Osobisty, intymny portret życia i śmierci dziennikarki oraz aktywistki z Belfastu Lyry Mckee, zamordowanej przez członka New IRA podczas zamieszek w Derry. Lyra prowadziła relację z tych wydarzeń. Miała 29 lat. Film wyreżyserowany przez Alison Millar, przyjaciółkę tytułowej bohaterki i dokumentalistkę. Dokument zarysowuje tło zabójstwa, do którego doszło w kwietniu 2019 roku. Lyra wyrosła z robotniczego środowiska w centrum rozdartego wojną Belfastu i stała się znaną na całym świecie dziennikarką śledczą, szukającą sprawiedliwości i ukarania winnych zapomnianych zbrodni. Robiła to wbrew euforii, jaka towarzyszyła porozumieniu wielkopiątkowemu, przyjętemu w 1998 roku. W Irlandii Północnej niewygodną prawdę grzebało się, tak jak się grzebie zmarłych. Lyra była z pokolenia, które zespół stresu pourazowego wyssało z mlekiem matki, przez co jej rówieśnicy popełniali samobójstwa na niespotykaną skalę. Irlandia Północna, niegdyś kojarzona z konfliktami na tle wyznaniowym, dziś przez media jest nazywana "europejską stolicą samobójstw". Dziennikarka starała się dotrzeć do przyczyn tych tragedii, aby im zapobiec w przyszłości. Pragnęła lepiej zrozumieć przeszłość, żeby zmieniać przyszłość. Jest to portret nie tylko wyjątkowej kobiety, ale również hołd dla prawdziwego dziennikarstwa obywatelskiego. Mało który film tak dobrze przedstawia skutki wieloletniej wojny domowej w Irlandii. Setki osób w całej Irlandii wyraziły gniew i rozpacz po tragicznym zabójstwie Lyry, która była 160 ofiarą konfliktu od podpisania porozumienia wielkopiątkowego w 1998 r. Tak wzruszającej reakcji społecznej nie widziano od lat. Pogrzeb kobiety pokazał dobitnie, że to początek przemian. Nie spotkano się wcześniej z podobną reakcją świata politycznego. Po serii aresztowań o zabójstwo Lyry oskarżono trzech mężczyzn.