Opracowany w ramach projektu układ napędowy służy już od ponad roku do różnych testów w nośniku narzędzi Unimog. Wywrotka gąsienicowa Mörtlbauer została natomiast oddana do użytku wiosną 2024 r. i od tego czasu sprawdziła się również we wstępnych testach specyficznych dla danego zastosowania.

Podczas ostatnich testów specjalnie przerobiony nośnik narzędzi Unimog U 430 przetransportował na naczepie niskopodwoziowej wywrotkę gąsienicową. Po krótkiej jeździe twórcy zademonstrowali następnie proces tankowania na mobilnej stacji tankowania wodoru.

Unimog zademonstrował także działanie narzędzi z zamontowaną z przodu zamiatarką. W przypadku pojazdów zaprojektowanych do tego rodzaju prac wyzwaniem jest zapewnienie możliwości obsługi danego narzędzia za pomocą przystawki odbioru mocy podczas jazdy. Zwykle wymaga to utrzymania dużej mocy wyjściowej.

Pod maską pojazdów znajdują się silniki o średniej mocy, który eksperci przebudowali specjalnie pod kątem napędu wodorowego. W tym celu zastosowano dostosowane tłoki, układ dolotowy kompatybilny z wodorem i zoptymalizowany układ zapłonowy.

Podczas spalania wodoru w komorze silnika powstaje woda, która jest odprowadzana w postaci gorącej pary przez układ wydechowy. W Unimogu cztery zbiorniki wysokociśnieniowe o ciśnieniu 700 barów, mieszczą łącznie około 13 kilogramów gazowego wodoru. Silnik zapewnia moc około 290 KM i moment obrotowy 1000 Nm. Podobne wartości osiąga wywrotka gąsienicowa z silnikiem spalinowym wodorowym: moc silnika jest niemal identyczna, a w zbiorniku paliwa mieści się 14,5 kilograma wodoru pod ciśnieniem 700 barów.

Na przykładzie dwóch prototypów pojazdów zespół projektowy WaVe wykazał, że silnik spalinowy wodorowy szczególnie dobrze nadaje się do takich zastosowań. Koncepcja napędu oparta na spalaniu wodoru zapewnia niską emisję podczas jazdy i pracy, zapewniając jednocześnie stałą wysoką moc silnika. Jak twierdza przedstawiciele producentów, opracowane rozwiązania nie są jednak jeszcze gotowe, by je wdrożyć do produkcji seryjnej.