Florce śni się koszmar - koszmarny czarny kot. Budzi się z krzykiem i nic nie pomagają tłumaczenia rodziców, że to tylko sen i że nie ma żadnego kota. Jak to nie ma, skoro Florka dokładnie pamięta jego nastroszone wąsy i świecące żarówki w oczach? Czy coś może być i nie być równocześnie? Gdzie jesteśmy, kiedy śpimy? Czy nasze myśli śpią z nami grzecznie na poduszce, czy wędrują po Krainie Czarnych Kotów? I co robić, kiedy nie pomaga zapalona lampka, a kot się uparł i wraca co noc. Jak mu wytłumaczyć, że nie istnieje? Jak poradzić sobie ze strachem? Florka znajduje na to sposób.