Historia o potrzebie przynależności i byciu lubianym, a także o tym, że ta zrozumiała i ważna potrzeba może się niepostrzeżenie zamienić w zaborczość i manipulację. I o tym, jak tej manipulacji powiedzieć postawić granice. Co łatwe nie jest nawet dla dorosłych. Do grupy Florki w przedszkolu trafia nowa koleżanka, o której uwagę zabiegają wszyscy, także Florka. Koleżanka jest jednak kapryśna i wymaga bezwzględnej lojalności. Florka miota się więc między radością z bycia wybraną a poczuciem odrzucenia. Po to, żeby w końcu asertywnie powiedzieć nie. Historia kończy się refleksjąnad tym, co to naprawdę znaczy być czyimś kolegą.