Serial pokazuje świat z perspektywy kilkuletniego dziecka, a główna bohaterka, mała ryjówka Florka jest pilną obserwatorką rzeczywistości. Florka nie do końca dowierza tłumaczeniom dorosłych, więc sprawdza wszystko sama i oczywiście dochodzi do własnych wniosków, niekoniecznie słusznych, ale zawsze bardzo odkrywczych. Jak każdy maluch dziwi się najprostszym rzeczom, jednocześnie ucząc się je rozumieć i nazywać. Uczy się także nazywać, rozumieć i oswajać swoje emocje - strach, zazdrość, zachwyt, rozczarowanie czy wstyd. W animacji ważną rolę pełni dom rodzinny - ostoja bezpieczeństwa i spokoju, chociaż rodzice Florki nie zawsze wykazują odpowiednie zainteresowanie problemami córki, a czasem wręcz ich nie rozumieją. Jedna rzecz jednak jest nienaruszalna - Florka czuje się kochana, co daje jej siłę i wiarę w siebie, a także odwagę do zadawania pytań i niezrażanie się częstym brakiem odpowiedzi. Tata robi Florce latawiec. Florka z Klemensem próbują go puścić, jednak bezskutecznie latawiec nie chce polecieć. Klemens uważa, że to wina latawca jego tata zrobiłby lepszy. W tym momencie latawiec podrywa się do lotu. Wszystko z nim w porządku po prostu nie było wiatru! Wiatr przybiera na sile, latawiec lata jak szalony, aż w końcu wiatr wyrywa go z łapek Florki. Florka wraca do domu tak będzie bezpieczniej, bo wiatr zamienił się w wichurę za oknem latają papiery i śmieci. Przeleciał nawet pan Zając z żoną. Czy będzie już tak wiało zawsze?