Zanim na dobre się rozkręciłaś w tym zawodzie, zniknęłaś. Dlaczego?
Urodziłam syna i zajęłam się jego wychowaniem. W ciąży przytyłam masę kilogramów, więc powoli je też zrzucałam (śmiech). Po jakimś czasie odezwała się moja aktorska pasja. Stwierdziłam, że czas zawalczyć jeszcze raz o marzenia. Znalazłam świetną agentkę i ruszyłam do boju.

Jak mówiłaś - nie kończyłaś państwowej szkoły teatralnej, tylko 2-letnie studium aktorskie. Czy na rynku jesteś uznawana za aktorkę?
Teraz ważniejsze od szkoły jest to, na jakie kursy się jeździ, czy doskonali się swoje umiejętności, w jakich warsztatach się bierze udział, jak pracuje się na planie... Można skończyć państwową szkołę i przez lata nigdzie nie grać, a każdy nieużywany organ zanika i podobnie jest z umiejętnościami. Ja wychodzę z założenia, że to praca nas uczy. Miałam to szczęście, że w Lart studiO trafiłam na świetne grono pedagogiczne i przez te 2 lata wyciągnęłam ze szkoły maksymalnie co się da. Ale żadna szkoła aktorska nie nauczy obycia na planie czy pracy z kamerą.

Ale teraz robisz egzamin eksternistyczny na aktorkę dramatyczną, po co?
Dla własnej satysfakcji. Jeśli spotykam się z jakąkolwiek niechęcią, to najczęściej od kolegów aktorów niż od reżyserów czy ludzi z obsady. Dlatego mając dyplom chcę utrzeć nosa tym, którzy mają z tego powodu jakiś problem.

I bierzesz udział w warsztatach doszkalających?
Jak w każdym zawodzie trzeba się cały czas rozwijać. Na zachodzie to jest normalne, że aktorzy mają swoich trenerów. Meryl Streep, żeby zagrać w "Mamma mia" przez półtora roku miała trenerów od śpiewu czy poruszania się. Trzeba zmienić polskie myślenie - mam dyplom w garści to już koniec mojego wysiłku. Praca na emocjach jest bardzo delikatna i trzeba umieć je przetwarzać.

Niedługo premiera filmu braci Skolimowskich "Ixjana. Z piekła rodem", w którym grasz znaczącą rolę. Myślisz, że to Twoja przepustka do pierwszej ligi?
Zależy co mamy na myśli mówiąc "pierwsza liga" - bo dla mnie na pewno nie jest to "Taniec z Gwiazdami" czy jak oni gotują, malują... Nie neguje tego, ale nie myślę też, że jest to przepustka do każdych drzwi. Na nazwisko trzeba zapracować świetnymi rolami i ciężką pracą. Do filmu trafiłam dzięki długim i wyczerpującym castingom. To jest mój krok do przodu.

Jesteś współwłaścicielką agencji twarzy do reklam. Czy przez to masz inne spojrzenie na swoją konkurencję w walce o role?
Nigdy nie patrzę na aktorów jak na konkurencję. To nie są wybory Miss Polonia czy wystawa koni arabskich. Po prostu jedna aktorka nadaje się bardziej, a inna mniej do roli.

Nigdy nikomu nie zazdrościłaś roli?
Roli nie. Czasem w pozytywnym tego słowa znaczeniu zazdroszczę ludziom ich możliwości czy predyspozycji w zawodzie. No i ogólnie paru innych rzeczy, jak np. czasu na fajne podróże, bo to jest moja kolejna pasja. Najchętniej momentalnie spakowałabym walizkę i wyjechała gdziekolwiek...

Czyli gdyby nie aktorstwo, to być może pracowałabyś w National Geographic?
O tak! Ale jest jeszcze jeden zawód, który mogłabym uprawiać. Śmieję się, że mam benzynę we krwi, bo kocham prowadzić samochód. Serio, mogłabym być zawodowym kierowcą (śmiech).

Co sprawia Ci przyjemność w wolnych chwilach, oprócz jazdy samochodem?