Film Władysława Ślesickiego jest wierną adaptacją Sienkiewiczowskiej powieści. Wprowadzone przez reżysera zmiany są nieliczne i polegają głównie na skondensowaniu akcji. Odtwórców ról Stasia i Nel wybrano spośród blisko 7 tysięcy dziewcząt i chłopców. Nel zagrała Monika Rosca, wówczas ośmioletnia uczennica szkoły muzycznej. W roli Stasia wystąpił urodzony w roku 1955 Tomasz Mędrzak, wówczas uczeń IV klasy liceum. Film realizowano - z przerwami - blisko trzy lata. W Egipcie kręcono plenery kairskie, w Bułgarii powstały kulminacyjne sceny - zabicie lwa i Beduinów, sceny ze słoniem, natomiast w Sudanie - zdjęcia do II części filmu. Meę i Kalego zagrali amatorzy z Sudanu, a epizodyczną rolę piastunki Nel, panny Oliver - pani Stefania Mędrzakowa, matka Tomasza. W roli Saby wystąpiły dwa płowe dogi - Łoś i Apacz. Treserem obu psów był płk Franciszek Szydełko, który wcześniej przygotowywał filmowego Szarika z "Czterech pancernych". Poczciwym słoniem Kingiem, zamiast powieściowego słonia afrykańskiego był łagodny słoń indyjski z bułgarskiego cyrku. 

Druga połowa XIX wieku, Afryka w okresie powstania Mahdiego, muzułmańskiego przywódcy plemion Sudanu. Nel Rawlison i Staś Tarkowski, dzieci inżynierów pracujących przy budowie Kanału Sueskiego, zostają uprowadzeni w odwecie za uwięzienie przez Anglików siostry Mahdiego, aby stać się zakładnikami w jego siedzibie. Ojcowie organizują pościg i tylko burza piaskowa przeszkadza w szybkim odnalezieniu dzieci. Wierny pies Saba odnajduje je i pozostaje z nimi do końca wędrówki. Zjawienie się psa udaremniło dzieciom kolejną próbę ucieczki.