TVP Kultura                         Środa, 17.04.2024


Zmiany z dnia 03.04.2024
w stosunku do raportu z dnia 27.03.2024


(dodano pozycję programową)
00:30 UPADŁE ANIOŁY
(FALLEN ANGELS (DUOLUO TIANSHI))

Dramat psychologiczno-obyczajowy, 92 min, Hongkong 1995
Scenariusz i reżyseria: Wong Kar-Wai
Zdjęcia: Christopher Doyle   
Muzyka: Frankie Chan i Roel A. García   
Występują: Leon Lai Ming, Takeshi Kaneshiro, Charlie Young, Karen
Mok, Michele Reis, Chan Fai-Hung, Chen Wanlei i inni

     Dzieło Wonga Kari-Wai, Chińczyka z Hongkongu porównywanego 
często do Quentina Tarantino. "Upadłe anioły" nakręcił on w rok po 
słynnym "Chungking Express", określając je jako trzecią część trylogii, 
której dwie pierwsze części zawarte były w tamtym głośnym obrazie. 
Prezentowane na festiwalach w Berlinie, Toronto, Karlovych Varach, 
Vancouver, Rotterdamie i Stambule "Anioły" nie stanowią bezpośredniej 
kontynuacji "Chungking Express", chociaż można tam znaleźć liczne do
niego nawiązania. Jest to, jak i poprzednio, opowieść o samotności ludzi 
w wielkim mieście, o przypadkowych spotkaniach, mijaniu się uczuć. 
     Reżyser łączy na ekranie elementy dreszczowca, dramatu 
psychologicznego, komiksu. Miesza pocięte na drobne kawałki historie 
kilku osób i z tego pozornego bezładu powoli, jakby przypadkiem, wyłania 
się spójna historia. W warstwie technicznej rozbiegane kadry, przerysowania, 
przyśpieszenia, deformacje postaci dopełniają sekwencje stylizowane na 
amatorskie zapisy wideo, kadry kolorowe przechodzą w czarno-białe. 
Ekspresyjna forma podkreśla oryginalność i okrutne piękno tego filmu. 
     Ekranowy Hongkong to miasto monstrum niemal ciągle spowite w mrokach 
nocy, tonące w deszczu.  Bohaterowie żyją niczym owady: zamknięci w 
ciasnych, obskurnych mieszkaniach, w których czołowe miejsce zajmuje łóżko 
i grający na okrągło telewizor. Wędrują stale po tych samych miejscach, 
wykonują powtarzające się czynności. Najczęściej milczą, swoje myśli 
i pragnienia wypowiadają głównie z offu.  
     Wong Chi-Ming jest płatnym zabójcą. Nie lubi i nie chce o nic pytać, 
woli, żeby inni decydowali,  kto i dlaczego ma zginąć. Od dłuższego czasu 
współpracuje z tajemniczą agentką, która przekazuje mu zlecenia i pieniądze. 
Wong domyśla się, że dziewczyna kocha się w nim, nie wie jednak, że 
przybrało to niemal formę obsesji. Wampowata agentka grzebie nawet 
w wyrzucanych przez niego śmieciach, chcąc w ten sposób dowiedzieć się 
czegoś bliższego o ukochanym.
     Niemowa He Zhiwu, były więzień mieszkający z ojcem, nocami włamuje 
się do sklepów i punktów usługowych. Zachowując się jak ich właściciel, 
siłą wymusza na przypadkowych "klientach" korzystanie z ich oferty, 
próbując w ten dziwaczny sposób nawiązać kontakt z innymi. Obsesyjnie 
filmuje wszystko kamerą wideo, zwłaszcza sceny z życia swojego ojca - 
dozorcy, którego hobby syna wyraźnie irytuje. 
     Ale gdy He śpi, mężczyzna samotnie ogląda nakręcony kadry. Syn 
będzie je z kolei oglądał, gdy ojciec umrze. Jednemu i drugiemu te zapisy 
uświadomią wzajemną bliskość i przywiązanie. 
     Tymczasem Wong postanawia wycofać się z dotychczasowej pracy. 
Zostawia agentce wiadomość w ich ulubionym barze brzmiącą: "Szafa 
grająca, piosenka 1818". Pod tym numerem kryje się utwór "Forget him" 
(Zapomnij o nim). Sam próbuje się związać z pomarańczowowłosą 
punkówką o przezwisku Baby. Agentka prosi go jednak, żeby wykonał 
jeszcze ostatnie zlecenie. Zabójca wyraża zgodę. Okaże się to dla niego 
zgubne w skutkach.