Polina jest wstrząśnięta słowami urzędnika, który mówi, że ich pradziadkowie byli sąsiadami. Nie takiego egzaminu się spodziewała i akurat do tej lekcji nie bardzo się przygotowała. Urzędnik sprawia wrażenie, że bardziej niż papiery ekscytuje go fakt, że odnalazł sąsiadkę, która na dodatek bardzo mu się podoba. Pan Henryk kontynuuje nauczanie małego Zdunka. Ma w tym swój prywatny interes. Olya, zgodnie z wytycznymi policyjnych tajniaków, zainstalowała podsłuch w rezydencji, ale czując się z tym niekomfortowo, przyznała się Matyldzie do układu z policją. Olya jest zdumiona i wstrząśnięta rozgrywającym się najej oczach, a może bardziej uszach swoistym teatrem odgrywanym przez Matyldę i jej męża przed tajniakami. Sytuacja staje się dla niej coraz bardziej nie do zniesienia, trudniejsza tym bardziej że wciąż nie chce widywać się z Tomkiem. Wpada na niezbyt mądry pomysł jak z tego wszystkiego wybrnąć. Polina, skoro już dostała wymarzoną kartę, postanawia otworzyć w Warszawie ukraińską restaurację.