowicki, Zbigniew Dobrzyński, Paweł Unrug, Maciej Rayzacher, Celina Niedźwiecka, Jerzy Szpunar, Witold Dederko, Edward Rączkowski, Jerzy Molga Zbiegły więzień porywa doktor Ewę, aby uratowała człowieka, którego dotkliwie zranił. Młoda lekarka przeprowadza "polową" operację, a jednocześnie przyczynia się do wykrycia prawdziwego przestępcy. 11:45 DOKTOR EWA - ODC. 9/9 - POŻEGNANIA Serial obyczajowy, 40 min, Polska, 1970 Reżyseria: Henryk Kluba Scenariusz: Wilhelmina Skulska, Jan Laskowski Zdjęcia: Wiesław Zdort, Tadeusz Wieżan Aktorzy: Ewa Wiśniewska, Ryszard Pietruski, Jolanta Lothe, Katarzyna Łaniewska, Franciszek Pieczka, Natalia Szymańska, Romana Kamińska, Janusz Kłosiński, Jan Zdrojewski, Bogusław Sochnacki, Igor Śmiałowski, Lech Ordon, Marek Dudek, Celina Klimczak, Celina Niedźwiecka Pobyt młodej lekarki w Międzyborzu dobiega końca. Doktor Ewa ma prawo mówić o zawodowym sukcesie. Dzięki jej staraniom we wsi powstała izba porodowa. Podczas uroczystego otwarcia nowej placówki Ewa żegna ludzi, których tak niedawno poznała, a z którymi już zdążyła się zaprzyjaźnić. Wszystkim dziękuje za okazaną jej pomoc i życzliwość. 13:30 GALERIA SZTUKI NA EKRANIE - MŁODY PICASSO (EXPOSITION ON SCREEN. YOUNG PICASSO)) Cykl dokumentalny, 49 min, Wielka Brytania, 2021 Reżyseria: Phil Grabsky Filmowe spotkania z najbardziej znanymi artystami i dziełami sztuki na świecie. Każdy odcinek opowie o innym artyście i przybliży jego życie, odkrywając miejsca, w których żył i pracował, relacje z przyjaciółmi czy rodziną, za pomocą prywatnych listów i ożywiając ich osobiste historie. Wystawa na ekranie zapewnia uprzywilejowany dostęp do arcydzieł artystów w największych muzeach i galeriach na świecie. M. in. Leonardo, Rembrandt, Cezanne, Monet, Picasso. Odc. 19 - "Młody Picasso". Jak wielu artystów z początku XX wieku, Picasso łączył w swojej twórczości różne wpływy. Hiszpański poeta Antonio Machado powiedział, że ojczyzną człowieka jest jego dzieciństwo. Picasso spędził dzieciństwo w Maladze. Wspominał ją przez całe życie. Pamiętał światło Morza Śródziemnego i walki byków, które oglądał z rodzicami i krewnymi. Flamenco miał we krwi. Oprócz tego, że pochodził z Malagi, był też trochę z Barcelony, z La Corunii i z Paryża, gdzie narodził się jako artysta. Ale jego rodzinnym miastem, jego ojczyzną pozostaje Malaga. W Maladze Picasso oglądał walki byków. Obserwował gołębie. To wszystko mocno związało go z Andaluzją, w której miał korzenie, skąd pochodził. Rodzina odegrała ważną rolę w ukształtowaniu Picassa. Charakter matki i zawód ojca miały wielki wpływ na jego życie i twórczość. 14:35 KOCIE ŚLADY Film kryminalny, Polska 1971 Reżyseria: Paweł Komorowski Scenariusz: Maciej Patkowski i Paweł Komorowski Zdjęcia: Tadeusz Wieżan Muzyka: Lucjan Kaszycki Aktorzy: Janusz Gajos, Mieczysław Pawlikowski, Joanna Jędryka, Alicja Jachiewicz, Jerzy Trela, Andrzej Balcerzak, Marian Cebulski, Ewa Maria Hesse, Irena Orska, Maria Kaniewska i inni Od dłuższego czasu w okolicach Zakopanego uprawia swój przestępczy proceder nieuchwytna szajka przemytników kamieni szlachetnych. Zostaje tu skierowany młody porucznik Wojciech Góralczyk, który ma rozpracować bandę. Porucznik podaje się za dziennikarza z Polskiego Radia, rzekomo zbierającego materiały o wypadkach drogowych w górach. Szczególnie interesuje go tragiczne w skutkach zdarzenie sprzed roku. Na krętej drodze w okolicach Zakopanego na przydrożnym drzewie rozbiło się wówczas dwoje turystów z Austrii. Śledczy uznali śmierć małżonków za nieszczęśliwy wypadek. Ta sprawa nie daje jednak spokoju Góralczykowi, od początku podejrzewającemu, że mogły za tym stać osoby trzecie. W barze poznaje ładną i sympatyczną kierowniczkę miejscowej szkoły, Hankę, która śpieszy się do pracy, a tymczasem jej autobus się spóźnia. Góralczyk proponuje jej podwiezienie, a podczas jazdy wypytuje o wypadek samochodowy sprzed roku. Okazuje się, że więcej na ten temat wie brat Hanki, Waldek, który jest milicjantem. To on zdradza rzekomemu dziennikarzowi parę szczegółów ze śledztwa. Przypomina sobie też, że za autem Austriaków pędziła wtedy warszawa na polskich numerach. Góralczyk postanawia sprawdzić ten trop. Porucznik jest zachwycony uroczą Hanką, z którą się zaprzyjaźnia. Dziewczynie nie ułożyło się w sprawach osobistych, jej mąż fotograf od dawna żyje własnym życiem. I to właśnie mąż Hanki, u którego Góralczyk znajdzie pewne zdjęcie, oraz kręcący się wokół jej domu tajemniczy czarny kot z białymi uszami naprowadzą porucznika na trop przestępczej grupy. Ale Góralczyk zostaje zdemaskowany i uprowadzony przez bandytów, którzy zamierzają go zlikwidować, by zatrzeć wszelkie ślady. Twórca Kocich śladów, Paweł Komorowski, debiutował filmem "Koniec nocy". Asystował m. in. Andrzejowi Munkowi przy realizacji "Człowieka na torze" i "Eroiki", współpracował z Jerzym Kawalerowiczem i Andrzejem Wajdą. Samodzielnie zrealizował ponadto "Czerwone berety", "Stajnię na Salwatorze", "Czerwone i białe", "Szaradę", seriale "Przygody pana Michała", "Misja" i "Oko proroka", "Syzyfowe prace". 16:10 CHLEB, MIŁOŚĆ I FANTAZJA (PANE, AMORE E FANTASIA) Komedia, 86 min, Włochy, 1953 Reżyseria: Luigi Comencini Scenariusz: Luigi Comencini Zdjęcia: Arturo Gallea Muzyka: Alessandro Cicognini Aktorzy: Gina Lollobrigida, Vittorio De Sica, Gigi Reder, Tina Pica Do górskiej mieściny, zamieszkanej przez wieśniaków i pasterzy, przybywa, przeniesiony tam służbowo, dowódca karabinierów w randze sierżanta. Mężczyzna w sile wieku, o interesującej powierzchowności, wrażliwy na płeć piękną, do której odnosi się z zamaszystą elegancją. Pierwszą mieszkanką miasteczka, której urokom ulega sierżant, jest urodziwa i krewka Maria. Ona jednak nad względy sierżanta przedkłada uczucie szeregowego karabiniera Stelluti. Ale, ku zgryzocie Marii, Stelluti jest zbyt gorliwym służbistą, by jawnym zainteresowaniem dziewczyną ściągnąć na siebie uwagę rozplotkowanej mieściny. Ich miłość pozostaje więc, na jego życzenie, tajemnicą. Plotkarstwo przybiera tu rzeczywiście groźne rozmiary, skoro poprzednik sierżanta Carotenuto, jak on stanu wolnego, wzięty na języki musiał opuścić stanowisko. Ów odstraszający przykład, a także latami nasilająca się tęsknota za życiem rodzinnym, czyni Carotenuto skłonnym do wstąpienia w związek małżeński. Oświadczyłby się Marii, gdyby nie zainteresowała go także Annarella - w przeciwieństwie do pierwszej - pełna słodyczy i łagodności. [fdb.pl] 17:50 NIEDZIELA Z... KAZIMIERZEM KUTZEM Program publicystyczny, 45 min, Polska, 2014 Reżyseria: Artur Burchacki Scenariusz: Andrzej Warchił Kazimierz Kutz, reżyser, pisarz, polityk i człowiek niepokorny - tak lubił siebie określać. Jego życiorys to historia chłopaka z biednej górnośląskiej rodziny, któremu los sprzyja. Najpierw, bo jest za młody, żeby zostać wcielonym do wermachtu. Potem z marszu dostaje się do elitarnej szkoły filmowej. Debiutuje filmem "Krzyż walecznych", za który zbiera wiele pochwał. Żyje jak bon vivat, ludzie ze środowiska artystycznego go lubią. A kiedy czuje, że się w wielkim warszawskim świecie zagubił, wraca do swojej małej ojczyzny i z tematu śląskiego robi wielkie kino. W wolnej Polsce angażuje się w politykę. Jest senatorem, posłem i coraz bardziej radykalnym obrońcą śląskości. W programie rozmowa o szczęściu w życiu, sukcesach artystycznych, a także o tym, czym się różni Ślązak od pozostałych Polaków. 18:50 OCALENI PRZEZ CHOPINA (CHOPIN SAVED MY LIFE) Film dokumentalny, 52 min, Wielka Brytania, 2012 Reżyseria: James Kent "Ocaleni przez Chopina" (Chopin Saved My Life) to film dokumentalny o Balladzie nr 1 g - moll Fryderyka Chopina. Utwór ten jest niezwykle skomplikowany i niełatwy do zagrania. W tym emocjonującym dokumencie poznajemy historie dwóch różnych osób. Dla nastoletniej Japonki Momoki i ucznia szkockiej szkoły muzycznej Paula ta kompozycja była czymś, co odmieniło ich życie. Dzieło Chopina komentują także światowej sławy pianiści: Lang Lang, Władimir Aszkenazi, Imogen Cooper i Stephen Cough. 20:00 TEATR TELEWIZJI - KARTOTEKA Spektakl teatralny, 82 min, Polska, 1979 Reżyseria: Krzysztof Kieślowski Aktorzy: Gustaw Holoubek, Mieczysław Hryniewicz, Piotr Cieślak, Łucja Żarnecka, Mariusz Benoit, Anna Chodakowska, Lidia Korsakówna, Jan Ciecierski, Henryk Bista, Jan Prochyra, Ryszard Pietruski, Jan Kochanowski, Izabela Olszewska, Joanna Żółkowska, Jerzy Trela Debiut dramaturgiczny poety Tadeusza Różewicza (ur. 1921) przyjęto raczej z dystansem, jego propozycja zbytnio różniła się od tego, co wówczas widywano w teatrach. Od premiery "Kartoteki" (Teatr Dramatyczny w Warszawie, 1960) było jednak jasne, że sceniczna twórczość Rożewicza jest zjawiskiem szczególnym - "była próbą zerwania z polskim teatrem typu Zapolskiej, a nie mogła być polską odbitką Becketta czy Ionesco. Stała się jakby nowym alfabetem dramatycznym", jak określił to sam autor po latach. Różewiczowska wizja świata w stanie rozpadu - rozpadu wartości, tradycji, konwencji, języka - znalazła idealny wyraz w otwartej formie dramatu, gdzie nie ma tradycyjnie rozumianej akcji, przyczynowo - skutkowego następstwa zdarzeń, psychologicznej indywidualizacji postaci. Sytuacje sceniczne są projekcją wewnętrznych przeżyć, wydarzeń i poglądów Bohatera z różnych okresów jego życia. Bezimienny - a właściwie obdarzony wieloma imionami: Henryk, Wiktor, Staś, Władzio, Wacek... - próbuje "przejrzeć się" w innych, odnaleźć własną tożsamość dzięki postaciom, które do niego przychodzą z przeszłości, ze wspomnień, snu, może podświadomości. Niektóre pochodzą z biografii Bohatera, jak Wuj, Olga, od której 15 lat temu odszedł "po papierosy", czy Tłusta Kobieta, którą namiętnie podglądał jako nastolatek. Inne są najwyraźniej literackimi stereotypami, jak Ojciec i Matka, pozbawieni jakichkolwiek cech indywidualnych, albo Nauczyciel, jakby żywcem wyjęty z Gombrowicza, odpytujący "za co kochamy Chopina". Jeszcze inne wywodzą się z tradycji teatralnej, jak znany od czasów antycznych Chór Starców, w spektaklu Krzysztofa Kieślowskiego - "wypożyczony" z klasycznej inscenizacji telewizyjnej Swinarskiego, przemawiający do Bohatera ze stojącego w kącie telewizora. Sam Bohater (znakomity Gustaw Holoubek), z generacji Kolumbów, który w dniu premiery miał - jak całe pokolenie: rocznik dwudziesty - około czterdziestki, u Kieślowskiego ma 58 lat, "postarzał się" razem ze sztuką. Zmieniła się rzeczywistość wokół niego, warszawskie ulice, nowe osiedla, nowoczesne mieszkania, a przede wszystkim zmienił się on. 23:30 PRZEGLĄD FILMÓW WOJCIECHA STARONIA - ARGENTYŃSKA LEKCJA Film dokumentalny, 56 min, Polska, 2010 Reżyseria: Wojciech Staroń Scenariusz: Wojciech Staroń Zdjęcia: Wojciech Staroń W filmie zobaczymy, jak mały człowiek radzi sobie w sytuacji kompletnej zmiany otoczenia. To historia 8 - letniego syna reżysera dokumentu. Chłopiec wraz z rodzicami wyjeżdża na dwa lata do Argentyny. Przez kilkanaście miesięcy ma chodzić do szkoły podstawowej w małym miasteczku na północy kraju. W obcym miejscu i obcej kulturze, wśród ludzi mówiących innym językiem, Janek odkrywa nowy, nieznany mu dotąd świat. Dzięki przyjaźni z 11 - letnią Marcią łatwiej odnajduje się w innej kulturze. Obsypany nagrodami dokument otrzymał m.in.: Grand Prix na festiwalu w Krakowie - 2011 r. , Nagrodę Srebrnego Gołębia na 54. Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych DOK Leipzig w Lipsku, Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Kantonie w Chinach, Nagrodę dla Najlepszego Dokumentu Średniometrażowego na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Montrealu. 00:40 KINO MISTRZÓW - PALI SIĘ, MOJA PANNO (HORI, MA PANENKO) Komedia satyryczna, 70 min, Czechosłowacja 1967 Reżyseria: Milos Forman Scenariusz: Milos Forman, Jaroslav Papousek, Ivan Passer Muzyka: Karel Mares Występują: Jan Vostrcil, Josef Kolb, Frantisek Debelka, Josef Sebanek, Vaclav Novotny, Josef Valnoha, Jan Stoeckl, Milada Jezkova i inni Trzeci - po "Czarnym Piotrusiu" i "Miłości blondynki" - film Milosa Formana był zarazem jego ostatnim dziełem, jakie zrealizował w kraju, zanim zdecydował się na emigrację. Nakręcił go już zresztą w koprodukcji z włoskim producentem Carlo Pontim, który - niezadowolony z ostatecznego kształtu dzieła - domagał się zwrotu zainwestowanych pieniędzy. Na szczęście, Franois Truffaut i Claude Berri wykazali znacznie więcej artystycznej przenikliwości i, odkupując prawa do "Pali się, moja panno", uchronili ten znakomity film (nominowany w 1969 r. do Oscara) oraz jego utalentowanego twórcę przed znacznymi kłopotami. Kręcąc "Pali się...", Forman zachował tę samą metodę realizacyjną, styl i pole obserwacji, co w dwóch poprzednich obrazach, ale dość zasadniczo zmienił ton: łagodną ironię, pobłażliwość i wyrozumiały dystans królujący w tamtych komediach zastąpiło spojrzenie ostre i bezkompromisowe, "gogolowska", okrutna drwina z ludzkiej małości, głupoty, grubiaństwa i nieudolności. "Dlaczego ludzie, skądinąd mili, nawet bez złych intencji wyrządzają sobie tyle zła, dlaczego człowiek tak łatwo poniża bliźniego?" - pyta Forman. Jego film nie jest tylko rekonstrukcją rzeczywistości, ma wymiar metaforyczny. Zdjęcia powstawały w małym miasteczku Vrchlabi w Karkonoszach, a do głównych ról reżyser zaangażował aktorów niezawodowych, z którymi zetknął się już przy poprzednich realizacjach. Członkowie małomiasteczkowej straży pożarnej urządzają bal karnawałowy. Chcą na nim uczcić swego 86 - letniego byłego naczelnika, Alojza Vranę, o którym dowiedzieli się, że choruje na raka. Staruszek ma dostać w prezencie ozdobny toporek. Tradycyjnie bal obejmuje loterię fantową oraz - zgodnie z zachodnią modą - wybory królowej piękności.Niestety, od początku wszystko źle się układa. Już podczas przygotowań ginie pierwszy fant loteryjny - tort, a w sali balowej dochodzi do małego pożaru. Chociaż odpowiedzialny za loterię strażak Josef zasadza do pilnowania fantów swoją żonę, ze stołu systematycznie giną co cenniejsze nagrody. Nie mniej kłopotów sprawia wybór kandydatek do konkursu piękności. Dziewczęta na ogół wstydzą się wystąpić, choć niektóre z nich są usilnie lansowane przez rodziców, inne zaś - siłą przez rodziców usuwane z szeregu pretendentek. Na estradę wstępuje ostatecznie tylko jedna, ale i ona ucieka zaraz, w ślad za koleżankami, do damskiej toalety. Szturmowanie drzwi toalety przez strażaków przerywa dźwięk syreny strażackiej: we wsi wybuchł pożar. Pali się chałupa starego pana Havelki. Niestety, za późno, by ją ratować, choć strażacy przystępują do dzieła. Balowi goście przyglądają się natomiast pożarowi jak ciekawemu widowisku, popijając piwo doniesione im przez zapobiegliwego kelnera. Po akcji gaśniczej komitet organizacyjny balu postanawia przeznaczyć dla pogorzelca losy loterii fantowej, lecz nieszczęsny Havelka nie może ich wymienić na nagrody, bo wszystko rozkradziono. Propozycja, by po zgaszeniu świateł oddać, co zginęło ze stołu, przynosi tylko fatalną kompromitację gospodarzy. Po tym wydarzeniu wszyscy wynoszą się do domów, korzystając z zamieszania i ogólnej konsternacji. Na sali pozostaje tylko staruszek Alojz, cierpliwie czekający na uhonorowanie swojej służby. Ale i tu dojdzie do kolejnej wpadki. 02:05 ALBINOSI W AFRYCE (ALBINO BOY IN AFRICA) Film dokumentalny, 45 min, Tanzania, 2017 Reżyseria: Camilla Magid W Tanzanii części ciał i krew albinosów używane są do sporządzania magicznych mikstur i sprzedawane za ogromne pieniądze. By chronić takie dzieci, rząd wysyła je do szkół z internatem, z dala od rodzin. Film ukazuje konsekwencje psychologiczne bycia napiętnowanym i niechcianym z perspektywy 7 - letniego dziecka. 03:05 KREW Z NOSA Komedia obyczajowa, 88 min, Polska, 2004 Reżyseria: Dominik Matwiejczyk Scenariusz: Dominik Matwiejczyk Zdjęcia: Dominik Matwiejczyk Muzyka: Radek Fijołek, Adam Fijołek, Andrzej Koper Aktorzy: Bodo Kox, Patrycja Hefczyńska, Radek Fijołek, Dawid Antkowiak, Robert Gonera, Bogdan Tymoszyk, Piotr Matwiejczyk "Słuchajcie chłopaki! Spada koleś z piętnastopiętrowego wieżowca i, przelatując koło każdego piętra, pociesza się: "jak na razie nie jest źle, jak na razie nie jest źle, jak na razie nie jest..." Zaraz, zaraz, to ile razy on tak powtarzał? Piętnaście, idioto! Tyle razy, ile pięter! A parter?" Choć to nader wyrafinowany i nie dla wszystkich zrozumiały dowcip, mogłoby być wesoło, gdyby nie nadmiar szczerości jednego z przyjaciół. Kiedy osiedlowi skinheadzi poprosili grzecznie Pabla, Sieję i Maria o wyjaśnienie okoliczności nagłego pojawienia się na murze wyjątkowo paskudnych paszkwili antyskinowskich, prostoduszny Mario wyznał całą prawdę. Dostał z byka. Już drugi dzień krew cieknie mu z nosa. A Pablo doznał bolesnej kontuzji ręki. Wiadomo, same nogi nie wystarczą. Bez sprawnych rąk nie należy zapuszczać się w dżunglę wrocławskiego blokowiska. Pablo ma czas na znalezienie nowego sposobu na życie. Może lepszego, gwarantującego sukcesy w innej niż bójki z łysymi dziedzinie? Chłopak postanawia nagrać własną autorską płytę hip-hopową. Ale owiany mroczną sławą Sauron Rzeźnik, właściciel miejscowego studia nagraniowego "Trzustka" i zarazem wokalista zespołu deathmetalowego ani myśli robić prezenty młodszemu koledze. Za sesję nagraniową trzeba słono płacić. Pablo nawet nie widział takich pieniędzy. Lecz już wie, że forsa leży na ulicy. Wystarczy się po nią schylić. Wystarczy zająć się handlem narkotykami... Długometrażowy film Dominika Matwiejczyka, choć czarno-biały, nie naśladuje modnych obrazów z życia gangów z czarnych gett Ameryki. Także hip hopowy klimat "Krwi z nosa" nie schlebia gustom młodych odbiorców, lecz raczej ze zjawiskami kultury młodzieżowej polemizuje, a nawet je parodiuje, w sposób tyleż zabawny, co inteligentny.