Kalendarium TVP

Telewizja Polska w latach 1952–1989 była jedynym nadawcą telewizyjnym w Polsce. 

Fragment „Lalki” (z Niną Andrycz w roli tytułowej) był pierwszą inscenizacją teatralną w dziejach polskiej telewizji.

Wyemitowano pierwszy w historii program dla dzieci. Henryk Ładosz opowiedział młodym widzom bajkę Ewy Szelburg-Zarembiny o glinianym dzbanie. Zilustrował ją twórca postaci Koziołka Matołka – słynny rysownik Marian Walentynowicz.

Ze studia telewizyjnego przy ul. Ratuszowej w Warszawie wyemitowano pierwszy spektakl Teatru Telewizji „Okno w lesie” Leonida Rachmanowa i Eugeniusza Ryssa, w reżyserii Józefa Słotwińskiego. Przedstawienie nadano w przeddzień rocznicy rewolucji październikowej.

W lutym po raz pierwszy w dziejach Stacji Doświadczalnej użyto podkładu muzycznego z taśmy magnetofonowej (do krakowiaka, którego odtańczyli Witold Gruca i Florentyna Puchówna).

W lutym nadano pierwszy odcinek programu „Koncert Telewizyjny”. Specjalny sygnał wizyjny produkcji zaprojektował i wykonał Roman Ukleja. Koncert wyreżyserował Jan Kulma, a zapowiadała go Halina Dunajska.

Ukazało się pierwsze wydanie cyklicznego magazynu „Przegląd Sportowy”.

Uruchomiono Doświadczalny Ośrodek Telewizyjny z własnym zespołem dziennikarskim. Program nadawano z budynku dawnego banku przy Placu Powstańców Warszawy 7, specjalnie odbudowanego i powiększonego po zniszczeniach wojennych na potrzeby nowo powstającej instytucji. Na początku program ośrodka emitowano raz w tygodniu w piątki.

Czas emisji programów zwiększono do dwóch godzin. Nadano pierwszy film fabularny. Były to „Promienie śmierci” w reżyserii Abrama Rooma, produkcji ZSRR. 

Emitowano spektakl „Zatrute litery” według powieści Agathy Christie w reżyserii Adama Hanuszkiewicza.

Po raz pierwszy na antenie ukazał się program „Tele-Echo” prowadzony przez Irenę Dziedzic. Był to talk-show. Program utrzymał się na antenie przez 25 lat – do 1981 roku, a gospodyni audycji przepytała 12 tysięcy gości. Kiedy z okazji 40-lecia Telewizji Polskiej poproszono byłych prezesów o wytypowanie Złotej Dziesiątki osobowości telewizyjnych, Irena Dziedzic zajęła drugie miejsce przed twórcami Kabaretu Starszych Panów, Jerzym Wasowskim i Jeremim Przyborą. „Tele-Echo” było szalenie popularnym programem, nobilitującym występujących w nim gości.

Otwarcie Warszawskiego Ośrodka Telewizyjnego z nową stacją nadawczą i antenami na szczycie Pałacu Kultury i Nauki. Emisja pierwszego programu informacyjnego – „Wiadomości Dnia”. 

W lipcu ruszył pierwszy regionalny ośrodek telewizyjny w Łodzi, który początkowo nadawał programy trzy razy w tygodniu.

W sierpniu do programu telewizyjnego wprowadzono audycje reklamowe. Dopuszczalny czas emisji spotów wynosił 15 minut tygodniowo. Ustrój komunistyczny nie sprzyjał rozwojowi tego segmentu rynku, więc dopiero przemiany systemowe w 1989 roku spowodowały lawinowe zainteresowanie reklamą telewizyjną.

Powstają ośrodki terenowe TVP w Poznaniu i Katowicach.

Na antenie pojawił się „Dziennik Telewizyjny”, zastępując „Wiadomości Dnia”.