Eryk i Bazyli znajdują na strychu stare, metalowe pudełko z guzikami. Oglądają je i zastanawiają, kto i kiedy mógł je zapinać w swoich strojach. Przynoszą też szmaciane woreczki, czymś wypełnione, nieco przypominające niewielkie piłki. Amleka przypomina sobie, że babcia Domicela opowiadała jej o grze, w którą bawiła się jako dziecko, o grze w guziki, a także o piłce zośce, którą doskonale się żongluje. Wszystkich ogarnia szał grania w guziki, nawet Sójka z Myszką rozgrywają mecze. Domisie chcą też poznać zasady zabawy orginalną szmacianą piłeczką, więc Amelka opowiada im o zośce - szmacianej piłeczce wypełnionej piaskiem albo ziarnem, którą można podrzucać różnymi częściami stopy, wierzchem, bokiem, jak kto chce. Najważniejsze, by piłka nie upadła na ziemię. Można zrobić konkurs, kto najwięcej razy podrzuci zośkę. Można też ustawić się w koło i podawać sobie piłkę. Eryk z Bazylim urządzają zawody w żonglowaniu zośką. Domisie z pomocą interesującej książki, a także Teofil i Żaby przypominają inne zabawy, w które kiedyś bawiły się dzieci i które okazują się bardzo fajne.