Podczas prezentacji książki „Robczik”, wydanej przez Gdańskie Wydawnictwo Części Proste, miała miejsce krótka dyskusja, w ramach której autor powieści, Bartosz Połoński, podzielił się inspiracjami, procesem twórczym oraz ukrytym przesłaniem utworu.

Spotkanie było moderowane przez Ewelinę Mokrzecką, redaktor naczelną treści mniejszości narodowych w LRT.

Premierowa prezentacja książki „Robczik” odbyła się kilka miesięcy temu na Gdańskich Targach Książki i została pozytywnie odebrana przez krytyków literackich.

„Robczik” to powieść napisana współczesnym miejskim slangiem, używanym przez młodzież mieszkającą w Wilnie i okolicach. Fabuła skupia się na scenach z życia codziennego bohatera, wileńskiego maturzysty, oraz jego najbliższego otoczenia, w tym kolegów i rodziny.

W recenzji książki, znany polski pisarz, reportażysta i dziennikarz Ziemowit Szczerek nazwał „Robczika” rzeczą rewolucyjną, przywracającą Wileńszczyznę do świadomości czytelników. Powieść ta, choć związana z polską kulturą, opowiada o regionie często zapomnianym przez Polskę, który jednak przeszedł własną, unikatową historię.

Sztuka teatralna „Robczik” w wykonaniu Polskiego Teatru w Wilnie, w reżyserii Bożeny Sosnowskiej, oparta na powieści Bartosza Połońskiego, była już wystawiana po raz szósty, zyskując uznanie publiczności, także podczas prezentacji w Warszawie.

Należy zaznaczyć, że spektakl został zrealizowany, wcześniej niż książka została oficjalnie wydana. Opóźnienie to wynikało z wydarzeń związanych z sytuacją na Ukrainie oraz perturbacjami na rynku wydawniczym. Jednakże, pomimo tego, spektakl zdobył uznanie publiczności jeszcze przed pojawieniem się książki, co okazało się korzystne dla powieści. Bartosz Połoński miał możliwość skorzystania z improwizowanych dialogów aktorów, co pozwoliło mu ulepszyć i pogłębić treść „Robczika”.

Obydwa dzieła – zarówno powieść, jak i spektakl teatralny – zostały stworzone przez związanych ze sobą wileńskich Polaków, którzy postanowili podjąć trudne kwestie dotyczące tożsamości i społeczeństwa na Litwie. Eksperyment twórczy ten ma na celu wywołanie społecznej dyskusji i postawienie trudnych pytań, takich jak: Co oznacza być Polakiem na Litwie? Co jest dziś dla nas najważniejsze? Jak definiujemy rodzinę, życie i bycie sobą?