Stanisław Maria Rechowicz - pracownik muzeum - zostaje niesłusznie oskarżony o kradzież obrazu. Jeśli nie odda dzieła sztuki, czeka go 5 lat więzienia. Bohater postanawia uciec przed wymiarem sprawiedliwości. Dla kamuflażu przebiera się za kobietę: robi sobie makijaż, wkłada perukę, ubiera się w damskie stroje. Żonie oświadcza, że będzie pracował jako gospodyni domowa, a w wolnym czasie namaluje duplikat zaginionego "dzieła". Rechowicz najpierw pracuje u małżeństwa, które dobrobyt zawdzięcza potomstwu rasowej suczki, potem u rzekomego profesora, który bada "zawartość cukru w cukrze". W następnym nowobogackim domu państwa Góreckich poskramia ich piekielnego synalka, niestety i tu nie zagrzeje długo miejsca. Idylliczną współpracę z następnym chlebodawcą przerywa wiadomość o odnalezieniu obrazu. Rechowicz zastanawia się, czy wrócić do nisko płatnej pracy w muzeum, czy mimo wszystko zostać doskonale opłacaną pokojówką u dyplomaty...