Komedia kostiumowa. Akcja rozgrywa się w dwóch planach: współczesnym i historycznym. Polska, druga połowa XX wieku. Francuski historyk Napoleon Beranger wybiera się na zjazd do Warszawy. Po drodze przez przypadek zatrzymuje się w Walewicach. W tamtejszym pałacyku poznaje uroczą Polkę Marysię. Jest ona łudząco podobna do dawnej pani Walewic - szambelanowej Marii Walewskiej. Beranger poddaje się grze wyobraźni - w marzeniach on sam jest Napoleonem Bonaparte, a Marysia - jego piękną kochanką. Ta wycieczka w przeszłość zbliża naukowca i młodą polską studentkę. W ich romansie role zostają odwrócone. Polska dziewczyna z roku 1966 jest równie piękna jak ta z roku 1806, lecz niezależna i świadomie tworząca własny los. Prawdziwy romans Marii Walewskiej i Napoleona trwał niespełna trzy lata, poznali się na przełomie lat 1806/07, a już w roku 1810 Napoleon poślubił Marię Ludwikę. W tym samym roku Maria Walewska urodziła cesarzowi syna Aleksandra.