Film przesiąknięty muzyką. Paradyż, malownicze pocysterskie opactwo, w którym odbywa się festiwal to miejsce, w którym czas nie liczy się pieniądzem. Najważniejsze są relacje między ludźmi. Coroczny festiwal muzyki dawnej "Muzyka Raju" staje się pretekstem do opowieści o tym, co dzisiaj paradoksalnie wcale tak dawne nie jest. Arte dei Suonatori, która jest gospodarzem tego święta, od swych barokowych przodków i współczesnych mentorów przejęli to, dzięki czemu bliżej im do nieprzewidywalnego zespołu jazzowego niż do poważnej orkiestry symfonicznej. Orkiestra stara się nie ograniczać do wykonywania na dawnych instrumentach i według barokowych prawideł dzieł skomponowanych trzysta lat temu. Partytura to tylko pretekst do artystycznych eksperymentów, czyli bardziej do tworzenia niż odtwarzania muzyki. Muzyka jest tu wspólnym językiem najwybitniejszych pasjonatów z całej Europie, którzy współtworzą jedną z najlepszych w Europie orkiestrę,. Ale to nie tłumy fanów ani międzynarodowe sukcesy wydanych płyt są kanwą powieści filmowej. Są nią portrety ludzi, którzy muzyką przeobrażają swoje życie w przeżycie, a skrawek ziemi w Lubuskiem w prawdziwy raj.