Komedia, która jak większość filmów Stanisława Barei, przedstawia polską rzeczywistość PRL - u z dużym przymrużeniem oka.

Stanisław Maria Rechowicz - pracownik muzeum - zostaje niesłusznie oskarżony o kradzież obrazu. Jeśli nie odda dzieła sztuki, czeka go 5 lat więzienia. Bohater postanawia uciec przed wymiarem sprawiedliwości. Dla kamuflażu przebiera się za kobietę: robi sobie makijaż, wkłada perukę, ubiera się w damskie stroje. Żonie oświadcza, że będzie pracował jako gospodyni domowa, a w wolnym czasie namaluje duplikat zaginionego "dzieła". Rechowicz najpierw pracuje u małżeństwa, które dobrobyt zawdzięcza potomstwu rasowej suczki, potem u rzekomego profesora, który bada "zawartość cukru w cukrze". W następnym nowobogackim domu państwa Góreckich poskramia ich piekielnego synalka, niestety i tu nie zagrzeje długo miejsca. Idylliczną współpracę z następnym chlebodawcą przerywa wiadomość o odnalezieniu obrazu. Rechowicz zastanawia się, czy wrócić do nisko płatnej pracy w muzeum, czy mimo wszystko zostać doskonale opłacaną pokojówką u dyplomaty...

Reżyser: Stanisław Bareja

Scenariusz: Stanisław Bareja, Jacek Fedorowicz

Muzyka: Jerzy Matuszkiewicz

Zdjęcia: Jan Laskowski

Wyk.: Adam Mularczyk, Wojciech Siemion, Jolanta Wołłejko, Bohdan Łazuka, Jerzy Januszkiewicz, Jan Kobuszewski, Wojciech Pokora, Jolanta Bohdaj, Maria Chwalibóg, Wiesław Gołas, Mieczysław Czechowicz, Krystyna Borowicz, Witold Dobrowolski, Filip Łobodziński, Jerzy Dobrowolski, Barbara Rylska