Adaptacja powieści Bolesława Prusa pisanej w latach 1887 - 1889. Historia zamożnego kupca warszawskiego Stanisława Wokulskiego i jego nieodwzajemnionej miłości do pięknej, lecz zubożałej arystokratki Izabeli Łęckiej. Wolski, który dorobił się ogromnego majątku na dostawach wojskowych dla Rosji, podporządkowuje swoje interesy temu niszczącemu uczuciu, wchodzi w niekorzystne dla siebie układy z arystokratycznymi rodami, chcąc w pośredni sposób pomóc ukochanej. Lekceważy uwagi i rady swego przyjaciela i współpracownika Ignacego Rzeckiego, daje się zwodzić Izabeli flirtującej po cichu z przystojnym kuzynem Starskim.

Premiera "Lalki" w 1968 r. była wielkim wydarzeniem artystycznym. Film zrealizowano z dużym rozmachem i ogromną dbałością o szczegóły. Jest przede wszystkim historią kariery człowieka, który wydobywa się z dołów społecznych i który, blisko kresu swej wspinaczki, napotyka przeszkodę nie do pokonania - bariery konwenansu, snobizmu i przesądów. Ale podczas gdy u Prusa główny akcent pada na dramat nieprzeciętnie utalentowanej, ambitnej jednostki to w filmie Hasa Wokulski, mimo podkreślonych atrybutów siły i energii, jawi się przede wszystkim jako romantyczny marzyciel goniący za chimerami. "Lalka", piękna, chwilami bardzo malarska, oddaje wiernie klimat epoki, jej rodzajowość, typy ludzkie, specyficzny koloryt i wdzięk. Duża w tym zasługa Hasowskiej fascynacji kulturą secesyjną, "staroświeckością" fin de siecle'u.

Grand Prix, nagroda za zdjęcia, za role dla Mariusza Dmochowskiego i Tadeusza Fijewskiego na MFF w Panamie w 1969r.

Reżyser: Wojciech Has

Scenariusz: Wojciech Has

Zdjęcia: Stefan Matyjaszkiewicz

Scenografia: Jerzy Skarżyńsk

Muzyka: Wojciech Kilar

Wyk.: Mariusz Dmochowski, Beata Tyszkiewicz, Tadeusz Fijewski, Janina Romanówna, Wiesław Gołas, Kalina Jędrusik, Andrzej Łapicki, Jan Machulski, Tadeusz Kondrat, Józef Pieracki, Anna Seniuk