Znaturalizowane gatunki, które nie są rodzime dla określonych obszarów mogą dalej rozprzestrzeniać się w wielu częściach świata. Zrozumienie i przewidywanie kierunku ekspansji jest jednym z najważniejszych wyzwań XXI wieku. Choć do końca nie wiadomo dlaczego jedne gatunki gwałtownie się rozprzestrzeniają, a inne pozostają w swoich niewielkich, odizolowanych grupach przez lata, to nowe badanie naukowców z Uniwersytetu Exeter wskazuje, które regiony świata są najbardziej narażone na kolonizację przez 833 gatunki roślin, ptaków i ssaków. Badacze poznali czynniki, które spowalniają lub przyspieszają ekspansję.
Co pozwala przewidzieć ekspansję gatunku obcego?
Według naukowców to warunki oferowane na terytoriach Ameryki Północnej dla ptaków, Europy Wschodniej dla ssaków i Ameryki Północnej, Europy Wschodniej i Australii dla roślin mogą powodować przemieszczanie się gatunków. Jednocześnie to historia wprowadzania gatunków do nowych nisz, ich zdolności do rozprzestrzeniania się i usytuowania w pasujących im lokalizacjach są bardziej miarodajnymi czynnikami pozwalającymi przewidzieć, w jaki sposób następuje ekspansja niż preferowane siedlisko czy sposób interakcji z innymi gatunkami.
Prawie wszystkie gatunki opisane w nowym badaniu nie rozprzestrzeniły się jeszcze na obszary o korzystnym profilu klimatycznym, choć miały na to mnóstwo czasu. Niektóre z nich, choć znalazły się w nowych niszach nie są problemem w pierwszej fazie, ale mogą stać się nim później. Gatunek obcy może mieć niszczycielskie skutki dla bioróżnorodności, rolnictwa oraz możliwości utrzymania gatunków rodzimych. Dlatego niepokoi, że tak wiele gatunków obcych dla określonych obszarów może być gotowych do rozprzestrzeniania się. Ale, jak zauważają naukowcy, ekosystemy oraz dobre zarządzanie przyrodą mogą skutecznie powstrzymywać nowe gatunki przed ekspansją. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie ,,PLOS Biology”.
