TVP HD Sobota, 20.04.2024 Zmiany z dnia 16.04.2024 w stosunku do raportu z dnia 25.03.2024 (zmodyfikowano opis: Omówienie) 07:30 OKRASA ŁAMIE PRZEPISY - INNE BABY WIELKANOCNE Magazyn kulinarny, 25 min, Polska, 2024 Reżyseria: Tomasz Rostworowski Scenariusz: Tomasz Rostworowski, Karol Okrasa Zdjęcia: Adam Kubiak, Piotr Janczar Prowadzący: Karol Okrasa Karol Okrasa kontynuuje poszukiwania polskiego smaku. A kiedy już ten smak odnajduje, ze smakiem i pożytkiem dla konserwatywnej polskiej widowni, próbuje go przełamać. Bo wbrew powszechnym wyobrażeniom polska kuchnia to nie tylko pierogi i schabowy. Mamy wielowiekową tradycje podawania ryb, szczególnie słodkowodnych, a polskie mięsa i wędliny biją jakością większość europejskiej produkcji. Od 1989 roku w najdalszych zakątkach Polski wytwarza się smakowite produkty warte zaprezentowania szerokiej widowni. Cudze chwalicie, swego nie znacie! W kolejnym odcinku, emitowanym w Wielką Sobotę tuż przed Wielkanocą, Karol Okrasa pokaże widzom swoje autorskie wersje wielkanocnej baby. Dlaczego te pieczone w specjalnych formach ciasta drożdżowe stały się symbolem Wielkanocy? Otóż w dawnej Polsce wszelkich postów wynikających z religii rzymsko - katolickiej przestrzegano bardzo surowo. Poszczono przez wszystkie czterdzieści dni Wielkiego Postu. A w dni postne zabronione było nie tylko mięso, lecz także nabiał i jaja. Dlatego mazurki i właśnie baby wielkanocne, zawierające te zakazane w poście produkty, stały się dla dawnych Polaków obowiązkowym elementem wielkanocnego stołu. Przodkiem wielkanocnej baby były wielkanocne kołacze. Jak mówią nam zachowane dokumenty z dworu króla Zygmunta III Wazy takie kołacze wielkanocne były ozdobą królewskiego stołu. Samo słowo "baba wielkanocna" pojawia się już w połowie XVII wieku. W późniejszych czasach niezwykle popularne stały się baby szafranowe, bo dodatek szafranu zapewniał drożdżowemu ciastu piękny, złoty kolor. Innym rodzajem bab były tzw. "baby sakramenckie" wypiekane wedle przepisów opracowanych przez żeński zakon Sióstr Sakramentek. Oczywiście Karol, przygotowując swoje wersje bab wielkanocnych, złamie powszechnie znane przepisy na ten świąteczny przysmak. Pierwszą propozycją Karola będzie korzenna baba marchewkowa. Druga to baba z dodatkiem mięsa mielonego z łopatki wieprzowej, boczku i pora. A trzecia to inspirowana wielkanocną paschą baba na zimno z serem, masłem i wędzonym łososiem. Jak będą wyglądać takie potrawy? Zobaczymy w programie. (zmodyfikowano opis: Omówienie) 16:25 OKRASA ŁAMIE PRZEPISY - SOS HOLENDERSKI Magazyn kulinarny, 25 min, Polska, 2024 Reżyseria: Tomasz Rostworowski Scenariusz: Tomasz Rostworowski, Karol Okrasa Zdjęcia: Adam Kubiak, Piotr Janczar Prowadzący: Karol Okrasa Karol Okrasa kontynuuje poszukiwania polskiego smaku. A kiedy już ten smak odnajduje, ze smakiem i pożytkiem dla konserwatywnej polskiej widowni, próbuje go przełamać. Bo wbrew powszechnym wyobrażeniom polska kuchnia to nie tylko pierogi i schabowy. Mamy wielowiekową tradycje podawania ryb, szczególnie słodkowodnych, a polskie mięsa i wędliny biją jakością większość europejskiej produkcji. Od 1989 roku w najdalszych zakątkach Polski wytwarza się smakowite produkty warte zaprezentowania szerokiej widowni. Cudze chwalicie, swego nie znacie! Tym razem Karol Okrasa zaprosi widzów na opowieść o sosie holenderskim, robionym na bazie sklarowanego masła, żółtek, cytryny, białego wina lub octu winnego. Jeden z wielkich francuskich szefów kuchni Auguste Escoffier, w początkach XX wieku zaliczył ten sos do piątki najważniejszych, jak to ładnie nazywano, sosów - matek, bazowych sosów, z których powstają wszelkie inne warianty. Wynalazca sosu holenderskiego, jak to w przypadku odkryć kulinarnych bywa, chowa się przed nami w mrokach dziejów. Co ciekawe, sos holenderski nie pochodzi z Holandii, ale najprawdopodobniej z północy Francji, gdzie królowało masło, a nie oliwa. Emulsja z żółtek i oliwy, jest również znanym sosem, czyli majonezem. W 1651 roku Franois de La Varenne wydał swoją przełomową książkę kucharską "Le Cuisinier Francois" - czyli "Kucharz francuski". Opisał w niej sos podobny do holenderskiego zrobiony: "z dobrym świeżym masłem, odrobiną octu, soli i gałki muszkatołowej oraz żółtkiem jaja do związania sosu". Ta książka wywarła bodaj największy wpływ nie tylko na kuchnię francuską, lecz także europejską, w tym polską, doczekując się do początku XIX wieku ponad 250 wydań. W eleganckiej kuchni polskiej XIX i XX wieku sosy holenderskie towarzyszyły młodym jarzynom, w szczególności szparagom, jajkom po benedyktyńsku czy daniom z ryb. A jakie sosy przygotuje nasz kucharz? Pierwszą propozycją Karola będzie stek z dyni z orzechowym sosem holenderskim. Druga to smażona makrela z ziołową salsą i sosem holenderskim na palonym maśle. A trzecia to pieczona bułka z sałatką z kurczaka i konopnym sosem holenderskim. Jak będą wyglądać takie potrawy? Zobaczymy w programie. (usunięto pozycję programową) 18:00 RANCZO S.IX - ODC. 108 (SERIA IX, ODC. 4) - GAMBIT GENIUSZA (dodano pozycję programową) 18:00 KOMISARZ ALEX - ODC. 243 (SERIA XX, ODC. 1) "ZAMIANA" Serial kryminalny TVP, 44 min, Polska, 2023 Reżyseria: Radosław Dunaszewski Scenariusz: Peter Hajek, Karolina Frankowska, Andrzej Staszczyk, Peter Moser, Małgorzata Sobieszczańska Aktorzy: Marlena Durda, Robert Sharif El Gendy, Artur Balczyński, Piotr Bondyra, Beata Sadkowska, Jacek Knap Sochoń orientuje się, że ktoś porwał Alexa, a na jego miejsce podstawił bardzo podobnego psa. Okazuje się też, że został zamordowany właściciel sklepu z karmą dla zwierząt, do którego Alex lubił ostatnio zaglądać. Czy te dwie sprawy się łączą? Rusza śledztwo. Leon uważa, że narzędziem, którym zabito sklepikarza była prawdopodobnie szpada i zabójca ukrywa ją w lasce. Cały zespół zachodzi w głowę, czego chce porywacz? Czy przedstawi jakieś żądania? Czy uda im się odzyskać Alexa? Marta sprawdza podstawionego psa. Niestety, nie jest zaczipowany. Nieco światła rzuca na sprawę żona zamordowanego sklepikarza. Od kilku dni do lokalu przychodził tajemniczy mężczyzna i proponował mężowi jakiś intratny interes. Sochoń zastanawia się, jak porywacz zdołał zniknąć z ogromnym wilczurem? Gutek sprawdza monitoring. Niestety, nie widać na nim żadnego mężczyzny z owczarkiem. Tymczasem porywacz próbuje oswoić Alexa, jakby zależało mu przede wszystkim na jego miłości. Alex udaje, że się poddał, w rzeczywistości szuka drogi ucieczki. Próba zrobienia podkopu kończy się fiaskiem. Tymczasem Gutek odkrywa, że ktoś na profilu Alexa od jakiegoś czasu go hejtował. Okazuje się, że to Jan Wrona, hodowca owczarków, ale śledczy wykluczają, że to on porwał Alexa. Tymczasem okazuje się, że Wrona wie, do kogo może należeć podstawiony pies. Właścicielem Trabiego, bo tak ma naprawdę na imię, jest niejaki Papczyk. Ale on też nie ma nic wspólnego ze zniknięciem Alexa. W poszukiwania włącza się Mędrzak. Też kiedyś stracił psa, Dexa, podobnie jak Sochoń. Czy jest możliwe, żeby te sprawy się łączyły? Zespół sprawdza jeszcze raz dowody, które wtedy zgromadzono. Sochoń odkrywa, że porwań psich gwiazd było w Łodzi dużo więcej. Wiedzą, jak porywacz ukrył i wywiózł psa. Używają podstępu, żeby popełnił błąd. Czy zdążą uratować Alexa? (usunięto pozycję programową) 19:00 RANCZO S.IX - ODC. 109 (SERIA IX, ODC. 5) - POTĘGA MEDIÓW (dodano pozycję programową) 19:00 KOMISARZ ALEX - ODC. 244 (SERIA XX, ODC. 2) "NOCNY DYŻUR" Serial kryminalny TVP, 44 min, Polska, 2023 Reżyseria: Radosław Dunaszewski Scenariusz: Peter Moser, Piotr Januszewicz, Peter Hajek Karolina Frankowska, Małgorzata Sobieszczańska Aktorzy: Marlena Durda, Robert Sharif El Gendy, Artur Balczyński, Piotr Bondyra, Beata Sadkowska, Jacek Knap, Beata Fido, Elżbieta Trzaskoś, Monika Szufladowicz, Franciszek Gurgul, Janusz Chabior, Dorian Zypper, Arkadiusz Smoleński, Anna Kończał-Bochenek, Weronika Jaskółka-Chlebowicz W szpitalu miejskim, w trakcie nocnego dyżuru zostaje zamordowana Ewa Zerkiewicz (38), znana neurochirurg. Pierwsze podejrzenia śledczych padają na ortopedę Witolda Łobackiego, przyjaciela ofiary, który w czasie, gdy doszło do zbrodni, odciągnął uwagę ochrony i pozostałych pracowników szpitala, robiąc koledze po fachu, doktorowi Zielakowi, dziwny kawał. Alex odkrywa, że prawdopodobnym narzędziem zbrodni jest skalpel chirurgiczny. Technicy mają jednak problem z ustaleniem, kto się nim posługiwał, ponieważ został wrzucony do butelki z chlorem. Od męża denatki policjanci dowiadują się, że od pewnego czasu otrzymywała anonimowe pogróżki. Wygląda na to, że mogły być wysyłane przez kogoś, kogo Ewa w przeszłości operowała. Sochoń z Alexem zaczynają przekopywać szpitalne archiwum w poszukiwaniu potencjalnych byłych pacjentów lekarki, którzy mogliby mieć do niej o coś pretensje. Śledztwo się komplikuje, gdy Gutek z Martą odkrywają, że Ewę i Witka łączyło coś więcej niż tylko przyjaźń. (zmodyfikowano opis: Omówienie) 22:20 PIANISTA (THE PIANIST) Dramat, 142 min, Polska/Wielka Brytania/Francja, 2002 Reżyseria: Roman Polański Scenariusz na podstawie książki Władysława Szpilmana: Ronald Harwood Zdjęcia: Paweł Edelman Muzyka: Wojciech Kilar Aktorzy: Adrien Brody, Thomas Kretschmann, Frank Finlay, Maureen Lipman, Ed Stoppard, Michał Żebrowski, Emilia Fox, Julia Rayner, Jessica Kate, Ruth Platt Z zamiarem nakręcenia w Polsce filmu o czasach II wojny światowej Roman Polański nosił się od dawna - zbyt wiele jego własnych, tragicznych przeżyć wiązało się z tym okresem. Czekał tylko na odpowiedni scenariusz. Znakomitego materiału dostarczyła mu autobiografia Władysława Szpilmana, wybitnego pianisty i kompozytora, który w czasie wojny ukrywał się przez długi czas i właściwie tylko cudem ocalał z pogromu. Jego losy zainspirowały tuż po wojnie także Czesława Miłosza i Jerzego Andrzejewskiego do napisania noweli, z której powstał scenariusz filmu "Robinson warszawski". Gotowy film, po licznych przeróbkach narzuconych przez władze, tak bardzo odbiegał jednak wymową od literackiego pierwowzoru, że Czesław Miłosz wycofał swoje nazwisko z czołówki, a propagandowe dzieło wyświetlano ostatecznie w kinach pod tytułem "Miasto nieujarzmione". Chociaż "Pianista" powstał w koprodukcji francusko-polsko-niemiecko-brytyjskiej, w angielskiej wersji językowej i z zagranicznymi aktorami we wszystkich ważniejszych rolach, sam reżyser określił go jako film polski. Obraz ten, przez wielu uznany za dzieło życia Polańskiego, uhonorowano Złotą Palmą na MFF w Cannes w 2002 r. , Oscarami 2003 za reżyserię, scenariusz adaptowany i najlepszą rolę męską (rewelacyjny Adrien Brody), Cezarami 2003 dla najlepszego filmu, za reżyserię, główną rolę męską, muzykę, zdjęcia, scenografię i dźwięk, a także wieloma innymi nagrodami i wyróżnieniami. Akcja rozpoczyna się we wrześniu 1939 r. , kiedy to 28-letni wówczas Władysław Szpilman gra w Polskim Radiu Nokturn cis-moll Fryderyka Chopina. Wybuch niszczy siedzibę rozgłośni i przerywa występ na pięć długich lat. Po wkroczeniu do Warszawy Niemcy wprowadzają rozliczne restrykcje wobec ludności żydowskiej. Władysław, jego rodzice, dwie siostry i brat przeżywają pasmo upokorzeń. Pozbawieni pracy i środków do życia wyprzedają kolejno obrazy, srebra, meble. W końcu z domu znika także największy skarb artysty - fortepian. Prześladowania nasilają się: Szpilmanowie wraz z tysiącami innych Żydów muszą się przenieść do getta, gdzie na porządku dziennym jest nieludzkie traktowanie, okrucieństwo, cierpienia i śmierć. Władysław zarabia na utrzymanie rodziny, grając w kawiarni, gdzie zbiera się towarzystwo podejrzanego autoramentu. Trudno jednak o inne zajęcie. Tymczasem Niemcy zaczynają wywozić transporty Żydów z getta do obozów zagłady. Przychodzi też kolej na Szpilmanów. Władysława w ostatniej chwili wyciąga z szeregu skazańców znajomy żydowski policjant, każąc mu uciekać. Pianista już nigdy więcej nie ujrzy bliskich. Z pomocą członków ruchu oporu udaje mu się uciec z getta. Za murami przechowują go kolejno, w różnych miejscach, polscy przyjaciele. Z okien swojej kryjówki Władysław obserwuje wybuch powstania w getcie. Cały czas musi uważać, by swoją obecnością nie zwrócić na siebie niczyjej uwagi, bo to może być równoznaczne z wyrokiem śmierci. Taka sytuacja trwa do chwili wybuchu powstania warszawskiego. Gdy powstanie upada, Szpilman samotnie ukrywa się wśród ruin miasta, walcząc o przetrwanie z własnym głodem, wyczerpaniem, strachem. Ocalenie przyjdzie z najmniej spodziewanej strony.