Wiadomość została wysłana.
Akcja sztuki rozgrywa się w dworku państwa Jowialskich. Wiejska posiadłość jest zamieszkiwana przez seniora rodu oraz jego żonę. Towarzyszą im syn, Szambelan, a także jego druga żona i córka Helena z jego pierwszego małżeństwa. O rękę Heleny stara się prowincjonalny szlachcic, Janusz.
W wyniku żartu w domu Jowialskich pojawia się młody pisarz Ludmir oraz jego przyjaciel, malarz Wiktor. W ten sposób w posiadłości Jowialskich zbiera się grupa ludzi o odmiennych charakterach i temperamentach. Niemało miejsca w sztuce zajmują konflikty i spory bohaterów. Niektóre z potyczek nabierają wręcz groteskowego charakteru, co dodatkowo urozmaica atmosferę przedstawienia. Widownię najbardziej rozbawił czytaniem rymowanych bajek oraz masą dostosowanych do każdej wypowiedzi i okoliczności przysłów, pan Jowialski.
W spektaklu zagrali:
Jerzy Szymanel (Pan Jowialski);
Renata Szymanel (Pani Jowialska);
Mirosław Szejbak (Szambelan Jowialski, ich syn);
Teresa Samsonow (Szambelanowa, jego żona);
Gabriela Błażewicz (Helena, córka Szambelana z pierwszego małżeństwa);
Dariusz Piotrowicz (Janusz);
Roman Niedźwiecki (Ludmir);
Rafał Piesliak (Wiktor);
Andrzej Staniul (Lokal);
Józef Brażyński, Czesław Litwinowicz (Żandarmi);
Gabriela Ždanavičiūtė (Pokojówka);
oraz aktorzy Studia Młodzieżowego Polskiego Teatru w Wilnie.
Adaptacja i reżyseria
Inka Dowlasz
Współpraca reżyserska
Irena Litwinowicz
Scenografia
Rafał Piesliak
Muzyka
Mariusz Czarnecki
Efekty dźwiękowe
Andrzej Kaczmarczyk
Wykorzystano fragmenty utworów Stanisława Moniuszki.
Choreografia
Tatiana Siedunowa
Wybór na sztukę Aleksandra Fredry padł nieprzypadkowo. W 1965 r. pierwszą sztuką, jaką wystawił Polski Teatr w Wilnie, była komedia Aleksandra Fredry „Damy i Huzary” pod kierownictwem reżyserki Ireny Rymowicz. W czasie swojej działalności teatr wystawił już niejedną sztukę znanego dramatopisarza („Pan Jowialski” w 1993 r., „Gwałtu, co się dzieje!” w 2005 r.). Podczas swoich jubileuszów Polski Teatr w Wilnie chętnie prezentuje polską klasykę.
W gmachu Wileńskiego Teatru Starego (dawniej: na Pohulance) zobaczyć też można wystawę „Aktor-postać-kostium”, ukazującą sześćdziesiąt lat działalności zespołu. Wyeksponowane zostały starannie wyselekcjonowane kostiumy i rekwizyty teatralne, plakaty premier, szkice oraz makiety spektakli, uzupełnione bogatą galerią fotografii.
Po zakończeniu spektaklu Irena Litwinowicz, reżyserka i kierowniczka artystyczna Polskiego Teatru w Wilnie, serdecznie podziękowała wszystkim za udział nie tylko w tym wydarzeniu, ale także za ciągłe wspieranie teatru w trakcie całej jego działalności. W trakcie podsumowań nie zabrakło również wzruszeń i głośnych braw dla całego zespołu.