Bożydar próbuje w środku nocy wezwać Ducha dziadka Kapulheima. Duch przenika przez ścianę do graciarni i ujawnia się Dżesice i Andrzejowi doprowadzając Dżesikę do szaleństwa. Kiedy zjawa w końcu się pojawia, z jej gestów mężczyzna odczytuje kolejne niejasne tropy co do miejsca ukrycia skarbu, który nie wiadomo nawet, czy naprawdę istnieje. Bożena jest zbulwersowana odgłosami domniemanego życia seksualnego sąsiadów żyjących bez ślubu, a to tylko odgłosy pompowania materaca dla Wrony. Kiedy nad ranem Roman kontempluje zdjęcie Julii, w jego pokoju pojawia się Bartek Klupa. Bartek prowadzi podwójną grę. Zachwyca się Julią, którą poznaje wcześniej na Skype’ie, jednocześnie próbuje nie dopuścić do tego, by Roman Julię namierzył. Bartkowi szalenie podoba się nieokiełznany wystrój graciarni, który w jego oczach stanowi nowatorską instalację, a nowe mikro lokum Monteckich postrzega jako performance. Paweł, dostarczając Kapuleckim rządową prasę wdaje się w dyskusję z moherami na temat afer finansowych, płacząc przede wszystkim nad swoim kredytem wziętym we frankach, przy czym dowiadujemy się, że Gaweł wziął kredyt w rublach. Kiedy zaś Gaweł przynosi Kapuleckim prasę liberalną, okazuje się, że była ona zamawiana przez Monteckich, ale ci są niewypłacalni. Dżesika pyta Bożenę o dobrą szkołę rodzenia i USG, dziewczyna chce tych usług dla swojej suczki Britney, by na podstawie zdiagnozowanej liczby szczeniaków ubiegać się o kredyt. Wrona udziela Alexowi wywiadu w WTO, konkludując, że ci, którzy złożyli swój, majątek w jego zdrowej piramidzie finansowej Silvergold, sami są sobie winni. Bartek brnie w intrygę miłosną z Julią, przesyłając Julii wiersz Romana jako swoje dzieło. Roman podsuwa Bartkowi pomysł, jak ten ma uwieść jego dziewczynę. W patchworkowej graciarni rodzi się pomysł, by Kapuleckich wykurzyć z loftu duchem, za którego przebiera się Wrona. Niestety, biedny mecenasik nie przewidział, że trafi na Ducha Kapulheima.