Film dokumentalny o historii warszawskiej dzielnicy Muranów, największej i najważniejszej żydowskiej dzielnicy miasta, aż do II wojny światowej, kiedy stała się częścią największego getta w historii. Po powstaniu w getcie warszawskim Niemcy zrównali z ziemią ten teren, a tysiące Żydów pochowano pod gruzami. Ich ciała nigdy nie zostały odzyskane, a pozostałości zniszczonych budynków nigdy nie zostały usunięte. Krótko po wojnie teren został zabudowany. Ruiny getta i wszyscy pochowani w nim pozostali pod nowymi budynkami. Wiele miast na świecie zostało zbudowanych, warstwa po warstwie, jedna cywilizacja pochowana pod inną; pod zgiełkiem codziennego życia przeszłość spoczywa w ciszy. Według opinii ekspertów dzielnica Muranów jest najbardziej znanym i skrajnym przypadkiem w zachodniej cywilizacji całkowitej dychotomii między przeszłością a teraźniejszością. Bohaterką filmu jest sama dzielnica ze wszystkimi warstwami ludzkimi, kulturowymi i historycznymi. Film bada skomplikowane relacje między obecnymi mieszkańcami, ich codziennym życiem i kulturą a żydowskimi mieszkańcami i ich kulturą, zanim zostali uwięzieni w getcie, a następnie pochowani pod jego ruinami. Kamera wędruje ulicami Muranowa, szukając znaków łączących teraźniejszość z przeszłością, spotykając ludzi z sąsiedztwa, których życie łączy się ze wspomnieniami z przeszłości.