"Kamień na dnie jeziora", czyli opowieść o tym, że pazerność i chciwość może doprowadzić do śmieszności, a nawet zguby. Dawno, dawno temu, a może nie tak dawno, za górami, za lasami, a może gdzieś niedaleko żył sobie pewien zły, chciwy i leniwy Dziedzic, zazdrosny o majątek Hrabiego, który ten zdobył ciężką pracą. Postanawia więc dać ogłoszenie, że sowicie zapłaci temu, kto znajdzie sposób na szybkie pomnożenie jego majątku. Zgłaszają się do niego różni oszuści, w końcu Dziedzic wpada na pomysł, aby udać się do Wróżki. Dowiaduje się od niej, że na dnie jeziorka obok jego domu, znajduje się wielki skarb. Dziedzic natychmiast każe wypompować wodę z jeziora i wtedy jego oczom ukazuje się ogromny głaz, a na nim napis: "Jeśli masz dobre serce, zmiłuj się i obróć mnie". Zaskoczony Dziedzic w nadziei, że znajdzie skarb, rozkazuje obrócić kamień i wtedy jego oczom ukazuje się inny napis: "Dziękuję, żeś mnie odwrócił, bo sobie bok odleżałem". Zgromadzeni wybuchają śmiechem, a Dziedzic w pośpiechu opuszcza swoje posiadłości...