Trzyosobowa firma (Polina, Swieta, Jacek), eksportująca na Wschód dziecięce ubranka, w starciu z oprychami chcącymi haraczu poniosła klęskę. Próba negocjacji z chuliganami zakończyła się dotkliwym pobiciem Jacka, który musiał zaprzyjaźnić się z opakowaniem ukraińskich mrożonek przykładanych na podbite oko. Wobec faktów z przeszłości, z którymi nic nie da się zrobić, Polina popada w zawieszenie zawierające elementy depresji. Wypowiedziane przez nią na głos zdanie, że do niczego się nie nadaje, bo cokolwiek robi, to wszystko kończy się jakąś katastrofą, budzi zaniepokojenie reszty dziewczyn. Proszą pana Henryka, żeby jej pilnował, żeby pod żadnym pozorem nie została sama, bo a nuż wpadnie na jakiś durny pomysł jak sobie poprawić samopoczucie. Nadszedł dzień koncertu Uljany. W domu pana Henryka panuje zamieszanie. Dziewczyny, z wyjątkiem Poliny, której podły nastrój nie pozwala iść, szykują się na wielkie muzyczne wydarzenie. Pan Henryk też powinien się szykować, ale nie może, bo siedzi i pilnuje Poliny. Najbardziej ze wszystkich stroi się Nowakowa, która od lat nie bywała na mieście, tym bardziej z mężczyzną. Swieta, równie zdesperowana jak Polina, choć nie tak przybita, idzie posprzątać do aktorki Kasi. Kiedy jest już w jej mieszkaniu, dzwoni do niej znajomy Piotra, mecenas Grad (poznany na przyjęciu) z propozycją pracy w zawodzie inżyniera chemika. Pod wpływem Kasi Swieta umawia się na spotkanie. Przed salą koncertową akademii spotykają się wszyscy przyjaciele Uljany. Jest profesor z rodziną, pani Nowakowa z Henrykiem, Swieta, Olya a nawet Polina, która dzięki perswazjom Zdunka odzyskuje energię. Przychodzi moment, kiedy Ossowiecki zapowiada niezwykle utalentowaną skrzypaczkę z Ukrainy. Kiedy mija kolejna minuta, a na scenie nikt się nie pojawia, zdenerwowane przyjaciółki postanawiają sprawdzić, czy wszystko jest w porządku. Gdy wpadają do garderoby, ich oczom ukazuje się przerażający widok: nieprzytomna Uljana leży na podłodze.