Łuszczyca to choroba niezakaźna objawiającą się przewlekłym stanem zapalnym skóry. Pani Stanisława zmaga się z nią od ponad 3 dekad. Wspomina, że uaktywniła się u niej po rodzinnym wypadku, który wywołał u niej silny stres. Na rozwój łuszczycy wpływa nie tylko stres, lecz także genetyka i problemy układu odpornościowego. By przybliżyć tę chorobę, dermatolodzy zorganizowali konferencję pd tytułem. „Nowoczesne leki są refundowane, ale chorzy na łuszczycę długo czekają na leczenie”. Łuszczycę diagnozuje się głównie na podstawie objawów klinicznych. Popularną metodą leczenia jest fototerapia z użyciem lamp. Każdy przypadek wymaga jednak indywidualnego podejścia. U około jednej trzecich chorych dochodzi do rozwoju łuszczycowego zapalenia stawów. Istnieje także ryzyko innych powikłań. Łuszczyca wpływa na codzienność. Chorzy często doświadczają stygmatyzacji i wykluczenia społecznego, co prowadzi do unikania (przez nich) spotkań towarzyskich oraz poczucia samotności, izolacji i frustracji. Bardzo ważne jest więc wsparcie ze strony bliskich.